این نمایشنامه یه جورایی تغییر سبک بیضاییه. نمایشنامه‌های نخستین بیضایی خیلی پیرنگ ساده‌ای داره و با نگاه به تئاتر سنتی ایران نوشته شده، اما گویا این ناین نمایشنامه یه جورایی تغییر سبک بیضاییه. نمایشنامه‌های نخستین بیضایی خیلی پیرنگ ساده‌ای داره و با نگاه به تئاتر سنتی ایران نوشته شده، اما گویا این نمایشنامه آغاز رویهی نمایشنامه‌هایی با پلات پیچیده و داستان در داستانه. نمایشنامه زیباست و زبان از اون هم زیباتر... شاید موضوع و پیام داستان برای همه خوشایند نباشه، اما طرز فکر بیضایی، به خصوص در اون سالها رو نشون میده....more
نمایشنامه‌ی عجیبیه و البته بسیار زیبا... با اینکه قبلاً فیلمش رو با بازی الیزابت تیلور و ریچارد بورتون رو دیده بودم، باز هم هر لحظه از خوندنش پر بود انمایشنامهی عجیبیه و البته بسیار زیبا... با اینکه قبلاً فیلمش رو با بازی الیزابت تیلور و ریچارد بورتون رو دیده بودم، باز هم هر لحظه از خوندنش پر بود از لذت ناب! جالبیش اینه همونطور که این نمایشنامه تأثیر شگرفی روی تئاتر آمریکا میگذاره، فیلمش همتأثیر زیادی تو بحث سانسور و ممیزی هالیوود میگذاره و ردهبندی سنی فیلمها که امروز وجود داره در اثر ساخت چند فیلم مثل همین فیلم شکل گرفت....more
نسبت به تمام کارهایی که تا الآن از رادی خوندم، این عجیب‌ترین نمایشنامه‌ش بود... فضای موهوم و شخصیت‌های غریب... هر چند تو نمایشنامه‌ی از پشت شیشه‌ها همنسبت به تمام کارهایی که تا الآن از رادی خوندم، این عجیب‌ترین نمایشنامه‌ش بود... فضای موهوم و شخصیت‌های غریب... هر چند تو نمایشنامه‌ی از پشت شیشه‌ها هم یه مقدار از این عناصر استفاده کرده، امّا اینجا خیلی عجیبتر و پرملاتتر بهرهبرداری شده...more
یه پارودی از مکبث محسوب می‌شه... نسبت به سال اجرا شدنش که ۱۸۹۶ بوده یه نمایشنامه‌ی آوانگارد محسوب می‌شده و مؤلفه‌های داداییسم و سوررئالیسم رو که بعد ایه پارودی از مکبث محسوب می‌شه... نسبت به سال اجرا شدنش که ۱۸۹۶ بوده یه نمایشنامه‌ی آوانگارد محسوب می‌شده و مؤلفه‌های داداییسم و سوررئالیسم رو که بعد از جنگ جهانی اول همهگیر می‌شه رو در خودش داره و رو خود جلد هم زده اولین نمایشنامه‌ی ابزورد جهان! و ابزورد هم تا بعد از جنگ دوم جهانی به وجود نمیاد. یه جورایی «تریسترام شندی» ادبیات نمایشیه. به شدت من رو یاد فیلمهایی مثل دیگتاتور یا نمایشنامه‌ی امپراتور جونز یوجین اونیل یا حتی «دموکراسی یا دموقراضه» مینداخت. تجربهی باحالیه خوندنش. ...more
من هم تو نمایشنامه‌ی هملت همیشه به نقش این دو نفر فکر می‌کردم... همیشه اعتقاد داشتم بود و نبود این دو نفر تغییری تو روند نمایشنامه به وجود نمیاره و مرمن هم تو نمایشنامه‌ی هملت همیشه به نقش این دو نفر فکر می‌کردم... همیشه اعتقاد داشتم بود و نبود این دو نفر تغییری تو روند نمایشنامه به وجود نمیاره و مرگشون هم یه واکنش شدید بوده. تو فیلم هملت به کارگردانی لارنس الیویه هم هر چند بسیار وفادارانهست این دو نفر از داستان حذف شدن... خوشحالم دیدم فقط من چنین حسی نداشتم و این نمایشنامه رو خوندم. ...more
این رمان داستان بیگانه‌ی کامو رو از زاویه‌ی دید مقتول و خانواده‌ش تعریف می‌کنه... حقیقتاً فکر می‌کردم رمان بهتری باشه اما در واقع داستانی بود که نویسناین رمان داستان بیگانه‌ی کامو رو از زاویه‌ی دید مقتول و خانواده‌ش تعریف می‌کنه... حقیقتاً فکر می‌کردم رمان بهتری باشه اما در واقع داستانی بود که نویسنده توی هفتاد درصدش یه حرف رو تکرار میکرد.... داستان تقریباً دیالوگ نداره و ریتمش کنده خود داستان هم برام جذابیتی نداشت .... از اواسط داستان که پای ژوزف و انقلاب الجزایر به داستان باز شد داستان داشت یه مقدار جون میگرفت اما نویسنده خیلی سریع و سرسری ازش رد شد... در کل برای من لذتبخش نبود...more
یکی از معناباخته ترین نمایشنامه‌هایی که خوندم... کسانی که منتظرن تا گودو (به نظر گاد یا خدا) برسه و در انتظارش یک داستان رو هر روز تکرار می‌کنن... هر یکی از معناباخته ترین نمایشنامه‌هایی که خوندم... کسانی که منتظرن تا گودو (به نظر گاد یا خدا) برسه و در انتظارش یک داستان رو هر روز تکرار می‌کنن... هر روز استراگون کتک میخوره! هر روز با پوتینهاش درگیره! هر روز ولادیمیر در انتظار گودو به استراگون برمیخوره و هزاران و هزاران چرخش و دوبارهی دیگه! ...more
یه نمایشنامه‌ی به تمام معنا ابزورد! و چقدر شبیه حال جامعه‌ی ایرانه! خنده‌دار بودن اینکه یک مرد توی مترو روزنامه بخونه! طوطی‌واری جامعه‌ای که به اصطلایه نمایشنامه‌ی به تمام معنا ابزورد! و چقدر شبیه حال جامعه‌ی ایرانه! خنده‌دار بودن اینکه یک مرد توی مترو روزنامه بخونه! طوطی‌واری جامعه‌ای که به اصطلاح روشنفکره و فقط تقلید از دیگران رو بلده! ...more
Loading...
