ข้ามไปเนื้อหา

เขตสหพันธ์ของประเทศรัสเซีย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เขตสหพันธ์ (รัสเซีย: федеральные округа) คือกลุ่มของหน่วยองค์ประกอบของประเทศรัสเซีย เขตสหพันธ์ไม่ได้รับการกล่าวถึงในรัฐธรรมนูญรัสเซียและไม่ใช่หน่วยองค์ประกอบโดยตรงของประเทศ แต่ได้รับการกำหนดไว้เพื่อความสะดวกในการปกครองและการดำเนินการของหน่วยงานรัฐบาลกลางเท่านั้น เขตสหพันธ์แต่ละเขตประกอบด้วยหน่วยองค์ประกอบหลายหน่วย และแต่ละเขตมีผู้แทนผู้มีอำนาจเต็มของประธานาธิบดีแห่งสหพันธรัฐรัสเซียในเขตสหพันธ์ เขตสหพันธ์และตำแหน่งผู้แทนผู้มีอำนาจเต็มได้รับการจัดตั้งขึ้นใน พ.ศ. 2543 ตามกฤษฎีกาของประธานาธิบดี "เพื่อรับประกันการใช้อำนาจตามรัฐธรรมนูญของประธานาธิบดีแห่งสหพันธรัฐรัสเซีย"[1] ผู้แทนผู้มีอำนาจเต็มได้รับการแต่งตั้งจากประธานาธิบดีและเป็นลูกจ้างของสำนักประธานาธิบดี

รายชื่อเขตสหพันธ์

[แก้]
เขตสหพันธ์[2][3] วันที่ก่อตั้ง พื้นที่
(ตร.กม.)[4]
ประชากร
(สำมะโน
พ.ศ. 2553)
ความหนาแน่นของประชากร
(ต่อ ตร.กม.)
เอชดีไอ
(พ.ศ. 2560)[3]
จีดีพี
ณ ราคาปัจจุบัน

(พ.ศ. 2560)
(รูเบิล/ดอลลาร์)[5]
จีดีพีต่อหัว
(พ.ศ. 2560)
(รูเบิล/ดอลลาร์)[5]
หน่วยองค์ประกอบ ศูนย์กลางบริหาร
กลาง 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2543 650,200 38,438,600 59.1 0.838 26,164 พันล้าน/
448 พันล้าน
666,426/
11,423
18 มอสโก
ตะวันตกเฉียงเหนือ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2543 1,687,000 13,583,800 8.1 0.827 8,195 พันล้าน
140 พันล้าน
588,507/
10,087
11 เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก
ใต้[a][6] 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2543 427,800 16,141,100[b] 37.7 0.793 5,362 พันล้าน/
92 พันล้าน
326,244/
5,592
8 รอสตอฟ-นา-โดนู
คอเคซัสเหนือ 19 มกราคม พ.ศ. 2553 170,400 9,496,800 55.7 0.785 1,865 พันล้าน/
32 พันล้าน
190,285/
3,261
7 เปียตีกอสค์
วอลกา 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2543 1,037,000 29,900,400 28.8 0.797 11,027 พันล้าน/
164 พันล้าน
372,654/
6,387
14 นิจนีนอฟโกรอด
ยูรัล 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2543 1,818,500 12,082,700 6.6 0.833 10,678 พันล้าน/
183 พันล้าน
864,540/
14,818
6 เยคาเตรินบุร์ก
ไซบีเรีย 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2543 4,361,800 17,178,298 3.9 0.788 7,758 พันล้าน/
116 พันล้าน
401,809/
6,887
10 โนโวซีบีสค์
ตะวันออกไกล 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2543 6,952,600 8,371,257 1.2 0.801 3,878 พันล้าน/
66 พันล้าน
628,172/
10767
11 วลาดีวอสตอค

ที่มา:[8]

  1. รวมถึงไครเมียซึ่งถูกผนวกเข้ากับรัสเซียใน พ.ศ. 2557 แต่ได้รับการยอมรับจากประชาคมระหว่างประเทศส่วนใหญ่ว่าเป็นส่วนหนึ่งของยูเครน
  2. ตัวเลขประชากรจากสำมะโนไครเมียในปี ค.ศ. 2014[7] ไครเมียถูกผนวกเข้ากับรัสเซียในปี พ.ศ. 2557 หลังจากการทำสำมะโนรัสเซียใน พ.ศ. 2553

อ้างอิง

[แก้]
  1. УКАЗ Президента РФ от 13.05.2000 N 849 "О ПОЛНОМОЧНОМ ПРЕДСТАВИТЕЛЕ ПРЕЗИДЕНТА РОССИЙСКОЙ ФЕДЕРАЦИИ В ФЕДЕРАЛЬНОМ ОКРУГЕ" เก็บถาวร สิงหาคม 1, 2013 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Graph.document.kremlin.ru (2000-05-13). Retrieved on 2013-08-20.
  2. "Russia: Federal Districts and Major Cities". City Population. สืบค้นเมื่อ 18 April 2019.
  3. 3.0 3.1 "Subnational Human Development Index (SD-201) (Russian Federation)". Global Data Lab. Radboud University Nijmegen. สืบค้นเมื่อ 18 April 2019.
  4. "1.1. ОСНОВНЫЕ СОЦИАЛЬНО-ЭКОНОМИЧЕСКИЕ ПОКАЗАТЕЛИ в 2014 г." [MAIN SOCIOECONOMIC INDICATORS 2014]. Regions of Russia. Socioeconomic indicators - 2015 (ภาษารัสเซีย). Russian Federal State Statistics Service. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-09-26. สืบค้นเมื่อ 26 July 2016.
  5. 5.0 5.1 "Валовой региональный продукт::Мордовиястат". mrd.gks.ru. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 17, 2018. สืบค้นเมื่อ July 23, 2019.
  6. "Putin signs set of laws on reunification of Crimea, Sevastopol with Russia". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-03-22. สืบค้นเมื่อ 2021-09-21.
  7. "Results of Census: Population of Crimea is 2.284 Million People". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ พฤศจิกายน 4, 2015. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 13, 2016.
  8. Президент Российской Федерации. Указ №849 от 13 мая 2000 г. «О полномочном представителе Президента Российской Федерации в федеральном округе». Вступил в силу 13 мая 2000 г. Опубликован: "Собрание законодательства РФ", №20, ст. 2112, 15 мая 2000 г. (President of the Russian Federation. Decree #849 of May 13, 2000 On the Plenipotentiary Representative of the President of the Russian Federation in a Federal District. Effective as of May 13, 2000.).