پرش به محتوا

جان وین (داروشناس)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
John Robert Vane
زادهٔ۲۹ مارس ۱۹۲۷
درگذشت۱۹ نوامبر ۲۰۰۴ (۷۷ سال)
ملیتانگلیسی
شهروندیبریتانیایی
محل تحصیلدانشگاه بیرمنگام
St Catherine's College, Oxford
شناخته‌شده
برای
استیل‌سالیسیلیک اسید, پروستاگلاندین
جوایزجایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی (1982)
مدال پادشاهی (1989)
جایزه لسکر
پیشینه علمی
شاخه(ها)داروشناسی
محل کاردانشگاه لندن, دانشگاه ییل
استاد راهنماGeoffrey S. Dawes

سِر جان رابرت وین (۲۹ مارس ۱۹۲۷ - ۱۹ نوامبر ۲۰۰۴) داروشناس انگلیسی بود که در درک اینکه آسپرین چگونه اثرات مسکنی و ضدالتهابی را تولید می‌کند، نقش داشت. اقدامات وی به ابداع نوع جدیدی از روش درمان برای بیماری‌های قلبی و عروقی و معرفی بازدارنده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین منجر شد. او در سال ۱۹۸۲ به‌همراه سونه بریسترم و بنگت ساموئلسون به‌خاطر کشفیاتشان درباره پروستاگلاندین و مواد فعال زیستیِ مرتبط با آن، برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی شد.

منابع

[ویرایش]