Перайсці да зместу

Æ

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Лігатура лацініцы AE
Ææ
Â Ã Ä Å Æ Ç È É Ê
â ã ä å æ ç è é ê

Характарыстыкі

Назва

Ælatin capital ligature ae
ælatin small ligature ae

Юнікод

Æ: U+00C6
æ: U+00E6

HTML-код

Æ‎: Æ ці Æ
æ‎: æ ці æ

UTF-16

Æ‎: 0xC6
æ‎: 0xE6

URL-код

Æ: %C3%86
æ: %C3%A6

Мнемоніка

ÆÆ
ææ

Æ, æлітара пашыранай лацінкі; графема, якая складаецца з літар A і E. Пачаткова лігатура, якая пазначае лацінская дыфтонг, пазней стала поўнай літарай алфавіту некаторых моў, такіх як дацкая, фарэрская, нарвежская і ісландская.

Выкарыстоўваецца ва англійскай мове, лацінскай, французскай, ва германскіх мовах; ва асецінскай мове.

Сімвал [æ] выкарыстоўваецца ў МФА для абазначэння ненапружанага неагубленага галоснага пярэдняга шэрагу нізкага ўзвышэння, як у англійскім слове cat (бел.: кот), хутчэй за ўсё, гэты гук у старажытнаанглійскай і пазначаўся адпаведнай літарай[1].

Графема HTML Юнікод TeX
Æ Æ U+00C6 \AE
æ æ U+00E6 \ae

Варыянты літары

[правіць | правіць зыходнік]

Варыянты літары з рознымі дыякрытычнымі знакамі[2]:

  • Ǣ ǣ
  • Ǽ ǽ
  • Æ̀ æ̀
  • Æ̂ æ̂
  • Æ̃ æ̃

У кірылічным алфавіце ёсць ідэнтычная літара — Ӕ, ӕ.

Зноскі

  1. L2/20-252R: Unicode request for IPA modifier-letters (a), pulmonic (8 лістапада 2020).
  2. Больш падрабязную інфармацыю можна знайсці ў іх запісах на Вікіслоўніку ( ǣ, , etc.), і на старонцы прыкладання: Variations of ae.