Dä Artikel behandlet d Theaterfigur. Wiiteri Bedütige findsch do.


Dr Pierrot isch e männligi Bühnefigur, wo dr Pantomim Jean-Gaspard Deburau z Baris sit 1816 under anderem us em Pedrolino vo dr Commedia dell’arte und em Gilles vom Bariser Johrmärttheater entwigglet het.

Dr Jean-Gaspard Deburau as Pierrot

Gschicht

ändere

Figure, wo män e Pierrot gsait het, git s im französische Theater scho sit dr zweite Helfti vom 16. Johrhundert. Si si, ähnlig wie dr Brighella, Rivale vom Arlecchino, em spötere Harlekin. Dr Molière git in siiner Komödie Dom Juan ou le Festin de pierre (1665) ere ländlige Näbefigur dr Name Pierrot. In dr Opéra comique Le Tableau parlant (1769) vom André-Ernest-Modeste Grétry chunnt e Pierrot as Diener vor. Dr elteri Pierrot as Intrigant und Spiilverderber het s au no im 19. Johrhundert ge (so öbbe in dr Wiener Pantomime Der siegende Amor, 1814). Si herrischi, mänggisch unsympathischi Site gseht mä no im Wisse Clown im Zirkus.

Im Deburau siini Vorstellige im Théâtre des Funambules uf em Boulevard du Temple z Baris, und vor allem ihr Bild in dr Literatur vo dere Periode, hai si Figur wältberüehmt und zum modärne Inbegriff vom Pierrot gmacht. Im Deburau si Pierrot isch nüme bösartig gsi, sondern ehnder bemitleidenswärt und überuus sympathisch und het sich für Liebhaberrolle geignet. Er isch bewusst naiv und melancholisch, wiss gschminkt und het wissi, wiiti Chleider aa. Er het nit gredet, wil s Theater kei Lizänz für Sprächstück gha het.

Im Marcel Carné siim Film Kinder des Olymp (1945) spiilt dr Jean-Louis Barrault dr Deburau (im Film: „Baptiste Debureau“) und si Pierrot. Dr Deburau het si Figur an si Sohn Charles vererbt. Berüehmt worde isch d Foti, wo dr Nadar 1854 ufgnoh het, wo dr Charles Deburau mit eme Fotiapparat zeigt.

 
Charles Deburau as „Pierrot photographe“

Berüehmti Darsteller

ändere
  • Dr Marcel Marceau het si Figur Bip am Deburau siim Pierrot aaglehnt.
  • Dr Aleksandr Nikolajewitsch Wertinski, e russische Sänger, het e schwarze Pierrot erfunde.
  • Dr Pic im Circus Roncalli het sich dr Pierrot zum Vorbild gnoh.

Literatur

ändere
  • Robert F. Storey: Pierrot. A Critical History of a Mask, Princeton University Press, 2. Auflage 1987. ISBN 0-691-10235-X

Weblingg

ändere
  Commons: Pierrot – Sammlig vo Multimediadateie