Przejdź do zawartości

Sojusz Liberalny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sojusz Liberalny
Ilustracja
Państwo

 Dania

Skrót

LA

Lider

Alex Vanopslagh

Data założenia

2007

Adres siedziby

Kopenhaga

Ideologia polityczna

liberalizm

Strona internetowa

Sojusz Liberalny (duń. Liberal Alliance, LA) – duńska liberalna partia polityczna, działająca od 2007.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Partię pod nazwą Nowy Sojusz (duń. Ny Alliance) powołano 7 maja 2007, jej założycielami byli działacze socjalliberałów Naser Khader i Anders Samuelsen, a także konserwatywna eurodeputowana Gitte Seeberg. Działacze tego ugrupowania zapowiedzieli próby przeciwdziałania wzrostowi znaczenia populistycznej Duńskiej Partii Ludowej, deklarowali utworzenie formacji łączącej elementy socjalliberalizmu i socjalnego konserwatyzmu. Nowy Sojusz dość szybko zaczął zyskiwać poparcie w sondażach, stając się pierwszą od lat nową liczącą się partią na duńskiej scenie politycznej[1]. W ciągu paru dni od powstania składki członkowskie opłaciło 8 tys. osób[2]. W wyborach w 2007 partia uzyskała mniejsze poparcie od początkowo notowanego w sondażach, zdobyła 2,8% głosów, co przełożyło się na 5 miejsc w Folketingecie[3].

Już na początku 2008 Nowy Sojusz opuściła Gitte Seeberg, zarzucając porzucenie ideologii konserwatywnej[4]. W tym samym roku partia zmieniła nazwę na Sojusz Liberalny[5]. Na początku 2009 z ugrupowania odszedł Naser Khader, na stanowisku przewodniczącego zastąpił go Anders Samuelsen. Łącznie parlamentarna frakcja liberałów zmalała do 3 posłów. W 2009 po raz pierwszy partia wystawiła listę w eurowyborach, otrzymując poparcie na poziomie niespełna 0,6% głosów. W 2011 wynik 5% przyniósł ugrupowaniu 9 mandatów w krajowym parlamencie[3]. W kolejnych wyborach w 2015 partia dostała 7,5% głosów, wprowadzając 13 posłów[3].

Partia wspierała utworzony w czerwcu 2015 monopartyjny gabinet Venstre. W listopadzie 2016 dołączyła do rządu Larsa Løkke Rasmussena, wprowadzając do niego sześciu swoich przedstawicieli[6] i pozostając w nim przez cały okres urzędowania. W wyborach w 2019 ugrupowanie otrzymało 2,4% głosów i 4 mandaty[3]. Słaby wynik sojuszu doprowadził do ustąpienia Andersa Samuelsena, który nie obronił swojego miejsca w parlamencie. W czerwcu 2019 kilka dni po wyborach na czele ugrupowania stanął Alex Vanopslagh[7], w tym samym miesiącu ugrupowanie znalazło się w opozycji wobec nowego gabinetu socjaldemokratów. W 2022 sojusz zwiększył swoją poselską reprezentację do 14 osób (przy 7,9% głosów)[8]. W 2024 liberałowie po raz pierwszy uzyskali pod swoim szyldem mandat w Europarlamencie[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. New Alliance could crack government. „The Copenhagen Post”, 5 sierpnia 2007. (ang.). 
  2. Medlemmer gider godt betale til Ny Alliance. politiken.dk, 10 maja 2007. [dostęp 2010-06-06]. (duń.).
  3. a b c d Parties and Elections in Europe: Denmark. parties-and-elections.eu. [dostęp 2019-06-12]. (ang.).
  4. Gitte Seeberg forlader Ny Alliance. politiken.dk, 29 stycznia 2008. [dostęp 2010-06-06]. (duń.).
  5. Nu dropper Ny Alliance også navnet. politiken.dk, 27 sierpnia 2008. [dostęp 2010-06-06]. (duń.).
  6. Rządowa rewolucja w Danii. euractiv.pl, 28 listopada 2016. [dostęp 2016-12-31].
  7. Alex Vanopslagh bliver Liberal Alliances nye politiske leder. dr.dk, 9 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-12]. (duń.).
  8. Folketingsvalg 2022: Sådan blev resultatet. ft.dk, 2 listopada 2022. [dostęp 2022-11-02]. (duń.).
  9. Magnus Helms: Her er valgets største stemmeslugere. jyllands-posten.dk, 10 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-10]. (duń.).