Menyang kontèn

Henry PuYi

Saka Wikipédia Jawa, bauwarna mardika basa Jawa
Xuantong Emperor
宣統帝
Kaisar Cina
Panjenengan2 Dhésèmber 1908 – 12 Fèbruari 1912
(&&&&&&&&&&&&&&03.&&&&&03 taun, &&&&&&&&&&&&&072.&&&&&072 dina)
1 July 1917 – 12 July 1917
(&&&&&&&&&&&&&&00.&&&&&00 taun, &&&&&&&&&&&&&011.&&&&&011 dina)
LeluhurKaisar Guangxu
AdipatiZaifeng, Pangeran le-2 Chun
Kaisar Manchukuo
Panjenengan1 Maret 1934 – 15 Agustus 1945
(&&&&&&&&&&&&&011.&&&&&011 taun, &&&&&&&&&&&&0167.&&&&&0167 dina)
Kaisar Cina
Pretendence12 Fèbruari 1912 – 16 Oktober 1967
(&&&&&&&&&&&&&055.&&&&&055 taun, &&&&&&&&&&&&0246.&&&&&0246 dina)
PanerusYuyan
Kaisar Manchukuo
Pretendence15 Agustus 1945 – 16 Oktober 1967
(&&&&&&&&&&&&&022.&&&&&022 taun, &&&&&&&&&&&&&062.&&&&&062 dina)
PanerusPujie
AstanaBabaoshan Revolutionary Cemetery Later moved to the Easter Qing Mausoleum near Beijing in 1996
GariniMaharani Wen Xiu
Maharani Wan Rong
titimangsa jaman
Xuāntǒng 宣統 (1908-1912)
Datong 大同 (1 Maret 1932 – 28 Februaryi1934)
Kāngdé 康德 (1 Maret 1934 – 17 Agustus 1945)
WangsaDinasti Aisin-Gioro
BapaZaifeng, Pangeran Chun
IbuGuwalgiya Youlan

Data Panguasa Tiongkok

Jeneng Asli PuYi
Jeneng Raja/Undang-undangan kaisar Xuan Tong
Periode Jaman Dinasti Qing
Taun lair 1906
Taun mati 1967

Pǔyí (Hanzi tradhisional: 溥儀; Hanzi saanané: 溥仪) (7 Fèbruari 1906 - 17 Oktober 1967) ya iku kaisar kaping 12 saka dinasti Qing kang uga kaisar terakhir Tiongkok kang nguwasani papréntahan saka taun 1908 nganti tekan 1924.[1][2][3] Kakine kang jenege Yihuan ya iku anak nomer 7 saka kaisar Daoguang lan bapaké Zaifeng ya iku adhine Kaisar Guangxu.[3] Sawisé kaisar Guang Xu mati, nalika iku PuYi nembé umur 2 taun, diangkat dadi kaisar karo jeneng kamaharajan Xuan Tong.[3] Ana ing mangsa papréntahane, Dr. Sun Yat Sen nglakokaké révolusi ya iku nalika taun 1911 lan ngrampungi jaman kamaharajan Tiongkok kang wis ana punjul 2000 taun.[2] Sawisé révolusi, PuYi isih diijinake kanggo manggon ana ing daerah kamaharajan (saiki dijenengi Kutha Terlarang lan dadi objek plesiran).[2] PuYi uga tau diangkat dadi pemimpin paling dhuwur ana ing nagara Manchu (Man Zhou Guo), sawijining nagara bonékah gaweane Jepang kang kalebu ana ing wewengkon Tiongkok lan wewatesan karo Russia, Tiongkok, Koréa Lor lan Mongolia.[3] Sawisé Jepang kalah ana ing perang donya kedua, Uni Soviet nguasani wewengkon Manchu lan nangkep PuYi ana ing papan anggegana penerbangan nalika PuYi arep lunga menyang Jepang. PuYi ditahan sasuwéné 5 taun lan dikirim menenh menyang Tiongkok nalika taun 1950.[3] Baline PuYi ana ing Tiongkok, PuYi ngakoni kesalahane lan ngomong panampane marang pambaharuan, pendidikan lan révolusi kang ndadèkaké nalika taun 1958 PuYi dibebasake déning pamrantahan Tiongkok lan nalika iku PuYi kang sadurungé kaisar dadi rakyat biyasa.[1] Dhèwèké mati amarga lara nalika umuré 61 taun.[3]

Pu YI

Cathetan suku

[besut | besut sumber]
  1. a b "www.bukudiskon.com". Diarsip saka sing asli ing 2012-01-19. Dibukak ing 2011-09-04.
  2. a b c carita-utama.serambi.co.id[pranala mati permanèn]
  3. a b c d e f Pu Yi, The Last Emperor of China