Przejdź do zawartości

MultiMedia Card

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
MultiMedia Card
Ilustracja
Karta 32 MB MMCplus
Typ nośnika

karta pamięci

Data premiery

1997

Pojemność

do 512 GB

Opracowany przez

JEDEC

Wymiary nośnika

Standard: 32 × 24 × 1.4 mm

Masa

Standard: ~2 g

Karta MMC 32 MB firmy Kingston Technology.
Karta MMC 16 MB firmy Canon.

MultiMedia Card (MMC) – karta pamięci nieulotnej typu flash o rozmiarach 24 × 32 × 1,4 mm. Karta odznacza się dużą wytrzymałością na warunki zewnętrzne. W odróżnieniu od kart SD karty MMC charakteryzują się brakiem przełącznika zabezpieczania danych przed zapisem. Choć karty MMC są rzadkością w nowoczesnych smartfonach, to ich wbudowane wersje eMMC (embedded MMC) są wciąż używane w bardzo wielu urządzeniach przenośnych, a także niektórych komputerach z wbudowaną pamięcią ROM. Karty te działają w slotach do kart SD

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Karty MMC mają zastosowanie w różnego rodzaju elektronicznych urządzeniach przenośnych, takich jak:

Karty MMC są wykorzystywane do projektowania cyfrowych układów elektronicznych poprzez wykorzystanie magistrali SPI.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Rynkowy debiut miały w listopadzie 1997. Jako pierwsza w swych telefonach zaczęła je wykorzystywać firma Nokia na potrzeby modelu 9110 Communicator. Standard MMC został opracowany przez spółkę SanDisk Corporation oraz Siemens AG/Infineon Technologies AG. Organem standaryzującym karty MMC jest MultiMedia Card Association. W chwili premiery były to najmniejsze karty flash na rynku. Ze względu na swoje rozmiary i wagę (poniżej 2 gramów) są najczęściej używane przez producentów telefonów komórkowych, kamer cyfrowych, cyfrowych aparatów fotograficznych, a także najmniejszych odtwarzaczy MP3. Istnieją w dwóch wariantach, rzadko spotykanym ROM, czyli stałej pamięci tylko do odczytu, a także w klasycznych flash. Oba rodzaje do komunikacji używają 7-pinowego interfejsu szeregowego o szerokości 1 i 4 bitów lub 13-pinowego sprzęgu o szerokości 8 bitów, pracujących z częstotliwością do 52 MHz.

Karta RS-MMC 32 MB firmy SanDisk wraz z adapterem.

RS-MMC

[edytuj | edytuj kod]

Pomimo że karty MMC są już z założenia małe, 19 marca 2004 roku firma SanDisk zaprezentowała ich jeszcze mniejsza wersje. RS-MMC (ang. Reduced Size MultiMedia Card, czyli karta MMC o zmniejszonym rozmiarze). Jedyną różnicą między kartami RS-MMC a MMC jest właśnie rozmiar. Nowe karty mają rozmiar 24 × 18 × 1,4 mm, a dzięki specjalnemu mechanicznemu adapterowi można je stosować w urządzeniach akceptujących standardowe karty MMC. Obecnie w sprzedaży można spotkać karty o pojemności od 16 MB do 2 GB.

MultiMedia Card Mobile to karty pamięci używane zazwyczaj w telefonach komórkowych. Po podłączeniu z adapterem tworzą kartę MMC.

embedded MMC to najbardziej popularna wersja pamięci MMC. Jest to pamięć niewymienna, często zwana "wbudowaną". Do połączenia z procesorem i innymi podzespołami bezpośrednio wykorzystuje ścieżki na płytce drukowanej, a nie poprzez magistralę SPI, jak karty MMC, z których się wywodzi.

Wykorzystywana jest ona w większości obecnych urządzeń z pamięcią preinstalowaną na płycie z obwodami (ścieżkami), jako niewielki chip BGA IC. Urządzenia do 2016 roku mają pamięć tego typu. Te nowsze, a przynajmniej sztandarowe, mogą mieć już pamięć typu UFS. Zdarza się, że urządzenie wychodzi w kilku wersjach - z pamięcią UFS lub eMMC.