ventil

Niet te verwarren met: Ventil

Slowaaks

Zelfstandig naamwoord

ventil m

1. (werktuigbouwkunde) ventiel; klep waardoor een gas of vloeistof in of uit een ruimte kan stromen

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /vɛntɪl/

Woordafbreking

• ven·til

Zelfstandig naamwoord

ventil monbezield

1. (werktuigbouwkunde) ventiel; klep waardoor een gas of vloeistof in of uit een ruimte kan stromen

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	ventil	ventily
genitief	ventilu	ventilů
datief	ventilu	ventilům
accusatief	ventil	ventily
vocatief	ventile	ventily
locatief	ventilu	ventilech
instrumentalis	ventilem	ventily

Synoniemen

• kohout monbezield
• kohoutek monbezield

Afgeleide begrippen

• ventilek monbezield
• ventilový

Verwante begrippen

ventilace v ventilačka v ventilační

ventilátor monbezield ventilkový ventilovat imperfectief

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch / Duits)

Zweeds

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• ven·til

Zelfstandig naamwoord

ventil g

1. ventiel

Verbuiging

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	ventil	ventilen	ventiler	ventilerna
genitief	ventils	ventilens	ventilers	ventilernas