Перайсці да зместу

П’ер Кюры

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
П’ер Кюры
фр.: Pierre Curie
Дата нараджэння 15 мая 1859(1859-05-15)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 19 красавіка 1906(1906-04-19)[1][2][…] (46 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Бацька Эжэн Кюры[d]
Маці Sophie-Claire Depouilly[d]
Жонка Марыя Кюры[6]
Дзеці Ірэн Жаліё-Кюры і Ève Curie[d]
Род дзейнасці фізік, хімік, выкладчык універсітэта, вучоны-ядзершчык
Навуковая сфера фізіка
Месца працы
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Габрыэль Ліпман[7]
Вядомыя вучні Поль Ланжэвен
Член у
Узнагароды
Подпіс Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

П’ер Кюры (фр.: Pierre Curie; 18591906) — французскі навуковец-фізік, адзін з першых даследчыкаў радыёактыўнасці, член Французскай Акадэміі навук, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіцы (1903). Аўтар закона Кюры.

Навуковая дзейнасць

[правіць | правіць зыходнік]

П’ер Кюры сфармуляваў шэраг ідэй сіметрыі. Ён сцвярджаў, што нельга разглядаць сіметрыю якога-небудзь цела, не ўлічваючы сіметрыю навакольнага асяроддзя.

Навуковыя дасягненні

[правіць | правіць зыходнік]
  • Адкрыццё п’езаэлектрычнага эфекту
  • Адкрыццё палонія
  • Адкрыццё радыя

Зноскі