Przejdź do zawartości

Jewgienij Kafielnikow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jewgienij Kafielnikow
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1974
Soczi

Wzrost

190 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1992

Zakończenie kariery

2003

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

26

Najwyżej w rankingu

1 (3 maja 1999)

Australian Open

W (1999)

Roland Garros

W (1996)

Wimbledon

QF (1995)

US Open

SF (1999, 2001)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

27

Najwyżej w rankingu

4 (30 marca 1998)

Australian Open

QF (1995, 1999)

Roland Garros

W (1996, 1997, 2002)

Wimbledon

SF (1994, 1995)

US Open

W (1997)

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
Reprezentacja  Rosja
złoto Sydney 2000 tenis ziemny
(gra pojedyncza)
Strona internetowa

Jewgienij Aleksandrowicz Kafielnikow, ros. Евгений Александрович Кафельников (ur. 18 lutego 1974 w Soczi) – rosyjski tenisista, lider światowego rankingu ATP w grze pojedynczej, zwycięzca turniejów wielkoszlemowych w singlu i deblu, zdobywca złotego medalu igrzysk olimpijskich w Sydney (2000), zdobywca Pucharu Davisa.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Jako zawodowy tenisista występował w latach 1992–2003[1].

W 1994 roku przyznano Kafielnikowowi tytuł ATP Most Improved Player of the Year (największy postęp w sezonie) za awans ze 104. na 11. miejsce w rankingu.

W grze pojedynczej Rosjanin zwyciężył w 26 turniejach rangi ATP World Tour oraz uczestniczył w 20 finałach. W 1996 roku został mistrzem wielkoszlemowego French Open, po pokonaniu w finale Michaela Sticha. W 1999 roku wygrał Australian Open, a w finale był lepszy od Thomasa Enqvista. Rok później Kafielnikow przegrał finał Australian Open z Andre Agassim.

W grze podwójnej tenisista rosyjski triumfował w 27 imprezach ATP World Tour oraz dochodził do 14 finałów. W 1996, 1997 i 2002 roku wygrał French Open. W 1996 i 1997 roku dokonał tego z Danielem Vackiem, a w 2002 roku z Paulem Haarhuisem. W 1997 roku został także zwycięzcą US Open, wspólnie z Vackiem. W 2003 roku przegrał razem z Haarhuisem finał French Open.

Kafielnikow wygrywając French Open z 1996 roku stał się pierwszym tenisistą od czasów Kena Rosewalla, który zdobył tytuł zarówno w singlu i deblu w jednych zawodach wielkoszlemowych[2]. Rosewall dokonał tego wyczynu w 1972 roku podczas Australian Open.

Przez całą swoją karierę Kafielnikow reprezentował Rosję w Pucharze Davisa. W 2002 roku Rosjanie zdobyli pierwszy w historii tytuł w zawodach, a Kafielnikow uczestniczył w tej edycji od początku, od rywalizacji w I rundzie przeciwko Szwajcarii, do finału przeciwko Francji[3]. W finałowej rundzie z Francją przegrał w singlu z Sébastienem Grosjeanem, a także w deblu w parze z Maratem Safinem z Nicolasem Escudé i Fabrice’em Santoro[4][5]. W 1994 i 1995 roku awansował również z reprezentacją do finału zawodów.

W 2000 roku Kafielnikow zdobył złoty medal podczas igrzysk olimpijskich w Sydney w grze pojedynczej, po pokonaniu w finale Tommy’ego Haasa[6].

W rankingu gry pojedynczej Kafielnikow najwyżej był na 1. miejscu (3 maja 1999), a w klasyfikacji gry podwójnej na 4. pozycji (30 marca 1998). Pozycję lidera wśród singlistów utrzymywał łącznie przez 6 tygodni.

W 2019 został uhonorowany miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[7].

Rosjanin preferował grę z głębi kortu, wyróżniając się siłą uderzeń i pełnym zdecydowaniem w swoich zagraniach[2]. Dzięki występom w deblu dysponował agresywnym wolejem i potrafił atakować przy siatce.

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (26–20)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 9 stycznia 1994 Adelaide Twarda Rosja Aleksandr Wołkow 6:4, 6:3
Zwycięzca 2. 6 marca 1994 Kopenhaga Dywanowa (hala) Czechy Daniel Vacek 6:3, 7:5
Finalista 1. 8 maja 1994 Hamburg Ceglana Ukraina Andrij Medwediew 4:6, 4:6, 6:3, 3:6
Zwycięzca 3. 28 sierpnia 1994 Long Island Twarda Francja Cédric Pioline 5:7, 6:1, 6:2
Zwycięzca 4. 19 lutego 1995 Mediolan Dywanowa (hala) Niemcy Boris Becker 7:5, 5:7, 7:6(6)
Zwycięzca 5. 26 marca 1995 Petersburg Dywanowa (hala) Francja Guillaume Raoux 6:2, 6:2
Finalista 2. 23 kwietnia 1995 Nicea Ceglana Szwajcaria Marc Rosset 4:6, 0:6
Zwycięzca 6. 16 lipca 1995 Gstaad Ceglana Szwajcaria Jakob Hlasek 6:3, 6:4, 3:6, 6:3
Zwycięzca 7. 27 sierpnia 1995 Long Island Twarda Holandia Jan Siemerink 7:6, 6:2
Zwycięzca 8. 7 stycznia 1996 Adelaide Twarda Zimbabwe Byron Black 7:6, 3:6, 6:1
Finalista 3. 10 marca 1996 Rotterdam Dywanowa (hala) Chorwacja Goran Ivanišević 4:6, 6:3, 3:6
Finalista 4. 31 marca 1996 Petersburg Dywanowa (hala) Szwecja Magnus Gustafsson 2:6, 6:7(4)
Zwycięzca 9. 5 maja 1996 Praga Ceglana Czechy Bohdan Ulihrach 7:5, 1:6, 6:3
Zwycięzca 10. 8 czerwca 1996 French Open, Paryż Ceglana Niemcy Michael Stich 7:6(4), 7:5, 7:6(4)
Finalista 5. 23 czerwca 1996 Halle Trawiasta Szwecja Nicklas Kulti 7:6(5), 3:6, 4:6
Finalista 6. 21 lipca 1996 Stuttgart Ceglana Austria Thomas Muster 2:6, 2:6, 4:6
Zwycięzca 11. 6 października 1996 Lyon Dywanowa (hala) Francja Arnaud Boetsch 7:5, 6:3
Finalista 7. 3 listopada 1996 Paryż Twarda (hala) Szwecja Thomas Enqvist 2:6, 4:6, 5:7
Finalista 8. 10 listopada 1996 Moskwa Dywanowa (hala) Chorwacja Goran Ivanišević 6:3, 1:6, 3:6
Zwycięzca 12. 15 czerwca 1997 Halle Trawiasta Czechy Petr Korda 7:6(2), 6:7(5), 7:6(7)
Zwycięzca 13. 17 sierpnia 1997 New Haven Twarda Australia Patrick Rafter 7:6(4), 6:4
Zwycięzca 14. 9 listopada 1997 Moskwa Dywanowa (hala) Czechy Petr Korda 7:6(2), 6:4
Finalista 9. 16 listopada 1997 Hanower Twarda (hala) Stany Zjednoczone Pete Sampras 3:6, 2:6, 2:6
Finalista 10. 8 lutego 1998 Marsylia Twarda (hala) Szwecja Thomas Enqvist 4:6, 1:6
Zwycięzca 15. 1 marca 1998 Londyn Dywanowa (hala) Francja Cédric Pioline 7:5, 6:4
Zwycięzca 16. 14 czerwca 1998 Halle Trawiasta Szwecja Magnus Larsson 6:4, 6:4
Finalista 11. 20 września 1998 Taszkent Twarda Wielka Brytania Tim Henman 5:7, 4:6
Finalista 12. 1 października 1998 Stuttgart Twarda (hala) Holandia Richard Krajicek 4:6, 3:6, 3:6
Zwycięzca 17. 15 listopada 1998 Moskwa Dywanowa (hala) Chorwacja Goran Ivanišević 7:6(2), 7:6(5)
Zwycięzca 18. 31 stycznia 1999 Australian Open, Melbourne Twarda Szwecja Thomas Enqvist 4:6, 6:0, 6:3, 7:6(1)
Zwycięzca 19. 21 lutego 1999 Rotterdam Dywanowa (hala) Wielka Brytania Tim Henman 6:2, 7:6(3)
Finalista 13. 8 sierpnia 1999 Montreal Twarda Szwecja Thomas Johansson 6:1, 3:6, 3:6
Finalista 14. 22 sierpnia 1999 Waszyngton Twarda Stany Zjednoczone Andre Agassi 6:7(3), 1:6
Zwycięzca 20. 14 listopada 1999 Moskwa Dywanowa (hala) Zimbabwe Byron Black 7:6(2), 6:4
Finalista 15. 30 stycznia 2000 Australian Open, Melbourne Twarda Stany Zjednoczone Andre Agassi 6:3, 3:6, 2:6, 4:6
Finalista 16. 27 lutego 2000 Londyn Twarda (hala) Szwajcaria Marc Rosset 4:6, 4:6
Zwycięzca 21. 1 października 2000 Sydney Twarda Niemcy Tommy Haas 7:6(4), 3:6, 6:2, 4:6, 6:3
Zwycięzca 22. 29 października 2000 Moskwa Dywanowa (hala) Niemcy David Prinosil 6:2, 7:5
Finalista 17. 26 listopada 2000 Sztokholm Twarda (hala) Szwecja Thomas Johansson 2:6, 4:6, 4:6
Zwycięzca 23. 18 lutego 2001 Marsylia Twarda (hala) Francja Sébastien Grosjean 7:6(5), 6:2
Finalista 18. 16 września 2001 Taszkent Twarda Rosja Marat Safin 2:6, 2:6
Zwycięzca 24. 7 października 2001 Moskwa Dywanowa (hala) Niemcy Nicolas Kiefer 6:4, 7:5
Finalista 19. 4 listopada 2001 Paryż Twarda (hala) Francja Sébastien Grosjean 6:7(3), 1:6, 7:6(5), 4:6
Zwycięzca 25. 16 czerwca 2002 Moskwa Trawiasta Niemcy Nicolas Kiefer 2:6, 6:4, 6:4
Zwycięzca 26. 15 września 2002 Taszkent Twarda Białoruś Uładzimir Wałczkou 7:6(6), 7:5
Finalista 20. 2 lutego 2003 Mediolan Dywanowa (hala) Holandia Martin Verkerk 4:6, 7:5, 5:7

Gra podwójna (27–14)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 6 lutego 1994 Marsylia Dywanowa (hala) Czechy Martin Damm Holandia Jan Siemerink
Czechy Daniel Vacek
7:6, 4:6, 1:6
Zwycięzca 1. 10 kwietnia 1994 Barcelona Ceglana Czechy David Rikl Stany Zjednoczone Jim Courier
Hiszpania Javier Sánchez
5:7, 6:1, 6:4
Finalista 2. 24 kwietnia 1994 Monte Carlo Ceglana Czechy Daniel Vacek Szwecja Nicklas Kulti
Szwecja Magnus Larsson
6:3, 6:7, 4:6
Zwycięzca 2. 1 maja 1994 Monachium Ceglana Czechy David Rikl Niemcy Boris Becker
Czechy Petr Korda
7:6, 7:5
Zwycięzca 3. 15 maja 1994 Rzym Ceglana Czechy David Rikl Południowa Afryka Wayne Ferreira
Hiszpania Javier Sánchez
6:1, 7:5
Zwycięzca 4. 23 października 1994 Lyon Dywanowa (hala) Szwajcaria Jakob Hlasek Czechy Martin Damm
Australia Patrick Rafter
6:7, 7:6, 7:6
Finalista 3. 19 marca 1995 Petersburg Dywanowa (hala) Szwajcaria Jakob Hlasek Czechy Martin Damm
Szwecja Anders Järryd
4:6, 2:6
Zwycięzca 5. 9 kwietnia 1995 Estoril Ceglana Rosja Andriej Olchowski Niemcy Marc-Kevin Goellner
Włochy Diego Nargiso
5:7, 7:5, 6:2
Zwycięzca 6. 14 maja 1995 Hamburg Ceglana Południowa Afryka Wayne Ferreira Zimbabwe Byron Black
Rosja Andriej Olchowski
6:1, 7:6
Finalista 4. 25 czerwca 1995 Halle Trawiasta Rosja Andriej Olchowski Holandia Jacco Eltingh
Holandia Paul Haarhuis
2:6, 6:3, 3:6
Zwycięzca 7. 31 lipca 1995 Montreal Twarda Rosja Andriej Olchowski Stany Zjednoczone Brian MacPhie
Australia Sandon Stolle
6:4, 6:4
Zwycięzca 8. 22 października 1995 Lyon Dywanowa (hala) Szwajcaria Jakob Hlasek Południowa Afryka John-Laffnie de Jager
Południowa Afryka Wayne Ferreira
6:3, 6:3
Finalista 5. 25 lutego 1996 Antwerpia Dywanowa (hala) Holandia Menno Oosting Szwecja Jonas Björkman
Szwecja Nicklas Kulti
4:6, 4:6
Zwycięzca 9. 24 marca 1996 Petersburg Dywanowa (hala) Rosja Andriej Olchowski Szwecja Nicklas Kulti
Szwecja Peter Nyborg
6:3, 6:4
Zwycięzca 10. 5 maja 1996 Praga Ceglana Czechy Daniel Vacek Argentyna Luis Lobo
Hiszpania Javier Sánchez
6:3, 6:7, 6:3
Zwycięzca 11. 8 czerwca 1996 French Open, Paryż Ceglana Czechy Daniel Vacek Francja Guy Forget
Szwajcaria Jakob Hlasek
6:2, 6:3
Finalista 6. 23 czerwca 1996 Halle Trawiasta Czechy Daniel Vacek Zimbabwe Byron Black
Kanada Grant Connell
1:6, 5:7
Zwycięzca 12. 29 września 1996 Bazylea Twarda (hala) Czechy Daniel Vacek Południowa Afryka David Adams
Holandia Menno Oosting
6:3, 6:4
Zwycięzca 13. 13 października 1996 Wiedeń Dywanowa (hala) Czechy Daniel Vacek Czechy Pavel Vízner
Holandia Menno Oosting
7:6, 6:4
Finalista 7. 3 listopada 1996 Paryż Dywanowa (hala) Czechy Daniel Vacek Holandia Jacco Eltingh
Holandia Paul Haarhuis
4:6, 6:4, 6:7
Zwycięzca 14. 7 czerwca 1997 French Open, Paryż Ceglana Czechy Daniel Vacek Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
7:6, 4:6, 6:3
Zwycięzca 15. 13 lipca 1997 Gstaad Ceglana Czechy Daniel Vacek Stany Zjednoczone Trevor Kronemann
Australia David Macpherson
4:6, 7:6, 6:3
Zwycięzca 16. 6 września 1997 US Open, Nowy Jork Twarda Czechy Daniel Vacek Szwecja Jonas Björkman
Szwecja Nicklas Kulti
7:6, 6:3
Zwycięzca 17. 22 lutego 1998 Antwerpia Twarda Południowa Afryka Wayne Ferreira Hiszpania Tomás Carbonell
Hiszpania Francisco Roig
7:5, 3:6, 6:2
Finalista 8. 1 marca 1998 Londyn Dywanowa (hala) Czechy Daniel Vacek Czechy Martin Damm
Stany Zjednoczone Jim Grabb
4:6, 5:7
Zwycięzca 18. 18 października 1998 Wiedeń Dywanowa (hala) Czechy Daniel Vacek Południowa Afryka David Adams
Południowa Afryka John-Laffnie de Jager
7:5, 6:3
Finalista 9. 15 listopada 1998 Moskwa Dywanowa (hala) Czechy Daniel Vacek Stany Zjednoczone Jared Palmer
Stany Zjednoczone Jeff Tarango
4:6, 7:6, 2:6
Zwycięzca 19. 18 kwietnia 1999 Barcelona Ceglana Holandia Paul Haarhuis Włochy Massimo Bertolini
Włochy Cristian Brandi
7:5, 6:3
Finalista 10. 20 lutego 2000 Rotterdam Twarda (hala) Wielka Brytania Tim Henman Południowa Afryka David Adams
Południowa Afryka John-Laffnie de Jager
7:5, 2:6, 3:6
Zwycięzca 20. 23 kwietnia 2000 Monte Carlo Ceglana Południowa Afryka Wayne Ferreira Holandia Paul Haarhuis
Australia Sandon Stolle
6:3, 2:6, 6:1
Finalista 11. 14 maja 2000 Rzym Ceglana Południowa Afryka Wayne Ferreira Czechy Martin Damm
Słowacja Dominik Hrbatý
4:6, 6:4, 3:6
Zwycięzca 21. 15 października 2000 Wiedeń Twarda (hala) Nenad Zimonjić Czechy Jiří Novák
Czechy David Rikl
6:4, 6:4
Zwycięzca 22. 18 marca 2001 Indian Wells Twarda Południowa Afryka Wayne Ferreira Szwecja Jonas Björkman
Australia Todd Woodbridge
6:2, 7:5
Zwycięzca 23. 13 maja 2001 Rzym Ceglana Południowa Afryka Wayne Ferreira Kanada Daniel Nestor
Australia Sandon Stolle
6:4, 7:6(6)
Zwycięzca 24. 28 października 2001 Petersburg Twarda (hala) Rosja Dienis Gołowanow Gruzja Irakli Labadze
Rosja Marat Safin
7:5, 6:4
Finalista 12. 21 kwietnia 2002 Monte Carlo Ceglana Holandia Paul Haarhuis Szwecja Jonas Björkman
Australia Todd Woodbridge
3:6, 6:3, 7–10
Zwycięzca 25. 8 czerwca 2002 French Open, Paryż Ceglana Holandia Paul Haarhuis Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
7:5, 6:4
Zwycięzca 26. 16 marca 2003 Indian Wells Twarda Południowa Afryka Wayne Ferreira Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
3:6, 7:5, 6:4
Finalista 13. 8 czerwca 2003 French Open, Paryż Ceglana Holandia Paul Haarhuis Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:7(3), 3:6
Finalista 14. 20 lipca 2003 Stuttgart Ceglana Zimbabwe Kevin Ullyett Czechy Tomáš Cibulec
Czechy Pavel Vízner
6:3, 3:6, 4:6
Zwycięzca 27. 3 sierpnia 2003 Waszyngton Twarda Armenia Sarkis Sarksjan Południowa Afryka Chris Haggard
Australia Paul Hanley
7:5, 4:6, 6:2

Starty wielkoszlemowe

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 Bilans w turnieju
Australian Open 2R QF QF W F QF 2R 2R 28–7
French Open 2R 3R SF W QF 2R 2R QF QF 2R 2R 31–10
Wimbledon 3R QF 1R 4R 1R 3R 2R 3R 3R 1R 16–10
US Open 4R 3R 2R 4R SF 3R SF 2R 3R 24–9
Bilans spotkań 0–0 1–1 8–4 15–4 11–2 8–3 4–3 15–3 13–4 15–4 5–4 4–4 99–36

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 Bilans w turnieju
Australian Open 1R QF 3R QF 3R 3R 2R 2R 14–8
French Open 2R QF W W 2R QF QF 1R W F 34–7
Wimbledon SF SF 3R 1R 3R 2R 3R 3R 17–6
US Open 1R 2R W 2R 1R SF 2R 3R 1R 15–8
Bilans spotkań 0–0 0–0 5–4 11–4 10–2 12–1 4–3 7–3 9–3 3–3 11–3 8–3 80–29

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 'I have retired,' Kafelnikov says. [w:] Associated Press [on-line]. espn.com, 15 listopada 2004. [dostęp 2017-01-01]. (ang.).
  2. a b Yevgeny Kafelnikov – Personal. atpworldtour.com. [dostęp 2017-01-01]. (ang.).
  3. BBC SPORT | Tennis | Team profile: Russia [online], news.bbc.co.uk, 27 listopada 2002 [dostęp 2017-05-16].
  4. BBC SPORT | Tennis | Grosjean hits back for France [online], news.bbc.co.uk, 29 listopada 2002 [dostęp 2017-05-16].
  5. BBC SPORT | Tennis | France win epic doubles [online], news.bbc.co.uk, 30 listopada 2002 [dostęp 2017-05-16].
  6. Yevgeny Kafelnikov Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-03] (ang.).
  7. Yevgeny Kafelnikov [online], International Tennis Hall of Fame [dostęp 2020-04-13] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]