Massive Attack was een collectief van rappers en dj’s uit Bristol, waar relatief veel mensen met een Caribische achtergrond wonen. Daardoor sloop er ook (dub)reggae in het geluid, dat zich nog het best laat omschrijven als een spannend steekspel tussen harmonie en dreiging. Het hoogtepunt is de hitsingle ‘Unfinished Sympathy’, waarop weelderige strijkinstrumenten worden vermengd met spookachtige vocale samples en de smachtende zang van Shara Nelson. Het vijf minuten durende nummer over onbeantwoorde liefde is zowel kalmerend als verontrustend. De groep werd gezien als een van de pioniers van een nieuw genre: triphop. Talloze imitatoren volgden het spoor en de markt werd overspoeld met compilaties vol ontspannen klanken. Maar Blue Lines is juist niet ontspannen: de euforische melodieën worden onderbroken door onheilspellende vocalen, terwijl grooves moeten wijken voor baslijnen die worden vervormd totdat ze kraken. Er is steeds weer een reden om paranoïde achterom te kijken.