Przejdź do zawartości

Gaz błotny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Gaz błotny – odkryty w 1776 przez Alessandra Voltę[1][2] palny gaz, którego głównym składnikiem jest metan, powstający w wyniku beztlenowego rozkładu substancji organicznych w przyrodzie. Proces ten zachodzi często na bagnach lub mokradłach (stąd nazwa)[3].

31 maja 1926 wybuchł gaz błotny zebrany na dnie jeziora Dobellus Mały (niem. Kleiner Dobellus). Wybuch nastąpił prawdopodobnie wskutek obniżenia ciśnienia atmosferycznego spowodowanego przez burzę. Powierzchnia jeziora stała się niewidoczna z powodu pokrywającego ją materiału wyrzuconego z dna jeziora. Trwało to kilka tygodni, dopóki ziemia nie opadła na dno[4][5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Alessandro Volta: Lettres de Mr. Alexandre Volta... sur l’air inflammable des marais. Strasbourg: Imprimerie de J. H. Heitz, 1778, s. 22. OCLC 1041205502.
  2. Volta Alessandro Giuseppe Antonio, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-08-13].
  3. Podręczny słownik chemiczny, Romuald Hassa (red.), Janusz Mrzigod (red.), Janusz Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 144, ISBN 83-7183-240-0.
  4. Jan Modzalewski: Jezioro „wybuchowe” zwane „wywróconym” koło Stańczyk. 2015-05-30. [dostęp 2022-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-31)].
  5. Stańczyki, Mosty, Wiadukty w Stańczykach. [dostęp 2022-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-06-09)].