Przejdź do zawartości

Kąt prosty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oznaczenie kąta prostego kropką
Oznaczenie kwadracikiem

Kąt prosty[a]kąt płaski przystający do swojego kąta przyległego; równoważnie: połowa kąta półpełnego[1].

W zależności od przyjętej jednostki miara łukowa kąta prostego wynosi odpowiednio: π/2 rad (radian), 90° (stopień), 100g (grad). W polskojęzycznej literaturze matematycznej kąt prosty oznacza się zwykle kropką, w literaturze anglojęzycznej stosuje się oznaczenie kwadracikiem (patrz rysunek obok).

Kąty proste występują w wielu regularnych figurach geometrycznych. Figury, w których wszystkie cztery kąty są proste to kwadrat i prostokąt. Trójkąt prostokątny ma jeden kąt prosty pomiędzy bokami zwanymi przyprostokątnymi. Przekątne takich figur jak kwadrat, romb i deltoid przecinają się pod kątem prostym.

Kąt płaski między dwoma niezerowymi wektorami płaszczyznowymi jest prosty[b] wtedy i tylko wtedy, gdy ich iloczyn skalarny jest równy zeru.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kalka łac. angulus rectus, od angulus, „kąt” i rectus, „prostoliniowy, prosty, prosto wznoszący się” (oznacza kierunek pionowy; całość odnosi się do kąta pomiędzy pionem a poziomem).
  2. W ogólności: dowolne dwa wektory nazywa się ortogonalnymi.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. kąt prosty, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-16].