Το βιβλίο αυτό ήταν ένα από τα πιο αναμενόμενα αναγνώσματα της φετινής μου χρονιάς. Ομολογώ ότι όσο ενθουσιασμένη ήμουνα με την υπόθεση της ιστορίας, Το βιβλίο αυτό ήταν ένα από τα πιο αναμενόμενα αναγνώσματα της φετινής μου χρονιάς. Ομολογώ ότι όσο ενθουσιασμένη ήμουνα με την υπόθεση της ιστορίας, άλλο τόσο φοβόμουνα να το πιάσω στα χέρια μήπως και δεν ανταποκριθεί στις προσδοκίες μου.
Σε αυτό το σημείο, πρέπει να διευκρινίσω ότι λίγα είναι τα ελληνικά βιβλία που έχω διαβάσει, και αυτά που έχω διαβάσει δεν συγκαταλέγονται στα Fantasy, Young Adult και Dystopia Fiction, που κατ’ εμέ είναι από τα πιο δύσκολα genres καθώς είχα την πεποίθηση ότι ήταν ήδη κορεσμένα και δεν υπήρχαν περιθώρια για κάτι διαφορετικό και παράλληλα τόσο απλό που να αναρωτιέσαι «Μα πως δεν το σκέφτηκα και εγώ;».
Επιπρόσθετη δυσκολία παρουσιάζεται στη δημιουργία του φανταστικού κόσμου και στην σκιαγράφηση των χαρακτήρων, που μπορεί να είναι ίδιοι με τους χαρακτήρες ανθρώπων αλλά πάντοτε έχουν κάτι το διαφορετικό, είτε αυτή είναι μια δύναμη που κατέχουν είτε είναι ένα χαρακτηριστικό της φύσης τους όπως συμβαίνει και σε αυτό εδώ το βιβλίο. Δεν μπορώ να παραβλέψω και την προϊστορία που συμπεριλαμβάνει ο συγγραφέας σε τέτοιου είδους βιβλία για να εισάγει τον αναγνώστη στο κόσμο της διήγησής του.
Έτσι λοιπόν, κατά την διάρκεια του ταξιδιού μου σε αυτό τον κόσμο που τόσο καλά δημιούργησε η συγγραφέας, κατάλαβα για ακόμη μια φορά, ότι η φαντασία δεν έχει όρια. Ο κόσμος αυτός είχε όλα αυτά τα στοιχεία που μου αρέσουν τόσο πολύ! Οι ήρωες, η πλοκή, η δράση, το ερωτικό ενδιαφέρον συνδέονται αβίαστα το ένα με το άλλο. Η πλοκή με κράτησε σε εγρήγορση σε κάθε σελίδα. Δεν μπορούσα να ηρεμήσω ούτε κατά την διάρκεια του ύπνου μου (ναι είχα παράξενα όνειρα με την συμμετοχή του Γκέιλ, #sorrynotsorry). Και το τέλος; Το τέλος δεν ήταν καθόλου αυτό που περίμενα. Mind Blowing. Just. Read. It.
[image]
Το στυλ γραφής της συγγραφέως μου επέτρεψε να αναδημιουργήσω το κάθε σκηνικό μέσα στο κεφάλι μου, με αποτέλεσμα να με απορροφάει για ώρες, χωρίς να αντιλαμβάνομαι τι συμβαίνει γύρω μου. Τι πιο ωραίο μπορεί να ζητήσει ο αναγνώστης από το βιβλίο, αν όχι να βρεθεί στη θέση του κεντρικού ηρώου και να περάσει ο ίδιος από τις περιπέτειές του; Η συγκίνηση σε μερικά σημεία έφτανε στο αποκορύφωμα αναγκάζοντάς με να σταματήσω την ανάγνωση για να ηρεμήσω. Girls I bet you know what I mean!
[image]
Η ιδέα του κόσμου αυτού ήταν φανταστική και απλή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υποτιμάω την νοηματική ικανότητα της συγγραφέως. Το αντίθετο ακριβώς. Η ικανότητα να παρουσιάσει την ιδέα της με τρόπο απλό και κατανοητό ήταν ένα από τα πιο δυνατά σημεία του βιβλίου. Πιο συγκεκριμένα, με έπεισε απόλυτα πως έχει δουλέψει με την ιστορία της εφόσον μου την διηγήθηκε Simply and Perfectly at the same time. Ακόμα και ο Αλβέρτος Αϊνστάιν είχε πει πως:
Αν δεν μπορείς να το εξηγήσεις με απλά λόγια, ούτε εσύ ο ίδιος το έχεις καταλάβει πολύ καλά.
Σαν αναγνώστης ψάχνω πάντα το μήνυμα που θέλει να περάσει ο συγγραφέας μέσα από την ιστορία που διηγείται, και ναι, τα Young Adult είναι από αυτά τα βιβλία που μου έχουν περάσει πολύτιμα μηνύματα και μου έχουν δώσει τροφή για σκέψη. Οι θεοί και Δαίμονες δεν αποτέλεσαν εξαίρεση. Μερικά από τα βασικότερα που αναπτύχθηκαν ήταν η ελευθερία, η αμφισβήτηση του κατεστημένου,η δύναμη της φιλίας και της οικογένειας. Επιπλέον, μου έδωσε την δυνατότητα για ακόμη μια φορά να καταλάβω πως γενναίοι δεν είναι αυτοί που δεν φοβούνται αλλά αυτοί που φοβούνται και παρόλο αυτά προχωράνε, αμφισβητούν, πολεμάνε, πιστεύουν και αγαπάνε όσο κι αν φοβούνται.
Για άλλη μια φορά θέλω να συγχαρώ την Μαρία Βρυσανάκη με το δυνατό της ντεμπούτο και της εύχομαι κάθε επιτυχία στη συνέχεια της καριέρας της. Περιμένω με ανυπομονησία τα επόμενα!
Θέλω επίσης να ευχαριστήσω το υπέροχο buddyread team που είχα. Μαρία, Αθηνά, Τζο και Μένια you rock girls!...more
What if we had to live in an alternative universe? What if this universe would be the sReview was originally published on my blog Through the Chapters
What if we had to live in an alternative universe? What if this universe would be the same but not exactly equivalent to ours? What if it would be illegal to feel anything? What if love would be considered as a mortal sin? What if we had to spend almost all our lives not as human beings but something in between, since everything that breathes into us humanity would not exist at all? What if…? What if…?
Is it even possible to be deprived of all the emotions? Well, according to Lauren Oliver is it and she describes this effectively in her book. Oliver has conceived this idea, a world without love or any kind of emotions, to give us the chance to feel and to picture ourselves in this dystopian world. She envisions an alternative universe without dreams, without goals due to the absence of the most powerful weapon of the human’s race. Love.
It was extremely interesting and at the same time intimidating to read and to picture this system. The author’s writing style is one the most powerful tools, as it facilitates the readers to imagine and to be an inseparable part of the “amor deliria nervosa” world. Her descriptions are so realistic and so stunning that the story absorbs completely the mind and the emotions of the audience, making it impossible to put this book down.
One point that I cannot overlook, is the beginning of each chapter. Oliver gives us some history about the world that she brings into life through some made-up historical, religious facts. Those facts add to the story some reasoning and comprehension, as they make it more easy to understand all the struggle of our main characters to feel what they try, so desperately, to suppress.
Personally, the most dreadful moment that made me conceive the author’s massage wholly, was the parents’ behaviour towards their children. To put it differently, they were cold and apathetic like robots or even worse. This moment send chills through all my body for the frightful and unbearable thought, that maybe the world that Oliver describes, is not as imaginary as it may seem.
There are many aspects in the real life, which can be compared to the Lauren’s fictional world. Indeed, there are so many people who prefer to live on the autopilot in order to avoid not only love but also the change in their everyday lives. Unfortunately, for many people an ordinary life without a purpose or even the absence of the willing to have a purpose, is more preferable and an easy one to live in. The resistance to change and the indifference towards our fellow humans suggest a world, where the inhabitants prefer to stay in their comfort zones and pretend that this is the way things work in the world, and we are not able to change them. Yet, we are the ones who have the power to change every injustice.
In the final analysis, this story is not only about the absence of love. It is a story about the importance of friendship, family and hope in dark times. It is a journey of each one of us, from the fear to feel to the perception of the human essence to be able to experience love, happiness, pain and sadness at their greatest point. It teaches us to embrace the difference and to fight for being able to choose our life and our fate, a right which belongs to us since time immemorial....more
Dark, with lots of sacrifices and innocent victims. The description of the main character's feelings and grief tore me apart. I can't help comparing tDark, with lots of sacrifices and innocent victims. The description of the main character's feelings and grief tore me apart. I can't help comparing the Hunger Games' world with the real world issues. It was a decent ending to the Trilogy....more
I'm impressed not only with the plot but also with the writing style. Loved it!!!I'm impressed not only with the plot but also with the writing style. Loved it!!!...more
Loading...
