Dit album bevat twee verhalen. Het eerste is wat niksig, maar introduceert de grootouders van Natasja en Walter (oftewel Natasja en Walter, maar dan iDit album bevat twee verhalen. Het eerste is wat niksig, maar introduceert de grootouders van Natasja en Walter (oftewel Natasja en Walter, maar dan in de jaren twintig), die later terug zouden komen in het dubbelalbum 'De weddenschap'/ 'De brute broekjes'. Het tweede verhaal is ontzettend melig en vooral leuk omdat Walthéry al zijn collega-tekenaars van Dupuis daarin laat meespelen....more
Dit binnen enkele uren uitverkochte verzamelalbum verzamelt alle strips van Frommeltje en Viola, een revolutionaire strip waarin tienerromantiek de klDit binnen enkele uren uitverkochte verzamelalbum verzamelt alle strips van Frommeltje en Viola, een revolutionaire strip waarin tienerromantiek de klassieke en conservatieve stripwereld van het Robbedoesweekblad binnenstormde. Hislaire's opvallend expressionistische tekenstijl is uniek en nooit meer geëvenaard, ook niet door hemzelf.
'De vier seizoenen' bevat ook eindelijk de Nederlandse vertaling van 'La ville de tous les jours', het nooit eerder in het Nederlands vertaalde vierde album. Helaas drijft Hislaire zijn verhaal hierin op de spits en verandert Frommeltje van een bedeesde jongeling in een onberekenbare psychopaat, terwijl Viola juist haar optimistisme en opstandigheid verliest. 'De stad van alledag' (zoals het vertaalde verhaal heet) is daarmee een teleurstellende afsluiting van een strip die zoveel beloofde.
De verhalen worden gevolgd door een uitgebreid dossier dat veel vertelt over het ontstaan van de strip en alle tegenwerking die Hislaire ondervond van de uitgever, maar hierin wordt niets gezegd op de opvallende wijzigingen in 'De sneeuwkoningin'. De versie hier wijkt sterk af van de albumversie, maar het is mij volstrekt onduidelijk welke versie de eerste of de tweede is. Alle verhalen zijn opnieuw vertaald, maar een grote blunder is de nieuwe lettering, waarmee de oorspronkelijke, waarin ieder personage zijn eigen lettertype had, verloren is gegaan. Wie dit verzamelalbum aanschaft, dient zijn oorspronkelijke uitgaven dan ook te behouden, want een echte vervanging is het niet....more
Net als in, Natasja's eerste avontuur, Natasja, luchtstewardess, tekent scenarist Gos voor een uiterst rommelig verhaal. Dit keer mengen Natasja en deNet als in, Natasja's eerste avontuur, Natasja, luchtstewardess, tekent scenarist Gos voor een uiterst rommelig verhaal. Dit keer mengen Natasja en de haren zich op dubieuze wijze in de politiek van een fictieve Indiase staat. Het is duidelijk dat Gos niet geschikt was als scenarist voor deze reeks en gelukkig werd hij voor de volgende verhalen vervangen door meer talentvolle schrijvers....more
As the 1970s progressed Schulz seemed to enter a new quality standard, less compelling than his best work from the late 1950s to early 1960s, but bettAs the 1970s progressed Schulz seemed to enter a new quality standard, less compelling than his best work from the late 1950s to early 1960s, but better and more consistent than the uncertain than his work from the late sixties-early seventies. There was even a panel that made me laugh out loud (May 24, 1976). 1975-1976 introduces some new characters: the minor players Truffles (March 31, 1975) and Floyd (July 1976), and Snoopy's relatives Spike (August 1975) and Belle (June 1976). Nevertheless, Schulz is at his best when concentrating on his core cast of Charlie Brown, Snoopy, Linus, Lucy, Sally and Peppermint Patty. There are some great continuities and Schulz's artwork remains outstanding throughout. There's the occasional tennis gag, but these remain rare, as are the surrealist gags involving a thinking school building, which I consider as Schulz's worst....more
Deze lijvige historische roman is nog maar het eerste deel van een tetralogie rondom de hoofdpersoon Minke, de verteller van de roman (de titel is eenDeze lijvige historische roman is nog maar het eerste deel van een tetralogie rondom de hoofdpersoon Minke, de verteller van de roman (de titel is een uitroep die deze verteller sporadisch slaakt). Minke is een Javaanse jonge edelman zonder achternaam die eind negentiende eeuw zowat als enige inlander mag studeren aan de HBS in Soerabaya. Wanneer Minke door een Nederlandse vriend wordt meegenomen naar het landgoed Buitenzorg in Wonokromo ontmoet hij daar Annelies, een beeldschoon indo-meisje en de twee worden op slag verliefd op elkaar. Wat volgt, is een enorme hoeveelheid verwikkelingen die de liefde tussen de twee bijzonder moeilijk maken.
Maar 'Aarde der mensen' is niet bepaald een deeltje in de boeketreeks, veeleer dan een liefdesroman is deze roman een maatschappelijke analyse waarin Pramoedya de kastenmaatschappij van de Nederlandse koloniale overheersing blootlegt. Hierin hebben de Nederlanders veel rechten, gevolgd door de indo's en de inlanders bijna geen. Maar 'Aarde der mensen' is zeker geen zwartwitte roman vol nobele inlanders en slechte Nederlanders. In de ogen van Pramoedya kon de starre, feodale Javaanse maatschappij wel wat verlichte Europese ideeën gebruiken en zowel onder de inlanders als onder de Nederlanders vinden we personages in allerlei kleuren.
Minke zelf is al een complex figuur, te vrijgevochten en te 'Europees' om nog een traditionele Javaan te zijn, maar als inlander nooit op gelijke voet met de Nederlanders met wie hij optrekt. Minke is een talentvol schrijver en een scherp observator, maar aan de andere kant nog te jong en te naïef om wat hij ziet goed te bevatten. Een ander kleurrijk personage in de roman is Njai Ontosoroh, de sterke maar bittere bijvrouw van een Nederlandse plantagehouder en de moeder van Annelies. Bij deze twee vergeleken, steekt de zwakke, passieve Annelies zelf nogal flets af. Identiteit en recht spelen beide een grote rol in deze roman, in het bijzonder in de tragische finale.
Toer schrijft dit alles op alsof het een autobiografie betreft. De roman is wijdlopig, maar alle karakters en gebeurtenissen voelen realistisch aan en worden beschreven alsof Toer er zelf bij was. Helaas is 'Aarde der mensen' slechts bij vlagen meeslepend en nergens bijzonder mooi geschreven, dus ik vraag me af of ik de resterende delen ooit ga lezen....more
'Kaapvlucht' bestaat uit drie korte verhalen. Het titelverhaal is opvallend spannend en behoort tot Natasja's beste. Ook 'Vlucht voor vingervluggen' o'Kaapvlucht' bestaat uit drie korte verhalen. Het titelverhaal is opvallend spannend en behoort tot Natasja's beste. Ook 'Vlucht voor vingervluggen' over een vlucht vol goochelaars mag er zijn. Minder boeiend is het oudere kerstverhaal 'De avondster', dat vooral laat zien dat de Natasja-stripreeks een beetje op gang moest komen in het begin....more
'De dertiende apostel' is een archeologisch avontuur in Turkije dat vooruit kijkt naar Indiana Jones en Dan Brown. Prima avonturenstrip.'De dertiende apostel' is een archeologisch avontuur in Turkije dat vooruit kijkt naar Indiana Jones en Dan Brown. Prima avonturenstrip....more
Dit is een niet al te beste start voor de Natasja-reeks. Walthéry's tekeningen zijn prima op orde en hij heeft al meteen zijn eigen stijl gevonden, maDit is een niet al te beste start voor de Natasja-reeks. Walthéry's tekeningen zijn prima op orde en hij heeft al meteen zijn eigen stijl gevonden, maar Gos' rommelige en ongeloofwaardige misdaadplot is een ander verhaal en de clichématige 'koppensnellers' kunnen nu écht niet meer....more
Verzameling van gedichten en liedjes van de vermaarde kinderliedjesschrijver uit Twente. De liedjes blijven helaas niet altijd overeind op papier en zVerzameling van gedichten en liedjes van de vermaarde kinderliedjesschrijver uit Twente. De liedjes blijven helaas niet altijd overeind op papier en zeker de maatschappelijk georiënteerde teksten zijn snel gedateerd geraakt. Wilmink blijkt verder een dichter van zeer wisselvallige kwaliteit en tussen het koren zit helaas veel kaf. Het beste is de dichter wanneer hij in eenvoudige taal een gevoelige snaar weet te raken....more
In 'Cinemaspot' hervertelt Gotlib een ridderfilm met alle clichés erop en eraan, als wel drie klassiekers uit de literatuur: Hamlet, Taras Boelba en DIn 'Cinemaspot' hervertelt Gotlib een ridderfilm met alle clichés erop en eraan, als wel drie klassiekers uit de literatuur: Hamlet, Taras Boelba en De dame met de camelias. Gotlibs droge en absurdistische humor vindt de perfecte partner in de tekeningen van Alexis. Alexis weet de juiste toon tussen virtuoos realisme en absurde meligheid te vinden. Vooral 'De dame met de camelias' is zeer geslaagd, alswel een stream-of-consciousness-achtige gagstrip met de titel 'de monoloog van Hamlet'....more
Voor zijn vijfde bundel pakt Van Straaten groot uit, met met meer dan honderd bladzijdes aan Vader & Zoon-strips, inclusief losse platen en zelfs een Voor zijn vijfde bundel pakt Van Straaten groot uit, met met meer dan honderd bladzijdes aan Vader & Zoon-strips, inclusief losse platen en zelfs een bladzijde met parodieën op collega-tekenaars. Het album geeft een mooi inkijkje in het generatieconflict van begin jaren zeventig, met zijn sterke links-rechtstegenstellingen, dolle mina's en vrije seks, maar er zijn ook grappen rondom barbecueën, tuinieren, literatuur en binnenhuisarchitectuur. In dit album zoekt Zoon daadwerkelijk een baantje en krijgt hij het zwaar te verduren als Neef langskomt.
Mijn favoriet: Vader die tegen zijn zoon uitvalt: "Zeur toch niet altijd over het milieu! Geniet liever van de natúúr!"...more
Dit is een merkwaardig album met restmateriaal uit begin jaren zestig, aangevuld met geschreven avonturen van Guust op de redactie en wat recentere teDit is een merkwaardig album met restmateriaal uit begin jaren zestig, aangevuld met geschreven avonturen van Guust op de redactie en wat recentere tekeningen van Franquin. Franquin is in zijn gags en tekeningen in topvorm, maar ik vraag me af hoeveel mensen die verhaaltjes van begin tot eind lezen....more
Gaandeweg werden de Guust Flater-albums steeds meer een aanklacht tegen de akelige kanten van het bestaan en meer een ode aan de fantasie. Zo nemen drGaandeweg werden de Guust Flater-albums steeds meer een aanklacht tegen de akelige kanten van het bestaan en meer een ode aan de fantasie. Zo nemen dromen een steeds grotere plek in. In dit album vormen de drie dromen een meer of minder continue reeks. Helaas worden de gags er hierdoor niet grappiger op, maar Franquins tekenkunst blijft van onverminderd hoge kwaliteit en een genot om naar te kijken....more
Begin jaren zeventig creëerde Jean Giraud het pseudoniem Moebius voor zichzelf om daarmee vrije science fictionverhalen te kunnen schrijven. De erectoBegin jaren zeventig creëerde Jean Giraud het pseudoniem Moebius voor zichzelf om daarmee vrije science fictionverhalen te kunnen schrijven. De erectomaan is een goed voorbeeld van deze avontuurlijke stijl: het album is werkelijk prachtig getekende volstrekte kolder. Het verhaal speelt zich overigens alleen op de rechterbladzijdes af, op de linkerbladzijdes zien we een man langzaam transformeren tot een soort van gigantisch ei....more
Een ijzersterk album waarin een misplaatst geschenk van Caesar een hoop ruzie veroorzaakt in het Gallische dorp, tot een gemeenschappelijke vijand de Een ijzersterk album waarin een misplaatst geschenk van Caesar een hoop ruzie veroorzaakt in het Gallische dorp, tot een gemeenschappelijke vijand de dorpelingen weer verenigt. Goscinny en Uderzo in topvorm....more
'De amulet van Niokolo-Koba' speelt zich grotendeels af in het echte bestaande Niokolo-Koba National Park in Senegal. Het verhaal slaat nergens op, ma'De amulet van Niokolo-Koba' speelt zich grotendeels af in het echte bestaande Niokolo-Koba National Park in Senegal. Het verhaal slaat nergens op, maar de Afrikanen in dit album zijn in ieder geval normale mensen en Fourniers montage is bij tijd en wijle opvallend eigenzinnig (bijv. blz. 5 en 7). Helaas is Spip als komische noot mislukt, Kwabbernoot lelijk getekend en opvallend vervelend als persoon, en ook Ororea heeft alle charme die ze had in 'Tora Torapa' verloren. Nee, Fournier haalt hier de hoogten van zijn voorganger Franquin niet....more
Dit album begint met een voor zover ik kan zien niet bestaand poppenmuseum. Dit album is een van de meer fantastische uit de reeks, met scenes in een Dit album begint met een voor zover ik kan zien niet bestaand poppenmuseum. Dit album is een van de meer fantastische uit de reeks, met scenes in een op een of andere manier claustrofobisch aandoend poppenland onder de grond. Deze scenes redden het album vanwege hun geheel eigen sfeer, want verder bevat dit album een vrij onnodige teletijdreis van Jerom en een volstrekt belachelijke zoektocht naar poppenland:
Barabas (met Jerom, Suske en Wiske voor een zoekscherm in zijn lab): "een bergachtige streek, hè? We zullen beginnen met onze Ardennen" Wiske: "Die vinden wij nooit" Suske: "Stil, Wiske en laat Jerom zich concentreren" Jerom: "Stop! Geloof dat ik 'm gevonden heb. Ginds aan horizon"
(dit alles in schijnbaar enkele seconden - let wel: de Ardennen waren willekeurig gekozen zonder enige verdere clou)
Tel hierbij op dat het vijftal zich vrijwel continu onaardig en opvliegend gedraagt en dan komen we op niet meer dan twee sterren uit....more
Paul Geerts doet er in de jaren zeventig alles aan om zijn albums in de reeks van zijn leermeester te laten passen. Zo treden in dit album Van ZwollemPaul Geerts doet er in de jaren zeventig alles aan om zijn albums in de reeks van zijn leermeester te laten passen. Zo treden in dit album Van Zwollem en zijn dochter Anne-Marie maar weer 's op. Helaas dragen zij niets bij aan een avontuur dat van onzin aan elkaar hangt. Zo reizen Lambik, Suske en Wiske naar een schijnbaar willekeurig tijdvak, zodat Geerts wat kan vertellen over de boerenkrijg van 1798. Het raakt kant noch wal en de personages slaan zich ruziemakend door het avontuur heen. Nee, de jaren zeventig waren een dieptepunt in de Suske-en-Wiske-reeks....more
Dit album is een van de dieptepunten in een decennium dat toch al zeer matig was door de reeks. Het album speelt zich af op het fictieve eilland BosamDit album is een van de dieptepunten in een decennium dat toch al zeer matig was door de reeks. Het album speelt zich af op het fictieve eilland Bosambik, waarin Lambik en Jerom om onduidelijke redenen graag Tarzan en Cheetah spelen. Natuurlijk zijn er nog de nodige arme pygmeeën die geholpen moeten worden tegen gemene blanken, en omdat het een Afrikaans avontuur is, duikt Arthur ook maar weer 's uit het niets op, om zoals altijd in zijn 'vleugel' geschoten te worden. Een album om maar snel weer te vergeten....more
Loading...
