Naar inhoud springen

zwien

Van Wiktionary

e zwien

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

zwien ó /zwí:n/

  1. (bieëster) Suidae: 'nen allesaeter, verwantj aan 't verke, det inne bós laef
Raod

't Waord "zwien" wuuert neet väöl gebroek in 't Mofers; de veurkeur geit nao "wildjverke".

Aafbraeking
  • zwien
Net get anges gesjreve
Aafleijinge

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif zwien zwiender
IPA /zwí:n/ /zwí:nder/
dim. sjrif zwienke zwienken zwienkes
IPA /zwì:n̥kʲe/ /zwì:n̥kʲen/ /zwì:n̥kʲes/ /zwì:n̥kʲez/
dat. sjrif zwien zwiender
IPA /zwí:n/ /zwí:nder/

In anger spraoke

[bewirk]