Naar inhoud springen

bunker

Van Wiktionary

'ne bunker [1]
bunkers [3]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

bunker m /bǿŋ̊kər/

  1. (kriegsveuring) 'n oetgegrave stèlling van petón die zwaor versterk is
  2. 'n bergruumdje veur kaole, zaat of zandj in e sjeep
  3. (sport) 'n verdeping oppe speelbaan bie golf die gevöldj is mit zandj
Aafbraeking
  • bun-ker
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bunker bunkers
IPA /bǿŋ̊kər/ /bǿŋ̊kər̥s/ /bǿŋ̊kərz/
dim. sjrif bunkerke bunkerken bunkerkes
IPA /bǿŋ̊kə̽r̥kə/ /bǿŋ̊kə̽r̥kən/ /bǿŋ̊kə̽r̥kəs/ /bǿŋ̊kə̽r̥kəz/
dat. sjrif bunker bunkers
IPA /bǿŋ̊kər/ /bǿŋ̊kər̥s/ /bǿŋ̊kərz/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: bónker


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

bunker /bǿŋ̊kər/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van bunkere
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van bunkere
Aafbraeking
  • bun-ker