بَهرام یا مریخ چهارمین سیاره در سامانه خورشیدی است که در مداری طولانی تراز زمین و با سرعتی کمتر از زمین حرکت میکند. هر یک باری که به بدور خورشید میچرخد معادل ۶۸۷ روز (روز زمین) به درازا میکشد و شب و روز کمی طولانیتر از کره زمین است.
بزرگی بهرام نزدیک به یک دوم زمین است و قطر آن ۶۷۹۰ کیلومتر میباشد (بسنجید با قطر زمین: ۱۲۷۵۶ کیلومتر).
جو بهرام سرخفام است و در آسمان شب از زمین نیز سرخی آن دیده میشود. کره بهرام دو ماه کوچک به نامهای فوبوس و دِیموس دارد که ریختی نابسامان دارند. این دو ماه شاید شهابسنگهایی هستند که در مدار بهرام به دام افتادهاند. اگر شخصی در کرهٔ بهرام باشد خواهد دید که فوبوس سه بار در یک روز طلوع و غروب میکند. دیموس نیم فوبوس بوده و چنانچه از بهرام به آن نگاه کنیم این ماه بیشتر همانند به یک ستاره خواهد بود تا یک ماه.
بهرام، سیاره سرخفام سامانه ی خورشیدی، یک دوم زمین قطر دارد و مساحت سطح آن برابر با مساحت خشکیهای روی زمین است. همانند زمین، یخهای قطبی، درههای گود، کوه، غبار، توفان و فصل دارد. در دشتهای آن مانند ماه، گودالهایی برآمده از برخورد سنگهای آسمانی دیده میشود. با وجود اندازه کوچکش، بلندترین قلهٔ سامانهٔ خورشیدی یعنی کوه المپوس و بزرگترین دره سامانهٔ خورشیدی در این سیاره پیدا شدهاست.
فرسوده بودن بیشتر دهانههای برخوردی سیاره بهرام نشاندهندهٔ پرکاری زیاد زمینشناختی در این سیارهاست.
روزهای بهرام ۲۴ ساعت و ۳۷ دقیقه درازا دارند. از آنجا که محور سیارهٔ بهرام همانند زمین ۲۴ درجه کج است در این سیاره نیز فصلهای سال وجود دارند. اما هر سال بهرامی کما بیش دو برابر سال زمینی یعنی ۶۷۸ روز بهدرازا میکشد.
قطر این چالهها معمولاً بیش از چند صد کیلومتر نیست. کف آنها تخت و صاف و دیوارههای آنها شیبی تند دارد. این چالهها توخالی هستند و ژرفای آنها در حدود ۸ متر است.
شکل آنها معمولاً همشکل و لوبیاییشکل است و نوک این لوبیاها به سوی قطب جنوب اشاره دارد و این نشان میدهد که خورتابگیریدر تشکیل آنها تأثیر داشتهاست.
ادامه...