Dali (chiń. 大理; pinyin Dàlǐ) – miasto na prawach powiatu w południowo-zachodnich Chinach, w prowincji Junnan, nad jeziorem Er Hai, około 250 km na północny wschód od stolicy prowincji, Kunming, siedziba prefektury autonomicznej Dali. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 137 969[1], z czego dużą część stanowili przedstawiciele mniejszości narodowej Bai.

Dali
大理
Ilustracja
Widok na miasto
Państwo

 Chiny

Prowincja

Junnan

Prefektura

Dali

Populacja (2010)
• liczba ludności


137 969

Nr kierunkowy

0872

Kod pocztowy

671000

Tablice rejestracyjne

云L

Plan Dali
Położenie na mapie Junnanu
Mapa konturowa Junnanu, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dali”
Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, na dole znajduje się punkt z opisem „Dali”
Ziemia25°42′N 100°09′E/25,700000 100,150000
Strona internetowa

Siedziba rzymskokatolickiej diecezji Dali.

Historia

edytuj

Miasto zostało zbudowane w połowie VIII wieku przez Piluoge, władcę państwa Nanzhao; Chińczycy nazywali je wówczas Longweicheng. Po zajęciu regionu przez Mongołów pod koniec XIII wieku miasto było punktem kontroli celnej i poboru podatków; funkcjonowało wtedy pod różnymi nazwami, m.in. Longweiguan, Huweiguan i Xiaguan. Stało się ważnym miastem handlowym i centrum transakcji pomiędzy chińskimi kupcami i przedstawicielami okolicznych mniejszości narodowych.

W XIX wieku głównym przedmiotem sprzedaży stała się herbata pochodząca z pobliskich plantacji. Pod względem handlu herbatą miasto ustępowało w tym okresie tylko miejscowości Pu’er. Na początku XX wieku rozwinął się przemysł herbaciany. Do rozwoju miasta znacznie przyczyniło się także wybudowanie Drogi Birmańskiej podczas trwania drugiej wojny chińsko-japońskiej (1937–45).

Miasto Dali powstało w 1983 roku z połączenia powiatu Dali z miastem Xiaguan[2].

Gospodarka

edytuj

Miasto stanowi ośrodek turystyki[2], wydobycia marmuru i węgla kamiennego, a także przemysłu maszynowego, ceramicznego, włókienniczego i spożywczego[3].

Turystyka

edytuj

Miasto częściowo otoczone średniowiecznym murem z bramami na południowym i północnym krańcu. Jedną z głównych jego atrakcji są kawiarnie oraz lokalne święta związane z wierzeniami mieszkających tu mniejszości, np. Festiwal Pochodni, odbywający się 24 dnia szóstego miesiąca księżycowego czy Targi Trzeciego Księżyca odbywające się w kwietniu lub maju (15 dnia trzeciego miesiąca księżycowego)[4][5].

Dali znane jest również z wyrobów z wydobywanego w pobliskich górach dalijskiego marmuru oraz z batiku. Na straganach sprzedaje się zarówno narzędzia codziennego użytku, jak i ozdoby wykonane z marmuru. Lokalnym specjałem gastronomicznym są ryby z jeziora Er Hai: shaguoyu – smażona i dodatkowo duszona ryba z suszonymi warzywami w kwaśnym wywarze oraz youdeyu – zapiekanka z małych tłustych szprotek i tofu[4].

Przypisy

edytuj
  1. Dali. World Gazetteer. [dostęp 2011-01-03]. (ang.).
  2. a b Dali, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2011-01-06] (ang.).
  3. Dali, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2011-01-03].
  4. a b Praca zbiorowa: Przewodnik Pascala: Chiny. Bielsko-Biała: Pascal, 2006, s. 586–590. ISBN 83-7304-657-7.
  5. Praca zbiorowa: Przewodniki Wiedzy i Życia: Chiny. Warszawa: Hachette, 2009, s. 386–388. ISBN 978-83-7575-656-2.