Kirsten Paoline König's Reviews > Ga als een rivier

Op pagina 27 had ik al redelijk door dat deze roman niet mijn kop thee zou zijn - ondanks de aaibare kaft met prachtige foto en lovende recensies van andere lezers. Ik denk dat ik bij dit boek voelde wat sommige lezers (behalve ikzelf!) bij 'Where the crawdads sing' hadden. Maar daar houdt dan ook elke vergelijking op.
.
.
Een op discipline uitgelezen in potentie prachtig verhaal: qua setting, qua rode draad hoe er met de oorspronkelijke bewoners van Colorado is omgegaan en qua gruwel van het ontbreken van elke vorm van vrouwvriendelijkheid en feminisme in een kleine gemeenschap rond 1948. Maar oh boy, ik voelde vooral irritatie over de clichématige, stijve taal (of wellicht: de vertaling), de bordkartonnen 'Kleine Huis op de Prairie'-personages (met een maximum aan godvrezendheid en een minimum aan die mierzoete liefde) en de vreemde manier van het verstrijken van tijd. Veel triggers, waaronder het voor die tijd heel gebruikelijke racistische taalgebruik en de zeer ongeloofwaardige beschrijving van een traumatische bevalling.
.
.
Vast een prachtig boek voor een ander, als je van historische feelgood-fictie houdt met een behoorlijke zweem drama die niet zo briljant is uitgewerkt. Meer kan ik er helaas niet van maken 🥲 ondanks de sappige 🍑🍑🍑
.
.
#notmycupoftea #didnotfeelgood #notmyhype