Wikipedysta:Michal kk/Brudnopis
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Załoga |
2-3 |
Historia | |
Data oblotu | |
Lata produkcji |
1934-1935 |
Liczba egz. |
4 |
Dane techniczne | |
Napęd |
2 gwiazdowe Wright Cyclone GR-F53 |
Moc |
2 × 540 kW |
Wymiary | |
Rozpiętość |
25,9 m |
Długość |
19,1 m |
Wysokość |
4,8 m |
Powierzchnia nośna |
87,3 m² |
Masa | |
Własna |
5.650 kg |
Użyteczna |
8.420 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
338 km/h |
Prędkość przelotowa |
274 km/h |
Prędkość wznoszenia |
310 m/min |
Pułap |
6.930 m |
Promień działania |
1.750 km |
Dane operacyjne | |
Liczba miejsc | |
12 |
DC-2 (Douglas Commertial 2) – amerykański samolot pasażerski i transportowy. Na bazie DC-2 zbudowany został w 1935 roku jego następca DC-3, który został jednym z najsłyniejszych samolotów w historii lotnictwa.
Historia
[edytuj | edytuj kod]We wczesnych latach 30 XX wieku pojawiły się w USA obawy o bezpieczeństwo użytkowania samolotów o drewnianej konstrukcji skrzydeł, spowodowane katastrofą samolotu Fokker F.VII. Doprowadziło to do konieczności wymiany przez linie lotnicze samolotów, na bardziej nowoczesne konstrukcje, o metalowej konstrukcji. Pierwszą odpowiedzią na te żądania był Boeing 247, zaprojektowany dla linii lotniczych United Airlines. Z powodu praktycznego monopolu United na Boeingi 247, linie Trans World Airlines (TWA) były zmuszone szukać innego dostawcy[1]. Douglas przedstawił spełniający wymagania TWA prototypowy model DC-1, na bazie którego powstała wersja produkcyjna DC-2. TWA złożyło zamówienie na 20 egzemplarzy.
Dalsze zamówienia na DC-2 złożyły inne linie lotnicze z USA i Europy. W Europie latał w barwach linii KLM, LOT, Swissair, CLS and LAPE. Samoloty dla klientów europejskich montowane były w zakładach Fokkera. Istniały też wersje wojskowe. Łącznie zbudowano 156 egzemplarzy.
Wersje
[edytuj | edytuj kod]- DC-2 – wersja podstawowa
- DC-2A – silniki Pratt & Whitney Hornet
- DC-2B – silniki Bristol Pegasus VI, 2 samoloty użytkowane przez LOT
Samoloty wojskowe: