Język gan (chiń. upr. 赣语; chiń. trad. 贛語; pinyin Gànyǔ) – jeden z głównych języków chińskich używanych powszechnie w Chinach. Jest używany głównie w środkowej części prowincji Jiangxi[1], a także w prowincjach Hunan, Hubei, Anhui i Fujian. Nazwa języka pochodzi od skróconej nazwy prowincji Jiangxi, przez którą płynie rzeka Gan.

贛語
Obszar

Chińska Republika Ludowa

Liczba mówiących

31 milionów

Pismo/alfabet

pismo chińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6a żywy
Kody języka
ISO 639-1 zh
ISO 639-2 chi
ISO 639-3 gan
IETF gan
Glottolog ganc1239
Ethnologue gan
SIL gan
Występowanie
Ilustracja
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku gan
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Do jego dialektów należy dialekt nanchang.

Przypisy

edytuj
  1. Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 66, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj