پرش به محتوا

هنر مصر باستان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بالاتنه نفرتیتی، ۱۳۴۵ پیش از میلاد، موزه مصرشناسی برلین.
کاتب نشسته، تندیس برجسته‌ای از هنر مصر باستان است که در سال ۱۸۵۰ میلادی در حفاری از سراپیوم سقاره کشف شد.
این تندیس که به شکل اعجاب‌آوری سالم‌مانده، یک کاتب مصری را نشان می‌دهد که نشسته و مشغول به کار است. زمان ساخت این تندیس، متعلق به پادشاهی کهن مصر (دودمان پنجم مصر، حوالی سال‌های ۲۴۵۰ تا ۲۳۲۵ از گاه‌شماری دوران مشترک یا دودمان چهارم مصر، حوالی سال‌های ۲۶۲۰ تا ۲۵۰۰ از گاه‌شماری دوران مشترک) است.
ابعاد این تندیس ۵۳٫۷ سانتی‌متر (ارتفاع) در ۴۴ سانتی‌متر (عرض) در ۳۵ سانتی‌متر (عمق) است و اکنون در مالکیت موزهٔ لوور قرار دارد.

هنر مصر باستان شامل نقاشی، مجسمه‌سازی، معماری، هنر و دیگر گونه‌هایِ هنرِ تولید شده بدستِ تمدن مصر باستان در بخشِ پایینیِ درهٔ رود نیل(مصر سفلی) از حدود ۵۰۰۰ پیش از میلاد تا ۳۰۰ پس از میلاد است.

هنر در مصر باستان از دودمان دوم مصر آغاز شد و تا دودمان سوم مصر یعنی از ۳۰۰۰ پیش از میلاد تا قرن سوم توسعه و ادامه یافت.

دوره‌ها

[ویرایش]

نمادگرایی

[ویرایش]

حیوانات چهره‌های بسیار نمادین در هنر مصر بوده‌اند. رنگ‌ها از حالتِ طبیعیِ خود اغراق آمیزتر هستند: پوست قرمز برای جوانان که بر اثر کار سخت آفتاب سوخته شده‌اند بکار می‌رفت، در حالی که پوست زرد برای زنان و مردان میانسالی که در داخل خانه کار می‌کردند مورد استفاده قرار می‌گرفت. آبی یا طلایی نشان دهنده الوهیت بود و استفاده از سیاه و سفید برای چهره‌های سلطنتی استفاده می‌شد که بیان کنندهٔ باروری رود نیل بود.[۱]

پانویس

[ویرایش]
  1. Historical Atlas of Ancient Egypt, Bill Manley (1996) pg83

منابع

[ویرایش]
  • Smith, W. Stevenson, and Simpson, William Kelly. The Art and Architecture of Ancient Egypt, 3rd edn. 1998, Yale University Press (Penguin/Yale History of Art), ISBN 0-300-07747-5

پیوند به بیرون

[ویرایش]