پرش به محتوا

راه‌پیمایی مرگ باتاآن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مسیر راهپیمایی مرگ مارس، از سان فراندو، پامپانگا تا اردوگاه اسیران در کاپاس ‏، حمل اسیران با قطار بوده‌است.[۱][۲]

راهپیمایی مرگ باتاآن انتقال اجباری اسرای جنگی توسط ارتش سلطنتی ژاپن بود. این راهپیمایی از تاریخ ۹ آوریل ۱۹۴۲ و پس از ۳ ماه از شکست قوای متفقین در نبرد باتاآن در فیلیپین در طی جنگ جهانی دوم آغاز شد. شمار اسیران جنگی انتقال داده شده ۸۰٬۰۰۰–۶۰ فیلیپینی و آمریکایی ذکر شده‌است. در حدود ۱۰٬۰۰۰–۲۵۰۰ فیلیپینی و ۶۵۰–۱۰۰ زندانی آمریکایی، در طی این انتقال و قبل از رسیدن به کمپ درگذشتند یا کشته شدند.

طول این راهپیمایی ۱۲۸ کیلومتر بود. در طول راه تحمیل شرایط بد فیزیکی و قتل توسط ارتش ژاپن منجر به مرگ و میر بسیار بالایی در بین اسیران جنگی و شهروندان شد. کمیسیون نظامی متفقین این راهپیمایی را به عنوان یکی از موارد جنایات جنگی ژاپن قلمداد کرده‌است.

آمار

[ویرایش]

تنها تلاش جدی برای محاسبه تعداد مرگ در طی راهپیمایی بر اساس شواهد، استنلی ال فالک است. او تعداد سربازان آمریکایی و فیلیپینی را که می‌داند در ابتدای آوریل در باتاآن حضور داشته‌اند، برمی‌دارد، تعداد شناخته شده فرار به کورگیدیدور و تعداد شناخته شده در بیمارستان در باتاآن را کم می‌کند. او تخمین محافظه کارانه ای از تعداد کشته شدگان در روزهای آخر جنگ و تعداد افرادی که به جای تسلیم ژاپنی‌ها به جنگل فرار کرده‌اند، ارائه می‌دهد. بر این اساس او ۶۰۰ تا ۶۵۰ مرگ آمریکایی‌ها و ۵۰۰۰ تا ۱۰٬۰۰۰ مرگ فیلیپینی‌ها را پیشنهاد می‌کند.

منابع دیگر تعداد مرگ و میر را از ۵۰۰۰ تا ۱۸۰۰۰ مرگ فیلیپینی و ۵۰۰ تا ۶۵۰ مرگ آمریکایی در طی راهپیمایی گزارش می‌دهند.

طرح حمل و نقل اسیران
ترتیب فاصله ملاحظات
۱. ماریولسباگاک تقریباً ۳۰ کیلومتر پیاده
۲. باگاکسان فراندو، پامپانگا تقریباً ۵۳ کیلومتر انتقال با ۲۰۰ دستگاه کامیون (فقط بخشی از اسیران)
۳.سان فراندو، پامپانگاکاپاس ‏ تقریباً ۴۸ کیلومتر حمل و نقل با قطار
۴. کاپاس ‏اردوگاه اودونل تقریباً ۱۲ کیلومتر پیاده

پانویس

[ویرایش]
  1. Hubbard, Preston John (1990). Apocalypse Undone: My Survival of Japanese Imprisonment During World War II. Vanderbilt University Press. p. 87. ISBN 978-0-8265-1401-1.
  2. Bilek, Anton (Tony) (2003). No Uncle Sam: The Forgotten of Bataan. Kent State University Press. p. 51. ISBN 0-87338-768-6.

پیوند به بیرون

[ویرایش]