İçeriğe atla

İvan Şişkin

Vikipedi, özgür ansiklopedi
İvan Şişkin
İvan Şişkin'in portresi, (İvan Kramskoy, yaklaşık 1880)
Genel bilgiler
Doğum25 Ocak 1832
Alabuga, Rus İmparatorluğu
Ölüm20 Mart 1898 (66 yaşında)
Sankt-Peterburg, Rus İmparatorluğu
UyrukRus
AlanıRessim
Sanat eğitimiMoskova Resim, Heykel ve Mimarlık Okulu;
İmparatorluk Sanatlar Akademisi
Katıldığı akımlarRealizm
EtkiledikleriIsaac Levitan, Arkhip Kuindzhi
Ünlü yapıtlarıÇam Ormanında Sabah (Konstantin Savitsky ile birlikte, 1878)
Çavdar Tarlası (1878)
Ödüller
Gümüş Medalya (1858)
Küçük Altın Madalya (1859)
Büyük Altın Madalya (1860)

İvan İvanoviç Şişkin (RusçaИва́н Ива́нович Ши́шкин; 25 Ocak (eski usul: 13 Ocak) 1832 – 20 Mart (eski usul: 8 Mart) 1898) bir Rus manzara (peyzaj) ressamı, gravürcü ve teknik çizimciydi. Gezginler hareketini kurmuş, Sankt Petersurg Sanatlar Akademisi'nde öğretim üyesi, profesör ve manzara atölyesinin başı olmuştu.

İvan Şişkin, Vyatka Guberniyası'nda (günümüzde Tataristan Cumhuriyeti) Alabuga'da doğdu. Tüccar İvan V. Şişkin'in (1792-1872) oğluydu. Kazan gimnazyum'undan mezun olduktan sonra 1852-1856 yılları arasında Moskova Resim, Heykel ve Mimarlık Okulu'nda okudu. Ardından, 1856-1860 yıllarında Sankt-Peterburg'daki İmparatorluk Sanatlar Akademisi'nde eğitimini sürdürdü, orada S.M. Vorobiev'in öğrencisi oldu. Aldığı dersleri yeterli görmediği için Sankt Petersburg yakınlarındaki ve Valaam adasındaki manzaraların ve hayvanların çizim ve resimlerini yapardı. Bu çalışmalarıyla Akademi'den önce iki küçük gümüş madalya (1858), sonra bir küçük (1859) altın madalya aldı. Nihayet, Valaam'daki iki manzara çalışması ile Akademi'nin en yüksek şeref payesi ve bir altın madalya ile mezun oldu. Ayrıca çalışmalarını Avrupa'da sürdürmesi için imparatorluk bursunu aldı.

Şişkin, Akademi'den verdiği burs ile 1861-1866 yıllarında İsviçre ve Almanya'da yaşadı. Münih'te çeşitli sanatçıların çalışmalarını izledi, Franz Adam ve Benno Adam ile çalıştı, bu arada özellikle hayvan çizimleri konusunda deneyim kazandı. Prag'da Joseph Manes'in yaptığı Slav portrelerinde çok etkilendi. Zürih'te Sir Robert Collier'in atölyesinde kezzap kullanarak metal üzerine gravür yapma tekniğini (ofort) öğrendi. Cenevre'de Dide ve Calama ile tanıştı, sonra Düsseldorf'a taşındı. Düsseldorf'ta yaptığı "Düsseldorf Yakınında Manzara" adlı eserini Sankt Petersburg'a geri yollayınca Akademi'de öğretim üyesi yapıldı.

Şişkin, Sankt Petersburg'a geri dönüşünde İmparatorluk Sanatlar Akademisi'ne üye oldu. 1870'te Kramskoy, Perov, Savrasov, Ghe ile birlikte Gezginler grubunu kurdu. 1870'te Rus Ofortistler Derneğini'nin kurucu üyesi oldu ve hayatı boyunca bu teknik ile yağlı boya eserleri kadar çok sayıda eser üretti. 1873'ten 1898'e kadar İmparatorluk Sanatlar Akademisi'nde resim profesörü oldu. Aynı zamanda Sankt Peterburg'daki En Yüksek Sanat Okulu'nun manzara resim sınıfını yönetti. Sanat Akademisi'ndeki çeşitli sergilere, 1882'de Moskova'da ve 1896'da Nijni Novgorod'daki Tüm Rusya Sergisi'ne, ayrıca 1867 ve 1878'de Paris'teki ve 1873'teViyana'daki Dünya Fuarlarına katıldı. Şişkin'in resim tekniği, doğa üzerindeki analitik çalışmalarına dayalıydı. Orman peyzayları ile meşhur oldu, ayrıca olağanüstü bir teknik çizimci ve gravürcü idi

İvan Şişkin, Sankt Petersburg'un güneyinde, Vyra'da (günümüzde Leningrad'ın Gatçinsky oblastında) bir daça (villa) sahibiydi. Orada en güzel manzara çalışamalarını yaptı. Eserlerinde, ormanlardaki mevsimlerin, yabani doğanın, hayvanların ve kuşların şiirsel betimlemesi ile ün salmıştır.

1898'de, Sankt Petersburg'da, yeni bir tablosu üzerinde çalışmaktayken aniden öldü.

Şişkin iki kere evlendi, iki eşi ve iki oğlu da erken yaşta öldüler. Şişkin'in birinci karısı Evgenya Şişkin (Vasiiev) (ö. 1874) idi. bu evlilikten üç çocuğu oldu: oğulları Vladimir (1871-1873) ve Constantine (1873-1875) ve kızı Lydia (1869-1931). İkinci karısı Olga Antonivna Lagoda-Şişkina (1850-1881), Şişkin Akademisi'ndeki öğrencilerinden bir manzara ressamıydı. Ondan Xenia adlı bir kızı oldu.

  • Ф. Булгаков, «Альбом русской живописи. Картины и рисунки И. И. Ш.» (СПб., 1892)
  • А. Пальчиков, «Перечень печатных листов И. И. Ш.» (СПб., 1885)
  • Д. Ровинский, «Подробный словарь русских граверов XVI—XIX вв.» (т. II, СПб., 1885).
  • И. И. Шишкин. "Переписка. Дневник. Современники о художнике". Л., Искусство, 1984. - 478 с., 20 л. илл., портрет. - 50 000 экз.
  • В. Манин Иван Шишкин. М.: Белый город, 2008, с.47 ISBN 5-7793-1060-2
  • И. Шувалова. Иван Иванович Шишкин. СПб.: Художники России, 1993
  • Ф. Мальцева. Мастера русского пейзажа: Вторая половина XIX века. М.: Искусство, 1999

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]