กินบ้านกินเมือง

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

กิน +‎ บ้าน +‎ กิน +‎ เมือง

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์กิน-บ้าน-กิน-เมือง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgin-bâan-gin-mʉʉang
ราชบัณฑิตยสภาkin-ban-kin-mueang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kin˧.baːn˥˩.kin˧.mɯa̯ŋ˧/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

กินบ้านกินเมือง

  1. (สำนวน, โบราณ) ครองเมือง
  2. (สำนวน, ภาษาปาก) ตื่นสายมาก
    สายตะวันโด่งแล้ว ยังนอนกินบ้านกินเมืองอยู่ได้
  3. (สำนวน, ภาษาปาก) ฉ้อราษฎร์บังหลวง
    พวกกินบ้านกินเมืองนี่ต้องจับเข้าคุกเข้าตะรางเสียให้หมด

คำพ้องความ

แก้ไข

อ้างอิง

แก้ไข