Przejdź do zawartości

Kwanggaet’o Wielki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kwanggaet’o Wielki
광개토대왕
Imię koreańskie
Hangul

담덕

Hancha

談德

Transkrypcja poprawiona

Damdeok

Transkrypcja MCR

Tamdŏk

Wymowa (IPA)

[dam.dʌk̚]

Ilustracja
Kwanggaet’o Wielki
(rysunek współczesny)
Faksymile
władca Korei (Koguryŏ)
Okres

od 391
do 413

Era panowania

Yŏngnak (영락)

Poprzednik

Kogugyang

Następca

Changsu

Dane biograficzne
Data urodzenia

374

Data śmierci

413

Przyczyna śmierci

choroba

Miejsce spoczynku

Kungnae-sŏng

Ojciec

Kogugyang

Dzieci

Changsu

Kwanggaet’o Wielki (ur. 374, zm. 413) – władca koreańskiego państwa Koguryŏ, panujący w latach 391–413[1].

Pod jego rządami Koguryŏ weszło w swój „złoty wiek”[2], stając się jednym z mocarstw Dalekiego Wschodu[3][4]. Kwanggaet’o prowadził liczne kampanie[1], przyłączając do Korei zachodnią Mandżurię[5], a nawet część Mongolii Wewnętrznej i Kraju Nadmorskiego[6]. Koguryŏ kontrolowało też większość Półwyspu Koreańskiego, wychodząc za rubież rzeki Han-gang[1].

Panowanie

[edytuj | edytuj kod]

Właściwie miał na imię Tamdŏk, był synem Kogugyanga. W 386 został wyznaczony na następcę tronu[7].

Kwanggaet’o zasiadł na tronie po śmierci Kogugyanga w 391 roku. Przy swojej intronizacji ogłosił erę Yŏngnak (영락) i przyjął tytuł T’aewang (태왕, chiń. 太王; dosł. „Największy Król”), co było równoważne z „cesarzem”[8], czyniąc swój kraj oficjalnie równym cesarskim dynastiom chińskim[1][9].

Korea za czasów Kwanggaet’o

W latach 392396 wdał się w zbrojną konfrontację z Baekje. W 392 zajął 10 miast[7], a w 395 odparł kontrataki Baekje[10]. Gdy w 396 armia Kwanggaet’o wkroczyła do Wiryesŏng, stolicy Baekje, przeciwnik skapitulował. Hołd władcy Koguryŏ złożyli wówczas: król Asin, jego młodszy brat oraz dziesięciu urzędników dworskich Baekje[11][12][13]. W 400, 405 i 406 roku Koguryŏ było atakowane z północnego zachodu przez Późniejsze Yan; Kwanggaet’o odparł te ataki, zaś po zmianie króla na tronie Yan zawarł z nim pokój w 408 roku[7].

Ponadto w latach 400 i 404 odpierał najazdy Wa (Japończyków) w południowo-wschodniej części Półwyspu[11][14].

Kwanggaet’o Wielki zmarł w wyniku bliżej nieznanej choroby w wieku 39 lat. Za bojowe zasługi pośmiertnie nadano mu imię Kwanggaet’o, czyli „rozszerzający ziemie”[7].

Osiągnięcia Kwanggaet’o są opisane na Steli Kwanggaet’o, wzniesionej w Ji’an w 414 roku[11]. Monument wystawiony przez króla Changsu, następcę Kwanggaet’o, jest największą grawerowaną stelą na świecie[15].

 Osobny artykuł: Stela Gwanggaeto.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Lee Ki-baikK., A New History of Korea, Harvard University Press, 1984, s. 38, ISBN 978-0-674-61576-2 [dostęp 2022-01-15] (ang.).
  2. Ainslie Thomas Embree, Encyclopedia of Asian history, 1988, s. 324, ISBN 978-0-684-18899-7 (ang.).
  3. John Morris Roberts: The History of the World. Oxford: University Press, s. 443. ISBN 978-0-19-993676-2. (ang.).
  4. Hugh Dyson Walker: East Asia. A New History. AuthorHouse, s. 6–7. ISBN 978-1-4772-6517-8. (ang.).
  5. Owen Miller, Lee Injae, Pak Jin Hun, Yi Hyun Hae: Korean history in maps. s. 49. ISBN 978-1-107-09846-6.
  6. Stephen Kotkin, David Wolff, Rediscovering Russia in Asia, Routledge, 2015, ISBN 978-1-317-46129-6 (ang.).
  7. a b c d Kim Bu-sikB., Samguk sagi, M.N. Pak (tłum.), t. 2, Moskwa: Vostochnaya literatura, 1995, s. 82–83 (ros.).
  8. Goguryeo's Worldview and Three Kingdoms, „Korea Now” (32), Korea Herald, 2004 (ang.).
  9. Cho Yŏng-gwangY., 광개토왕비에 보이는 대외 관계와 고구려 천하관에 대한 연구 현황과 과제, „동북아역사논총” (49), 2015, s. 47–86 [dostęp 2022-01-15] (kor.).
  10. Kim Bu-sikB., Samguk sagi, M.N. Pak (tłum.), t. 2, Moskwa: Vostochnaya literatura, 1995, s. 156 (ros.).
  11. a b c Jennifer Crewe, Sources of Korean Tradition, Columbia University Press, 1996, s. 24–26, ISBN 978-0-231-51531-3 (ang.).
  12. Koguryŏ – the origin of Korean power & pride, 2007, s. 137, ISBN 89-91448-83-6.
  13. 이윤섭: 광개토대왕과 장수왕. 이북스펍, 2014. ISBN 979-11-5519-132-3. (kor.).
  14. Takashi Hatada, V. Dixon Morris, An Interpretation of the King Kwanggaet'o Inscription, „Korean Studies”, 3 (1), University of Hawaii Press, 1979, s. 1–17 (ang.).
  15. Choe Sŭng-PhilS.P., 세상이 깜짝 놀란 우리 역사 진기록, 뜨인돌출판, 2010, ISBN 978-89-5807-473-1 (kor.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]