Edukira joan

Bokal sudurkari

Wikipedia, Entziklopedia askea

Bokal sudurkaria bokal mota bat da zeinetan airea sudurretik pasatzen den, ahosabaiaren beheititzearen bidez (velum). Aire mugimenduak, denbora berean, ahotik pasatzen segitzen du. Alderantziz, bokal baten aire mugimendua bakarrik ahotik pasatzen delarik, bokal ahokari bat deitzen da. Bokal ahokari batetik bokal sudurkari batera pasatzeko, sudurkaritze bat pasatzen da.

Bi bokal mota horien kontrastean, sudurkariak elementu markatua bezala agertzen dira, aldiz ahokariak egite defautez bezala agertzen dira. Hizkuntza askotan atzematen dira bokal ahokariak, baina fonologikoki bokal sudurkarien erabiltzea gutxiengoa gelditzen da. Beste hizkuntzetan ere, askotan bokal sudurkariak bokal ahokariak baino gutxiago agertzen dira, edo gehienez ber kopuruan. Aurkakoa atzematen hizkuntzetan ezohikoa da.

Bokal sudurkariak fonologikoki aurkitzen dira bereziki euskaran, frantsesan, portugesan, polonesan. Aurkitzen dira ere Afrikar eta Amerikar hizkuntza zenbaitetan. Euskaran, ez da hain orokorra: hau da, bokal sudurkariak zubereran eta erronkerieran aurki daitezke, baita bizkaiera zaharrean ere.

Bokal sudurkarien nozioak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Idatzian, bokal mota hori aurkitzeko, manera desberdinak badira: (kasu bereziak ez dira aipatuak)

Bokal sudurkariak euskaran

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Sudurkari bat aitzin edo ondotik: arrano [arãnõ], abentü [aβ̞ẽn̪t̪y], mamu [mãmũ]
  • [h̃] sudurkari bat aitzin edo ondotik: ahate [ãh̃ãte], uhue [ũh̃ũe], ahizpa [ãhĩs̻pa]
  • Hitz bukaeran, bukaerako sudurkari baten erorketaren ondorioz: salũ /s̺a'lũ/, ardũ /ar'dũ/, bedezĩ /bede'z̻ĩ

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Hizkuntzalaritza Artikulu hau hizkuntzalaritzari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.