Το Φλέβολαντ ή Φλεβολάνδη[2] είναι η 12η και νεότερη επαρχία της Ολλανδίας και αποτελείται από το Νόορντοοστπολντερ, το Όοστελαϊκ και το Νότιο Φλέβολαντ. Και τα τρία αυτά πόλντερ δημιουργήθηκαν όταν οι Ολλανδοί "διεκδίκησαν" ξηρά από τη θάλασσα κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Η απόφαση για την ανακήρυξη του Φλέβολαντ ως ξεχωριστής επαρχίας ήρθε στις 27 Ιουνίου 1985 και κυρώθηκε την 1 Ιανουαρίου 1986, οπότε και η περιοχή κατέστη η 12η και νεαρότερη επαρχία της χώρας.
Στις 14 Ιουνίου 1918 αποφασίστηκε η μετατροπή του Ζάουντερζεε σε πόλντερ. Αυτό θα επιτυγχανόταν μέσω μιας στροφής της κοινής γνώμης μετά τις καταστροφικές πλημμύρες του 1916. Το όλο εγχείρημα διήρκεσε περίπου 3/4 του αιώνα:
Το Άφσλαουτνταϊκ, το "φράγμα κλεισίματος", το τελευταίο τμήμα του οποίου έκλεισε το 1932. Έκτοτε, το Ζάουντερζεε, η "Νότια Θάλασσα", που ήταν ανοικτή προς τη Βόρεια Θάλασσα, απομονώθηκε από την τελευταία και ονομάστηκε Άισελμεερ (Ολλανδικά: IJsselmeer).
Μετατροπή σε πόλντερ της θάλασσας του Βίρινγκεν το 1930.
Πρώτο φράγμα της προετοιμασίας για τη μετατροπή σε πόλντερ του Νόορντοοστπόλντερ (Βορειοανατολικό πόλντερ, Ολλανδικά: Noordoostpolder) από την Ουρκ ως την πόλη Λέμστερσταντ. Έτσι η Ουρκ έπαψε να είναι πια νησί.
Αποξήρανση του Βορειοανατολικού πόλντερ το 1940.
1942: υδάτινα τμήματα του Λέμστερσταντ, της επαρχίαςΦρίσλαντ και της επαρχίαςΟφεράισσελ μετατράπηκαν στο Βορειοανατολικό πόλντερ, που ανήκει σήμερα στην επαρχία Οφεράισσελ.