Մանգակա
Մանգակա (ճապ.՝ 漫画家, ), ճապոնական բառ, որը նշանակում է մարդ, ով նկարում է կոմիքսներ։ Ճապոնիայից դուրս այս բառը սովորաբար օգտագործվում է «մանգայի նկարիչ» իմաստով[1]։ Շատ հաճախ մանգական նաև սցենարի հեղինակն է, սակայն բավականին հաճախ սցենարիստը առանձին մարդ է լինում, որը կոչվում է «գենսակուշա» (ճապ.՝ 原作者)[2][3]: Մանգական ինքնուրույն մշակում է կերպարների դիզայնը (հազվադեպ բացառություններով), և հաճախ մոտավորապես նախանշում է ապագա ստեղծագործության սյուժեն (նույնիսկ եթե սցենարի հեղինակը ինքը չէ)[3]։ 2006 թվականի տվյալներով Ճապոնիայում մանգայի շուրջ աշխատել է մոտ 3000 պրոֆեսիոնալ մասնագետ[4]։
Անմիջականորեն մանգայի վրա աշխատելիս մանգական որոշում է էջի շրջանակների քանակը և գտնվելու վայրը, գծագրում է շրջակա միջավայրի հիմնական ուրվագծերը ու կարևոր մանրամասները, մինչդեռ նրա օգնականներից մեկը կամ մի քանիսը[5] կատարում են կոպիտ աշխատանք, ինչպիսիք են թանաքով ուրվագծերով, սքրինշոթերի կիրառում, ֆոների նկարազարդում, նշանակալի կադրեր և այլն[3]։ Այսպիսի թիմային աշխատանք է ստեղծվել նաև Օսամու Տեձուկայի կողմից[6]։
Մանգակայի աշխատանքային ռեժիմը չափազանց խիտ է, ամեն շաբաթ նա պարտավոր է մանգան հրապարակող ամսագրին հանձնել իր ստեղծագործություններից (20-30 էջ)։ Օրինակ` Բլիչի հեղինակ Տայտո Կուբոն ասել է` «Եթե ես ուզում եմ ավելի շատ ուշադրություն դարձնել որոշակի դեպքի վրա, որը ես կարևոր եմ համարում, ես այդ հնարավորությունը չունեմ` ժամանակի պակասի պատճառով»[7]։ Մանգական իր ամբողջ ժամանակի մեծ մասը տրամադրում է մանգայի վրա աշխատելուն։ Մանգակա Դայսուկե Մորիյաման, ներկա գտնվելով Anime Boston 2005 փառատոնին, այն հարցին, թե ինչ նախասիրություններ ունի, պատասխանել է, որ սիրում է զբոսնել և դա իր հիմնական զբաղմունքն է` մանգանների վրա աշխատելուց բացի[8]։ Մանգայի որոշ նկարիչներ միաժամանակ նկարում են երկու մանգա, որոնք սովորաբար հրապարակվում են շաբաթական, իսկ մյուսը` ամսական ամսագրում։
Մանգայի որոշ նկարիչներ միավորվում են ստուդիաներում (օրինակ՝ CLAMP ստուդիայում)[9]։
Ստուգաբանություն
Մանգակա բառը կազմված է մանգայի հիերոգլիֆներից (ճապ.՝ 漫画) և հարգալից -ka (ճապ.՝ 家) վերջածանցից, որը բառացիորեն նշանակում է «տուն» և օգտագործվում է որևէբոլորտի մասնագետի համար։
Ծանոթագրություններ
- ↑ Иванов Б. А. Введение в японскую анимацию. — С. 37.
- ↑ «Anime Companion — G». Sources: Amano Masanao. Manga Design, p. 570 (անգլերեն). Anime Companion. Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 22-ին. Վերցված է 2010 թ․ սեպտեմբերի 13-ին.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Катасонова Е.Л. Японцы в реальном и виртуальном мирах: Очерки современной японской массовой культуры. — М.: Восточная литература РАН, 2012. — С. 94. — 357 с. — ISBN 978-5-02-036522-3
- ↑ Маккарти, Хелен. 500 Manga Heroes and Villains. — С. 14.
- ↑ MacWilliams, Mark W. Japanese Visual Culture: Explorations in the World of Manga and Anime. — M.E. Sharpe, 2008. — С. 38. — 352 с. — ISBN 978-0-76-561602-9
- ↑ Schodt F. L. The Astro Boy essays : Osamu Tezuka, Mighty Atom, and the manga/anime revolution. — Stone Bridge Press, 2007. — P. 45—46. — 248 p. — ISBN 978-1-933330-54-9
- ↑ Sparrow, A. E. (1 августа 2008 года). «SDCC 08: An Audience With Bleach's Creator». IGN. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 22-ին. Վերցված է 10.2.2009-ին.
- ↑ Brenner, Robin E. Understanding Manga and Anime. — Greenwood Publishing Group, 2007. — P. 15. — 356 p. — ISBN 978-0-31-309448-4
- ↑ Иванов Б. А. Введение в японскую анимацию. — С. 86.
Գրականություն
- Хелен Маккарти. 500 Manga Heroes and Villains. — Barron's Educational Series, 2006. — 352 с. — ISBN 978-0764132018
- Борис Иванов Введение в японскую анимацию. — 2-е изд. — М.: Фонд развития кинематографии; РОФ «Эйзенштейновский центр исследований кинокультуры», 2002. — 336 с. — ISBN 5-901631-01-3