Walter Munk
Walter Munk (ur. 5 stycznia 1895 w Żywcu-Zabłociu, zm. 20 września 1920 w Łodzi) – podporucznik artylerii cesarskiej i królewskiej armii i Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
podporucznik artylerii | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1915–1920 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujBył synem Aleksandra, właściciela fabryki w Żywcu, i Reginy z domu Berger oraz bratem Zygfryda, porucznika WP, zamordowanego w Katyniu. Posiadał wykształcenie techniczne. W grudniu 1915 wcielony został do armii austriackiej, a 11 listopada 1918 do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie z bolszewikami. Podczas obrony Zamościa przed konnicą Budionnego dowodził artylerią pociągu pancernego „Zagończyk”. 31 sierpnia 1920 został ciężko ranny, a 20 września zmarł w szpitalu w Łodzi. Za udział w obronie Zamościa został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (1922)[1] i awansowany do stopnia porucznika. Został pochowany na cmentarzu żydowskim w Żywcu[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 2, s. 112
- ↑ Walter Munk. Baza danych nagrobków cmentarzy żydowskich w Polsce. [dostęp 2021-01-03]. (pol.).}
Bibliografia
edytuj- Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920, Wojskowe Biuro Historyczne, Warszawa 1934