Przejdź do zawartości

Bob Dylan’s Greatest Hits

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bob Dylan’s Greatest Hits
Wykonawca kompilacji
Bob Dylan
Wydany

27 marca 1967

Nagrywany

1962–1966

Gatunek

rock, folk rock, folk, blues

Długość

40:44

Wydawnictwo

Columbia (USA), CBS (świat)[1]

Producent

John Hammond, Bob Johnston, Tom Wilson[1]

Oceny
Album po albumie
Blonde on Blonde
(1966)
Bob Dylan’s Greatest Hits
(1967)
John Wesley Harding
(1967)

Bob Dylan’s Greatest Hits – pierwszy album kompilacyjny Boba Dylana gromadzący jego najpopularniejsze nagrania z lat 1962–1966 i wydany w 1967 r.

Historia i charakter albumu

[edytuj | edytuj kod]

Jest to pierwszy zbiorczy album Boba Dylana. Dokonano wyboru jego najpopularniejszych utworów, zwłaszcza tych, które ukazały się na singlach.

Po motocyklowym wypadku Boba Dylana w lipcu 1966 r. i jego odosobnieniu się w Woodstocku, firma Columbia stanęła przed dylematem, co dalej robić, gdyż wszystkie kontrakty Dylana zostały zerwane. Nie wiadomo także było, kiedy w ogóle artysta pojawi się znowu w studiu nagraniowym i kiedy uda się na jakieś tournée. Równocześnie było to apogeum popularności muzyka w latach 60., jeszcze wzmocnionej przez jego nagłe zniknięcie.

Columbia postanowiła tę popularność wykorzystać i wydała jego pierwszą kolekcję 10 piosenek, z których właściwie wszystkie zostały uprzednio wydane na singlach.

Publiczność była tak spragniona nowego albumu Dylana, że kompilacja ta cieszyła się dużą popularnością. W USA dotarła do miejsca 10 i znajdowała się na liście najpopularniejszych albumów przez 21 miesięcy[4]. Był to pierwszy album Dylana, który osiągnął status platynowej płyty.

Tym samym cele Columbii zostały osiągnięte. Firma zarobiła pieniądze, utrzymała nazwisko artysty na rynku i roznieciła zainteresowanie jego ewentualnym następnym albumem.

Okładka i zdjęcie zostały wykonane przez Rowlanda Schermana. Scherman sfotografował Dylana podczas jego koncertu 28 listopada 1965 w Waszyngtonie. Po wydaniu albumu w marcu 1967 r. okładka i zdjęcie otrzymały nagrodę Grammy.

Wczesne wydania albumu zawierały „meduzowaty” plakat Dylana; jego czarną twarz (profil) okalały wijące się różnokolorowe włosy przypominające węże.

Wznowienie albumu w 1997 r. zawierało inną, dłuższą wersję „Positively 4th Street”.

Spis utworów

[edytuj | edytuj kod]
1. Rainy Day Women #12 & 35 4:40
2. Blowin’ in the Wind 2:51
3. The Times They Are a-Changin’ 3:16
4. It Ain’t Me Babe 3:38
5. Like a Rolling Stone 6:12
6. Mr. Tambourine Man 5:31
7. Subterranean Homesick Blues 2:22
8. I Want You 3:09
9. Positively 4th Street 4:12
10. Just Like a Woman 4:53
40:44

Opis albumu

[edytuj | edytuj kod]
  • Producent – John Hammond, Tom Wilson, Bob Johnston
  • Studio – Columbia Studio A i Studia Columbii Nowy Jork; Columbia Music Row Studios w Nashville, stan Tennessee.
  • Daty nagrania – pomiędzy 9 lipca 1962 a 10 marca 1966
  • Okładka/zdjęcie – Rowland Scherman
  • Plakat – Milton Glaser
  • Czas trwania – 40:44
  • Firma nagraniowa – Columbia
  • Numer katalogowy – CK 65975
  • Data wydania – 27 marca 1967
  • Wznowienie – CK 9463 (1997)

Listy przebojów

[edytuj | edytuj kod]
Rok Lista Pozycja
1967 Billboard USA. Albumy popowe 10
1967 Wielka Brytania. Albumy popowe 3

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Bob Dylan – Bob Dylan's Greatest Hits. Discogs. [dostęp 2024-08-18]. (ang.).
  2. Stephen Thomas Erlewine, Bob Dylan’s Greatest Hits – Bob Dylan [online], AllMusic [dostęp 2021-04-09] (ang.).
  3. (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 262. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).
  4. Trager 2004 ↓, s. 67.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Oliver Trager: Keys to the Rain. The Definitive Bob Dylan Encyclopedia. Nowy Jork: Billboard Books, 2004. ISBN 0-8230-7974-0.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]