What do you think?
Rate this book
مثنوی معنوی
Persian poems by Maulana Jalāl al-Dīn Mohammad Balkhi (appropriated as Rumi by the Ottomans), 1207-1273.
1145 pages, Hardcover
First published January 1, 1273
About the author
Jalal ad-Din Muhammad ar-Rumi
1,135 books15k followersSufism inspired writings of Persian poet and mystic Jalal ad-Din Muhammad ar-Rumi; these writings express the longing of the soul for union with the divine.
Jalāl ad-Dīn Muhammad Rūmī - also known as Jalāl ad-Dīn Muhammad Balkhī, Mevlânâ/Mawlānā (مولانا, "our master"), Mevlevî/Mawlawī (مولوی, "my master") and more popularly simply as Rumi - was a 13th-century Persian poet, jurist, Islamic scholar, theologian and Sufi mystic who lived in Konya, a city of Ottoman Empire (Today's Turkey). His poems have been widely translated into many of the world's languages, and he has been described as the most popular poet and the best-selling poet in the United States.
His poetry has influenced Persian literature, but also Turkish, Ottoman Turkish, Azerbaijani, Punjabi, Hindi, and Urdu, as well as the literature of some other Turkic, Iranian, and Indo-Aryan languages including Chagatai, Pashto, and Bengali.
Due to quarrels between different dynasties in Khorāṣān, opposition to the Khwarizmid Shahs who were considered devious by his father, Bahā ud-Dīn Wālad or fear of the impending Mongol cataclysm, his father decided to migrate westwards, eventually settling in the Anatolian city Konya, where he lived most of his life, composed one of the crowning glories of Persian literature, and profoundly affected the culture of the area.
When his father died, Rumi, aged 25, inherited his position as the head of an Islamic school. One of Baha' ud-Din's students, Sayyed Burhan ud-Din Muhaqqiq Termazi, continued to train Rumi in the Shariah as well as the Tariqa, especially that of Rumi's father. For nine years, Rumi practised Sufism as a disciple of Burhan ud-Din until the latter died in 1240 or 1241. Rumi's public life then began: he became an Islamic Jurist, issuing fatwas and giving sermons in the mosques of Konya. He also served as a Molvi (Islamic teacher) and taught his adherents in the madrassa. During this period, Rumi also travelled to Damascus and is said to have spent four years there.
It was his meeting with the dervish Shams-e Tabrizi on 15 November 1244 that completely changed his life. From an accomplished teacher and jurist, Rumi was transformed into an ascetic.
On the night of 5 December 1248, as Rumi and Shams were talking, Shams was called to the back door. He went out, never to be seen again. Rumi's love for, and his bereavement at the death of, Shams found their expression in an outpouring of lyric poems, Divan-e Shams-e Tabrizi. He himself went out searching for Shams and journeyed again to Damascus.
Rumi found another companion in Salaḥ ud-Din-e Zarkub, a goldsmith. After Salah ud-Din's death, Rumi's scribe and favourite student, Hussam-e Chalabi, assumed the role of Rumi's companion. Hussam implored Rumi to write more. Rumi spent the next 12 years of his life in Anatolia dictating the six volumes of this masterwork, the Masnavi, to Hussam.
In December 1273, Rumi fell ill and died on the 17th of December in Konya.
Jalāl ad-Dīn Muhammad Rūmī - also known as Jalāl ad-Dīn Muhammad Balkhī, Mevlânâ/Mawlānā (مولانا, "our master"), Mevlevî/Mawlawī (مولوی, "my master") and more popularly simply as Rumi - was a 13th-century Persian poet, jurist, Islamic scholar, theologian and Sufi mystic who lived in Konya, a city of Ottoman Empire (Today's Turkey). His poems have been widely translated into many of the world's languages, and he has been described as the most popular poet and the best-selling poet in the United States.
His poetry has influenced Persian literature, but also Turkish, Ottoman Turkish, Azerbaijani, Punjabi, Hindi, and Urdu, as well as the literature of some other Turkic, Iranian, and Indo-Aryan languages including Chagatai, Pashto, and Bengali.
Due to quarrels between different dynasties in Khorāṣān, opposition to the Khwarizmid Shahs who were considered devious by his father, Bahā ud-Dīn Wālad or fear of the impending Mongol cataclysm, his father decided to migrate westwards, eventually settling in the Anatolian city Konya, where he lived most of his life, composed one of the crowning glories of Persian literature, and profoundly affected the culture of the area.
When his father died, Rumi, aged 25, inherited his position as the head of an Islamic school. One of Baha' ud-Din's students, Sayyed Burhan ud-Din Muhaqqiq Termazi, continued to train Rumi in the Shariah as well as the Tariqa, especially that of Rumi's father. For nine years, Rumi practised Sufism as a disciple of Burhan ud-Din until the latter died in 1240 or 1241. Rumi's public life then began: he became an Islamic Jurist, issuing fatwas and giving sermons in the mosques of Konya. He also served as a Molvi (Islamic teacher) and taught his adherents in the madrassa. During this period, Rumi also travelled to Damascus and is said to have spent four years there.
It was his meeting with the dervish Shams-e Tabrizi on 15 November 1244 that completely changed his life. From an accomplished teacher and jurist, Rumi was transformed into an ascetic.
On the night of 5 December 1248, as Rumi and Shams were talking, Shams was called to the back door. He went out, never to be seen again. Rumi's love for, and his bereavement at the death of, Shams found their expression in an outpouring of lyric poems, Divan-e Shams-e Tabrizi. He himself went out searching for Shams and journeyed again to Damascus.
Rumi found another companion in Salaḥ ud-Din-e Zarkub, a goldsmith. After Salah ud-Din's death, Rumi's scribe and favourite student, Hussam-e Chalabi, assumed the role of Rumi's companion. Hussam implored Rumi to write more. Rumi spent the next 12 years of his life in Anatolia dictating the six volumes of this masterwork, the Masnavi, to Hussam.
In December 1273, Rumi fell ill and died on the 17th of December in Konya.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 222 reviews
November 27, 2021
Masnavi I Ma'navi: The Spiritual Couplets of Maulana Jalalu-'D'din Muhammad Rumi
The Masnavi, or Masnavi-i Ma'navi, also written Mesnevi, Mathnawi, or Mathnavi, is an extensive poem written in Persian by Jalal al-Din Muhammad Balkhi also known as Rumi, the celebrated Persian Sufi poet.
It is one of the best known and most influential works of Sufism. The Masnavi is a series of six books of poetry that together amount to around 25,000 verses or 50,000 lines. It is a spiritual text that teaches Sufis how to reach their goal of being truly in love with God.
Listen to the story told by the reed,
of being separated.
“Since I was cut from the reedbed,
I have made this crying sound.
Anyone apart from someone he loves
understands what I say.
Anyone pulled from a source
longs to go back.
At any gathering I am there,
mingling in the laughing and grieving,
a friend to each, but few
will hear the secrets hidden
within the notes. No ears for that.
Body flowing out of spirit,
spirit up from body: no concealing
that mixing. But it’s not given us
to see the soul. The reed flute
is fire, not wind. Be that empty.”
تاریخ نخستین خوانش این نسخه: ماه فوریه سال2001میلادی
عنوان: مثنوی معنوی؛ شاعر: رومی؛ مقدمه: محمدعلی اسلامی ندوشن؛ خوشنویس مقدمه: غلامحسین امیرخانی؛ تذهیب شمسه: محمد طریقتی؛ خوشنویس متن به خط نستعلیق: سیدعلی سجادی؛ تهران، انجمن خوشنویسان ایران، سال1379، شابک9646271022؛ موضوع شعر شاعران ایرانی - سده13م
اثری نفیس با چاپ بسیار خوب از انجمن خوشنویسان ایران، اسم کتاب درعنوان فارسی روی جلد: مثنوی جلال الدین محمد مولوی، در اوراق مشخصات عنوان اثر: مثنوی مولوی؛ و در پشت جلد: مثنوی معنوی: با حروف لاتین نوشته شده است، شامل مقدمه، دفتر اول تا ششم
بشنو از نی چون حکایت میکند، - وز جدائیها شکایت میکند
کز نیستان تا مرا ببریده اند، - از نفیرم مرد و زن نالیده اند
سینه خواهم شرحه شرحه از فراق، - تا بگویم شرح درد اشتیاق
هر کسی کو دور ماند از اصل خویش، - باز جوید روزگار وصل خویش
من به هر جمعیتی نالان شدم، - جفت بدحالان و خوشحالان شدم
هر کسی از ظن خود شد یار من، - از درون من نجست اسرار من
سر من از ناله من دور نیست، - لیک چشم و گوش را آن نور نیست
تن زجان و جان ز تن مستور نیست، - لیک کس را دید جان دستور نیست
تاریخ بهنگام رسانی 20/09/1399هجری خورشیدی؛ 05/09/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی
The Masnavi, or Masnavi-i Ma'navi, also written Mesnevi, Mathnawi, or Mathnavi, is an extensive poem written in Persian by Jalal al-Din Muhammad Balkhi also known as Rumi, the celebrated Persian Sufi poet.
It is one of the best known and most influential works of Sufism. The Masnavi is a series of six books of poetry that together amount to around 25,000 verses or 50,000 lines. It is a spiritual text that teaches Sufis how to reach their goal of being truly in love with God.
Listen to the story told by the reed,
of being separated.
“Since I was cut from the reedbed,
I have made this crying sound.
Anyone apart from someone he loves
understands what I say.
Anyone pulled from a source
longs to go back.
At any gathering I am there,
mingling in the laughing and grieving,
a friend to each, but few
will hear the secrets hidden
within the notes. No ears for that.
Body flowing out of spirit,
spirit up from body: no concealing
that mixing. But it’s not given us
to see the soul. The reed flute
is fire, not wind. Be that empty.”
تاریخ نخستین خوانش این نسخه: ماه فوریه سال2001میلادی
عنوان: مثنوی معنوی؛ شاعر: رومی؛ مقدمه: محمدعلی اسلامی ندوشن؛ خوشنویس مقدمه: غلامحسین امیرخانی؛ تذهیب شمسه: محمد طریقتی؛ خوشنویس متن به خط نستعلیق: سیدعلی سجادی؛ تهران، انجمن خوشنویسان ایران، سال1379، شابک9646271022؛ موضوع شعر شاعران ایرانی - سده13م
اثری نفیس با چاپ بسیار خوب از انجمن خوشنویسان ایران، اسم کتاب درعنوان فارسی روی جلد: مثنوی جلال الدین محمد مولوی، در اوراق مشخصات عنوان اثر: مثنوی مولوی؛ و در پشت جلد: مثنوی معنوی: با حروف لاتین نوشته شده است، شامل مقدمه، دفتر اول تا ششم
بشنو از نی چون حکایت میکند، - وز جدائیها شکایت میکند
کز نیستان تا مرا ببریده اند، - از نفیرم مرد و زن نالیده اند
سینه خواهم شرحه شرحه از فراق، - تا بگویم شرح درد اشتیاق
هر کسی کو دور ماند از اصل خویش، - باز جوید روزگار وصل خویش
من به هر جمعیتی نالان شدم، - جفت بدحالان و خوشحالان شدم
هر کسی از ظن خود شد یار من، - از درون من نجست اسرار من
سر من از ناله من دور نیست، - لیک چشم و گوش را آن نور نیست
تن زجان و جان ز تن مستور نیست، - لیک کس را دید جان دستور نیست
تاریخ بهنگام رسانی 20/09/1399هجری خورشیدی؛ 05/09/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی
August 11, 2013
قارئ ديوان المثنوي لجلال الدين الرومي يلحظ طغيان الفكرة على التعبير، والمعنى على التركيب اللفظي، والمضمون على الأسلوب، كما يلحظ عنفوان التجربة الشعرية الصوفية. فهو يعرف كيف ينظر إلى العالم من نافذة العقيدة، ونلمس ذلك في تعابيره وأفكاره ومضامينه وصوره وأخيلته وقدرته على تطويع تجربته المتدفقة من وراء الوعي والشعور والتعقل وحرارة التجربة وتوهج الانفعال. وقوة الخيال لدى الرومي تجعلنا نستمر في قراءة أشعاره، إذ نجد التناصات الشعرية التي لا تحصى ومصدرها الآيات القرآنية.
مــولانـا جلال الدين الرومي حقا اتمني مقابلتك والتحدث اليك:)
July 7, 2017
Masnavi I Ma'navi: The Spiritual Couplets of Maulana Jalalu-'D'din Muhammad Rumi
تاریخ نخستین خوانش این نسخه: فوریه سال 1984 میلادی
مثنوی معنوی، اثر مولانا جلال الدین محمد بلخی یا رومی، شاعر و صوفی پارسی گو، که به درخواست شاگردش، حسام الدین حسن چلبی، در سالهای 662 هجری قمری تا 672 هجری قمری معادل (1260 میلادی) تالیف شد. عنوان کتاب: «مثنوی»، در واقع نوعی از ساختار و قالب شعر است، که در این کتاب مولانا از آن ساختار، سود برده است. این کتاب بیش از بیست و شش هزار بیت است که در شش دفتر گرد آمده است. ا. شربیانی
تاریخ نخستین خوانش این نسخه: فوریه سال 1984 میلادی
مثنوی معنوی، اثر مولانا جلال الدین محمد بلخی یا رومی، شاعر و صوفی پارسی گو، که به درخواست شاگردش، حسام الدین حسن چلبی، در سالهای 662 هجری قمری تا 672 هجری قمری معادل (1260 میلادی) تالیف شد. عنوان کتاب: «مثنوی»، در واقع نوعی از ساختار و قالب شعر است، که در این کتاب مولانا از آن ساختار، سود برده است. این کتاب بیش از بیست و شش هزار بیت است که در شش دفتر گرد آمده است. ا. شربیانی
March 4, 2018
Masnavi I Ma'navi: The Spiritual Couplets, Jalaluddin Mevlana Rumi
The Masnavi, or Masnavi-i Ma'navi, also written Mesnevi, Mathnawi, or Mathnavi, is an extensive poem written in Persian by Jalal al-Din Muhammad Balkhi also known as Rumi, the celebrated Persian Sufi poet. It is one of the best known and most influential works of Sufism. The Masnavi is a series of six books of poetry that together amount to around 25,000 verses or 50,000 lines. It is a spiritual text that teaches Sufis how to reach their goal of being truly in love with God.
تاریخ نخستین خوانش این نسخه: فوریه سال 1984 میلادی؛ خوانش نسخه دیگر ماه فوریه سال 1996 میلادی و فوریه سال 2001 میلادی
عنوان: مثنوی معنوی مولانا جلال الدین محمد بلخی رومی معروف به مثنوی وقار؛ به کوشش: حمد رمضانی؛ خط از: وقار؛ تهران، پدیده، 1362؛ شش جلد در یک مجلد؛ موضوع: شعر فارسی سده هفتم هجری قمری - سده 13 م
جسم خاک، از عشق بر افلاک شد، کوه در رقص آمد و چالاک شد
مثنوی معنوی
The Masnavi, or Masnavi-i Ma'navi, also written Mesnevi, Mathnawi, or Mathnavi, is an extensive poem written in Persian by Jalal al-Din Muhammad Balkhi also known as Rumi, the celebrated Persian Sufi poet. It is one of the best known and most influential works of Sufism. The Masnavi is a series of six books of poetry that together amount to around 25,000 verses or 50,000 lines. It is a spiritual text that teaches Sufis how to reach their goal of being truly in love with God.
تاریخ نخستین خوانش این نسخه: فوریه سال 1984 میلادی؛ خوانش نسخه دیگر ماه فوریه سال 1996 میلادی و فوریه سال 2001 میلادی
عنوان: مثنوی معنوی مولانا جلال الدین محمد بلخی رومی معروف به مثنوی وقار؛ به کوشش: حمد رمضانی؛ خط از: وقار؛ تهران، پدیده، 1362؛ شش جلد در یک مجلد؛ موضوع: شعر فارسی سده هفتم هجری قمری - سده 13 م
جسم خاک، از عشق بر افلاک شد، کوه در رقص آمد و چالاک شد
مثنوی معنوی
July 14, 2012
This the most wonderful teaching collection of mystical life every created. Rumi has become the most widely read poet of the past century yet not many realize the true depths of his experience as a mystic. There are so many levels of all that exists in the Mathnawi. It is not just a book but a journey.
January 27, 2016
دوستانِ گرانقدر و خردگرا، سه پنجمِ «مثنوی معنوی»، سخنانی ساده بیش نیست که همگان را توان گفتن است، که «مولوی» که یادش گرامی باد، خردمندانه و به عمد در کتابِ «مثنوی» گنجانده است. چرا که «مولوی»، مجبور بوده است تا خود را از ترسِ متولیّان دین و عرب پرستانِ متعصب و نادان، در مضامینِ دینی استتار کند.... چنانکه بسیاری از نویسندگانِ دیگر نیز چنین کرده اند تا از فهمِ رازِ کلامِ آنها، فتوایِ قتلشان را استخراج نکنند
دوستانِ گرامی، «مولوی» ، تا توانسته، مطلبی خاص را کِش داده است، تا اصل را، در وصله ای پنهان کند... « مولوی»، سخنانِ کلیدیِ خود را، در لابلایِ همان ساده گویی ها، نهان کرده است
عزیزانم و دوستانِ خردگرا، مسئلۀ بسیار مهّم این است که، حوزه نشینانِ مذهبِ شیعه ، از سرسخت ترین مخالفانِ آثارِ مولوی هستند، و چون دستشان به او نرسید، سعی کردند در طولِ زمان، آثارِ او را، به نوعی با موازینِ فقهِ مذهبِ خود منطبق، و مولوی را به نفعِ خویش مصادره کنند... و این عرب پرستانِ بیشعور، با دستکاری و تحریف در نوشته ها و ابیاتِ « مولوی» سعی کردند به نوعی بارِ پیامهایِ عقلانی و انسانی او را، به نفعِ مکتبِ خود بنامند... در آثارِ « مولوی» ده ها و صدها تحریف و ابیاتِ دروغین وارد شده است
برایِ مثال، به این ابیات دقت کنید که این احمق ها چگونه آنها را تحریف کردند
در این کتاب نوشته شده
پایِ «استدلالیان» ، چوبین بود
پایِ چوبین، سخت بی تمکین بود
عزیزانم، « مولوی» اشعار و سخنانش سرشار از استدلال است، چگونه میتوانسته پای استدلالیان را چوبین بداند!!؟... دوستانِ بزرگوار، این بیت در اصل به صورتِ زیر بوده است
پایِ «اسطرلابیان» چوبین بود
پایِ چوبین، سخت بی تمکین بود
عزیزانم، همانطور که از این بیت شعر، مشخص است، « مولوی» پایِ آن کسانی را که امورِ خود را بر اساسِ «اسطرلاب» و خرافات و توهماتِ دینی و مذهبی استوار کرده اند را چوبین و حرکتشان را ناقص می داند، نه استدلال گرانِ متّکی به خرد و تحلیل را، که خود نیز یکی از آنهاست
------------------------------------------------------------------------------
حال به این بیت دقت کنید
غیرِ آن قطبِ زمان دیده ور
«کز ثباتش کوه گردد «خیره سر
عزیزانم این بیت اصلاً برای جنابِ « مولوی» نیست و این حرام زاده هایِ متقلب باز تحریف کرده اند... این بیت مثلاً اشاره به پیامبرِ عرب محمد رسول الله دارد، و گفته فقط محمد است که اصلِ استدلالِ بشریت و عالم است، و مابقی بیهوده هستند... چرا باید « مولوی» همچین شعری بی معنی و مسخره بگه؟؟! نکتۀ مهّم که این تحریف گران را رسوا میکند این است که، کلمۀ «خیره سر»، که در مصرعِ دومِ این بیتِ دروغین آمده، اصلاً در ادبیاتِ دورانِ «مولوی» هنوز به وجود نیامده بوده، که « مولوی» از آن استفاده کند
در دفترِ اول، نالیدنِ ستونِ حنّانه در قصّۀ «اُستون حنّانه»، صرف ِنظر از چند بیت، مابقی بی پایه و اساس است که منظورِ «مولوی » نیز، همان چند بیت بیشتر نبوده است... و «مولوی» هم مثلِ هر انسانِ عاقل و خردمند، خوب میدانسته که چوبی خشک از درختِ نخل، که در سقفِ مسجدِ مدینه بوده، نمیتواند ناله کند و سخن بگوید... این خزعبلات تنها ساختۀ ذهنِ موجوداتِ بیشعور و بیمار بوده است
------------------------------------------------------------------------------
در پایان به شعری زیبا از این کتاب اشاره میکنم
ما در این انبار، گندم می کنیم
گندمِ جمع آماده گُم می کنیم
می نیندیشیم آخر ما، به هوش
کین خلل در گندم است از مکرِ موش
اوّل ای جان، دفعِ شّرِ موش کن
وانگهان در جمعِ گندم، جوش کن
دوستانِ بزرگوار و خردمند، فریبِ تحریفات و تفسیرهایِ کسانی همچون « محمد تقی جعفری» را نخورید، که این شعر را به قولِ خودش به نفعِ اسلام تفسیر کرده است
ایرانیانِ خردگرا، در این شعر 3 موردِ اساسی دیده می شود: « انبار» و « گندم» و « موش» ... نورِ چشمانم دقت کنید که، «انبار»، همین جان و تنِ من و شما است، که بدین شکل، در این هستی حضور دارد و من و شما را، به شمایلی که در آن هستیم، شکل داده است
و «گندم»، اندوخته ها و کسبِ دانش و علومِ مختلف است... و شاملِ دانش و
خردی است که در این انبار ذخیره میشود....که بی فهمِ این اندوخته ها، انسان را معنایی نیست،... که بدونِ اندوختۀ دانش و خرد، انسان، جز جسدی متعفّن، هیچ نخواهد بود
و «موش»، آن عناصرِ بیمار و منحرفی است که، در شعورِ انسانها، پَرسه میزند، و همۀ حقیقیِ ما را در خود می خورد، و قربانیِ خود می کند... این موش هایِ کثیف، چیزی جز تربیت و آموزشِ غلط و باورهایِ اشتباه و احمقانه به موهوماتِ دینی و مذهبی، هیچ نیست
این موشها، در تن و جانِ ما، و در معنویّتِ درونِ انسانیِ ما، برای خود، هویّتی مستقل ترتیب داده اند، که گاهی همۀ ما را، به حیلۀ خود ، هدایت و تفتیش می کنند... اگر ما، به نابود کردن موشها فهمی نداشته باشیم، در حیله هایِ هزار رنگِ آنها، رنگ خواهیم باخت
عزیزانم، آگاه باشید که، بیشعوری و اعتقاد و تعصب به خرافات و موهوماتِ مذهبی، یکی از بزرگترین و فربه ترینِ این موش هایِ کثیف است
پیروز باشید و ایرانی
دوستانِ گرامی، «مولوی» ، تا توانسته، مطلبی خاص را کِش داده است، تا اصل را، در وصله ای پنهان کند... « مولوی»، سخنانِ کلیدیِ خود را، در لابلایِ همان ساده گویی ها، نهان کرده است
عزیزانم و دوستانِ خردگرا، مسئلۀ بسیار مهّم این است که، حوزه نشینانِ مذهبِ شیعه ، از سرسخت ترین مخالفانِ آثارِ مولوی هستند، و چون دستشان به او نرسید، سعی کردند در طولِ زمان، آثارِ او را، به نوعی با موازینِ فقهِ مذهبِ خود منطبق، و مولوی را به نفعِ خویش مصادره کنند... و این عرب پرستانِ بیشعور، با دستکاری و تحریف در نوشته ها و ابیاتِ « مولوی» سعی کردند به نوعی بارِ پیامهایِ عقلانی و انسانی او را، به نفعِ مکتبِ خود بنامند... در آثارِ « مولوی» ده ها و صدها تحریف و ابیاتِ دروغین وارد شده است
برایِ مثال، به این ابیات دقت کنید که این احمق ها چگونه آنها را تحریف کردند
در این کتاب نوشته شده
پایِ «استدلالیان» ، چوبین بود
پایِ چوبین، سخت بی تمکین بود
عزیزانم، « مولوی» اشعار و سخنانش سرشار از استدلال است، چگونه میتوانسته پای استدلالیان را چوبین بداند!!؟... دوستانِ بزرگوار، این بیت در اصل به صورتِ زیر بوده است
پایِ «اسطرلابیان» چوبین بود
پایِ چوبین، سخت بی تمکین بود
عزیزانم، همانطور که از این بیت شعر، مشخص است، « مولوی» پایِ آن کسانی را که امورِ خود را بر اساسِ «اسطرلاب» و خرافات و توهماتِ دینی و مذهبی استوار کرده اند را چوبین و حرکتشان را ناقص می داند، نه استدلال گرانِ متّکی به خرد و تحلیل را، که خود نیز یکی از آنهاست
------------------------------------------------------------------------------
حال به این بیت دقت کنید
غیرِ آن قطبِ زمان دیده ور
«کز ثباتش کوه گردد «خیره سر
عزیزانم این بیت اصلاً برای جنابِ « مولوی» نیست و این حرام زاده هایِ متقلب باز تحریف کرده اند... این بیت مثلاً اشاره به پیامبرِ عرب محمد رسول الله دارد، و گفته فقط محمد است که اصلِ استدلالِ بشریت و عالم است، و مابقی بیهوده هستند... چرا باید « مولوی» همچین شعری بی معنی و مسخره بگه؟؟! نکتۀ مهّم که این تحریف گران را رسوا میکند این است که، کلمۀ «خیره سر»، که در مصرعِ دومِ این بیتِ دروغین آمده، اصلاً در ادبیاتِ دورانِ «مولوی» هنوز به وجود نیامده بوده، که « مولوی» از آن استفاده کند
در دفترِ اول، نالیدنِ ستونِ حنّانه در قصّۀ «اُستون حنّانه»، صرف ِنظر از چند بیت، مابقی بی پایه و اساس است که منظورِ «مولوی » نیز، همان چند بیت بیشتر نبوده است... و «مولوی» هم مثلِ هر انسانِ عاقل و خردمند، خوب میدانسته که چوبی خشک از درختِ نخل، که در سقفِ مسجدِ مدینه بوده، نمیتواند ناله کند و سخن بگوید... این خزعبلات تنها ساختۀ ذهنِ موجوداتِ بیشعور و بیمار بوده است
------------------------------------------------------------------------------
در پایان به شعری زیبا از این کتاب اشاره میکنم
ما در این انبار، گندم می کنیم
گندمِ جمع آماده گُم می کنیم
می نیندیشیم آخر ما، به هوش
کین خلل در گندم است از مکرِ موش
اوّل ای جان، دفعِ شّرِ موش کن
وانگهان در جمعِ گندم، جوش کن
دوستانِ بزرگوار و خردمند، فریبِ تحریفات و تفسیرهایِ کسانی همچون « محمد تقی جعفری» را نخورید، که این شعر را به قولِ خودش به نفعِ اسلام تفسیر کرده است
ایرانیانِ خردگرا، در این شعر 3 موردِ اساسی دیده می شود: « انبار» و « گندم» و « موش» ... نورِ چشمانم دقت کنید که، «انبار»، همین جان و تنِ من و شما است، که بدین شکل، در این هستی حضور دارد و من و شما را، به شمایلی که در آن هستیم، شکل داده است
و «گندم»، اندوخته ها و کسبِ دانش و علومِ مختلف است... و شاملِ دانش و
خردی است که در این انبار ذخیره میشود....که بی فهمِ این اندوخته ها، انسان را معنایی نیست،... که بدونِ اندوختۀ دانش و خرد، انسان، جز جسدی متعفّن، هیچ نخواهد بود
و «موش»، آن عناصرِ بیمار و منحرفی است که، در شعورِ انسانها، پَرسه میزند، و همۀ حقیقیِ ما را در خود می خورد، و قربانیِ خود می کند... این موش هایِ کثیف، چیزی جز تربیت و آموزشِ غلط و باورهایِ اشتباه و احمقانه به موهوماتِ دینی و مذهبی، هیچ نیست
این موشها، در تن و جانِ ما، و در معنویّتِ درونِ انسانیِ ما، برای خود، هویّتی مستقل ترتیب داده اند، که گاهی همۀ ما را، به حیلۀ خود ، هدایت و تفتیش می کنند... اگر ما، به نابود کردن موشها فهمی نداشته باشیم، در حیله هایِ هزار رنگِ آنها، رنگ خواهیم باخت
عزیزانم، آگاه باشید که، بیشعوری و اعتقاد و تعصب به خرافات و موهوماتِ مذهبی، یکی از بزرگترین و فربه ترینِ این موش هایِ کثیف است
پیروز باشید و ایرانی
October 13, 2019
سخنرانی هانری ماسه در جشن بازنشستگی اش در دانشگاه سوربن فرانسه:
من عمرم را وقف ادبیات فارسی ایرانی کردم و برای اینکه به شما استادان و روشنفکران جهان بشناسانم که این ادبیات عجیب چیست، چاره ای ندارم جز اینکه به مقایسه بپردازم، كه بگویم که ادبیات فارسی بر چهار ستون اصلی استوار است :
_ فردوسي
_ سعدی
_ حافظ
_ مولانا
فردوسی، هم سنگ و همتای هومر یونانی است و برتر از او...
سعدی، آناتول فرانس فیلسوف را به یاد ما می آورد و داناتر از او...
حافظ با گوته ی آلمانى قابل قیاس است، که او خود را شاگرد حافظ و زنده به نسیمی که از جهان او به مشامش رسیده، می شمارد...
اما مولانا...
در جهان هیچ چهره ای را نیافتم که بتوانم مولانا را به او تشبیه کنم.
او یگانه است و یگانه باقی خواهد ماند.
او فقط شاعر نیست، بلکه بیشتر جامعه شناس است و بویژه روانشناسی کامل که ذات بشر و خداوند را دقیق می شناسد.
قدر او را بدانید و بوسیله ی او خود را و خدا را بشناسید.
از لحاظ معنا، ژرف و عمیق، از نظر زیبایی لفظی و نوشتاری، فراتر از تصور، از دید شور و وجد بینظیر.
دنیا دیگر مثل مولانا نخواهد دید،هرگز!هرگز!
من عمرم را وقف ادبیات فارسی ایرانی کردم و برای اینکه به شما استادان و روشنفکران جهان بشناسانم که این ادبیات عجیب چیست، چاره ای ندارم جز اینکه به مقایسه بپردازم، كه بگویم که ادبیات فارسی بر چهار ستون اصلی استوار است :
_ فردوسي
_ سعدی
_ حافظ
_ مولانا
فردوسی، هم سنگ و همتای هومر یونانی است و برتر از او...
سعدی، آناتول فرانس فیلسوف را به یاد ما می آورد و داناتر از او...
حافظ با گوته ی آلمانى قابل قیاس است، که او خود را شاگرد حافظ و زنده به نسیمی که از جهان او به مشامش رسیده، می شمارد...
اما مولانا...
در جهان هیچ چهره ای را نیافتم که بتوانم مولانا را به او تشبیه کنم.
او یگانه است و یگانه باقی خواهد ماند.
او فقط شاعر نیست، بلکه بیشتر جامعه شناس است و بویژه روانشناسی کامل که ذات بشر و خداوند را دقیق می شناسد.
قدر او را بدانید و بوسیله ی او خود را و خدا را بشناسید.
از لحاظ معنا، ژرف و عمیق، از نظر زیبایی لفظی و نوشتاری، فراتر از تصور، از دید شور و وجد بینظیر.
دنیا دیگر مثل مولانا نخواهد دید،هرگز!هرگز!
September 13, 2012
تا در طلب گوهر کانی کانی. تا در هوس لقمهٔ نانی نانی. این نکتهٔ رمز اگر بدانی دانی. هر چیزی که در جستن آنی آنی. مولانا
********************************************
روزها فکر من این است و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم؟
از کجا آمده ام؟ آمدنم بهر چه بود؟
به کجا می روم آخر ننمایی وطنم
مانده ام سخت عجب کز چه سبب ساخت مرا
یا چه بوده است مراد وی از این ساختنم
جان که از عالم علویست یقین میدانم
رخت خود باز برآنم که همانجا فکنم
مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک
چند روزی قفسی ساخته ام از بدنم
ای خوش آن روز که پرواز کنم تا بر دوست
به هوای سر کویش پر و بالی بزنم
کیست در گوش که او میشنود آوازم
یاکدامیست سخن میکند اندر دهنم
کیست در دیده که از دیده برون می نگرد
یا چه جانست نگویی که منش پیرهنم
تا به تحقیق مرا منزل و ره ننمایی
یکدم آرام نگیرم نفسی دم نزنم
می وصلم بچشان تا در زندان ابد
از سر عربده مستانه بهم درشکنم
من به خود نامدم این جا که به خود باز روم
آن که آورد مرا باز برد در وطنم
تو مپندار که من شعر بخود می گویم
تا که هشیارم و بیدار یکی دم نزنم
شمس تبریز اگر روی بمن ننمایی
والله این قالب مردار بهم درشکنم
April 13, 2016
مثنوي ….. مولانا جلال الدين الرومي(6أجزاء)
بعض الكتب تلهم أرواحنا وتملأها حتى تفيض،وتدير عقولنا وتفتح لنا آفاقا جديدة مختلفة،هي تلك الكتب التي لو لم تقرأ غيرها لكفت وتتمنى الموت بعد أن تقرأها لأنها من الكتب التي تكتب حسن الختام،الكتب التي لأجلها قُدس القلم وما يسطره،لأن ما يكتبه ليس مجرد كلام يصبح هباء،بل حروف من نور سُطرت بنور.
مولانا الرومي(رضي الله عنه وقدّس روحه) ينقل لنا تجربة حياته التي أفناها في البحث والحب،يبحث عن خلاص الروح وراحتها،يبحث عن السر والأصل لعله يهتدي ويدي وقد كان، ولحبه للبشر أراد أن يُبصرهم وينير لهم الطريق الذي استهلك منه عمره كله.
مولانا يخاطب أرواحنا التائهة وقلوبنا المظلمة بألفاظ كالحرير في نعومته ومتانته،فيسرد لنا ويحكي ويشرح ويحلل ويخطب وينادي لعله يجد مستجيب فيرد النداء،فروحه حاضرة في كل سطر وكل حرف من حروف الكتاب.
المهم:نحن أمام كتاب شعر قديم،أفنى فيه مؤلفه عمره كله ولكنه لم يكن إنسان عادي فكان ما كتبه غير عادي أيضا، ولأنه ليس بالعربية وقرأته بالعربية فلن تجد فيه جرس الشعر المعتاد ولكنك ستجد الإلهام البشري المقدس في أسمى صوره.
6 أجزاء، كل جزء عضو حي يتناسق مع البقية ليكون كائن متكامل لا ينتمي إلى العالم البغيض بل ينتمي إلى الكون السامي الفريد. 6 أجزاء عن الإنسان، أفعاله وتصرفاته،حقوقه وواجباته،حبه وبغضه،طهره ودنسه،علوه وتدانيه،فنتءه وخلوده،حريته وجبره،روحه وبدنه،كل ما يحيط به، كل ما يؤثر فيه ويتأثر به. هو كتاب الإنسان.
الجزء الرابع والخامس هما الأفضل، الأول يتحدث عن كمال الإنسان وكينونته، والثاني هو جزء الحرية، أما السادس فهو عن الطغيان والظلم، والجزء الثالث يتجلى الرومي فيتحدث عن الفناء والخلود، أما أول جزأين في السداسية العظيمة فهي ديباجة مذهبة عن الإنسان ككل.
بعض الكتب تلهم أرواحنا وتملأها حتى تفيض،وتدير عقولنا وتفتح لنا آفاقا جديدة مختلفة،هي تلك الكتب التي لو لم تقرأ غيرها لكفت وتتمنى الموت بعد أن تقرأها لأنها من الكتب التي تكتب حسن الختام،الكتب التي لأجلها قُدس القلم وما يسطره،لأن ما يكتبه ليس مجرد كلام يصبح هباء،بل حروف من نور سُطرت بنور.
مولانا الرومي(رضي الله عنه وقدّس روحه) ينقل لنا تجربة حياته التي أفناها في البحث والحب،يبحث عن خلاص الروح وراحتها،يبحث عن السر والأصل لعله يهتدي ويدي وقد كان، ولحبه للبشر أراد أن يُبصرهم وينير لهم الطريق الذي استهلك منه عمره كله.
مولانا يخاطب أرواحنا التائهة وقلوبنا المظلمة بألفاظ كالحرير في نعومته ومتانته،فيسرد لنا ويحكي ويشرح ويحلل ويخطب وينادي لعله يجد مستجيب فيرد النداء،فروحه حاضرة في كل سطر وكل حرف من حروف الكتاب.
المهم:نحن أمام كتاب شعر قديم،أفنى فيه مؤلفه عمره كله ولكنه لم يكن إنسان عادي فكان ما كتبه غير عادي أيضا، ولأنه ليس بالعربية وقرأته بالعربية فلن تجد فيه جرس الشعر المعتاد ولكنك ستجد الإلهام البشري المقدس في أسمى صوره.
6 أجزاء، كل جزء عضو حي يتناسق مع البقية ليكون كائن متكامل لا ينتمي إلى العالم البغيض بل ينتمي إلى الكون السامي الفريد. 6 أجزاء عن الإنسان، أفعاله وتصرفاته،حقوقه وواجباته،حبه وبغضه،طهره ودنسه،علوه وتدانيه،فنتءه وخلوده،حريته وجبره،روحه وبدنه،كل ما يحيط به، كل ما يؤثر فيه ويتأثر به. هو كتاب الإنسان.
الجزء الرابع والخامس هما الأفضل، الأول يتحدث عن كمال الإنسان وكينونته، والثاني هو جزء الحرية، أما السادس فهو عن الطغيان والظلم، والجزء الثالث يتجلى الرومي فيتحدث عن الفناء والخلود، أما أول جزأين في السداسية العظيمة فهي ديباجة مذهبة عن الإنسان ككل.
September 18, 2011
من مست و تو دیوانه
ما را که برد خانه
صد بار تو را گفتم
کم خور دو سه پیمانه
در شهر یکی کس را هشیار نمی بینم
هر یک بتر از دیگر
شوریده و دیوانه
جانا به خرابات آ
تا لذت جان بینی
جان را چه خوشی باشد
بی صحبت جانانه
هر گوشه یکی مستی
دستی زده بر دستی
وان ساقی هر هستی
با ساغر شاهانه
ما را که برد خانه
صد بار تو را گفتم
کم خور دو سه پیمانه
در شهر یکی کس را هشیار نمی بینم
هر یک بتر از دیگر
شوریده و دیوانه
جانا به خرابات آ
تا لذت جان بینی
جان را چه خوشی باشد
بی صحبت جانانه
هر گوشه یکی مستی
دستی زده بر دستی
وان ساقی هر هستی
با ساغر شاهانه
June 25, 2010
بار دیگر ما به قصّه آمدیم
ما از آن قصّه برون خود کی شویم؟
گر به جهل آییم،آن زندانِ اوست
ور به علم آییم،آن ایوانِ اوست
ور به خواب آییم،مستانِ وییم
ور به بیداری،به دستانِ وییم
ور بگرییم،ابرِ پُر زرقِ وییم
ور بخندیم،آن زمان برقِ وییم
ور به خشم و جنگ،عکسِ قهرِ اوست
ور به صلح و عذر،عکسِ مِهرِ اوست
ما کییم اندر جهانِ پیچ پیچ؟
چون الف او خود چه دارد؟هیچ هیچ
ما از آن قصّه برون خود کی شویم؟
گر به جهل آییم،آن زندانِ اوست
ور به علم آییم،آن ایوانِ اوست
ور به خواب آییم،مستانِ وییم
ور به بیداری،به دستانِ وییم
ور بگرییم،ابرِ پُر زرقِ وییم
ور بخندیم،آن زمان برقِ وییم
ور به خشم و جنگ،عکسِ قهرِ اوست
ور به صلح و عذر،عکسِ مِهرِ اوست
ما کییم اندر جهانِ پیچ پیچ؟
چون الف او خود چه دارد؟هیچ هیچ
November 11, 2015
خب! پایان مثنوی. و حرفی نیست :) مثنوی رو باید خوند. مثل حافظ. چون لذت رایگان و شایگانی هست . .. همین :)
November 21, 2016
أتذكر الآن بداية الرحلة، دون أن أعلم أن لها بداية، كنت أخوض في الكتاب الأول بحماس طفل معجب بالخطوط الأولى التي تشكلها يداه على الصفحات، هكذا كانت روحي معجبة بالإييقاع الذي تنتظم به الحكايات داخلها وتبني بناءها الأليف وتجذب الشتات وتصهره بجمرة الحب ليتجمع ويكون كتلة واحدة صماء ليس لها شكل.
الآن، وبعد الإنتهاء من الكتاب الثاني، أشعر بها تتحرك داخلي، لقد دبّت الروح داخل الكتلة الصماء وأصبحت تتحرك.. قريبا تنمو وتتحور وتتلألأ العين البارزة من عمق العماء. ينمو الجنين وتزداد ملامحه بروزا.. يتلاشى الضباب.. رويدا رويدا.. وأُولد من جديد.
الآن، وبعد الإنتهاء من الكتاب الثاني، أشعر بها تتحرك داخلي، لقد دبّت الروح داخل الكتلة الصماء وأصبحت تتحرك.. قريبا تنمو وتتحور وتتلألأ العين البارزة من عمق العماء. ينمو الجنين وتزداد ملامحه بروزا.. يتلاشى الضباب.. رويدا رويدا.. وأُولد من جديد.
September 11, 2012
منظومةٌ أدبية فارسيّة عربية وتجربة صوفية على الطريقة المولوية
وهو أصل من أصول الدين في كشف أسرار الوصول واليقين وهو فقه الله الأكبر وشرعُ الله الأزهر وبرهان الله الأظهر مثَلُ نورِه كمشكاةٍ فيها مصباح يُشرق إشراقا أنْور من الإصباح وهو جنان الجنان ذو العُيون والأغصان - كما قَال مولانا ، أو كما يُقال (قرآن الصوفيّة) ا
استلهم روح الآيات المنزلة والأحاديث المجمّعه مُبحراً في معاني العشق والفناء والصحو والسكر قائدا إلى منارات السائرين ومقامات أهل اليقين على منهج العارف شمس الدين التبريزي بعد خَلوة تربوا على التسعين يوما أو تزيد
مُفتتحا مثنويّته بالناي - حيث انين الروح إلى اللاهوت " لقد حلّ العِشق بطورِ سَيناء .. فثمل الطّور .. ولم يحتمل .. وخرّ موسى صعقا
فمن راى كالناي سُمّا وترياقا.. ومن راى كالناي نجيّا ومشتاقا؟ "
* بقي ان أشير إلى أنه كثيرا ما أوقف سرد قصصه مُعلنا عن عظته حيناً ، والِجاً في قصةٍ أخرى حِينا آخر
وكما قالوا - فهو بحرٌ أنّا يُدركُ ساحِلُه
وهو أصل من أصول الدين في كشف أسرار الوصول واليقين وهو فقه الله الأكبر وشرعُ الله الأزهر وبرهان الله الأظهر مثَلُ نورِه كمشكاةٍ فيها مصباح يُشرق إشراقا أنْور من الإصباح وهو جنان الجنان ذو العُيون والأغصان - كما قَال مولانا ، أو كما يُقال (قرآن الصوفيّة) ا
استلهم روح الآيات المنزلة والأحاديث المجمّعه مُبحراً في معاني العشق والفناء والصحو والسكر قائدا إلى منارات السائرين ومقامات أهل اليقين على منهج العارف شمس الدين التبريزي بعد خَلوة تربوا على التسعين يوما أو تزيد
مُفتتحا مثنويّته بالناي - حيث انين الروح إلى اللاهوت " لقد حلّ العِشق بطورِ سَيناء .. فثمل الطّور .. ولم يحتمل .. وخرّ موسى صعقا
فمن راى كالناي سُمّا وترياقا.. ومن راى كالناي نجيّا ومشتاقا؟ "
* بقي ان أشير إلى أنه كثيرا ما أوقف سرد قصصه مُعلنا عن عظته حيناً ، والِجاً في قصةٍ أخرى حِينا آخر
وكما قالوا - فهو بحرٌ أنّا يُدركُ ساحِلُه
Read
September 16, 2012این کتاب بی شک یک معجزه مکتوب است و به قول دکتر شفیعی کدکنی، بزرگترین حماسه روحانی تاریخ بشریت است
مثنوی تنها دیوان شعر فارسی است که به ظاهر با نام خدا آغاز نمی شود، و به ظاهر نا تمام رها می شود. در واقع متفاوت ترین اثر منظوم در زبان فارسی است.
و حیرتمان وقتی افزون می شود که بدانیم تمام این اثر سترگ و تکرارنشدنی تاریخ بشر در یک فرآیند الهامی سروده شده است و معانی بلند موجود در آن مانند سیلابی بر روح و جان مولانا گذر کرده و بیان شده و شاگردان وی آن را کتابت کرده اند، و خود مولانا فقط 18 بیت اول مثنوی را نوشته است و باقی را در مجالس مثنوی خوانی، فی البداهه خوانده و دیگران نوشته اند.
در خصوص تصحیح دکتر سروش هم باید گفت که تسلط بی چون و چرای ایشان بر مثنوی و دیوان شمس و به طور کلی با روح کلام حضرت مولانا، باعث می شود این تصحیح که خود بر اساس معتبرترین نسخه یعنی نسخه قونیه انجام شده است، نزدیکترین نسخه مثنوی به کلام مولانا باشد
مثنوی تنها دیوان شعر فارسی است که به ظاهر با نام خدا آغاز نمی شود، و به ظاهر نا تمام رها می شود. در واقع متفاوت ترین اثر منظوم در زبان فارسی است.
و حیرتمان وقتی افزون می شود که بدانیم تمام این اثر سترگ و تکرارنشدنی تاریخ بشر در یک فرآیند الهامی سروده شده است و معانی بلند موجود در آن مانند سیلابی بر روح و جان مولانا گذر کرده و بیان شده و شاگردان وی آن را کتابت کرده اند، و خود مولانا فقط 18 بیت اول مثنوی را نوشته است و باقی را در مجالس مثنوی خوانی، فی البداهه خوانده و دیگران نوشته اند.
در خصوص تصحیح دکتر سروش هم باید گفت که تسلط بی چون و چرای ایشان بر مثنوی و دیوان شمس و به طور کلی با روح کلام حضرت مولانا، باعث می شود این تصحیح که خود بر اساس معتبرترین نسخه یعنی نسخه قونیه انجام شده است، نزدیکترین نسخه مثنوی به کلام مولانا باشد
April 25, 2010
بشنو از نی چون حکایت میکند
وز جداییها شکایت میکند
وز نیستان تا مرا ببریده اند
از نفیرم ؛ مرد و زن نالیده اند.
وز جداییها شکایت میکند
وز نیستان تا مرا ببریده اند
از نفیرم ؛ مرد و زن نالیده اند.
September 8, 2018
خوندن مثنوی معنوی را به پیشنهاد همسرم شروع کردیم و هر شب چند بخش از اون را خواندیم تا امروز که دفتر اول تموم شد.
اشعار مولوی بسیار زیبا و قوی �� پر مفهوم و بعضا سخت بود اما در کنار آنها چند نکته توجه من رو جلب کرد:
۱- به نظر من قسمت بسیار غنی و با ارزش مثنوی معنوی حکایات و داستان هایی هست که مولوی با اونها شروع می کنه. مولوی برای رساندن مفهوم مورد نظرش به خوبی از این تمثیل ها و داستان ها استفاده کرده .
۲- اما نکته آزاردهنده برای من روش نگارش این داستان هاست به طوری که مولوی ابتدا یکی دو بیت از داستان میگه و بعدچهل پنجاه بیت به بیان سخت مفهوم رو توضیح میده. نا خودآگاه من رو یاد اون سریال هایی انداخت که هر قسمت رو با یه صحنه جذاب شروع میکنه اما ادامشون نمیده .
۳- در نهایت باید واقعا عاشق عرفان بود تا بتوانی خط به خط اشعار را بخوانی و لذت ببری. نگاه شخصی من با نگاه عارفانه مولوی تفاوت زیادی داره و این باعث شد نتوانم از بیان عرفانی مثنوی معنوی لذت ببرم. اما از داستان ها و زیبایی اشعار واقعا لذت بردم.
اشعار مولوی بسیار زیبا و قوی �� پر مفهوم و بعضا سخت بود اما در کنار آنها چند نکته توجه من رو جلب کرد:
۱- به نظر من قسمت بسیار غنی و با ارزش مثنوی معنوی حکایات و داستان هایی هست که مولوی با اونها شروع می کنه. مولوی برای رساندن مفهوم مورد نظرش به خوبی از این تمثیل ها و داستان ها استفاده کرده .
۲- اما نکته آزاردهنده برای من روش نگارش این داستان هاست به طوری که مولوی ابتدا یکی دو بیت از داستان میگه و بعدچهل پنجاه بیت به بیان سخت مفهوم رو توضیح میده. نا خودآگاه من رو یاد اون سریال هایی انداخت که هر قسمت رو با یه صحنه جذاب شروع میکنه اما ادامشون نمیده .
۳- در نهایت باید واقعا عاشق عرفان بود تا بتوانی خط به خط اشعار را بخوانی و لذت ببری. نگاه شخصی من با نگاه عارفانه مولوی تفاوت زیادی داره و این باعث شد نتوانم از بیان عرفانی مثنوی معنوی لذت ببرم. اما از داستان ها و زیبایی اشعار واقعا لذت بردم.
April 3, 2018
یـار مـرا , غار مـرا , عشق جگر خـوار مـرا
یـار تـوئی , غار تـوئی , خواجه نگهدار مـرا
نوح تـوئی , روح تـوئی , فاتح و مفتوح تـوئی
سینه مشروح تـوی , بر در اسرار مـرا
نـور تـوئی , سـور تـوئی , دولت منصور تـوئی
مرغ کــه طور تـوئی ,خسته به منقار مـرا
قطره توئی , بحر توئی , لطف توئی , قهر تـوئی
قند تـوئی , زهر تـوئی , بیش میازار مـرا
حجره خورشید تـوئی , خانـه ناهیـد تـوئی
روضه اومید تـوئی ,راه ده ای یار مـرا
روز تـوئی , روزه تـوئی , حاصل در یـوزه تـوئی
آب تـوئی , کوزه تـوئی , آب ده این بار مـرا
دانه تـوئی , دام تـوی , باده تـوئی , جام تـوئی
پخته تـوئی , خام تـوئی , خام بمـگذار مـرا
این تن اگر کم تندی , راه دلم کم زنـدی
راه شـدی تا نبـدی , این همه گفتار مـرا
یـار تـوئی , غار تـوئی , خواجه نگهدار مـرا
نوح تـوئی , روح تـوئی , فاتح و مفتوح تـوئی
سینه مشروح تـوی , بر در اسرار مـرا
نـور تـوئی , سـور تـوئی , دولت منصور تـوئی
مرغ کــه طور تـوئی ,خسته به منقار مـرا
قطره توئی , بحر توئی , لطف توئی , قهر تـوئی
قند تـوئی , زهر تـوئی , بیش میازار مـرا
حجره خورشید تـوئی , خانـه ناهیـد تـوئی
روضه اومید تـوئی ,راه ده ای یار مـرا
روز تـوئی , روزه تـوئی , حاصل در یـوزه تـوئی
آب تـوئی , کوزه تـوئی , آب ده این بار مـرا
دانه تـوئی , دام تـوی , باده تـوئی , جام تـوئی
پخته تـوئی , خام تـوئی , خام بمـگذار مـرا
این تن اگر کم تندی , راه دلم کم زنـدی
راه شـدی تا نبـدی , این همه گفتار مـرا
September 8, 2018
دفتر اول مثنوی معنوی خوانده شد
در حاشیه
بهترین سرگرمی ماه های اخیر ما (همسرم و من) همین یه ساعتی است که هر شب به شعر خواندن میگذره به قدری این مراسم برای ما لذت بخش شده که هر روز با ذوق منتظر رسیدن ساعت مقرر هستیم
به شدت پیشنهاد می کنم ساعتی یا دقایقی رو با عزیزانتون به خواندن داستان کوتاه یا شعر یا مقاله بگذرونید ؛لذتی رو تجربه خواهید کرد که بسیار خوشایند است
در حاشیه
بهترین سرگرمی ماه های اخیر ما (همسرم و من) همین یه ساعتی است که هر شب به شعر خواندن میگذره به قدری این مراسم برای ما لذت بخش شده که هر روز با ذوق منتظر رسیدن ساعت مقرر هستیم
به شدت پیشنهاد می کنم ساعتی یا دقایقی رو با عزیزانتون به خواندن داستان کوتاه یا شعر یا مقاله بگذرونید ؛لذتی رو تجربه خواهید کرد که بسیار خوشایند است
November 22, 2014
الكتاب الاول من المثنوي
الكتاب عبارة عن ثلاث أجزاء , الجزء الاول عن حياة الرومي مولده ونشأته وهكذا
الجزء الثاني وهو الأهم هو نص المثنوي هو عبارة عن مجموعة من القصص كل قصة داخلها قصص تخدم نفس القصة ويرجع للقصة الأصلية , الهدف من كل قصة توصيل هدف أو صفة أو للتخلي عن صفة
تحدث عن الكبرياء والغرور وإتباع الاشخاص الخطأ لمجرد المظهر وسمو النفس واتباع الحق والله وهكذا
ممتع جدا وعميق البعض مفهوم والبعض غير مفهوم
لذلك الجزء الثالث وهو شرح لنص المثنوي إما عن طريق توضيح المغزي من الكلام أو إرجاع القصة لشبيه لها في كتاب سابق أو مرتبطة بقصة في جزء آخر للمثنوي .
الكتاب يُخاطب القلوب فمن لا يملك قلب ويريده عليه بالقراءة ولكن من لا يهتم بالقلب فلا يقرأ !
مما أعجبني ... وهو كثير جدا جدا جدا
• كن جليساً لأهل المعني حتي تجد العطاء , فالروح الخالية من المعني هي بلا شك في هذا الجسد كأنها السيف الخشبي في الغمد , ما دام في غمده يكون ذا قيمة وعندما يخرج من غلافه يورد صاحبه موارد الهلاك !
• إن لحظة واحدة من صحبة الأولياء أفضل من مائة سنة من الطاعة بلا رياء , فإن كنت صخرة أو حجر مرمر عندما تلحق بصاحب قلب تصبح جوهراً , فاغرس حب الأطهار في سويداء الروح ولا تمنح القلب إلا نورهم الذي يرضي الروح , ولا تمضي نحو حي اليأس فهناك آمال , ولا تمضي صوب الظلمة فهناك شموس , والقلب يجذبك نحو حي أهل القلب, والجسد يجذبك نحو سجن الماء والطين,فهيا أمدد القلب بالغذاء من شريك القلب وأمضي واطلب الإقبال من أحد المقبلين
• إن صنم نفوسكم يعد أم الأصنام , فالصنم حية لكن صنم النفس تنين ,
الصنم كماء كدر مختف في الإناء أما النفس فاعتبرها منبع الماء الكدر !
• عندما يريد الله أن يهتك ستر أحد يجعل ميله إلي الطعن في الأطهار ,
وإذا أراد الله أن يستر عيب أحد فإنه قليلا ما يتحدث عن عيوب من بهم عيوب ,
وعندما يريد الله أن يمد إلينا يد العون يجعل ميلنا نحو الضراعة . فما أسعدها تلك العين التي تكون باكية له , وما أعظمه ذلك القلب الذي يكون محترقاً به . وإن آخر كل بكاء يكون ضحكاً , والرجل الناظر إلي العاقبة عبد مبارك , وحيثما يكون ماء تكون خضرة , وحيثما يكون دمع جار تكون رحمة !
• هذه الدنيا سجن ونحن سجناء , فانقب السجن وخلص نفسك , وما هي الدنيا ؟! هي الغفلة عن الله .
• تظهر الخفايا من ثم بأضدادها , ولما كان الحق لا ضد له يظل خفياً !
• بضد النور إذن عرفت النور , فالضد يبدي ضده عند الظهور ... وليس لنور الحق ضد في الوجود , حتي يمكن لك أن تدركه بضده , فلا جرم أن أبصارنا لا تدركه وهو يدركها , وشاهد هذا الأمر بموسي والجبل !
• واللقمة التي تزيد النور والكمال هي تلك المجلوبة من الكسب الحلال , والعلم والحكمة يتولدان من اللقمة الحلال , والعشق والرقة يتأتيان من اللقمة الحلال , وعندما تري من اللقمة الحسد والفخ ويتولد منها الجهل والغفلة فاعلم أنها حرام . فهل زرع أحد قط قمحاً وحصده شعيراً ؟ وهل رأيت فرساً ولدت جحشاً ؟!
واللقمة هي البذرة وثمارها الأفكار , واللقمة هي البحر ودرها الأفكار , ومن اللقمة الحلال في الأفواه يتولد الميل الي العبادة.
• وكل من يعبد الجسد لم يظفر بالروح .
• يا أيها الحاج أطلب رفيقاً حاجاً مثلك , هندياً كان أو تركياً أو عربياً , لا تنظر إلي صورته أو الي لونه بل
انظر إلي عزمه وإلي مقصده , وإن كان أبيض ولكن لا هدف له فانفصل عنه فلا لون لقلبه .
• عندما تسقط البراعم تطل الثمار , وعندما يتحطم الجسد تطل الأرواح .
• عندما تدق باب المعني يفتحون لك فاخفق بجناح فكرك , يجعلون منك صقراً ملكياً ,, ولقد صار جناح فكرك ثقيلاً ملوثاً بالطين , ولأنك آكل للطين صار الطين بالنسبة لك كالخبز . فالخبز واللحم كلاهما طين فقلل من أكلهما حتي لا تبقي كالطين ملتصقاً بالأرض , وعندما تجوع تصبح كلباً حاداً سئ المعشر سئ الجبلة , وعندما تشبع تهمد كالميتة , تصبح غافلاً معقود القدم كأنك جدار . إذن فأنت في لحظة ميت وفي لحظة كلب , فكيف تقوم بالخطو الحاسم الحلو في طريق الأسود ؟! فلا تعتبر الكلب إلا أداة لصيدك وألق العظام للكلب نادراً ! ذلك أن الكلب إن شبع تمرد , فمتي يسرع خفيفاً نحو الصيد والقنص !
الكتاب عبارة عن ثلاث أجزاء , الجزء الاول عن حياة الرومي مولده ونشأته وهكذا
الجزء الثاني وهو الأهم هو نص المثنوي هو عبارة عن مجموعة من القصص كل قصة داخلها قصص تخدم نفس القصة ويرجع للقصة الأصلية , الهدف من كل قصة توصيل هدف أو صفة أو للتخلي عن صفة
تحدث عن الكبرياء والغرور وإتباع الاشخاص الخطأ لمجرد المظهر وسمو النفس واتباع الحق والله وهكذا
ممتع جدا وعميق البعض مفهوم والبعض غير مفهوم
لذلك الجزء الثالث وهو شرح لنص المثنوي إما عن طريق توضيح المغزي من الكلام أو إرجاع القصة لشبيه لها في كتاب سابق أو مرتبطة بقصة في جزء آخر للمثنوي .
الكتاب يُخاطب القلوب فمن لا يملك قلب ويريده عليه بالقراءة ولكن من لا يهتم بالقلب فلا يقرأ !
مما أعجبني ... وهو كثير جدا جدا جدا
• كن جليساً لأهل المعني حتي تجد العطاء , فالروح الخالية من المعني هي بلا شك في هذا الجسد كأنها السيف الخشبي في الغمد , ما دام في غمده يكون ذا قيمة وعندما يخرج من غلافه يورد صاحبه موارد الهلاك !
• إن لحظة واحدة من صحبة الأولياء أفضل من مائة سنة من الطاعة بلا رياء , فإن كنت صخرة أو حجر مرمر عندما تلحق بصاحب قلب تصبح جوهراً , فاغرس حب الأطهار في سويداء الروح ولا تمنح القلب إلا نورهم الذي يرضي الروح , ولا تمضي نحو حي اليأس فهناك آمال , ولا تمضي صوب الظلمة فهناك شموس , والقلب يجذبك نحو حي أهل القلب, والجسد يجذبك نحو سجن الماء والطين,فهيا أمدد القلب بالغذاء من شريك القلب وأمضي واطلب الإقبال من أحد المقبلين
• إن صنم نفوسكم يعد أم الأصنام , فالصنم حية لكن صنم النفس تنين ,
الصنم كماء كدر مختف في الإناء أما النفس فاعتبرها منبع الماء الكدر !
• عندما يريد الله أن يهتك ستر أحد يجعل ميله إلي الطعن في الأطهار ,
وإذا أراد الله أن يستر عيب أحد فإنه قليلا ما يتحدث عن عيوب من بهم عيوب ,
وعندما يريد الله أن يمد إلينا يد العون يجعل ميلنا نحو الضراعة . فما أسعدها تلك العين التي تكون باكية له , وما أعظمه ذلك القلب الذي يكون محترقاً به . وإن آخر كل بكاء يكون ضحكاً , والرجل الناظر إلي العاقبة عبد مبارك , وحيثما يكون ماء تكون خضرة , وحيثما يكون دمع جار تكون رحمة !
• هذه الدنيا سجن ونحن سجناء , فانقب السجن وخلص نفسك , وما هي الدنيا ؟! هي الغفلة عن الله .
• تظهر الخفايا من ثم بأضدادها , ولما كان الحق لا ضد له يظل خفياً !
• بضد النور إذن عرفت النور , فالضد يبدي ضده عند الظهور ... وليس لنور الحق ضد في الوجود , حتي يمكن لك أن تدركه بضده , فلا جرم أن أبصارنا لا تدركه وهو يدركها , وشاهد هذا الأمر بموسي والجبل !
• واللقمة التي تزيد النور والكمال هي تلك المجلوبة من الكسب الحلال , والعلم والحكمة يتولدان من اللقمة الحلال , والعشق والرقة يتأتيان من اللقمة الحلال , وعندما تري من اللقمة الحسد والفخ ويتولد منها الجهل والغفلة فاعلم أنها حرام . فهل زرع أحد قط قمحاً وحصده شعيراً ؟ وهل رأيت فرساً ولدت جحشاً ؟!
واللقمة هي البذرة وثمارها الأفكار , واللقمة هي البحر ودرها الأفكار , ومن اللقمة الحلال في الأفواه يتولد الميل الي العبادة.
• وكل من يعبد الجسد لم يظفر بالروح .
• يا أيها الحاج أطلب رفيقاً حاجاً مثلك , هندياً كان أو تركياً أو عربياً , لا تنظر إلي صورته أو الي لونه بل
انظر إلي عزمه وإلي مقصده , وإن كان أبيض ولكن لا هدف له فانفصل عنه فلا لون لقلبه .
• عندما تسقط البراعم تطل الثمار , وعندما يتحطم الجسد تطل الأرواح .
• عندما تدق باب المعني يفتحون لك فاخفق بجناح فكرك , يجعلون منك صقراً ملكياً ,, ولقد صار جناح فكرك ثقيلاً ملوثاً بالطين , ولأنك آكل للطين صار الطين بالنسبة لك كالخبز . فالخبز واللحم كلاهما طين فقلل من أكلهما حتي لا تبقي كالطين ملتصقاً بالأرض , وعندما تجوع تصبح كلباً حاداً سئ المعشر سئ الجبلة , وعندما تشبع تهمد كالميتة , تصبح غافلاً معقود القدم كأنك جدار . إذن فأنت في لحظة ميت وفي لحظة كلب , فكيف تقوم بالخطو الحاسم الحلو في طريق الأسود ؟! فلا تعتبر الكلب إلا أداة لصيدك وألق العظام للكلب نادراً ! ذلك أن الكلب إن شبع تمرد , فمتي يسرع خفيفاً نحو الصيد والقنص !
April 15, 2011
مولانا را دوست دارم چون شعر را جدی نمی گرفت
.
مثل زندگی
.
مثل زندگی
October 2, 2009
ما سمیعیم و بصیریم و هشیم/ با شما نامحرمان ما خامشیم
خامشیم و نعره تکرارمان/ می رود تا پایتخت یارمان
خامشیم و نعره تکرارمان/ می رود تا پایتخت یارمان
February 27, 2013
ذووب في العشق كما تذوب الروح فيك ..
يتبع
يتبع
March 18, 2015
كلما احتاجت روحي الى غذاء وناشدتني جروحها بدواء ... أجد روح الرومي تنتظرني .. فاتحه جناحيها تناديني ... لتطير بي الى عالم اخر .. حيث للروح قيمة .. حيث الجمال وانسانية البشر غاية .. كم تمنيت ان اتقن الفارسيه .. ليس لشيء سوى لأقرأ المثنوي بلغة الرومي نفسها .. ابراهيم الدسوقي حاول جهده بالترجمه .. لكن هكذا تحفه ابداعية تفقد الكثير من جماليتها بالترجمه ...
July 24, 2009
The content of this book is beyond one phase of of life of any reader. It's one of the most doable manual for life, though its fame may tell otherwise. It's a must read for anybody in any age.
March 30, 2016
خوشتر آن باشد که سر دلبرا
گفته آید در حدیث دیگران
گفته آید در حدیث دیگران
February 4, 2019
لست من دراويش الرجل ولا مريديه ، ولا أدعي وصلاً بخفايا الأدب العرفاني ولست املك المدركات الروحية التي تمكنني من الاحاطة بلطائفه الروحانية .
كما انني لم اكن يوما من المبهورين بالعالم الصوفي ولكنها جاذبية الكلام العذب الرقيق التي تدفعني من حين الى آخر الى القاء نظرة من بعيد على ذلك الادب ، فكان هذه المرة الكتاب الرابع من المثنوي هو موقع النظرة وقد قمت باختياره بشكل عشوائي من بين الدفاتر الستة .
مع كل اقتراب من كتابات القوم ينتابني شعور بتناقص جاذبية عالمهم فلم تدفعني قراءة محي الدين بن عربي او الحلاج الى التعمق اكثر في أدبهم ، وهذا ما ينطبق على المثنوي فليس لدي رغبة اكيدة للعودة الى قراءة الدفاتر المتبقية ولا أدري ان كان هذا الشعور مؤقت ام دائم ؟! ( على ما يبدو ان هناك علاقة طردية بين غموض العوالم الصوفية وجاذبيتها ) .
ينقل الرومي افكاره الى قارئيه على احتلاف مستوياتهم مستخدما الواقع اليومي المعاش وهذا ما يجعل بعض الامثلة المطروحة بسيطة وبديهية .
يقدم الرومي المثنوي ككتاب لا يأتيه الباطل من بين يديه او من خلفه ، وانه ليس بمجرد ان قرأته تكون قد فهمته وأدركته ، فهذا الفهم والادراك لا يتأتى بالمجان ، فحسب الرومي لا بد من جهاد واستحقاق وقابلية وصقل لمرآة القلب وجلاء وانصراف عن الهوى لتنال الفهم والادراك .
وحيث انني لست من دراويش الرجل ولا مريديه ولتكون النظرة اكثر موضوعية فعلى المرء أن يستعير عيني أحد هؤلاء المريدين والدراويش ليجد ان المعاني التي يريد الرومي التعبير عنها والمتعلقة بالعشق الالهي هي فوق الألفاظ والكلمات والحروف المتاحة له فتغدو الجمل والعبارات مضطربة تعكس مدى عمق الأسرار التي تغلي داخله والتي لا يمكنه كتمانها .
يقول الرومي " اجمع شتات نفسك ، حتى استطيع ان انقل اليك كل ما لدي ! "
ايه يا مولانا !!..اجمع شتات نفسي ؟؟!! .اسأل المُستطاع ايها الصدر الأجل !! اسأل المُستطاع!!
كما انني لم اكن يوما من المبهورين بالعالم الصوفي ولكنها جاذبية الكلام العذب الرقيق التي تدفعني من حين الى آخر الى القاء نظرة من بعيد على ذلك الادب ، فكان هذه المرة الكتاب الرابع من المثنوي هو موقع النظرة وقد قمت باختياره بشكل عشوائي من بين الدفاتر الستة .
مع كل اقتراب من كتابات القوم ينتابني شعور بتناقص جاذبية عالمهم فلم تدفعني قراءة محي الدين بن عربي او الحلاج الى التعمق اكثر في أدبهم ، وهذا ما ينطبق على المثنوي فليس لدي رغبة اكيدة للعودة الى قراءة الدفاتر المتبقية ولا أدري ان كان هذا الشعور مؤقت ام دائم ؟! ( على ما يبدو ان هناك علاقة طردية بين غموض العوالم الصوفية وجاذبيتها ) .
ينقل الرومي افكاره الى قارئيه على احتلاف مستوياتهم مستخدما الواقع اليومي المعاش وهذا ما يجعل بعض الامثلة المطروحة بسيطة وبديهية .
يقدم الرومي المثنوي ككتاب لا يأتيه الباطل من بين يديه او من خلفه ، وانه ليس بمجرد ان قرأته تكون قد فهمته وأدركته ، فهذا الفهم والادراك لا يتأتى بالمجان ، فحسب الرومي لا بد من جهاد واستحقاق وقابلية وصقل لمرآة القلب وجلاء وانصراف عن الهوى لتنال الفهم والادراك .
وحيث انني لست من دراويش الرجل ولا مريديه ولتكون النظرة اكثر موضوعية فعلى المرء أن يستعير عيني أحد هؤلاء المريدين والدراويش ليجد ان المعاني التي يريد الرومي التعبير عنها والمتعلقة بالعشق الالهي هي فوق الألفاظ والكلمات والحروف المتاحة له فتغدو الجمل والعبارات مضطربة تعكس مدى عمق الأسرار التي تغلي داخله والتي لا يمكنه كتمانها .
يقول الرومي " اجمع شتات نفسك ، حتى استطيع ان انقل اليك كل ما لدي ! "
ايه يا مولانا !!..اجمع شتات نفسي ؟؟!! .اسأل المُستطاع ايها الصدر الأجل !! اسأل المُستطاع!!
August 11, 2021
يااااه يا جلال الدين
أي كلام وأي تأمل وأي روعة
هل يكون جلال الدين رومي زنديقا كما يعتقد البعض ؟
هل يكون بعيدا عن الدين ؟
هل يكون فاسقا أو ضالا ؟
وهذا كتابه بين ايدينا كله تأمل وانغماس في العقيدة الاسلامية
يستلهم من كتاب الله والسنة النبوية معان دقيقة مرهفة
لا يعني هذا انه ليس لديه اخطاء وليس لديه ما نخالفه فيه
ولكن ثقافة التسقيط والهدم لا يروق لها مثل هذه الروحانية ،
لأنهم لا يفهمونها اصلا وغير متعطشون اليها
ما هذه الكلمات العظيمة ايها الشاعر الفارسي الذي صاغته جبال خراسان وانضجته جبال الأناضول
والهمه القرآن والسنة النبوية حتى كان حديثه كله حواش وتأملات عليهما
وكم ألهمته الطبيعة بطيورها وحدائقها وشمسها ،، ولا أنسى شمس تبريز !
ياااه يا جلال الدين ايها المسلم المبدع
الجميل في هذا الكتاب انه طويل جدا
قرأت بعضه وبقي الكثير
ستة مجلدات ضخمة ،، تكفيك طوال عمرك ، تستطيع ان تروي بها ظمأك
وامثال هذا الصوت النادر يتعطش المتعطشون إلى كلامه العذب وتأملاته الراقية
لا شك ان المترجم ابراهيم الدسوقي شتا ابدع الكثير وكان شاعرا رائعا بصياغته لهذه الترجمة الراائعة بحق
أي كلام وأي تأمل وأي روعة
هل يكون جلال الدين رومي زنديقا كما يعتقد البعض ؟
هل يكون بعيدا عن الدين ؟
هل يكون فاسقا أو ضالا ؟
وهذا كتابه بين ايدينا كله تأمل وانغماس في العقيدة الاسلامية
يستلهم من كتاب الله والسنة النبوية معان دقيقة مرهفة
لا يعني هذا انه ليس لديه اخطاء وليس لديه ما نخالفه فيه
ولكن ثقافة التسقيط والهدم لا يروق لها مثل هذه الروحانية ،
لأنهم لا يفهمونها اصلا وغير متعطشون اليها
ما هذه الكلمات العظيمة ايها الشاعر الفارسي الذي صاغته جبال خراسان وانضجته جبال الأناضول
والهمه القرآن والسنة النبوية حتى كان حديثه كله حواش وتأملات عليهما
وكم ألهمته الطبيعة بطيورها وحدائقها وشمسها ،، ولا أنسى شمس تبريز !
ياااه يا جلال الدين ايها المسلم المبدع
الجميل في هذا الكتاب انه طويل جدا
قرأت بعضه وبقي الكثير
ستة مجلدات ضخمة ،، تكفيك طوال عمرك ، تستطيع ان تروي بها ظمأك
وامثال هذا الصوت النادر يتعطش المتعطشون إلى كلامه العذب وتأملاته الراقية
لا شك ان المترجم ابراهيم الدسوقي شتا ابدع الكثير وكان شاعرا رائعا بصياغته لهذه الترجمة الراائعة بحق
August 19, 2016
Tasavvuf olmadan,Mevlana,Şems olmadan,Yunus Emre,Tapduk Emre,Ahmet Yesevi,Hacı Bektaş-ı Veli olmadan bir yaşamın sürdürülebileceğini mantığım asla kabul etmiyor.Hatta boş ve eksik bir yaşamdır..Başucumda duran bir kitap..Okumakla bitmez,anlayıp,idrak edip hayata geçirmek gerek..Bu kitap bize şunu öğretiyor,"Allah bizimle olay diliyle konuşuyor"..Öğrendiğim her satırda ruhumu sarsan, kalbime inceden inen bir sızı oluyor nedense..Hatta çoğu zaman şuan içinde yaşadığım çağa ait olmadığımı hissederim.Bu his çoğu zaman beni yoklar ..Bu nedenle her şeyi okuyun mutlaka ama Mesnevi'siz olmaz!Yaradanı tanımadan,kendimizi,başımıza gelenleri bilmeden,hayatın nasıl'larını neden'lerini sorgulamadan,idrak etmeden,idrake varıp ta tefekkür etmeden,tefekküre dalıp ta tekamüle ermeden bu diyardan göçüp gitmek olmaz!..Baki bir idrakle yaşamayı salık veren büyük kitap,hayat rehberi...
July 7, 2019
كحال الكثيرين كنت قد سمعت عن جلال الدين الرومي ذاك العائد الزاهد الذي وصل في درجات الإيمان ما وصل، أو هذا ما ظننته، في حالتي أنا اشتريت الكتاب مجزئا إلى ستة أجزاء، لم أنهي الجزء الأول وهنا سأقف.
ظهور علامات الإلحاد كثيرة في أشعاره وأبرزها الحلول في أقواله أن الله جل وعلى نفخ جزء من روحه آدم ونحن هكذا جزء من الله، حاشا لله العلي العظيم.
غيرها من الأشياء كان القول بما قال الحلاج - أو هذا ما فهمت على الأقل- إذ قال في مواضع عدة أن الكفر والإيمان قد يستويا، وقد فسر المحقق كلامه هذا مستشهدا بقول الحلاج "أنا الحق" وقول البسطامي "سبحاني ما أعظم شأني"، ولمن لا يعلم فقد قُتل الحلاج لأقواله تلك بفتوى من علماء زمانه.
عدا هذا الاستشهاد بأحاديث ضعيفة أو موضوعة وحتى قصص عن الرسول لم تروى سوى عنه.
هذا ما قرأته وفطنت منه، وما خفي كان أعظم.
ظهور علامات الإلحاد كثيرة في أشعاره وأبرزها الحلول في أقواله أن الله جل وعلى نفخ جزء من روحه آدم ونحن هكذا جزء من الله، حاشا لله العلي العظيم.
غيرها من الأشياء كان القول بما قال الحلاج - أو هذا ما فهمت على الأقل- إذ قال في مواضع عدة أن الكفر والإيمان قد يستويا، وقد فسر المحقق كلامه هذا مستشهدا بقول الحلاج "أنا الحق" وقول البسطامي "سبحاني ما أعظم شأني"، ولمن لا يعلم فقد قُتل الحلاج لأقواله تلك بفتوى من علماء زمانه.
عدا هذا الاستشهاد بأحاديث ضعيفة أو موضوعة وحتى قصص عن الرسول لم تروى سوى عنه.
هذا ما قرأته وفطنت منه، وما خفي كان أعظم.
Displaying 1 - 30 of 222 reviews