Прејди на содржината

MAC-адреса

Од Википедија — слободната енциклопедија

Контрола на пристап на медиум (MAC адреса) е единствен идентификатор назначен да биде мрежен интерфејс за комуникација на физичкиот мрежен сегмент. MAC адресите се користат за бројни мрежни технологии и во повеќето IEEE 802 мрежни технологии вклучувајќи Етернет (англ. Ethernet) . Логично, MAC адресите се користат за протокол за контрола на медиумите за пристап како под слој на OSI референтниот модел. MAC адресите најчесто се доделени од страна на производителот на мрежната картичка (NIC) и се чуваат во својот хардвер, во меморијата за читање на картичката или во некој друг дел од системскиот софтвер. Ако се доделени од страна на производителот, MAC адресите обично го шифрираат идентификациониот регистарски број на производителот и можат да бидат наведени како толпа од адреси. Исто така може да биде познато како Етернет хардвер адреса (Ethernet hardware address EHA) или физичка адреса).

MAC адресите се формирани во согласност со правилата на една од трите бројчени имиња управувани од страна на институтот за електротехника и информациски технологии (IEEE) : MAC-48, EUI-48, and EUI-64. IEEE побарува заштитен знак за имињата EUI-48 I EUI-64, во кои EUI е акроним за единствен проширен идентификатор.

Нотациони конвенции

[уреди | уреди извор]

Стандардниот формат (IEEE) за печатење MAC-48 адреси во пријателско настроена форма кон човекот е шест групна од по два хексадецимални цифри, одделени со цртички (-) или две точки(:), со преносна цел, на пример 01-23-45-67-89-ab, 01:23:45:67:89:ab. Оваа форма исто така најчесто се користи за EUI-64. Уште еден вообичаено најчесто користен формат од страна на мрежното поврзување е три групна од по четири хексадецимални цифри одделени со точки (.), на пример 0123.4567.89ab; повторно со преносна цел.

Адресни детали

[уреди | уреди извор]

Оригиналната IEEE 802 MAC адреса доаѓа од оригиналната Ксерокс Етернет (Xerox Ethernet) адресна шема.[1] This 48-bit address space contains potentially 248 Овој 48-битен адресен простор потенцијало содржи 2 или 281,474,976,710,656 можни MAC адреси.

Сите три бројни системи го користат истиот формат и се разликуват само во должината на идентификаторот. Адресите можат да бидат универзално администрирани адреси или локално администрирани адреси. Универзално администрираната адреса е уникатно доделена на уредот од страна на неговиот производител, ова понекогаш се нарекува burned-in адреси. Првите три октети (со преносна цел) ја препознаваат организацијата која го издава идентификаторот кој е познат како Единствен Организациски Идентификатор (Uniqu Organizatione Identifier OUI) [2]. Следните три (MAC-48 и EUI-48) или пет (EUI-64) октети се доделуваат од страна на организацијата во скоро на било кој начин на кој тие сакаат, со предмет на ограничување на уникатноста. IEEE очекува MAC-48 просторот да биде исцрпен не порано од 2010;[3] EUI-64 не се очекува да биде исцрпен во блиска иднина. Локално администрираната адреса е доделена на уредот од страна на мрежниот администраторот и таа не содржи OUI.

Универзално администрираните адреси и локално администрираните адреси се истакнати со поставување на вториот најмалку значаен од најзначајниот бајт на адресата. Ако битот е 0, адресата е универзално администрирана. Ако е 1, адресата е локално администрирана. Во пример адресата 06-00-00-00-00-01 најзначајниот бајт е 06 (шест англ hex), бинарната форма е 00000110, каде што вториот најмалку значаен бит е 1(еден). Затоа, тоа претставува локално администрирана адреса.[4] Според тоа, овој бит е 0 во сите Единствени Организациски Идентификатори (OUI).

Ако најмалку значајниот бит од најзначајниот октет од адресата е поставен на 0(нула), рамката е со цел да постигне само едно добивање на производителот на мрежната картичка(NIC).[5] Овој тип на пренос се нарекува уникаст. Уникатната рамка е пренесена до сите јазли без домен на колизија, што најчесто завршува во најблискиот мрежен преклопник или насочувач. Само јазолот со појавување на хардверска MAC адреса ќе ја прифати рамката, мрежните рамки со несогласувачки MAC адреси се игнорирани, освен ако уредот е во режим на збунување.

Ако најмалку значајниот бит од најзначајниот адресен октет е поставен на 1(еден), пакетот сè уште ќе биде испратен само еднаш, како и да е производителот на мрежната картичка(NIC) ќе одбере да го прифати тоа врз основа на различни критериуми од појавување на MAC адресата, на пример, врз основа на конфигуралната список на прифатени мултикаст MAC адреси. Ова се нарекува мултикаст адресирање.

Следниве технологии користат MAC-48 идентификаторски формат:

Поединечен адресен блок

[уреди | уреди извор]

Поединечниот адресен блок е 24-битен единствен организациски идентификатор управуван од страна на Регистрацискиот Орган на Институтот за Електротехника и Информациски Технологии (IEEE), проследен со 12 IEEE предвидени битови (идентификување на организацијата) и 12 бита за сопственикот за доделување на поединечните уреди. Еден IAB е идеален за организациски побарувања помалку од 4.097 уникатни 48-битни броеви(EUI-48).[6]

Употреба

[уреди | уреди извор]

Иако би требало да биде постојана и глобално единствена идентификација, денеска често е можно да се смени MAC адресата на хардверот што е попознато како MAC измама.

Уредот домаќин не може да утврди од MAC адресата на друг уред дали тој уред е на истиот линк (мрежен сегмент) како испраќачки уред, или на мрежниот сегмент кој претставува мост до тој мрежен сегмент.

Во TCP / IP мрежи, MAC адресата на интерфејс може да биде достапена знаејќи ја IP-адресата со користење на протокол за адресна резолуција. (ARP) за Интернет Протокол верзија 4 (IPv4), или за протокол за отривање на соседите (NDP) за IPv6. На броадкаст мрежи, како што се Ethernet, MAC адресата уникатно го идентификува секој јазол на тој сегмент и овозможува рамките да бидат означени за специфични уреди. Tој начин претставува основа на повеќето вмрежувања на слој за врска (OSI layer 2) врз кој се потпираат протоколите на горните слоеви за да се произведат комплексни, функционални мрежи.

Нотација на обратни битови

[уреди | уреди извор]

Стандардната нотација, исто така наречена нотација во каноничен формат, за MAC адресите е напишана во преносен ред на битовите со најмалку значајниот бит пренесен прв, како што се гледа на пример од излезот на iproute2/ifconfig/ipconfig командата.

Сепак, бидејќи IEEE 802.3 (Ethernet) и IEEE 802,4 (магистрала од токени) ги праќаат бајти (октети) по жица, од лево кон десно, со најмалку значаен бит прв во секој бајт , додека IEEE 802,5 (прстен магистрала) и IEEE 802,6 ги праќаат бајтите (октетите) по жица, со најзначајниот бит прв, може да се појави конфузија кога некоја адреса во второто сценарио е претставена со битови обратно од каноничното претставување. На пример, адресата во канонична форма 12-34-56-78-9A-п.н.е. ќе се пренесе преку жица како битови 01001000 00101100 01101010 00011110 01011001 00111101 во стандардниот преносен ред (најмалку значајниот бит прв). Но, за прстен мрежи, ќе биде пренесена како битови 00010010 0011010001010110 01111000 10011010 10111100 со најзначајниот прв. Последново може да биде погрешно прикажана како 48-2C-6А-1E-59-3D. Ова е познато како бит-обратен редослед, неканонична форма, MSB формат, IBM формат, или во прстен формат како што е објаснето во RFC 2469. Генерално се претпочита канонична форма, и се користи од страна на сите современи имплементации.

Кога излегоа првите прекинувачи кои поддржуваа и прстен од токени и Ethernet , многу произведувачи не ја разбираа разликата меѓу канонична и неканонична и така се појавуваа бројни повторувања на MAC адреси. Ова всушност, се должи на прекинувачите од овие произведувачи, каде MAC адресите не биле соодветно обратни, а со тоа предизвикале проблем.

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. „IEEE Std 802-2001“ (PDF). IEEE. Посетено на 2010-12-11.
  2. „IEEE OUI and Company_id Assignments“. Standards.ieee.org. Посетено на 2010-12-11.
  3. „Guidelines for use of the 24-bit Organizationally Unique Identifiers“. Архивирано од изворникот на 2010-07-06. Посетено на 2010-12-11.
  4. „Standard Group MAC Addresses: A Tutorial Guide“. Архивирано од изворникот на 2007-05-16. Посетено на 2010-12-11.
  5. „Guidelines for Fibre Channel Use of the Organizationally Unique Identifier (OUI)“ (PDF). Посетено на 2010-12-11.
  6. „What is an Individual Address Block?“. Архивирано од изворникот на 2006-07-18. Посетено на 2006-07-09.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Wikibooks
Wikibooks
Англиските Викикниги нудат повеќе материјал на тема: