Gaan na inhoud

Androfilie en ginefilie

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Androfilie en ginefilie.

Androfilie en ginefilie is terme wat in gedragswetenskap gebruik word om seksuele oriëntasie te beskryf as ’n alternatief vir die begrippe homoseksueel en heteroseksueel. Androfilie beskryf seksuele aantrekking tot mans of manlikheid, en ginefilie aantrekking tot vroue of vroulikheid.[1] Ambifilie beskryf die kombinasie van androfilie en ginefilie in een persoon, of biseksualiteit.[2]

Die terme word objektief gebruik om die voorwerp van iemand se aantrekking te beskryf sonder om die persoon se eie geslag of gender in ag te neem. Dit kan vooroordeel voorkom wat inherent is in normatiewe konsepte van menslike seksualiteit, asook verwarring en aanstoot wanneer mense in nie-Westerse kulture of interseks en transgender mense beskryf word.[3]

Historiese gebruik

[wysig | wysig bron]

Androfilie

[wysig | wysig bron]

Magnus Hirschfeld, ’n Duitse seksuoloog en geneesheer uit die vroeë 20ste eeu, het homoseksuele mans in vier groepe verdeel: pedofiele, wat aangetrokke voel tot seuns voor puberteit; efebofiele, wat aangetrokke is tot jong mense van puberteit tot hulle vroeë twintigerjare; androfiele, wat aangetrokke voel tot mans tussen hulle vroeë twintigs en hulle vyftigs; en gerontofiele, wat aangetrokke voel tot ouer mans, tot ’n seniele ouderdom.[4][5] Hirschfeld het efebofilie as algemeen en niepatologies beskou, terwyl efebofiele en androfiele sowat 45% van die homoseksuele bevolking uitgemaak het.[6]

In sy boek Androphilia, A Manifesto: Rejecting the Gay Identity, Reclaiming Masculinity gebruik Jack Donovan die term om nadruk te lê op manlikheid in beide die voorwerp en onderwerp van manlike homoseksuele begeerte en om die seksuele nonkonformiteit te verwerp wat hy in sekere segmente van die homoseksuele identiteit gesien het.[7][8]

Die term "androseksualiteit" word soms gebruik as sinoniem vir "androfilie".[9]

Ginefilie

[wysig | wysig bron]

Sigmund Freud het die term "ginesofilie" gebruik in die beskrywing van sy gevallestudie Dora.[10] Hy het die term ook in sy korrespondensie gebruik.[11] ’n Alternatiewe spelling is "ginefilie".

Net in uitsonderlike gevalle word die term "gineseksualiteit" as sinoniem gebruik.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Schmidt J. (2010). Migrating Genders: Westernisation, Migration, and Samoan Fa'afafine, p. 45 Ashgate Publishing, Ltd., ISBN 978-1-4094-0273-2
  2. Diamond M. (2010). Sexual orientation and gender identity. In Weiner I.B., Craighead E.W. (reds). The Corsini Encyclopedia of Psychology, Volume 4. p. 1578. John Wiley and Sons, ISBN 978-0-470-17023-6
  3. Aggrawal, Anil (2008). Forensic and medico-legal aspects of sexual crimes and unusual sexual practices. CRC Press, ISBN 978-1-4200-4308-2
  4. Sexual anomalies: the origins, nature and treatment of sexual disorders : a summary of the works of Magnus Hirschfeld M. D. Emerson Books, ASIN: B0007ILEF0
  5. Wayne R. Dynes, Stephen Donaldson. Encyclopedia of homosexuality, Volume 1. Garland Pub., ISBN 978-0-8240-6544-7
  6. Franklin, K (2010). "Hebephilia: quintessence of diagnostic pretextuality". Behavioral Sciences & the Law. 28 (6): 751–768. doi:10.1002/bsl.934. PMID 21110392.
  7. Donovan J (2007). Androphilia, A Manifesto: Rejecting the Gay Identity, Reclaiming Masculinity Scapegoat Publishing, ISBN 0-9764035-8-7
  8. Dynes, Wayne R. (ed.) (1990) Androphilia. Encyclopedia of Homosexuality, p. 58. St. James Press, ISBN 978-1-55862-147-3
  9. Tucker, Naomi (1995). Bisexual politics: theories, queries, and visions. Psychology Press, ISBN 978-1-56024-950-4
  10. Kahane C (2004). Freud and the passions of the voice. In O'Neill J (2004). Freud and the Passions. Penn State Press, ISBN 978-0-271-02564-3
  11. Sigmund Freud to Sándor Ferenczi, 25 Maart 1908

Skakels

[wysig | wysig bron]