Naar inhoud springen

Formule 1 in 1980

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
31e Formule 1-seizoen (1980)
Volgende: 1981
Vorige: 1979
Wereldkampioen Alan Jones
Wereldkampioen Alan Jones
Algemene informatie
Races 14
Coureurs 40
Constructeurs 15
Verdedigend
kampioen
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jody Scheckter (coureurs)
Vlag van Italië Ferrari (constructeurs)
Uitzendrechten NOS
Eindstand coureurs
1e plaats Vlag van Australië Alan Jones 67
(1e titel)
2e plaats Vlag van Brazilië Nelson Piquet 54
3e plaats Vlag van Argentinië Carlos Reutemann 42
Eindstand constructeurs
1e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams 120
(1e titel)
2e plaats Vlag van Frankrijk Ligier 66
3e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham 55
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Het Formule 1-seizoen 1980 was het 31ste FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 13 januari en eindigde op 5 oktober na veertien races.

De Australiër Alan Jones werd voor de eerste en enige keer wereldkampioen. Patrick Depailler stierf door een ernstig ongeluk tijdens een test op de Hockenheimring.

GP nr. Ronde Grand Prix Circuit Plaats Datum
329
1 GP van Argentinië Vlag van Argentinië Autódromo Municipal del Parque Almirante Brown
de la Ciudad de Buenos Aires
Buenos Aires 13 januari
330
2 GP van Brazilië Vlag van Brazilië Interlagos São Paulo 27 januari
331
3 GP van Zuid-Afrika Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kyalami Grand Prix Circuit Midrand 1 maart
332
4 GP van de Verenigde Staten West Vlag van Verenigde Staten Long Beach GP Circuit Long Beach (Californië) 30 maart
333
5 GP van België Vlag van België Circuit Zolder Heusden-Zolder 4 mei
334
6 GP van Monaco Vlag van Monaco Circuit de Monaco Monte Carlo 18 mei
335
7 GP van Frankrijk Vlag van Frankrijk Circuit Paul Ricard Le Castellet 29 juni
336
8 GP van Groot-Brittannië Vlag van Verenigd Koninkrijk Brands Hatch West Kingsdown 13 juli
337
9 GP van Duitsland Vlag van Duitsland Hockenheimring Hockenheim 10 augustus
338
10 GP van Oostenrijk Vlag van Oostenrijk Österreichring Spielberg 17 augustus
339
11 GP van Nederland Vlag van Nederland Circuit Park Zandvoort Zandvoort 31 augustus
340
12 GP van Italië Vlag van Italië Autodromo Dino Ferrari Imola 14 september
341
13 GP van Canada Vlag van Canada Circuit Île Notre-Dame Montreal (Quebec) 28 september
342
14 GP van de Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten Watkins Glen International Watkins Glen (New York) 5 oktober

Opmerking: De Grand Prix van Brazilië zou oorspronkelijk op het Circuit van Jacarepaguá in Rio de Janeiro verreden worden. Dit circuit, dat op een moeras werd gebouwd was op bepaalde stukken weggezakt en de race werd verplaatst naar het Interlagos-circuit in São Paulo.

Niet afgelast, niet tellend voor kampioenschap

[bewerken | brontekst bewerken]

De Grand Prix van Spanje werd niet afgelast en zoals gepland op 1 juni verreden. Er was echter onenigheid tussen de Fédération Internationale du Sport Automobile (FISA) en de Formula One Constructors' Association (FOCA) over de grondeffect-aerodynamica. Op de vrijdag voor de race werd besloten dat de race niet onder FISA-reglementen gehouden zou worden en dus niet mee zou tellen voor voor het wereldkampioenschap.[1] Hierdoor besloten Ferrari, Renault en Alfa Romeo zich voor de race terug te trekken. De race werd gewonnen door Alan Jones in een Williams.

Ronde Grand Prix Circuit Plaats Datum
7 GP van Spanje Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Circuito Permanente del Jarama San Sebastián de los Reyes 1 juni
  • De Grand Prix van Mexico werd afgelast omdat het circuit in Mexico-Stad niet op tijd gerenoveerd was.[2]
  • De Grand Prix van Zweden werd net als in 1979 afgelast omdat er weinig enthousiasme voor een Formule 1-wedstrijd was in Zweden na de dood van de Zweedse coureurs Ronnie Peterson en Gunnar Nilsson in 1978. Er zou nooit meer een Grand Prix in Zweden verreden worden.[2]
  • De Grand Prix van Las Vegas, oorspronkelijk gepland voor 2 november, werd afgelast en verschoven naar 1981.[3]
Ronde Grand Prix Circuit Plaats Originele datum
5 GP van Mexico Vlag van Mexico Autódromo Hermanos Rodríguez Mexico-Stad 13 april
8 GP van Zweden Vlag van Zweden Scandinavian Raceway Anderstorp 14 juni
16 GP van Las Vegas Vlag van Verenigde Staten Caesars Palace Grand Prix Circuit Las Vegas (Nevada) 2 november

Resultaten en klassement

[bewerken | brontekst bewerken]
Ronde Grand Prix Poleposition Snelste ronde Winnende coureur Winnende constructeur Banden Verslag
1 Vlag van Argentinië GP van Argentinië Vlag van Australië Alan Jones Vlag van Australië Alan Jones Vlag van Australië Alan Jones Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Ford G Verslag
2 Vlag van Brazilië GP van Brazilië Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Jabouille Vlag van Frankrijk René Arnoux Vlag van Frankrijk René Arnoux Vlag van Frankrijk Renault M Verslag
3 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) GP van Zuid-Afrika Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Jabouille Vlag van Frankrijk René Arnoux Vlag van Frankrijk René Arnoux Vlag van Frankrijk Renault M Verslag
4 GP van de Verenigde Staten West Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Ford G Verslag
5 Vlag van België GP van België Vlag van Australië Alan Jones Vlag van Frankrijk Jacques Laffite Vlag van Frankrijk Didier Pironi Vlag van Frankrijk Ligier-Ford G Verslag
6 Vlag van Monaco GP van Monaco Vlag van Frankrijk Didier Pironi Vlag van Argentinië Carlos Reutemann Vlag van Argentinië Carlos Reutemann Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Ford G Verslag
7 Vlag van Frankrijk GP van Frankrijk Vlag van Frankrijk Jacques Laffite Vlag van Australië Alan Jones Vlag van Australië Alan Jones Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Ford G Verslag
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk GP van Groot-Brittannië Vlag van Frankrijk Didier Pironi Vlag van Frankrijk Didier Pironi Vlag van Australië Alan Jones Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Ford G Verslag
9 Vlag van Duitsland GP van Duitsland Vlag van Australië Alan Jones Vlag van Australië Alan Jones Vlag van Frankrijk Jacques Laffite Vlag van Frankrijk Ligier-Ford G Verslag
10 Vlag van Oostenrijk GP van Oostenrijk Vlag van Frankrijk René Arnoux Vlag van Frankrijk René Arnoux Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Jabouille Vlag van Frankrijk Renault M Verslag
11 Vlag van Nederland GP van Nederland Vlag van Frankrijk René Arnoux Vlag van Frankrijk René Arnoux Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Ford G Verslag
12 Vlag van Italië GP van Italië Vlag van Frankrijk René Arnoux Vlag van Australië Alan Jones Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Ford G Verslag
13 Vlag van Canada GP van Canada Vlag van Brazilië Nelson Piquet Vlag van Frankrijk Didier Pironi Vlag van Australië Alan Jones Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Ford G Verslag
14 Vlag van Verenigde Staten GP van de Verenigde Staten Vlag van Italië Bruno Giacomelli Vlag van Australië Alan Jones Vlag van Australië Alan Jones Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Ford G Verslag

Puntentelling

[bewerken | brontekst bewerken]

Punten worden toegekend aan de top zes geklasseerde coureurs.

Positie 1e 2e 3e 4e 5e 6e
Punten 9 6 4 3 2 1

Klassement bij de coureurs

[bewerken | brontekst bewerken]

De vijf beste resultaten van de eerste zeven wedstrijden en de vijf beste resultaten van de laatste zeven wedstrijden tellen mee voor de eindstand. Bij "Punten" staan de getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totaal behaalde punten tussen haakjes.

Pos. Nr Coureur Grands Prix Punten
Vlag van Argentinië
ARG
Vlag van Brazilië
BRA
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF

VSW
Vlag van België
BEL
Vlag van Monaco
MON
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Verenigde Staten
VST
1 27 Vlag van Australië Alan Jones 1PS 3 DNF DNF 2P DNF 1S 1 (3)PS 2 11 2S 1 1S 67 (71)
2 5 Vlag van Brazilië Nelson Piquet 2 DNF 4 1PS DNF 3 4 2 4 5 1 1 DNFP DNF 54
3 28 Vlag van Argentinië Carlos Reutemann DNF DNF 5 DNF 3 1S 6 3 2 3 (4) (3) 2 2 42 (49)
4 26 Vlag van Frankrijk Jacques Laffite DNF DNF 2 DNF 11S 2 3P DNF 1 4 3 9 8 5 34
5 25 Vlag van Frankrijk Didier Pironi DNF 4 3 6 1 DNFP 2 DNFPS DNF DNF DNF 6 3S 3 32
6 16 Vlag van Frankrijk René Arnoux DNF 1S 1S 9 4 DNF 5 NC DNF 9PS 2PS 10P DNF 7 29
7 12 Vlag van Italië Elio de Angelis DNF 2 DNF DNF 10 9 DNF DNF 16 6 DNF 4 10 4 13
8 15 Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Jabouille DNF DNFP DNFP 10 DNF DNF DNF DNF DNF 1 DNF DNF DNF 9
9 29 Vlag van Italië Riccardo Patrese DNF 6 DNF 2 DNF 8 9 9 9 14 DNF DNF DNF DNF 7
10 21 Vlag van Finland Keke Rosberg 3 9 DNF DNF 7 DNQ DNF DNQ DNF 16 DNQ 5 9 10 6
11 7 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Watson DNF 11 11 4 NC DNQ 7 8 DNF DNF DNF DNF 4 NC 6
12 4 Vlag van Ierland Derek Daly 4 14 DNF 8 9 DNF 11 4 10 DNF DNF DNF DNF DNF 6
13 3 Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Jarier DNF 12 7 DNF 5 DNF DNF 5 15 DNF 5 13 7 NC 6
14 2 Vlag van Canada Gilles Villeneuve DNF 16 DNF DNF 6 5 8 DNF 6 8 7 DNF 5 DNF 6
15 20 Vlag van Brazilië Emerson Fittipaldi NC 15 8 3 DNF 6 DNF 12 DNF 11 DNF DNF DNF DNF 5
16 8 Vlag van Frankrijk Alain Prost 6 5 DNS DNF DNF DNF 6 11 7 6 7 DNF DNS 5
17 30 Vlag van Duitsland Jochen Mass DNF 10 6 7 DNF 4 10 13 8 DNQ 11 DNF 4
18 23 Vlag van Italië Bruno Giacomelli 5 13 DNF DNF DNF DNF DNF DNF 5 DNF DNF DNF DNF DNFP 4
19 1 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jody Scheckter DNF DNF DNF 5 8 DNF 12 10 13 13 9 8 DNQ 11 2
20 11 Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti DNF DNF 12 DNF DNF 7 DNF DNF 7 DNF 8 DNF DNF 6 1
21 6 Vlag van Mexico Héctor Rebaque 7 DNF 10 DNF DNF 6 DNF 1
22 9 Vlag van Zwitserland Marc Surer DNF 7 DNS DNF DNF 12 12 10 DNF DNQ 8 0
23 6 Vlag van Argentinië Ricardo Zunino 7 8 10 DNF DNF DNQ DNF 0
24 50 Vlag van Verenigd Koninkrijk Rupert Keegan 11 DNQ 15 DNQ 11 DNQ 9 0
25 14 Vlag van Zwitserland Clay Regazzoni NC DNF 9 DNF 0
26 10 (3x)/ 9 (3x)/ 14 (8x) Vlag van Nederland Jan Lammers DNQ DNQ DNQ DNF 12 NC DNQ DNQ 14 DNQ DNQ DNQ 12 DNF 0
27 31 Vlag van Verenigde Staten Eddie Cheever DNQ DNQ DNF DNF DNQ DNQ DNF DNF DNF DNF DNF 12 DNF DNF 0
28 17 (5x)/ 41 (2x)/ 51 (1x) Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Lees 13 DNQ DNQ DNQ DNQ DNF DNQ DNQ 0
22 Vlag van Frankrijk Patrick Depailler DNF DNF NC DNF DNF DNF DNF DNF 0
43 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell DNF DNF DNQ 0
22 Vlag van Italië Vittorio Brambilla DNF DNF 0
22 Vlag van Italië Andrea de Cesaris DNF DNF 0
30 (1x)/ 43 (2x) Vlag van Nieuw-Zeeland Mike Thackwell DNQ DNF DNQ 0
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tiff Needell DNF DNQ 0
18 Vlag van Ierland David Kennedy DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ 0
17 Vlag van Zweden Stefan Johansson DNQ DNQ 0
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Stephen South DNQ 0
43 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Desiré Wilson DNQ 0
9 Vlag van Oostenrijk Harald Ertl DNQ 0
51 Vlag van Verenigde Staten Kevin Cogan DNQ 0
Pos. Nr Coureur Vlag van Argentinië
ARG
Vlag van Brazilië
BRA
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF

VSW
Vlag van België
BEL
Vlag van Monaco
MON
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Verenigde Staten
VST
Punten
Grands Prix
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde

Klassement bij de constructeurs

[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds 1979 tellen alle behaalde coureurspunten mee voor het constructeurskampioenschap.

Pos. Constructeur Nr. Grands Prix Punten
Vlag van Argentinië
ARG
Vlag van Brazilië
BRA
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF

VSW
Vlag van België
BEL
Vlag van Monaco
MON
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Verenigde Staten
VST
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Ford 27 1PS 3 DNF DNF 2P DNF 1S 1 3PS 2 11 2S 1 1S 120
28 DNF DNF 5 DNF 3 1S 6 3 2 3 4 3 2 2
43 DNQ
50 11 DNQ 15 DNQ 11 DNQ 9
51 DNQ DNQ
2 Vlag van Frankrijk Ligier-Ford 25 DNF 4 3 6 1 DNFP 2 DNFPS DNF DNF DNF 6 3S 3 66
26 DNF DNF 2 DNF 11S 2 3P DNF 1 4 3 9 8 5
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Ford 5 2 DNF 4 1PS DNF 3 4 2 4 5 1 1 DNFP DNF 55
6 7 8 10 DNF DNF DNQ DNF 7 DNF 10 DNF DNF 6 DNF
4 Vlag van Frankrijk Renault 15 DNF DNFP DNFP 10 DNF DNF DNF DNF DNF 1 DNF DNF DNF 38
16 DNF 1S 1S 9 4 DNF 5 NC DNF 9PS 2PS 10P DNF 7
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford 11 DNF DNF 12 DNF DNF 7 DNF DNF 7 DNF 8 DNF DNF 6 14
12 DNF 2 DNF DNF 10 9 DNF DNF 16 6 DNF 4 10 4
43 DNF DNF DNQ
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tyrrell-Ford 3 DNF 12 7 DNF 5 DNF DNF 5 15 DNF 5 13 7 NC 12
4 4 14 DNF 8 9 DNF 11 4 10 DNF DNF DNF DNF DNF
43 DNF DNQ
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Arrows-Ford 29 DNF 6 DNF 2 DNF 8 9 9 9 14 DNF DNF DNF DNF 11
30 DNF 10 6 7 DNF 4 10 13 8 DNQ DNQ DNQ 11 DNF
8 Vlag van Brazilië Fittipaldi-Ford 20 NC 15 8 3 DNF 6 DNF 12 DNF 11 DNF DNF DNF DNF 11
21 3 9 DNF DNF 7 DNQ DNF DNQ DNF 16 DNQ 5 9 10
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Ford 7 DNF 11 11 4 NC DNQ 7 8 DNF DNF DNF DNF 4 NC 11
8 6 5 DNS DNQ DNF DNF DNF 6 11 7 6 7 DNF DNS
10 Vlag van Italië Ferrari 1 DNF DNF DNF 5 8 DNF 12 10 13 13 9 8 DNQ 11 8
2 DNF 16 DNF DNF 6 5 8 DNF 6 8 7 DNF 5 DNF
11 Vlag van Italië Alfa Romeo 22 DNF DNF NC DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 4
23 5 13 DNF DNF DNF DNF DNF DNF 5 DNF DNF DNF DNF DNFP
12 Vlag van Duitsland ATS-Ford 9 DNF 7 DNS DNF 12 NC DNF DNF 12 12 10 DNF DNQ 8 0
10 DNQ DNQ DNQ DNQ
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ensign-Ford 14 NC DNF 9 DNF DNF DNQ DNQ DNQ 14 DNQ DNQ DNQ 12 DNF 0
41 DNF DNQ
14 Vlag van Italië Osella-Ford 31 DNQ DNQ DNF DNF DNQ DNQ DNF DNF DNF DNF DNF 12 DNF DNF 0
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk Shadow-Ford 17 DNQ DNQ 13 DNQ DNQ DNQ DNQ 0
18 DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ
Pos. Constructeur Nr. Vlag van Argentinië
ARG
Vlag van Brazilië
BRA
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF

VSW
Vlag van België
BEL
Vlag van Monaco
MON
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Verenigde Staten
VST
Punten
Grands Prix
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde
Zie de categorie 1980 in Formula One van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.