Przejdź do zawartości

Paschalis I

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paschalis I
Paschalis
Paschalis Massimi, filius Bononi
Papież
Biskup Rzymu
Ilustracja
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

brak danych
Rzym

Data i miejsce śmierci

11 lutego 824
Rzym

Papież
Okres sprawowania

25 stycznia 817–11 lutego 824

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

rzymskokatolicki

Pontyfikat

25 stycznia 817

Paschalis I (ur. w Rzymie, zm. 11 lutego 824[1]) – 98. papież w okresie od 25 stycznia 817 do 11 lutego 824[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Rzymie, wychował się na Lateranie; święcenia przyjął z rąk Leona III[1]. Paschalis był opatem klasztoru św. Szczepana[2].

Skłaniał się ku polityce niezależnej od cesarstwa. W 823 r. udzielił sakry cesarskiej synowi Ludwika Pobożnego, Lotarowi[2]. Współpracował z cesarzem Ludwikiem i gdy ten przysłał do papieża biskupa Ebbona z Reims, Paschalis mianował go legatem papieskim dla obszarów północnych[1]. Był zwolennikiem rządów twardej ręki. Wrogów i spiskowców nakazywał wtrącać do więzienia, gdzie wyłupywano im oczy i torturowano na śmierć[1]. Na żądanie cesarza Ludwika, papieża zmuszono do złożenia przysięgi na Ewangelię przed synodem, że zrezygnuje z krytykowanego zwyczaju uczestniczenia (jako obserwator) w torturach swoich przeciwników[1].

Za czasów jego pontyfikatu, na wschodzie nastąpiło odrodzenie ikonoklazmu[1]. Do papieża zwrócił się obrońca kultu obrazów Teodor Studyta; Paschalis zaprotestował, lecz nieskutecznie[1]. Po jego śmierci ze względu na rozruchy, spowodowane jego autokratycznymi rządami, Eugeniusz II miał trudności z pochowaniem Paschalisa[1].

Paschalis został po śmierci uznany za świętego, jednak w 1963 roku, ze względu na bardzo prawdopodobny osobisty udział w torturach i kaźniach, został usunięty z listy rzymskokatolickich świętych i błogosławionych[3]. Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzono 14 maja[3]. Nowe Martyrologium Rzymskie, wydane w 2004 roku podaje, że wspomnienie Paschalisa przypada 11 lutego[4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 141-142. ISBN 83-06-02633-0.
  2. a b c Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 51. ISBN 83-7006-437-X.
  3. a b Kazimierz Dopierała: Księga papieży. Poznań: ZYSK i S-KA, 2019, s. 241-242. ISBN 978-83-811-6793-2.
  4. Martirologio Romano: riformato a norma dei decreti del Concilio Ecumenico Vaticano II e promulgato da papa Giovanni Paolo II. Watykan: Libreria editrice vaticana, 2004, s. 197. ISBN 978-88-209-7925-6. (wł.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]