Przejdź do zawartości

Kalam

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kalam (arab. „dyskurs, rozprawa”) – w islamie dyskusja, a także teologia dogmatyczna, odwołująca się do danych spisanych, lecz również rozumowych[1].

Kalam był pierwszą formą arabskiej myśli filozoficznej[2]. Jest to swego rodzaju mahometańska scholastyka[3]. Powstanie kalamu datuje się w początkach VII w.[4].

Ilm al-kalam – teologia dialektyczna, dawała podstawy wiary, na których mogło się oprzeć prawo muzułmańskie (fikh).

Różne szkoły w różny sposób odnosiły się do spekulacji religijnych. Hanbalici sprzeciwiali się kalamowi, podobnie jak niektórzy szafi’ici i szkoła malikicka w Maghrebie. Z biegiem czasu nastąpiło zbliżenie kalamu do filozofii, o czym Ibn Chaldun powiedział: „pytania kalamu i filozofii tak się pomieszały, że nie można ich rozróżnić”.

Mutakallim – osoba stosująca metodę kalam[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kalam, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-07-30].
  2. Historia filozofii 1961 ↓, s. 503.
  3. Historia filozofii 1961 ↓, s. 503¬–504.
  4. a b Historia filozofii 1961 ↓, s. 504.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]