γογγύζω

Ancient Greek

Etymology

Unclear. Possibly from Proto-Indo-European *gong-; compare Sanskrit गङ्गूयति (gaṅgūyati, “to shout”) and गुञ्जति (guñjati, “to buzz, purr, hum”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡoŋ.ɡýz.dɔː/ → /ɣoɲˈɟy.zo/ → /ɣoɲˈɟi.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡoŋ.ɡýz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡoŋˈɡy.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɣoɲˈɟy.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ɣoɲˈɟy.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ɣoɲˈɟi.zo/

Verb

γογγύζω • (gongúzō) (Ionic, Koine)

1. to mutter, murmur, grumble
2. to whisper

Inflection

   Present: γογγῠ́ζω, γογγῠ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	γογγῠ́ζω	γογγῠ́ζεις	γογγῠ́ζει	γογγῠ́ζετον	γογγῠ́ζετον	γογγῠ́ζομεν	γογγῠ́ζετε	γογγῠ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	γογγῠ́ζω	γογγῠ́ζῃς	γογγῠ́ζῃ	γογγῠ́ζητον	γογγῠ́ζητον	γογγῠ́ζωμεν	γογγῠ́ζητε	γογγῠ́ζωσῐ(ν)
	optative	γογγῠ́ζοιμῐ	γογγῠ́ζοις	γογγῠ́ζοι	γογγῠ́ζοιτον	γογγῠζοίτην	γογγῠ́ζοιμεν	γογγῠ́ζοιτε	γογγῠ́ζοιεν
	imperative		γόγγῠζε	γογγῠζέτω	γογγῠ́ζετον	γογγῠζέτων		γογγῠ́ζετε	γογγῠζόντων
middle/ passive	indicative	γογγῠ́ζομαι	γογγῠ́ζῃ, γογγῠ́ζει	γογγῠ́ζεται	γογγῠ́ζεσθον	γογγῠ́ζεσθον	γογγῠζόμεθᾰ	γογγῠ́ζεσθε	γογγῠ́ζονται
	subjunctive	γογγῠ́ζωμαι	γογγῠ́ζῃ	γογγῠ́ζηται	γογγῠ́ζησθον	γογγῠ́ζησθον	γογγῠζώμεθᾰ	γογγῠ́ζησθε	γογγῠ́ζωνται
	optative	γογγῠζοίμην	γογγῠ́ζοιο	γογγῠ́ζοιτο	γογγῠ́ζοισθον	γογγῠζοίσθην	γογγῠζοίμεθᾰ	γογγῠ́ζοισθε	γογγῠ́ζοιντο
	imperative		γογγῠ́ζου	γογγῠζέσθω	γογγῠ́ζεσθον	γογγῠζέσθων		γογγῠ́ζεσθε	γογγῠζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		γογγῠ́ζειν				γογγῠ́ζεσθαι
participle	m	γογγῠ́ζων				γογγῠζόμενος
	f	γογγῠ́ζουσᾰ				γογγῠζομένη
	n	γογγῠ́ζον				γογγῠζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐγόγγῠζον, ἐγογγῠζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐγόγγῠζον	ἐγόγγῠζες	ἐγόγγῠζε(ν)	ἐγογγῠ́ζετον	ἐγογγῠζέτην	ἐγογγῠ́ζομεν	ἐγογγῠ́ζετε	ἐγόγγῠζον
middle/ passive	indicative	ἐγογγῠζόμην	ἐγογγῠ́ζου	ἐγογγῠ́ζετο	ἐγογγῠ́ζεσθον	ἐγογγῠζέσθην	ἐγογγῠζόμεθᾰ	ἐγογγῠ́ζεσθε	ἐγογγῠ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: γογγῠ́σω, γογγῠ́σομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	γογγῠ́σω	γογγῠ́σεις	γογγῠ́σει	γογγῠ́σετον	γογγῠ́σετον	γογγῠ́σομεν	γογγῠ́σετε	γογγῠ́σουσῐ(ν)
	optative	γογγῠ́σοιμῐ	γογγῠ́σοις	γογγῠ́σοι	γογγῠ́σοιτον	γογγῠσοίτην	γογγῠ́σοιμεν	γογγῠ́σοιτε	γογγῠ́σοιεν
middle	indicative	γογγῠ́σομαι	γογγῠ́σῃ, γογγῠ́σει	γογγῠ́σεται	γογγῠ́σεσθον	γογγῠ́σεσθον	γογγῠσόμεθᾰ	γογγῠ́σεσθε	γογγῠ́σονται
	optative	γογγῠσοίμην	γογγῠ́σοιο	γογγῠ́σοιτο	γογγῠ́σοισθον	γογγῠσοίσθην	γογγῠσοίμεθᾰ	γογγῠ́σοισθε	γογγῠ́σοιντο
		active			middle
infinitive		γογγῠ́σειν			γογγῠ́σεσθαι
participle	m	γογγῠ́σων			γογγῠσόμενος
	f	γογγῠ́σουσᾰ			γογγῠσομένη
	n	γογγῠ́σον			γογγῠσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐγόγγῠσᾰ, ἐγογγῠσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐγόγγῠσᾰ	ἐγόγγῠσᾰς	ἐγόγγῠσε(ν)	ἐγογγῠ́σᾰτον	ἐγογγῠσᾰ́την	ἐγογγῠ́σᾰμεν	ἐγογγῠ́σᾰτε	ἐγόγγῠσᾰν
	subjunctive	γογγῠ́σω	γογγῠ́σῃς	γογγῠ́σῃ	γογγῠ́σητον	γογγῠ́σητον	γογγῠ́σωμεν	γογγῠ́σητε	γογγῠ́σωσῐ(ν)
	optative	γογγῠ́σαιμῐ	γογγῠ́σειᾰς, γογγῠ́σαις	γογγῠ́σειε(ν), γογγῠ́σαι	γογγῠ́σαιτον	γογγῠσαίτην	γογγῠ́σαιμεν	γογγῠ́σαιτε	γογγῠ́σειᾰν, γογγῠ́σαιεν
	imperative		γόγγῠσον	γογγῠσᾰ́τω	γογγῠ́σᾰτον	γογγῠσᾰ́των		γογγῠ́σᾰτε	γογγῠσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐγογγῠσᾰ́μην	ἐγογγῠ́σω	ἐγογγῠ́σᾰτο	ἐγογγῠ́σᾰσθον	ἐγογγῠσᾰ́σθην	ἐγογγῠσᾰ́μεθᾰ	ἐγογγῠ́σᾰσθε	ἐγογγῠ́σᾰντο
	subjunctive	γογγῠ́σωμαι	γογγῠ́σῃ	γογγῠ́σηται	γογγῠ́σησθον	γογγῠ́σησθον	γογγῠσώμεθᾰ	γογγῠ́σησθε	γογγῠ́σωνται
	optative	γογγῠσαίμην	γογγῠ́σαιο	γογγῠ́σαιτο	γογγῠ́σαισθον	γογγῠσαίσθην	γογγῠσαίμεθᾰ	γογγῠ́σαισθε	γογγῠ́σαιντο
	imperative		γόγγῠσαι	γογγῠσᾰ́σθω	γογγῠ́σᾰσθον	γογγῠσᾰ́σθων		γογγῠ́σᾰσθε	γογγῠσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		γογγῠ́σαι			γογγῠ́σᾰσθαι
participle	m	γογγῠ́σᾱς			γογγῠσᾰ́μενος
	f	γογγῠ́σᾱσᾰ			γογγῠσᾰμένη
	n	γογγῠ́σᾰν			γογγῠσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

• Greek: γογγύζω (gongýzo)

References

• “γογγύζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “γογγύζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• γογγύζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• γογγύζω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• G1111 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Greek

Etymology

From Hellenistic Koine Greek γογγύζω.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣoŋˈɟi.zo/
• Hyphenation: γογ‧γύ‧ζω

Verb

γογγύζω • (gongýzo) (past γόγγυσα/γόγγυξα, passive —)

1. to grumble, to murmur (to complain or express discontent in a low, muttering voice)

Conjugation

γογγύζω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	γογγύζω	γογγύσω, γογγύξω
2 sg	γογγύζεις	γογγύσεις, γογγύξεις
3 sg	γογγύζει	γογγύσει, γογγύξει
1 pl	γογγύζουμε, [‑ομε]	γογγύσουμε, [‑ομε], γογγύξουμε, [‑ομε]
2 pl	γογγύζετε	γογγύσετε, γογγύξετε
3 pl	γογγύζουν(ε)	γογγύσουν(ε), γογγύξουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	γόγγυζα	γόγγυσα, γόγγυξα
2 sg	γόγγυζες	γόγγυσες, γόγγυξες
3 sg	γόγγυζε	γόγγυσε, γόγγυξε
1 pl	γογγύζαμε	γογγύσαμε, γογγύξαμε
2 pl	γογγύζατε	γογγύσατε, γογγύξατε
3 pl	γόγγυζαν, γογγύζαν(ε)	γόγγυσαν, γογγύσαν(ε), γόγγυξαν
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα γογγύζω ➤	θα γογγύσω / γογγύξω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα γογγύζεις, …	θα γογγύσεις / γογγύξεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … γογγύσει / γογγύξει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … γογγύσει / γογγύξει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … γογγύσει / γογγύξει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	γόγγυζε	γόγγυσε, γόγγυξε
2 pl	γογγύζετε	γογγύστε, γογγύξτε, γογγύχτε1
Other forms
Active present participle ➤	γογγύζοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας γογγύσει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	γογγύσει, γογγύξει
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αγόγγυστος (agóngystos, “uncomplaining”)
• γογγυσμός m (gongysmós, “muttering, grudging, murmuring”)