Hay muchas cosas que resaltar de este libro y la primera salta ala vista, esa portada tan hermosa, las flores de cerezo me encantan y aunque no soy amante de los perros con estas historias me hicieron verlos con un poco más de cariño. Lo que nos cuenta en cada página es tierno, inspirador y una vez más nos hace reflexionar sobre muchas cosas, sobre todo con el trato que damos a los demás. Algunas veces triste, desgarrador, pero siempre conservando esa aura de esperanza, estas nuevas historias te harán sonreír, y llorar pero te dejarán una sensación de felicidad indescriptible. Flores, sentimientos cálidos y grandes corazones es lo que este libro me recuerda cada que lo veo.
Ésta continuación también es muy triste como la anterior. Ahora aparece un nuevo personaje, que incluso viene el dibujo en la solapa del manga, un pug, muy tierno, por supuesto, cómo todos los perritos, y agrega un tema más a la vida de los perros entre los humanos.
Y nuevamente, los dibujos son muy expresivos y exactos.
Me lo sono trovato davanti nello scaffale fumetti durante un mio improvvisato giretto al Libraccio. E’ spuntato così, mi ha chiamato lui, voleva essere tirato su dallo scaffale (sul quale qualcuno l’aveva preso e abbandonato, poiché era steso in orizzontale), comprato e letto. Il titolo e l’immagine del cane dolcissimo e dei rossi ciliegi in fiore in copertina mi hanno intenerita. Quando l’ho aperto a caso, e mi sono trovata sotto agli occhi il disegno in fumetto di un carlino (razza che mia sorella ha posseduto e della quale conservo ricordi indelebili), beh, ho capito che no, non potevo lasciarlo lì. Salto veloce su internet, per vedere se esiste nella mia rete di biblioteche (sì, ma in ordinazione!) e scopro che in realtà è il seguito di un’opera prima, dallo stesso titolo, e che l’autore, omonimo del famoso scrittore di romanzi, ha deciso di realizzare sulla scia del successo della prima appunto. Pare infatti che con questi due manga, dai quali è stata tratta una trasposizione cinematografica, solo in Giappone Murakami abbia venduto più di 400.000 copie. E’ andata. Era impossibile non comprarlo. Era impossibile non leggerlo subito. Era impossibile non finirlo subito. Divorato in un solo giorno, durante i miei quotidiani viaggi da pendolare Trenord. Un manga triste ma dolcissimo. Due racconti che si intrecciano e che hanno per protagonisti due cani, uno dei quali è appunto un carlino. Al di là della semplicità della storia vi ho colto un messaggio importante sull’amicizia, sulla similarità, la capacità di scegliersi e la responsabilità di fronte a un animale, che, nella vita, ha solo noi e da noi dipende.
“Io penso che ogni cane abbia un padrone scelto dal destino, ancora prima di nascere”.
Credo che io debba approfondire un po’ le mie letture di manga, certa che, esattamente come le graphic novels, celino delle vere e proprie perle.
Por Dios, es un libro muy lindo, la reseña va para ambos tomos, el primero me causa una tristeza, claro que es triste la historia principal de happy, pero el segundo tomo es la continuación de una historia que me deja aún más triste. Es una historia muy linda que da paso a otras para dar cuenta que a pesar de las cosas, las experiencias que podemos dejarles a otras personas y una parte de lo que les dejamos son cosas que al final terminan siendo parte de esa persona. Somos museos las perosnas que amamos y pasaron por nuestras vidas.
Existe un aura de melancolía en este libro. Se palpan los sentimientos en sus ilustraciones y diálogos. Se me hace un nudo enorme en la garganta al recordar la vida de sus personajes, las situaciones que tuvieron que enfrentar y sobretodo, la esperanza que los hace brillar como las estrellas que son. Y quizá, es por eso, que estos perros son sus guardianes.
Dos historias muy emotivas, con un buen manejo en diálogos y unas ilustraciones chulísimas 💕💖 Estoy enamorada de estas obras de arte
Stupendo quanto il primo. Se amate i cani non potete assolutamente perdere questa raccolta, un elogio alla lealtà e all'amore che i cani offrono, creature meravigliose dalla nascita fino alla fine.
La continuación de El perro guardián de las estrellas "Estrellas Binarias", cuanta la hermosa historia de Chibi, el hermano de Happy, que nació enfermo y por ello nadie se lo llevaba. Una anciana lo encuentra moribundo y decide llevarlo a casa ya que piensa que tampoco a ella le queda mucho tiempo, decide cuidarlo y darle de comer, Chibi mejora pero la anciana se enferma y ahora es él quien cuida de ella y le da calor. La anciana se encariña tanto del perro que nuevamente le encuentra sentido a la vida y decide seguir tomando sus medicamentos. El niño que roba la cartera a Papá en el manga anterior, resulta ser un niño maltratado por su madre que trata de huir a casa de su abuelo, además de Robar la cartera, se roba una bicicleta y a un perro que iban a sacrificar, llega a casa del abuelo y este le enseña que no puede ir por la vida quitando a las personas lo que les pertenece. Así que lo acompaña a devolver todo lo robado. Por azares del destino el niño se encuentra con Chibi, pensando que era el pequeño Happy. quien ahora yace muerto en el campo de girasoles. Una historia que le da mayor temple a la anterior y que quita ese sabor amargo, al saber que cada quien lucha sus propias batallas y que quien da gentilmente no siempre es bien correspondido, pero siempre habrá algo o alguien que le recompense. Cinco de cinco por la excelente historia que nuevamente me puso el sentimiento a flor de piel.
No sé cómo sentirme al respecto de esta historia, o su secuela: por un lado, retratan a personajes capaces de dar y ofrecer más allá de los límites que consideraríamos prudentes, en una entrega a los otros que parece casi religiosa. Es refrescante ver eso en una historia donde ese amor se traslada, sobre todo, a unos perros. Es decir: no es el perro quien da la vida por su "amo", sino que el humano lo da todo por su mascota. Por otro lado, el dibujo deja mucho que desear (preferencias de estilo aparte, entre ambas historias repite páneles completos, incluso páginas, y ciertos personajes no parecen cambiar de expresión durante la totalidad de sus apariciones, siendo este el caso por ejemplo del niño, cuyos ojos pequeñísimos e inexpresivos acabaron cansándome).
Pese a todo eso, o quizá en parte a todo eso, ambas partes de la historia hacen sentir que uno está en presencia de "la vida", la vida en el sentido en que el "gran arte" refleja lo que es vivir: que la vida sigue después de uno, que las historias no se acomodan para enseñarnos nada, que simplemente ocurren cosas y su significado acaba creado en el orden y la forma en que estas cosas son contadas. Es una obra transparente, pues, y me alegra haberla leído.
Comencé el año con la segunda parte de: El perro guardián de las estrellas Y como era de esperarse me encantó. Creo que el autor Takashi Murakami tiene mucha sensibilidad respecto a este tema, porque es capaz de llevar al lector con precisión a través de la visión de los perros, forjándoles una personalidad llena de amor, alegría e inocencia. Tiene muchos guiños dirigidos al primer libro, por lo que recomendaría comenzar con la historia de Happy 1.
Deuxième tome tout aussi grave qu'il est doux. J'ai bien aimé me glisser entre les pages du premier tomes et voir des personnages secondaires prendre vie. Cette petite duologie et ses personnages resteront bien ancrés en moi.
Anche questo molto bello! L'intreccio con la storia principale del volume precedente mi è piaciuto molto, così come gli altri racconti della raccolta che sono molto dolci.
No me gustó tanto como la primera parte, pero aún así puedo decir que es una continuación muy bonita de la otra historia, y muy nostálgica.
Lo único que no me convenció tanto fue que esta vez trató más sobre el dueño que sobre el perro, y también sentí un poco raro el ritmo del manga, en el sentido de que todas las escenas tenían cortes muy abruptos, y a veces sentía como si me hubiera faltado leer algo.
Tập hai của bộ 2 cuốn truyện Chú chó gác sao này khiến mình được an ủi phần nào sau tập 1 đầy sửng sốt và đau lòng. Tập 2 đã kết nối những câu chuyện đời lẻ tẻ ở tập 1 thành một bức tranh lớn - những con người gặp nhiều khổ đau được cứu rỗi bởi những chú chó chân thành. Nhờ những chú chó, mà họ tìm được lí do sống, mở lòng với người xung quanh hơn và bớt cô đơn hơn. Bộ truyện này tuy rất buồn, nhưng là nỗi buồn nhân văn. Nó khiến người đọc tự ngẫm lại xem mình đã đủ quan tâm đến các thành viên trong gia đình chưa, đã thử thông cảm cho những người hàng xóm cáu kỉnh với hành động dở hơi chưa, và đã đáp lại đúng mức tình yêu mà những chú chó/ chú mèo dành cho ta chưa. Nếu trẻ em đọc cuốn sách này, hẳn các em sẽ học được cách yêu thương và chú tâm chăm sóc vật nuôi trong nhà. Nuôi một chú chó/ chú mèo hay bất cứ vật nuôi nào, thì cũng cần sự quan tâm và chăm sóc như một người bạn - một người thân vậy.
Sin duda los humanos somos seres muy egoístas, y por más que tenemos por mascotas a seres tan incondiconales como los perros, el individualismo gana terreno, volviendonos mas desinteresados. Sin duda el manga anterior a éste y la segunda parte, te dejan sensaciones y sentimientos encontrados, y terminas la lectura con ganas de abrazar a tu perro mientras le agradeces todo su cariño y sus sonrisas, y te disculpas por no hacer suficiente por él 💔
Khóc hết mấy tờ giấy ăn 😭 Nhưng mà mình vẫn sẽ đọc lại bộ này vì nét vẽ quá đẹp, nội dung quá nhân văn và mấy con chó thì quá sức đáng yêu. Trước giờ mình vốn không ưa giống pug vì bản thân thấy nó xấu quá nhưng mà đọc xong cuốn này thì thấy chúng nó cũng đáng yêu xinh xắn lắm chứ bộ. Cứ là chó thì con nào cũng đáng yêu hết!
A pesar de ser la segunda parte de la historia, y cómo suelen tener la fama de nunca superar la parte uno, esta historia es probable que no la supere pero si la iguale. Además de entretejer las historias, sigue teniendo ese sentimiento puro en cada pedazo de la historia.