Przejdź do zawartości

wariat

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
IPA[ˈvarʲjat], AS[varʹi ̯at], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. człowiek chory psychicznie
(1.2) pot. ktoś zachowujący się nieobliczalnie, niekonwencjonalnie; zwariowany, nierozważny
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Ten mężczyzna to wariat, bo dziwnie się zachowuje.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. czubek, obłąkaniec, szaleniec, świr, świrus
(1.2) pot. bzik, narwaniec, opętaniec, oszołom, paranoik, pomyleniec, postrzeleniec, szajbus, świr, świrus, zajob
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) nienormalny
hiponimy:
(1.1) paranoik
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wariatkowo n, wariowanie n, zwariowanie n, wariatuńcio mos
forma żeńska wariatka ż
czas. wariować ndk., zwariować dk.
przym. wariacki, zwariowany
przysł. wariacko, na wariata, po wariacku
związki frazeologiczne:
dom wariatównieszkodliwy wariatrobić z tata wariatarobić z siebie wariatastrugać wariataudawać wariata
etymologia:
łac. variatus[1]
uwagi:
nie mylić z: wariant
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „wariat” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.