ablatief
Mofers
bewirkZelfstenjig naamwaord
bewirkLemma
bewirkablatief m /abla̽tif/ (ouch: /abla̽'tif/)
- (spraoklieër) de zèsdje naamval die ónger anger 'n bewaeging örges vanaaf aanguuef
- Raod
De klemtoean ligk op dit waord meistens oppe ieëste silbe, meh versjuuf bie de verbaoge vörm ummer nao de twieëdje silbe.
d'n Diminutief van dit waord wuuertj praktisch neet gebroek.
- Aafbraeking
- ab-la-tief
Verbuging
bewirkinkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | ablatief | ablatieve | ablatieven | |
IPA | /abla̽tif/ | /abla̽tiv/ | /abla̽'tive/ | /abla̽'tiven/ | |
dim. | sjrif | ablatiefke | ablatiefken | ablatiefkes | |
IPA | /abla̽'tifkʲe/ | /abla̽'tifkʲen/ | /abla̽'tifkʲes/ | /abla̽'tifkʲez/ | |
dat. | sjrif | ablatief | ablatieve | ablatieven | |
IPA | /abla̽tif/ | /abla̽tiv/ | /abla̽'tive/ | /abla̽'tiven/ |