Przejdź do zawartości

Jednorodność (fizyka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jednorodność (homogeniczność) – wykazywanie jednakowych właściwości w każdej, nawet niewielkiej objętości danej próbki materiału, brak występowania w nim nieregularności. Można też mówić o jednorodności przebiegu zjawisk czy o jednorodności pól fizycznych w pewnym obszarze. Słowo homogeniczny pochodzi od greckich rdzeni hom-, oznaczającego „taki sam” i genos, oznaczającego „rodzaj”.

Substancje jednorodne

[edytuj | edytuj kod]

Substancje jednorodne wykazują jednakowe właściwości bez względu na punkt ciała, w którym dana właściwość jest określana. Jednorodność dotyczy takich cech, jak:

Można mówić o jednorodności substancji w każdym stanie skupienia, tj. gazów, cieczy, ciał stałych, plazmy.

Ośrodki jednorodne

[edytuj | edytuj kod]

Ośrodek charakteryzujący się jednorodnością cech fizycznych nazywa się ośrodkiem jednorodnym.

Np. powietrze małym pojemniku może być jednorodne pod względem gęstości, temperatury, ciśnienia. Ale już powietrze w skali całej atmosfery nie jest jednorodne, ponieważ wraz z wysokością maleje jego gęstość, ciśnienie i zmienia się jego temperatura oraz skład chemiczny i stopień jonizacji.

Pola fizyczne jednorodne

[edytuj | edytuj kod]

O jednorodności można mówić także w odniesieniu do pól fizycznych (grawitacyjnych, elektrycznych, magnetycznych). W przypadku pola wektorowego (np. pola elektrycznego ) jednorodność oznacza stałość w przestrzeni wartości, kierunku i zwrotu wektora tego pola.

Zjawiska jednorodne

[edytuj | edytuj kod]

Można też mówić o jednorodności przebiegu zjawisk, tj. w każdym punkcie ośrodka i w każdym kierunki zjawisko zachodzi tak samo, np. zjawisko dyfuzji, przewodnictwa ciepła, itp.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Encyklopedia Britannica, hasło: Homogeneous reaction [1]