Przejdź do zawartości

Marshall Nirenberg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marshall Warren Nirenberg
Ilustracja
Nirenberg w 2003 roku
Państwo działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1927
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

15 stycznia 2010
Nowy Jork

Specjalność: biochemia, genetyka
Alma Mater

University of Florida
University of Michigan

Odznaczenia
Narodowy Medal Nauki (USA)
Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny

Marshall Warren Nirenberg (ur. 10 kwietnia 1927 w Nowym Jorku, zm. 15 stycznia 2010 tamże) – amerykański biochemik i genetyk, laureat Nagrody Nobla.

W 1939 roku ze względów zdrowotnych przeniósł się z rodziną do Orlando. W dzieciństwie interesował się biologią, w 1948 r. uzyskał stopień B. Sc., a w 1952 magistra zoologii na University of Florida w Gainesville. Jego praca magisterska była studium ekologicznych i taksonomicznych zagadnień dotyczących chruścików (Trichoptera). W tym czasie zaczął bardziej interesować się biochemią, dalszą edukację w tym kierunku podjął na University of Michigan w Ann Arbor, uzyskując w 1957 roku stopień doktora.

Staż podoktorski odbył w latach 1957–1959 w National Institutes of Health w Bethesda. W tym czasie podjął wraz z Heinrichem Matthaei badania nad zależnościami pomiędzy RNA, DNA, a białkami. Wykazali oni, że o powstawaniu łańcucha polipeptydowego decyduje mRNA. Ich eksperyment polegał na dodaniu do ekstraktu z pałeczki okrężnicy syntetycznego RNA złożonego z nukleotydów zawierających wyłącznie uracyl, znakowanego aminokwasu. Stwierdzili, że w tych warunkach powstaje polipeptyd złożony z fenyloalaniny. Był to pierwszy etap rozszyfrowania kodu genetycznego. Jest to klasyczny przykład pozakomórkowej syntezy białka[1].

W 1968 roku otrzymał, wraz z Robertem Williamem Holleyem i Har Gobind Khoraną, nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny za opisanie kodu genetycznego i jego roli w biosyntezie białek.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Witold Szaflarski, Patrycja Sujka, Michał Nowicki, Maciej Zabel. Produkcja białek w systemach ekspresji pozakomórkowej. „Biotechnologia”. 1 2009 (84), s. 86-98, 2009. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]