Przejdź do zawartości

Paleomagnetyzm

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Paleomagnetyzmmagnetyczne właściwości każdej skały ziemskiej zawierającej minerały ferromagnetyczne. Także: dział geofizyki badający przeszłość pola geomagnetycznego w skali geologicznej[1].

W trakcie powstawania skał (wylewnych lub osadowych) utrwala się ziemskie pole magnetyczne istniejące w danym momencie – azymut (deklinacja) i inklinacja bieguna magnetycznego. Magnetyzacja szczątkowa zależy też od natężenia pola magnetycznego w momencie powstawania skały.

Na podstawie badań paleomagnetycznych określa się miejsce i czas powstawania skał. W historii Ziemi wyróżnia się epoki paleomagnetyczne o normalnej i odwróconej polarności biegunów magnetycznych (patrz – Przebiegunowanie Ziemi).

Dzięki paleomagnetyzmowi udowodniono różne rozmieszczenie w przeszłości geologicznej lądów i mórz – wędrówkę kontynentów i bieguna magnetycznego Ziemi (patrz Tektonika płyt).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. paleomagnetyzm, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-01-10].