Przejdź do zawartości

Eduardo dos Reis Carvalho

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eduardo
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Eduardo dos Reis Carvalho

Data i miejsce urodzenia

19 września 1982
Mirandela

Wzrost

188 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera juniorska
Lata Klub
1992–1996 Mirandela
1996–1997 Vitória SC
1997–1998 Mirandela
1998–2006 SC Braga
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2001–2006 SC Braga B 113 (0)
2006–2010 SC Braga 60 (0)
2007 SC Beira-Mar (wyp.) 15 (0)
2007–2008 Vitória Setúbal (wyp.) 29 (0)
2010–2014 Genoa CFC 37 (0)
2011–2012 SL Benfica (wyp.) 1 (0)
2012–2013 İstanbul (wyp.) 33 (0)
2013–2014 SC Braga (wyp.) 29 (0)
2014–2016 Dinamo Zagrzeb 70 (0)
2016–2019 Chelsea 0 (0)
2018–2019 Vitesse (wyp.) 27 (0)
2019–2020 SC Braga 4 (0)
W sumie: 418 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2004  Portugalia U-21 2 (0)
2009–2016  Portugalia 36 (0)
W sumie: 38 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
I miejsce Francja 2016 piłka nożna

Eduardo dos Reis Carvalho (wym. [ɛdˈwaɾdu]; ur. 19 września 1982 w Mirandeli) – były portugalski piłkarz występujący na pozycji bramkarza.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Eduardo jest wychowankiem Sportingu Braga. W latach 2001–2005 grał w rezerwach tego zespołu, a na sezon 2005/06 został włączony do kadry pierwszej drużyny. Podstawowym bramkarzem Bragi był jednak wówczas Paulo Santos i Eduardo nie rozegrał w pierwszej lidze portugalskiej ani jednego meczu.

Na początku 2007 Portugalczyk został wypożyczony do SC Beira-Mar. 14 stycznia w przegranym 0:1 spotkaniu z Paços Ferreira zadebiutował w rozgrywkach Superligi i w trakcie rundy wiosennej wystąpił łącznie w piętnastu ligowych pojedynkach. Razem ze swoim klubem uplasował się na piętnastym miejscu w tabeli i Beira-Mar spadło do Liga de Honra. Sezon 2007/2008 Eduardo spędził na wypożyczeniu w Vitórii Setúbal, gdzie również miał zapewnione miejsce w wyjściowej jedenastce. 22 marca pokonując po rzutach karnych Sporting CP Eduardo razem z zespołem zdobył Puchar Ligi Portugalskiej. Obronił wówczas jedenastki wykonywane przez Ândersona Polgę, Liédsona oraz Marata Izmajłowa i został wybrany najlepszym zawodnikiem meczu. Natomiast zajmując szóstą lokatę w rozgrywkach ligowych portugalski bramkarz razem ze swoim klubem wywalczył awans do Pucharu UEFA.

Po zakończeniu sezonu Eduardo powrócił do Sportingu Braga. Zadebiutował w nim 23 sierpnia podczas zwycięskiego 2:0 pojedynku ligowego z Paços de Ferreira. Portugalczyk wygrał rywalizację o miejsce w pierwszym składzie Bragi z Mário Felgueirasem oraz Pawłem Kieszkiem i był podstawowym bramkarzem swojej drużyny.

Latem 2010 Eduardo przeszedł do włoskiej Genoi, do której sprowadzono go w miejsce Marco Amelii. W Serie A zadebiutował 28 sierpnia podczas wygranego 1:0 wyjazdowego meczu z Udinese Calcio. W 2011 roku został wypożyczony do Benfiki.

25 lipca 2020 zakończył sportową karierę[1].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W 2008 Eduardo został powołany przez Carlosa Queiroza do kadry reprezentacji Portugalii na mecze eliminacji do Mistrzostw Świata 2010 przeciwko Malcie i Danii. W obu tych spotkaniach wychowanek Sportingu Braga pełnił jednak rolę zmiennika dla Quima. W zespole narodowej zadebiutował 11 lutego 2009 w wygranym 1:0 towarzyskim pojedynku z Finlandią. Od tego czasu stał się podstawowym bramkarzem reprezentacji. W 2010 Carlos Queiróz powołał go do kadry na Mistrzostwa Świata w RPA, gdzie Eduardo był podstawowym bramkarzem we wszystkich meczach reprezentacji. Dotarł z nią do 1/8 finału, gdzie Portugalczycy ulegli Hiszpanom 0:1.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Eduardo homenageado pelo Sporting de Braga no dia em que termina carreira. desporto.sapo.pt, 25 lipca 2020. [dostęp 2023-11-26]. (port.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]