nikkel

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.
See also: Nikkel

Afrikaans

Chemical element
Ni
Previous: kobalt (Co)
Next: koper (Cu)

Etymology

From Dutch nikkel.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Noun

nikkel (uncountable)

  1. nickel

Danish

Danish Wikipedia has an article on:
Wikipedia da

Etymology

From Swedish nickel, named in 1751 by Axel Fredrik Cronstedt.

Pronunciation

  • IPA(key): /nekəl/, [ˈneɡ̊l̩̩]

Noun

nikkel n (singular definite nikkelet or niklet, not used in plural form)

  1. nickel

Descendants

  • Greenlandic: nikkeli

Dutch

Dutch Wikipedia has an article on:
Wikipedia nl
Chemical element
Ni
Previous: kobalt (Co)
Next: koper (Cu)

Etymology

Borrowed from German Nickel.

Pronunciation

Noun

nikkel n (uncountable)

  1. nickel

Noun

nikkel m (plural nikkels or nikkelen, diminutive nikkeltje n)

  1. nickel (the coin)

Derived terms

Descendants

Anagrams

Estonian

Estonian Wikipedia has an article on:
Wikipedia et

Noun

nikkel (genitive nikli, partitive niklit)

  1. nickel

Declension

Declension of nikkel (ÕS type 2/õpik, no gradation)
singular plural
nominative nikkel niklid
accusative nom.
gen. nikli
genitive niklite
partitive niklit nikleid
illative niklisse niklitesse
nikleisse
inessive niklis niklites
nikleis
elative niklist niklitest
nikleist
allative niklile niklitele
nikleile
adessive niklil niklitel
nikleil
ablative niklilt niklitelt
nikleilt
translative nikliks nikliteks
nikleiks
terminative niklini nikliteni
essive niklina niklitena
abessive niklita nikliteta
comitative nikliga niklitega

Hungarian

 nikkel on Hungarian Wikipedia
Chemical element
Ni
Previous: kobalt (Co)
Next: réz (Cu)

Etymology

From German Nickel.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈnikːɛl]
  • Hyphenation: nik‧kel
  • Rhymes: -ɛl

Noun

nikkel (usually uncountable, plural nikkelek)

  1. nickel (chemical element)

Declension

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative nikkel nikkelek
accusative nikkelt nikkeleket
dative nikkelnek nikkeleknek
instrumental nikkellel nikkelekkel
causal-final nikkelért nikkelekért
translative nikkellé nikkelekké
terminative nikkelig nikkelekig
essive-formal nikkelként nikkelekként
essive-modal
inessive nikkelben nikkelekben
superessive nikkelen nikkeleken
adessive nikkelnél nikkeleknél
illative nikkelbe nikkelekbe
sublative nikkelre nikkelekre
allative nikkelhez nikkelekhez
elative nikkelből nikkelekből
delative nikkelről nikkelekről
ablative nikkeltől nikkelektől
non-attributive
possessive - singular
nikkelé nikkeleké
non-attributive
possessive - plural
nikkeléi nikkelekéi
Possessive forms of nikkel
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. nikkelem nikkeleim
2nd person sing. nikkeled nikkeleid
3rd person sing. nikkele nikkelei
1st person plural nikkelünk nikkeleink
2nd person plural nikkeletek nikkeleitek
3rd person plural nikkelük nikkeleik

Derived terms

Compound words

References

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN

Further reading

  • nikkel in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN

Icelandic

Icelandic Wikipedia has an article on:
Wikipedia is
Chemical element
Ni
Previous: kóbolt (Co)
Next: kopar (Cu)

Pronunciation

Noun

nikkel n (genitive singular nikkels, no plural)

  1. nickel (chemical element)

Declension

Limburgish

Pronunciation

Noun

nikkel n

  1. (uncountable) nickel
  2. A part of nickel

Inflection

This entry needs an inflection-table template.

Norwegian Bokmål

Norwegian Wikipedia has an article on:
Wikipedia no

Noun

nikkel m or n (definite singular nikkelen or nikkelet) (uncountable)

  1. nickel (chemical element, symbol Ni)

Norwegian Nynorsk

Norwegian Nynorsk Wikipedia has an article on:
Wikipedia nn

Noun

nikkel m or n (definite singular nikkelen or nikkelet) (uncountable)

  1. nickel (as above)