Ms. Gang Hater Meets Mr. Gang Leader
Ms. Gang Hater Meets Mr. Gang Leader
Gang Leader
if
if
if
if
What if...
A GANG HATER MEETS A GANG LEADER?
What will happen?
Will the balance of their worlds fall apart?
...
Or will it?
___________________________________________________
J A N I N E
the gang hater
J A R E D
the gang leader
C A M I L L E
the gang hater's partner in crime
H A Z E L
janine's best friend
X Y R U S
the ex-gang leader
Meet the New Character:
J A R E N
CHAPTER 1
___________________________________________________
"There are 6 living subspecies of tigers today: The Bengal Tiger, Indo-Chinese Tiger, South
China Tiger, Sumatran Tiger and...
Bell na pala. Lumabas na ako ng classroom at naglakad papuntang locker ko. Grabe talaga.. ang
ironic.
Siberian Tiger. Gusto niyo malaman bakit? Kasi-"Psst. Pare, Reresbakan raw natin mamaya yung kabilang gang--"
I glared at that guy. Natahimik naman sya at naglakad nalang papalayo kasama yung ka usap nya.
Di naman sa may mali sa kanya, may mali lang talaga sa sinabi niya. Connected rin yun dun sa
sinabi ko kanina..
I'm a gang hater.
To the highest level. Syempre dapat may rason yun,d i ko lang naman trip yun eh.
1. They killed two of my FAMILY members. Mga kapatid ko pa! Ang mas masaklap. I witnessed it
firsthand
2. I nearly died because of them. Hinostage na nila ako once, at muntik na akong mamatay dahil
SINAKSAK nila ako.
3. Nawalan ako ng bestfriends dahil na-black mail sila para sumali sa gang, pero ngayon
NAGUSTUHAN na nila yung pag-stay nila dun.
Madami pang dahilan kung bakit ayaw ko sa gang, pero di ko lang talaga ma-express sa salita.
Kilala ako sa lahat (halos lahat siguro) ng gang, as "Siberia" (Siberian Tiger. Ngayon alam nyo
na bakit ang ironic).
Nickname ko na yun dati pa, dahil kinatatakutan ako ng mga gang dito samin.
Wonder what I do?
Hmm...Ang maganda sigurong analogy eto: They're the vampires; I'm a vampire hunter.
Uy, analogy lang yan ah. Di talaga ibig sabihin na I "hunt" them. Basta nakikipaglaban lang ako
sa kanila pag nang-aapi sila ng inosente, at pag talagang kinakalaban nila ako.
Ano pa ba meron sakin?
Ah! Name nga pala-"Hi Cyra!"
Nag wave nalang ako dun sa babaeng yun,di ko kasi kilala..
"Hi Janine!"
Wave nalang ulit, di ko rin kilala eh.
"Excuse me, Ms. Benavente"
Alam niyo na siguro full name ko?
_________________________________________
"Woo! Ang galing mo talaga boss! Wala ka talagang kupas, kaya lagi tayong panalo!!!"
"Tumahimik nga muna kayo. May sasabihin ako...
"Ako"
Biglang napatingin sakin yung isa sa kanila na parang walang tiwala tapos yung iba naman inoobserbahan lang ako.
Sus, kala nitong mga toh na wala akong binatbat sa ex-leader nila? Tss...
"Hoy mga walang kokote! Di niyo ba nakikilala yan?! Sya yung top Most Wanted Gang Leader sa
buong Pinas!"
Natulala silang lahat.
"...I-Ikaw si...
King?!"
..."
Anak, alam kong maganda ang boses mo pero di bagay sa Itsy Bitsy Spider
Eh kasi naman ma eeeh! Boredom is eating me! Bakit niyo pa po kasi sinama ako dito?
Aba, ikaw ata ang pumayag. Tsaka para na rin makita mo kung san ka na mag-aaral noh! At, kung
bored na bored ka na...Bakit di ka mag-gitara?
Nag-ningning bigla mga mata ko. Parang...a light of hope. @_@
Sumigaw nalang ako sa tuwa pero di masyadong malakas, at tumakbo sa sasakyan para kunin ang
aking beloved guitar.
Pagkasara ko ng compartment, napatingin ako dun sa garden na konektado sa grounds ng school.
*Nokia tune*
Naman oh! Wrong timing tong cellphone ko eh! Nagulat naman siya kaya lumingonsa direksyon ko at
syempre dahil andun ako nakaluhod sa likod niya
Nagkatinginan kami..
*Nokia tune*
Bakit iba yung pakiramdam? Parang may kung anong meron sa kanya na kinagagalitan ko pero gusto
ko rin? Yun yung nababasa ko sa mga mata nya
*Nokia tune*
*BEEP!!! BEEP!!!*
____________________________________________________________________________________
Narinig ko yung malakas na busina nung truck na papalapit na saken. Kala ko katapusan ko na
yun...tapos biglang...
"JANINE!!!"
May biglang yumakap sakin at biglaan akong hinila papunta sa kabilang dulo ng kalsada.
*umpf*
Tiningnan ko siya, at dun ko nahalata yung position namin. Nasa ibabaw ko siya, at sobrang
lapit ng mga muhka namin sa isa't isa..
*gulp*
Palapit pa ng palapit yung muhka niya...hanggang sa natauhan ako at tinulak siya pero di
masyadong malakas..
X-Xyrus?!!!
__________________________________________________________________________________
CHAPTER 3
_________________________________________________________________
X-Xyrus..?
*FLASHBACK*
"Bakit di mo sinabi sakin?!
"
Umiiyak na talaga ako nun
"Alam mo namang ayaw na ayaw ko sa gang eh!
Bakit ka sumali dun?!"
Sumisigaw na talaga ako nun habang umiiyak..
Ano ba kasi mararamdaman niyo kung yung taong mahal niyo,
sumali sa gang at alam niyang gang hater ka? Diba masakit?
Walk out na sana ako pero hinila niya ako at niyakap ng mahigpit.
Pinilit kong makawala pero bumigay na rin ako at pinatong ang
aking muhka sa dibdib niya, habang tuloy tuloy parin ang pagagos
ng mga luha ko..
"Ba..Bakit??
Bakit, Xyrus?!"
Hinimas himas niya yung likod ko..
"Please, wag ka na umiyak. Ayokong nakikita kang
nasasaktan and I swear, this was the last thing I wanted to happen.
Di ko naman talaga ginusto sumali sa gang eh. Ano kasi...Basta. I'm
really sorry, sana ma-intindihan mo na mahirap ang sitwasyon ko
ngayon pero I promise, I'll make it up to you"
Bumitaw na siya sa pagkakayakap sakin, at hinalikan
naman yung noo ko..Tapos bumulong siya,
"Goodbye..."
http://i986.photobucket.com/albums/ae348/rockyroad_02/HaJuHee.j
pg
"Oh, bakit di mo suot?"
Nilabas ko yung necklace na nakatago sa loob ng
shirt ko at ngumiti..
Yun yung necklace na binigay nila Kuya Cyro at Ate
Cybele bago sila namatay. Yung pendant, mahirap i-explain. Para
syang mga pinagpatong patong na crescent tapos muhka ng tiger
yung naka emphasize sa gitna..
Di silver yung tali, black na lace na maikli.
Maya, maya dumating na yung gang na nanghahamon samin.
Kaming dalawa lang ni Camille yung nandito.
"Tol, andito pala si Siberia eh. Sigurado kang tuloy parin ang
laban?"
"Sus, pake ko kung andito si Siberia. Kaya natin yan"
Huh, kala niya basta basta lang ako?Teka...Kilala ko
yung boses na yun ah! Pag tingin ko ulet, naka maskara rin pala
sila.
Tsk! Kaninong boses yun?!!
"Teka nga lang, bakit niyo ba talaga kami
hinahamon?"
"Wala lang. Wala kaming magawa eh. Gusto rin kasi
Teka...
O_o
Si Camille
_____
. . .
Di talaga ako maka-concentrate sa lesson!!! Eh pano kasikatabi ko
pa talaga si Xyrus!
Mr. Vargas! What is your opinion in love and
promises?
Tekapano naging love and promises yung topic?
"Janine..."
Sinubukan kong tanggalin kamay ko pero hinigpitan
niya yung pagkahawak.
"Xyrus---"
"Please, pakinggan mo muna ako"
Tumigil ako sa kakatanggal ng kamay ko at tiningnan
sya
"Pakinggan?..Bakit? What difference does it make?!"
"Alam kong umalis ako nun, pero wala lang akong
pagkakataon magpaliwanag"
"Explain what?!"
"The only reason I joined a gang was because they
blackmailed me! Sinabi nila sakin na papatayin ka nila kapag di ako
sumali! At ayoko namang mangyari yun kaya I had no choice"
. . .
Kung alam mo lang Xyrus. Kung alam mo lang na ako si Siberia,
malayong mapatay nila ako, and what you told me just now was the
wrong decision. The worse thing you could've done.
"Ah okay. Ayan, nakinig na ako. Tapos ka na?"
Tumayo na ako sa upuan ko at ready na ready na umalis ng
classroom, pero pinigilan niya ako.
"Janine, mahal kita.. Yun yung di ko nasabi sayo dati.
Hanggang ngayon, mahal parin kita. Naging gang leader ako for 2
years para matapos yung deal namin ng isa sa mga kasama ko sa
gang na nagblack-mail sakin dati."
Lumapit sya sakin...
"...Gusto ko lang malaman kung mahal mo rin
ako"
"...Dati. Sasabihin ko sana yun, pero umalis ka na.
Akala ko, yung 'goodbye' mo means I have to move one, and I did
kaya wala ng mapupuntahan tong usapan na toh"
Umalis na ako nun ng classroom, pinunasan ko yung
luha ko habang tumatakbo palayo. Binuksan ko yung unang
pintuan na nakita ko sa hallway dahil muhkang hinahabol ako ni
Xyrus. Di ko naman inaasahang mapadapad sa Science Lab.
Tuluyan ng bumuhos yung mga luha ko.
"Janine...?"
Tumingin naman ako dun sa taong nagsabi ng
pangalan ko. Si Jared pala, di ko tuloy napansin na may tao.
"A-anong ginagawa mo dito??"
"W-wala *punas ng luha* Na-istorbo ba kita?"
Napakamot sya ng ulo, habang yung isang kamay niya nakatago sa
likod niya.
"Ah-eh...Di naman. May tiningnan lang ako sa
microscope
*pabulong* kaso lang dumating ka kaya di ko tuloy nakita yung
nakasulat"
"Ha?
"
"Ah wala...Bakit ka nga pala umiiyak?"
Sasabihin ko ba?...
Wag na muna siguro.
Lumapit sya sakin tapos inabot yung panyo nya.
Kinuha ko naman pero bago ko pa mapunasan yung luha ko, sya na
yung gumawa gamit thumbs nya.
"Tama na nga pag-iyak mo. Lalo kang
nagmumuhkang ampon na kapatid ko"
Pabiro ko syang hinampas
"Wag ka nga!"
Thanks Jared...Kahit papaano you cheered me up
_______________________________________________________________________
___________________________________________
CHAPTER 4
~Part 1~
_________________________________________________________
________________________________________________________
Tinanong ko si Jared kung gusto niyang kumain sa canteen
pero may mga gagawin pa raw sya. Kaya pumunta nalang akong canteen
mag-isa. Nung nakakuha na ako ng pagkain, at nakahanap na ng table, uupo
na sana ako bitbit yung tray ko pero may biglang umupo sa tabi kong babae.
I found a friend.
_________________________________________________________
________________________________________________
Tsk...Sayang talaga! Kung di lang dumating si Janine, nakita ko
na yung nakasulat.
*FLASHBACK*
"Gusto mong kumain sa canteen?"
"Uh..Di na! Ikaw na lang! Madami pa akong gagawin
eh..."
"Hmm...Ok."
Lumabas na sya ng science lab at ako, babalik na sana ako kaso
lang may mga taong dumating
"Jared, tol! Ano ginagawa mo dito?"
"Ah..eh..Kayo? Ano ginagawa niyo dito?"
"Emergency meeting ng science club eh"
"Ah...ok.Ge tol, lis na ako"
Kinuha ko agad yung necklace na nasa microscope at lumabas.
*END OF FLASHBACK*
Tsk..Sayang talaga!!! Pero di bale...
syang gagawin para sa school paper, kaya pumunta nalang ako ng locker
ko.
TOOT TOOT
1 message received
From: Camille
: Cy, andito ako sa labas ng school niyo ngayon. May importante akong
ssbihin. :
Nagmadali akong lumabas, at andun nga si Camille..
"Oh Cam...Bakit?"
"Cy, nag text sakin yung gang leader nung gang na
kinalaban natin dati. Yung sinabihan mong walang kwentang kalaban.."
"Asan? Patingin nung text?"
Inabot niya sakin yung cellphone niya at binasa ko naman.
>>>
: Sabihan mo si Siberia na nasa samin yung necklace niya. Kung gusto nya
pang makuha yun, pumunta sya ulit dun sa warehouse pero dapat wala
syang kasama :
"Pupunta ako.."
Inabot ko kay Camille yung cellphone niya at naglakad palayo
"Cy...
Mag-ingat ka"
Tumango nalang ako at tumuloy sa paglalakad
Ano kayang binabalak ng gang na toh...
Nasa sakanila ba talaga nila kwintas ko? O niloloko lang nila ako?
Is this some kind of trap?
_________________________________________________________
________________________________________________________
"Cy, tulong!!!
"Camille?"
Putek, bakit nila dinamay si Camille?!
Lalapit pa sana ako kaso lang...
"Camille---"y
May biglang nagtakip ng bibig ko at tinalian ng panyo. Sinubukan kong
tingnan kung sino yung gumawa nun pero naka-maskara nanaman sila..
* * *
"Sasali na kami sa gang, kaya di na tayo pwedeng maging kaibigan"
* * *
"Doc! Tulungan niyo po kami! Nasaksak po anak
namin!!!"
* * *
"Friends?"
* * *
"Mahal kita Janine..."
* * *
"Tama na nga yang pag-iyak mo.."
* * *
Hanggang ngayon, hawak ko parin pala yung panyo ni
Jared...Pero namantsahan na sya ng dugo. Dapat pala di ko dinala dito kung
alam kong masusugatan rin ako.
_________________________________________________________
_________________________________________________________
__________
Pina-alis ko na yung mga iba kong kasama. Gusto kong masolo
tong pagkakataon na toh na mapapatay ko si Siberia. Hawak hawak ko na
yung baril at nakatutok na sa kanya. Duguan na sya ngayon, at napakahina.
. . .
Damn...
Bakit di ko magawa?!
. . .
Si Siberia lang naman toh ah? Tiningnan ko ulit sya. May hawak syang panyo
na duguan na rin. Teka...Panyo?
"Ano pang hinihintay mo?"
Hinawakan ko na yung trigger...
1...2...3...
Agh!!! Di ko talaga magawa! Lumuhod ako, at lalong tinutok yung baril sa
kanya.
Dun ko naman nakita ang mga mata niya. Kahit naka maskara siya,
nararamdaman ko ang ganda niya, pati yung lungkot sa mga mata niya.-Bakit ko ba sinasabi toh?!
Nagulat nalang ako nung bigla syang nahimatay at nahulog
sakin. Di ko rin alam kung bakit ko sya sinalo.
tzzzt...
Nakaramdam ako ng kuryente nung nahawakan ko sya. I looked at her
again, her eyes are closed but she's still beautiful. Her eyelashes are radiantly
long.
aaaaaaaaaggghh!!!!! Ano ba tong iniisip ko?!!!
_________________________________________________________
_________________________________________________________
__________
Pagkagising ko...Nasa..hospital ako?!!!
Wait! Kinapa ko yung muhka ko.. ASAN YUNG MASKARA?!!! NAKITA NUNG
GANG LEADER YUNG MUHKA KO?!!!
_________________________________________________________
_________________________________________________________
__________
~Part 3~
Click! .Siberia's Mask.
_________________________________________________________
___
Tarantang taranta na talaga ako.
This is bad...This is very bad! Pero diba pwedeng nagkamali lang ako?
Possibleng may himala na dumating at...
"Cy!!! Gising ka na!"
Lumapit sya sakin at yinakap ako ng mahigpit
"Camille! Camille, asan yung maskara?! Nakita ba nung gang leader yung
muhka ko?! Sumagot kang babae ka!!!"
Kahit yinuyugyog ko na sya sa aking pagtataranta, tumawa
lang si Camille. Anong nakakatawa sa sinabi ko??
"...Girlfriend ko po sya"
Anak ng--!!! San nanggaling yun?! Ako ba talaga nagsabi nun?
"Ah oh sige po. Eto nga po pala yung maskara na suot niya
kanina.. Tsaka okay na po yung
Tinakpan ko agad yung mga mata ko. Di ko talaga alam kung bakit
nirerespeto ko sya ng ganito katindi na kahit wala na syang maskara, ayaw
ko parin makita muhka niya. Sinubukan kong ilagay ng dahan dahan, kahit
ipatong lang yung maskara niya, kahit nadapa dapa na ako dun sa buong
kwarto.
Yes! Mission accomplished! Nalagay ko rin yung maskara!
Umupo naman ako dun sa upuan na katabi nung kama niya..
"Oy...Pasalamat ka di ko tiningnan muhka mo. Kahit binigyan
na ako ng madaming chansa, nirespeto parin kita. Di ko talaga alam kung
anong meron sayo na napunta pa sa lagay na dinala kita dito sa ospital. Alam
mo bang ngayon ko lang ginawa yun sa isang kalaban?"
Lumapit pa ako sa kanya at tinitigan muhka niya. Kahit natatakpan talaga
nung maskara yung buong muhka niya, nararamdaman ko parin na kilala ko
na sya.
"Gusto na ba kita? Hindi rin naman pwede. Magkaribal tayo. Gang leader
ako, gang hater ka. Siguro...
___
Pagka-alis ni Xyrus, sinilip ko syang paalis ng bahay namin
mula sa bintana ng kwarto ko. Hmm...Aalis nga sya. Habang sinusundan ng
mga mata ko ang galaw niyang palabas ng bahay, naagaw naman ang
atensyon ko nung may isa pang kotse parating.
Nung lumabas yung tao galing sa kotse, lalake pala siya.
Nagkasalubong yung lalake at si Xyrus tapos nag batian na parang
magkakilala. Sino ba yun? Nanuod pa ako at muhkang papasok ng bahay
yung lalake kaya inalis ko na yung tingin ko sa bintana, at naghintay...
Naghintay, at naghintay...
*knock...knock...*
Unti unting bumukas yung pinto at may sumilip na muhka...
"
_________________________________________________________
___
"Hi Janine, ok ka na ba?"
"Uy, Jared! Napadalaw ka?"
"Sabi ni Tita, na-ospital ka raw. Eh wala akong magawa kaya
dinalaw nalang kita"
"Ay ganun. Pangpalipas oras mo lang pala ako.."
"Joke lang! Syempre pumunta ako dahil nag-alala ako! May
dala pa nga ako para sayo eh.."
Akala ko, yung dala niya, yung mga karaniwang dinadala sa
mga may sakit, tulad ng prutas o di kaya bulaklak pero ang dinala niya...
Gitara. Tapos di naman pala para sakin yun...
"Bakit gitara dala mo?"
"Kakantahan kita, ayaw mo?"
"Depende. Strict akong judge noh!--Joke lang! Sige na,
kanta ka na."
Gusto ko rin naman kasi malaman kung kayang kumanta ni Jared. Umupo
ako dun sa kama ko, at siya naman dun sa kabilang dulo, habang kinakapa
niya yung gitara.
{When you say nothing at all by Ronan Keating}
"It's amazing how you can speak right to my heart
Without saying a word, you can light up the dark
Try as I may, I can never explain
What I hear when you don't say a thing"
. . .
"The smile on your face lets me know that you need me
There's a truth in your eyes saying you'll never leave me
The touch of your hand says you'll catch me, wherever I fall
You say it best...When you say nothing at all"
Grabe, wala akong masabi. Napaka-masculine nung boses niya,
tapos hindi sintonado. Waah...Ang sarap pakinggan.
"..eh? Tapos na??"
"Hindi pa. Ayaw mo kasing magsalita eh, pano ko malalaman
kung gusto mo o hindi"
"Na-speechless kasi ako eh. Sobrang...wow. At yung boses
mo...wow."
"Haha. Sige na nga"
"All day long I can hear people talking out loud
But when you hold me near
You drown out the crowd
Try as they may, they can never defy
What's been said between your heart and mine"
Pwede ng lullaby...Inaantok na ako...
"The smile on your face lets me know that you need me
There's a truth in your eyes saying you'll never leave me
The touch of your hand says you'll catch me wherever I fall
You say it best when you say nothing at all"
"*yawn* Yay...Galing mo"
"Inaantok ka na? Nakakaantok ba boses ko?"
"Hindi ah! Masyado kasing masarap pakinggan kaya
inaantok ako"
"Haha, ganun..."
Tumingin tingin sya sa paligid at inobserbahan yung kwarto ko.
Sinundan ko naman yung tingin niya at yung mga trophy ko pala yung
tinitingnan niya
"Magaling ka sa swimming?"
"Haha...Dati pa yan eh. Nag stop ako ng lessons nung
Grade 6 ako"
"Ah so di ka na magaling?"
"Hoy, ang yabang mo naman.."
"Bakit? Ako nga, nag stop nung 1st year highschool pero
"
"Ok, ingats!"
Sinundan naman ng tingin ko yung pag-alis ni Hazel mula sa kinatatayuan
niya kanina hanggang sa pintuan nung exit..
"Hmm..."
Nasa mas malaking venue raw yung mga members ng
swimming team ng school namin dahil nagt-train sila ngayon kaya ako lang
ngayon yung nandito, sa tabi mismo ng pool, ready na ready na pero
nagdadalawang isip na ako kung itutuloy ko tong deal namin ni Jared.
Nawawala na talaga kasi yung swimming skills ko...
Swimming skills nga ba o confidence lang ang nawawala sakin?
---Ah hindi! Basta, iba rin yung pakiramdam ko eh. May kutob kasi ako na
kung anu-ano yung papagawin sakin ni Jared kung sya yung nanalo. Baka
nga gawin niya pa akong yaya o katulong nila sa bahay. Waaa!!!
"Huy..."
Nagulat ako nung may biglang kumalabit sa likod ko, at sa
pagtataranta ko..
*splaaassshh!!!*
Nahulog ako sa pool.
Nung naka-angat na yung ulo ko sa pool, napansin kong hanggang balikat
pala yung tubig...Hmm...medyo malalim. Tamang tama nga para sa karera.
"
"Date tayo..."
. . .
. .
_________________________________________________________
___
~Part 3~
____________________________________________________________
Nakalimutan ko palang banggitin na lunch time ngayon pero dahil nga s aracing na yun, di tuloy
ako nakakain...Wah!!! Kanina pa ako nagugutom! Nakabihis na kami pareho at palabas na ng
swimming club..
"Uy...Janine"
Ano raw? Kanin?
"Hmm...?"
Shushi, gutom na talga ako! Kahapon pa ako di kumakain dahil buong araw kong tinulungan si
mommy sa flower shop niya..
"Kasi, namumutla ka.."
Namumunga yung puno ng guava?
"Gutom--"
*blag!*
"Janine!! Janine!!"
Yun nalang narinig ko...And the rest is darkness
____________________________________________________________
Dahan dahan kong minualt ang mga mata ko, at ang una kong nakita...ilaw. Yung fluorescent light
lang pala. Sinbukan kong umupo pero may malakas na kamay na humahawak sa braso ko..
[JARED'S POV]
Nasa sasakyan na kami ngayon ni Janine, at di ko talaga
mapigilan na tumingin sa kanya.
Ayoko rin namang aminin yung dahilan. Agh! Di naman kasi ako ganito eh.
Tsaka madami naman akong nakilalang magagandang babae, yung tipong
"head-turner" pero bakit si Janine pa?
Nung tumigil kami sa traffic light, biglang nagtanong si Janine,
"Joke lang!"
Nagulat siya dun. Ako rin nagulat.
Hindi dahil sa sinabi ko. Lam niyo anong ginawa ko?
Hinalikan siya sa pisngi...
_________________________________________________________
___
Akward moment...
. . .
Nakakabingi na yung katahimikan!!!
Click me!
"Ayos ba?"
"Ayos ayos ka diyan. Di mo sinabi sakin, ang laki nung
*beep! beep!*
Sabay na tumunog yung cellphone namin kaya nagkatinginan
kami.
"Excuse me"
Tumalikod naman ako sa kanya pero naka-upo parin ako. Sya
naman tumayo at naglakad papalayo dahil tawag ata yung sa kanya.
From: Camille
>>
911
Shoot. Ngayon na?! Sa dinami dami ng oras, ngayon pa?! Ano
bang dapat sabihin kay Jared? Di naman ako pwedeng umatras ng laban
diba? Di ko pa nagagawa yun at HINDI ko gagawin yun.
Tsk...Ang hirap naman nito!!
[JARED'S POV]
Tumayo ako at sinagot yung tawag
"Hello?!"
"Tol naman. Ikaw pa ngayon yung may karapatang magalit?
Nakalimutan mo na ba na may laban tayo?"
"Ha? Ah..eh..Oo nga pala"
*FLASHBACK*
Nagsisipilyo na ako ngayon para sa date namin ni Janine at halos
maalog na yung buong bibig ko sa pagmamadali ko. Hmm...Wala lang.
Excited lang?
Pero...
Bakita nga ba ako masyadong excited? Si Janine lang naman yun ah..
Do I like her?
*nokia tune*
_________________________________________________________
__
.Janine.
Bahala na nga lang!
Lumapit ako kay Jared, at sinabing...
"Sorry"
Err...
"Kailangan kong umalis"
Tumawa nalang kaming dalawa at nagkatitigan ng saglit. Tapos...
.Jared.
Nagpalit ako agad ng damit--syempre! Sinong may suot na formal na damit sa isang laban?
Medyo malapit lang sa bahay namin yung meeting place kaya di ako nahirapan. Para syang
warehouse na ma-damo sa paligid.
"Oh p're! Buti naman at dumating ka pa!"
"Tss..."
Pasalamat nga kayo eh...! Iniwan ko pa si Janine. Buti nalang may pupuntahan rin sya.
Pagkadating na pagkadating nung mga kakalabanin namin, parang gusto ko ng mag back-out.
Si Siberia...NANAMAN.
May balak bang sirain ng tadhana ang plano kong layuan si Siberia? Diba sinabi ko na yun dati?!
Sus naman!!!
Talagang kasama niya pa si Camille eh noh? Alam kong sya yun, kahit naka maskara sila.
"Pwede bang bilisan natin toh?! Istorbo ka'yo eh!"
Same here...Same here...
Sa bawat suntok, at sapak ni Jared, hindi niya binibigay yun kay Siberia. Talagang iniiwasan
niya si Siberia. Pag kinakalaban naman sya ni Siberia, iwas nalang sya ng iwas
Tumatagal na yung laban; at bigla kong naalala si Janine
"
niya. Habang ginagawa ko yun, napapa-isip naman ako sa mga bagay bagay.
. . .
"Kung malaman mo kaya na Gang Leader ako...Matatanggap mo ba yun?"
Oops. Dapat sa isip ko lang yun.
"Hmm...?"
Uhh..A E I O U! Nakapikit parin siya pero...nagsasalita? Gising kaya siya? Narinig niya ba
yun?
"Uh, Janine. Siguro dapat umuwi ka na. Hatid nalang kita.."
Naghintay ako ng response pero wala. Phew, baka di niya nga narinig.
Kinarga ko nalang siya at dahan-dahang nilapag dun sa front passenger's seat. Kukunin ko na rin
sana yung seatbelt pero nung biglang...
"Ako na. Kaya ko na..."
,Sabay hawak sa kamay ko.
Tsk, gising na pala toh.
Habang hawak hawak nung isa niyang kamay yung kamay ko, kinuha niya yung seatbelt gamit nung
isa pa niyang kamay na di niya ginagamit. Si ako naman, kumalas na sa pagkakahawak niya sa
kamay ko at pumunta na sa driver's seat at nagsimula na mag-drive
J A N I N E
Habang nagmamaneho si Jared, nakatingin lang ako sa malayo. Nagulat naman ako nung nagpatugtog
siya, dahil dun sa kanta...
{When I'm with You by Faberdrive}
Saw you walk into the room
Thought I'd try to talk to you
Babe am I ever glad, you wanted me too
It's been two years to the day
Half the time I've been away
I know I'm not there enough but that's gonna change
"Shoot T_T"
Tuloy tuloy na yung mga luha ko.. Argh. Yun yung theme song namin dati ni Xyrus
"Uy, bakit?"
Coz I'm coming back, to show you that
I'm keeping the promise I made...
.CHORUS.
When I'm with you
I'll make every second count coz I miss you
Whenever you're not around
When I kiss you
I still get butterflies years from now
I'll make every second count...When I'm with-Napatingin ako kay Jared. Note: Sya yung pumatay nung radyo, di ako.
"Anong meron sa kanta at nasaktan ka?"
Rhyming yun ah...Pero teka, sasabihin ko ba? Eh bestfriend niya si Xyrus eeeh.
"Umm...theme song namin yun ng bf ko dati "
"Oh...
At, affected ka dahil mahal mo parin siya?"
"Ha? Ah, eh...May ginawa siya sakin dati eh. Hindi pa nga ako sigurado kung napatawad ko na
siya"
"Haha, bakit ba ayaw mo syang patawarin?"
"Kung ikaw lang yung nasa posisyon ko..."
"Chill, chill. O sige, sige ganito nalang. Patawarin mo na siya"
Wow, ang galing mag-negotiate. Pssshhh...pasalamat ka Jared ah.
Teka? pasalamat ka at...? Ano ba itutuloy ko dun? Wala na. End of my statement na yun =.=
"Tingnan mo tayo. Diba madami tayong nagagawang kasalanan? Pero kahit halos di na mabilang yung
mga sala natin, napapatawad parin tayo ni God. So kung siya, napapatawad tayo sa dinadaming
kasalanan natin, bakit di natin kayang patawarin ang iba na maliit lang ang kasalanan na nagawa
nila satin kumpara sa mga kasalanan natin? Diba?"
O_O Wow.
Yun lang. Wow *bow* (rhyming ulet?)
I was simply dumbfounded. Napa-isip talaga ako dun...Ay, hindi pala napa-isip. Napa-agree
Nung nakarating na kami sa bahay ko, niyakap ko si Jared bago siya umalis. Di ko alam kung
bakit ko ginawa yun pero parang "thank you" na rin para sa lahat ng ginawa niya, lalo na yung
advice na binigay niya kanina. Pagkapasok ko sa bahay, sinalubong ako agad ni Mommy.
"Anak, may bisita kang gwapo dun"
Dad: Anak, manliligaw mo ba yun? Ilalabas ko na ba yung sinturon ko?
O_O Ano toh?!
Nagmadali akong pumuntang sala, at dun...dun..dun ko nakita si
"Hi Janine.."
Si Xyrus
Hindi na ako nagpaligoy ligoy pa, at dinala si Xyrus dun sa may garden namin. Kailangan ko siya
maka-usap..
"Janine...Aalis na ako"
"Ha? Hindi pwede. Di pa kita nakaka-usap"
"Hindi yun. Aalis na ako. Pupunta sa ibang bansa"
"A-ano?! P-pero..."
"Bukas na yung flight ko at--"
"Xyrus, pinapatawad na kita!!!"
Nagkatinginan kami saglit, at bigla niya akong niyakap habang naka-ngiti...
J A R E D
Ano toh? Owh, panyo ni Janine! Nakalimutan niya!!!
Nagmaneho ako pabalik sa bahay nina Janine, at parang nakita ko siya dun sa garden nila kaya
dun dapat ako didiretso...
"Xyrus, pinapatawad na kita!"
Niyakap naman siya ni Xyrus...
...Ouch...
Oo na, oo na. Mahal ko na si Janine. Hindi ko lang talaga ma-amin. Alam kong marami na akong
pagkakataon pero pinalipas ko lang. Tsk, I'm regretting that.
Tsaka, bakit sa dinami dami ng tao sa mundo...Bestfriend ko pa magiging karibal ko?? Doble yung
sakit. -_Andito ako sa school ngayon. Break namin at hinahanap ko si Janine.
Hindi ko alam kung bakit ko sya hinahanap. Siguro gusto ko lang siya makasama o gusto ko ng
umamin. (kung kaya ko lang...)
Ayun! Andun lang pala siya sa court..
"Ewan ko sa'yo
"
J A N I N E
Pero pagdating naman sa laban, lalo akong nagaganahan dahil naglalabas ako ng sakit ng loob.
Masakit kasi. Masakit na malaman mong mahal mo ang isang tao, kung kelan ka pa niya iniwan.
Lalo na't hindi ko alam kung bakit niya ako iniwan.
Naglalakad lakad ako ngayon sa labas. Pagkatingin ko sa kanan, andito pala ako sa bahay ni
Jared. Naalala ko naman na sinabi ng mom niya na wala raw siya diyan. Tsk... Andaming mga
alaala na bumabalik. Dumodoble tuloy yung sakit.
Teka...
Shushi, may sumusunod sakin?! Nagpakita na nga yung sumusunod sakin pero naka "all black" sya,
at naka maskara pa.
Tumakbo ako ng tumakbo, at nung nakarating na ako sa malapit sa kanto, may biglang humila sakin
at tinakpan yung bibig ko.
"Ssshh.."
Camille...
Hinintay namin na lumampas samin yung naghahabol, saka kami lumabas sa kinatataguan namin na
pader. Yinakap ko nun si Camille.
"Salamat..."
"Hehe, wag ka na ngang malungkot. Pano tayo magbabakasyon niyan"
"Ha? Magbabakasyon?"
"Oo! Hello? Summer vacation!"
Oh. Nice...Sa sobrang pagka-depressed ko di ko napansin na summer na pala.
"Oh, haha. Eh san naman tayo magbabakasyon?"
"Sa Hawaii
"
Naks, asensado si Bespren ko ah. Haha, siguro kailangan ko rin kunin tong opportunity na toh.
Masyado ng maraming masakit na alaala dito. Tsaka kasama ko naman si Camille eh.
Buti nalang andito pa siya...
Chapter 9 preview
Sino itong taong nakalaman ng plano ng gang ni Jared na saktan si Janine, na...wala naman sa
gang?
At totoo nga ba, na isa sa mga dahilan kung bakit sinama ni Camille si Janine sa bakasyon ay
dahil nanaginip siya na may masamang mangyayari?
At ano tong sakit ni Camille? Diba kakasabi lang ni Janine na siya nalang kakampi niya maliban
kay Xyrus?
Chapter 9
___________________________________________________________________
X Y R U S
Simula nung umalis na ako sa gang na yun, ang saya saya na ng buhay ko. Dahil na rin kay
Janine, lagi nalang akong naka-ngiti. Sayang nga lang at di ko sya makaksama ngayong bakasyon
dahil pupunta raw sila ni Camille sa Hawaii.
Ako naman, wala pang na-iisip na gagawin ko buong bakasyon kaya nga naglalakad lakad lang ako
ngayon dito sa park.
"Boss, sumablay tayo eh.."
Ha? San nanggaling yun?
"ANO?! Mga walang kwenta talaga kayo?!"
Sinundan ko pa yung mga boses na naririnig ko at napunta naman ako sa maraming puno.
C A M I L L E
Gabe ang saya dito!!! Andito na kami sa Hawaii, sa Turtle Bay Resort. Si Janine nga eh, ayaw
tumigil kaka-picture.
Marami kaming ginawa dito.
Horseback riiding, scuba diving, helicopter tours, hikingat madami pa!
"Wahaha. Janine, di ka ba napapagod?"
"Hindi pa
Halika, dali! Dun tayo sa dagat, magd-drawing ako ^_^"
Haay. Kahit pagod na ako, pumayag parin ako. Gusto ko lang makita si Janine na masaya.
Napanaginipan ko rin kasi na may mangyayaring masama. May magtatangkang patayin si Janine. Oo
na, paranoid na kung paranoid; ang sakin lang ayoko syang mapahamak.
Parang kapatid ko na rin si Janine at ayokong nasasaktan sya. Kaya nga hindi ko hinayaang
makaharang si Jared sa friendship namin.
Obvious naman na may gusto sa kanya si Jared diba?
Ayun, tuwang tuwa si Janine nung makahanap kami ng magandang view nung dagat kaya umupo na sya
sa sand at nagsimulang mag-drawing. Ako naman, nakatayo sa tabi niya at nakatingin sa malayo.
May naalala lang kasi ako.. :-/
"ARAY SH--"
*boog!*
"Camille!!! Camille, okay ka lang?! Anong nangyari?!"
"W-wala. Okay lang a-ako. "
"Sure ka..? "
Tumango lang ako kay Janine at gumawa ulit ng pilit na smile.
Shoot.
I..I.."
Chapter 10
____________________________________________________________
X Y R U S
Pagka-uwi ko sa bahay, di parin ako mapakali. Naglakad lakad ako sa loob ng bahay namin
hanggang sa napa-upo nalang ako. Sa di ko malamang dahilan, kinuha ko yung mga papel na nasa
lamesa at binasa ko.
Teka...
Ticket toh ah? --Papuntang Hongkong?
"Ma, ano toh?"
"Anak, wag mong sabihing buong bakasyon mo e andito ka lang sa bahay?"
"Eh pero..."
"Wala ng "pero" "pero" anak. Bukas na yung flight natin eh"
Patay. Pano ko na p-protektahan si Janine ngayon?
____________________________________________________________
J A R E D
Hmm...
Matagal tagal na rin kaming walang laban ah. Ano na kayang nangyari?
Mapuntahan nga.
*MAYA MAYA*
"Mga tol, wala ba tayong laban? Tagal na ah"
"Ah...eh...teka"
Nagbulungbulungan sila pero di ko marinig.
"Pano na toh, di natin pwedeng sabihin sakanya na may balak tayong patayin si..."
"Oo nga, mahal niya yun eh. Baka mamaya, tayo pa ang madali nito"
"Ha?
Patayin sino? Mahal nino?"
"Ah, wala!!! wala!"
"Gusto lang namin...uhh...bigyan ka ng break!"
"Break?"
"Oo! Masipag ka kasi, at madami ka naring nagawa para samin kaya you deserve the break"
"Ok...?"
____________________________________________________________
J A N I N E
"Sige, mag-ingat ka Best friend ah"
"Ikaw rin, bye!"
Andito na ako sa airport ng Pinas. Ako lang kasi si Camille, ipapagpatuloy niya yung bakasyon
J A N I N E
Pagkadating ko sa bahay, parang walang tao. Ay teka, oo nga pala. Nag-bakasyon rin sina mommy!
Hmm...
Sa totoo lang, nung nasa Hawaii pa kaming dalawa ni Camille, marami akong napag-isip isip.
Unang una, napag-usapan namin ni Camille si Jared. Ayoko kasing may tension saming dalawa
tungkol sa topic na yun. Lam niyo yun? Ex ng best friend mo yung mahal mo ngayon. Kaya pinagusapan namin yun. Sa totoo lang, si Camille yung nagbigay sakin ng lakas ng loob para liwanagin
ang sitwasyon namin ni Jared.
KAYA! Pupuntahan ko siya ngayon. Nagbihis muna ako saglit, uminom ng tubig, at naglakad papunta
kina Jared. Habang naglalakad, may nakita akong couple na magkahawak kamay. haha, HHWW. Tsk.
Binilisan ko yung paglakad. Hay, bumabalik na lahat. Lahat ng alaala
Tumingin ako sa paligid ko at napansing andito na pala ako sa harap ng bahay ni Jared.
Ok, ok, kaya mo 'toh Janine!
Bago pa ako makapasok sa bahay ni Jared...
*bang!!!*
HALA HALA HALA! May nagpaputok! Tumingin ako sa likod ko...Wala naman ah! Pagkatingin ko ulit
dun sa pintuan nina Jared may mga lalakeng naka-itim at naka maskara.
"Hello, Siberia"
S**t, pano nila nalaman?! At sino ba sila?! Lalaban na sana ako, pero...
"Sino ba kayo?!"
Hinatak nila ako papunta sa van nila. Habang ako, nagpapadala lang. Hindi ko ginagawa toh para
magbago isip nila. Pagdating sa mga gang, tandaan niyo lagi na di magbabago isip nila pag
nahuli na nila ang kalaban nila.
Gusto ko lang malaman ang buong plano nila.
"Di mo na kailangan malaman
Aba, ang taray.
"
Maya maya, tumigil na yung van. Pinasuot nila ako ng coat, at shades tapos pagkalabas ko ng
van, nasa isang resort pala kami.
Eh? Di ko ma-gets plano nila..
_________________________________________________
X Y R U S
"Anak, maghintay ka nalang ah. Maya maya, aalis na rin tayo papuntang airport"
"Uh...Sige po ma, may gagawin lang muna ako"
Pumunta ako dun sa main headquarters nung gang ni Jared, a.k.a. ex-gang ko. Nagbabakasakali
lang naman.
Oh shoot, may palabas. Nagtago ako dun sa likod ng tanke pero nung nakita kong si Jared yung
lumabas, pinuntahan ko agad siya.
"Xyrus?"
"Sshh!!! Wag kang ma-ingay"
"Bakit ka nandito?"
"May kailangan kang malaman. Tungkol kay Janine"
"Janine? bakit, anong nangyari sakanya?"
"Tol...
May balak yang mga gang member mong patayin siya"
"ANO?! "
_________________________________________________
Chapter 12
_________________________________________________
J A R E D
shoot shoot shoot shoot shoot shoot shoot shoot shoot!!!
Bakit di ko napanisn yun?! PUTEK. Kailangan ko silang mahabol! Kung magtatanong kayo kung pano
ko nalaman kung saan nila dinala si Janine, sinabi rin yun sakin ni Xyrus.
Nag-drive agad ako papunta dun sa resort. Buti nalang alam ko yung daan. Nakapunta na ako dun
dati eh.
...Sorry Janine...
Sana pinaglaban nalang kita noon pa. Duwag lang talaga ako. Sorry talaga.
Pero wag kang mag-alala. Di na ako magpapaka-duwag.
"Not this time"
J A N I N E
Dinala nila ako dito sa isang kwarto sa resort. Nasa loob kami ng cottage, at as expected, nasa
upuan ako ngayon, nakatali ang mga kamay
Pero syempre dahil ako parin si Siberia
Habang naglalaro sila ng mga baraha dun sa kabilang
dulo ng kwarto, sinusubukan kong alisin yung tali. Pero syempre para di masyadong halata, e di
kina-usap ko sila
"Pwede ba, pakawalan niyo na ako?! Bakit niyo ba talaga ako dinala dito?! Sino ba kayo?"
Yes..malapit ng matanggal yung tali..
"Well, kung gusto mo talaga malaman..."
Konti nalang, matatanggal na yung tali...
"Mga gang members kami ni Jared"
. . .
Ano?!
"G-gang members...?"
"Oo. Hindi mo ba alam na gang leader namin siya? "King" yung codename niya acutally"
Iniwan ako ni Jared nun dahil alam niyang ako si Siberia. D@mn...
Di ko na alam anong gagawin ko. Nung narinig ko yung mga salitang yun, nawalan na ako ng pagasa. Para bang...nawala na ako sa sarili ko. Kaya...di ko na rin pinilit tumakas... :|
J A R E D
Nung nakarating na ako sa resort, saktong nakita ko yung iba kong mga ka-gang members. Pero
sigruadong may nagbabantay pa niyan kay Janine. Hmm...
Napatingin ako dun sa front desk. Nilapitan ko yung clerk at may binulong,
"Excuse me sir, I noticed a black honda accord car parked in the "no parking space" outside the
resort. Could you page the owner to park it somewhere else?"
"Of course sir. Thank you very much for your concern"
Sa mga ka-gang members ko yun. Kaya naman nung pin-age na nung clerk, nakita ko silang
tumatakbo palabas nung resort. Okay, here's my chance...
Iniwan nung ka-gang member ko yung susi sa clerk's desk, at dahil pumunta ng banyo yung clerk,
kinuha ko agad yung susi at pumunta sa kwarto nila. (Syempre may kasama ng room number yung
susi)
Pagkabukas na pagkabukas ko ng pinto, kaka-iba yung naramdaman ko nung nakita ko si Janine,
nakayuko at nakatali. S#!t. Way to go Jared.
"I-I'm sorry..."
Tumakbo kaagad ako sakanya at inalis yung pagkakatali nung kamay niya. Kaso lang wala eh,
parang wala siya sa sarili niya.
Yinakap ko siya. D@mn.
I really missed her....
"Janine...I'm sorry"
Nung narinig ni Janine na sinabi ni Jared yung pangalan niya, saka lang siya bumalik sa sarili
niya. Sinubukan niyang umalis sa yakap ni Jared.
"Get off me, you jerk.
B**llS#!t.
J A R E D
Nung narinig ko yung mga salitang yun...bumagsak yung buong mundo sa mga balikat ko. Ang sakit.
Parang may umapak sa puso ko.
--Pero di pwede. Di ako pwedeng sumuko ngayon. Patay kaming dalawa pag nakabalik pa yung mga
gang members ko.
"Janine.Mamaya mo na ako tarayan.Bilis kailangan na nating umalis dito bago pa sila
makabalik.Halika na, dali"
Hindi parin siya gumalaw. Tsk..
"Di ako nagbibiro, Janine. Gusto mo na bang mamatay?!"
Tiningnan niya lang ako nun. Naman oh! Dahil matigas ulo niya, binuhat ko na siya.
...Bridal style
...gubat...
"JARED DI KA MAKAKATAKAS!!!"
S#!t S#!t S#!t S#!t!!!
Tumigil muna ako at tumago sa likod ng malaking puno. Kailangan nilang maligaw. Hanggang
ngayon, wala paring imik si Janine. Hah. Wala talaga siyang paki-alam ah. Nung medyo tumagal
na, di ko parin siya binaba, I don't want to take any risk. Pero...nangangalay na rin ako.
Lagpas isang oraas na simula nung dumating ako sa resort. Nangangalay na rin ako...tsk...
Tumakbo ulit ako, kailangan naming maka-alis sa gubat na toh. Mga konting segundo
pa....napadpad kami sa...
Parang isla? Dagat? Buhangin? Gubat? AGH!!! Ang sakit na ng katawan ko...
Dahan dahan kong nilapag si Janine dun sa buhangin pero di ko na talaga kinaya. Nung nilapag ko
na siya, bumigay na rin ata yung katawan ko kaya nahulog ako sa ibabaw niya.
*umpf*
Magkadikit na yung mga noo namin. Mmhmm...D@mn. I missed her scent. Napapikit nalang ako.
Ng pagkalakas lakas...
"Yun ba yun?! T-Takot kang ma-m-matay?! a-alam mo ba kung gano kita kamahal?!!! Kaya kong
mamatay para sa'yo!!! PERO LUMIPAS NA YUN! SALAMAT AH? SALAMAT KASI PINARAMDAM MO SAKIN NA
BALIWALA LANG PALA NA MINAHAL RIN KITA KASI DI MO NAMAN PALA AKO KAYANG IPAGLABAN
"
:|
Di ko alam anong gagawin ko nung mga oras na yun. Yinakap ko nalang siya. Pinipilit niyang
makawala pero hinigpitan ko yung yakap
"Janine. I'm sorry...
Alam kong hindi sapat yun pero mahal talaga kita. Mahal na mahal na
mahal na mahal kita. I love you...and I'm sorry if you felt you had to earn that. Sorry kung
naramdaman mong kailangan mo pang paghirapan para lang mahalin kita"
"Oo. Siguro nga pinaramdam mo sakin na kailangan ko pang paghirapan ang pagmamahal mo. But it
doesn't matter anymore. Coz I give up Jared."
Sa lahat ng mga masasakit niyang sinabi, yung huli yung pa ulit ulit sa utak ko...
J A R E D
Tumayo ako tapos tumakbo ako papunta dun sa gubat, tumakbo ako ng tumakbo. Kailangan namin
makalabas dito.
"AAAAAGGGHHH!!!"
Sumigaw ako habang tumatakbo. Pang palabas ng sakit ng loob.
Gusto niyo malaman gano ko katagal tinakbo yung gubat? Hapon ako dumating sa resort, at
dumidilim na nun. Sinubukan ko pa lumabas ng gubat at...ayun nakabalik lang ako dun sa isla.
Nandun parin si Janine, dun sa inuupuan niya kanina, di parin kumikibo. Nilapitan ko siya.
"Wala ka bang paki-alam kung baka nga stranded na tayo dito?! Gusto mo na ba talagang mamatay?"
...katahimikan...
Matagal bago siya sumagot, pero di niya parin ako tinitingnan.
"OO. Para hindi na kita makikita. Para makasama ko na sina Ate Cybele at Kuya Cyro. Para
matakasan ko na lahat ng mga problema ko. At kung ikaw, gusto mo pa mabuhay, dun ka sa kabilang
dulo ng isla!"
Di ko na siya pinilit. Siguro kailangan niya lang ng oras para makapag-isip. Kumuha ako ng
kahoy tapos nag-drawing ako ng mahabang linya dun sa buhangin.
"O sige...Kung yan ang gusto mo. Ayan, may linya. Diyan ka sa side mo, eto side ko..."
Inirapan niya lang ako. Tsk. Bahala siya.
Teka...!!! Bakit di ko na-isip yun?! CELLPHONE! Kinuha ko agad yung cellphone na nasa bulsa ko.
WOOHOO! Ang dami kong nakuhang pagkain. Nung bumalik ako sa gubat, dun ko lang napansin na
puros fruit tress pala yun. Tapos gumawa narin ako ng apoy. Hindi naman sa malamig pero
kailangan na rin yun para pag umangat yung usok, baka may makakita dun sa resort tapos iisiping
"signal fire".
Hmm...Subukan ko kayang gumawa ng bahay kubo? Pwede naman diba?
*THUNDER*
Hmm. Muhkang uulan ah. Napatingin ako kay Janine.
S#!t nandun parin siya, naka-upo. Naka-tingin sa malayo. Parang di siya gumalaw buong araw. Ano
ba kasi problema niya?!!! --teka...Ano ba paki-alam ko?! Diba bahala na kami sa mga buhay
namin?
*THUNDER*
May naramdaman akong pumatak sa ulo ko. Hinawakan ko yung ulo ko, at tiningnan yung kamay ko
para siguraduhing hindi ipot. Hmm...
*plook!*
Naramdaman ko nanaman na may pumatak pero sa balikat ko naman. Tapos...
*VSSSHHH*
Tuloy tuloy ng bumuhos ang malakas na ulan. Tsk.
"Janine!!! Umalis ka na diyan!!! Magkakasakit ka!!!"
Oo na oo na, alam ko iniisip niyo. Kahit naman siguro ano gawin ko, mahal ko parin siya. Kaso
lang, di parin siya nagsasalita. NAMAN OH. Di ko talaga ma-intindihan mga babae!
Tumakbo ako papunta sakanya, at lumuhod sa tabi niya.
'Janine!!! Shete, di ako papayag na magkasakit ka! Kahit anong gawin mo, mahal parin kita!!!"
kaso lang wala eh! No reply talaga!!!
"Gusto...ko...ng...mamatay"
Hindi ko sinigaw yung mga susunod kong sinabi pero in-emphasize ko talaga yung bawat
salita
"Death is not meant to be an escape from all of your problems. It's where all of the things
you've done in your life comes back to haunt you."
Muhkang natauhan siya dun. Tiningnan niya ako nun, di ko masabi kung umiiyak na siya kasi
umuulan.
"Janine, yun ba ang gusto mo?!"
"M-maybe...M-maybe n-not"
Tumayo na siya nun at naglakad papunta dun sa mga puno. Hmm...Muhkang galit parin siya sakin
ah. Di bale nalang.
Sumunod rin ako, at pag-upo namin dun sa mga malalaking dahon na kinuha ko kanina, tinanggal ko
na yung polo shirt ko. (*no dirty thoughts please*)
"Magkakasakit k-ka kung di ka r-ri-rin magtatanggal ng damit"
"a-ayaw..."
"S-sa ganitong s-sit-sitwasyon, a-ano ba ang dapat g-gawin? Diba nurse y-yu-yung mo-mommy mmo?"
P[_]c|-|@, nanginginig na kami sa lamig...
Bakit kaya galit parin siya sakin? Kasalanan ko ba na gang leader ako? Kasalanan ko ba kung
gang hater siya? Kasalanan ko ba na nagkakilala kami? Kasalanan ko ba na mahal ko siya kahit
ganito ang sitwasyon namin? Ano na nga ba talagang mangyayari saming dalawa?...
Yun yung mga tanong na lumutang lutang sa utak ko bago ako nakatulog...
Chapter 15
[Jared's POV]
Pagka-mulat ng mga mata ko, ang unang una kong nakikta yung mala-anghel na muhka ni Janine.
Magkaharap kami at tulog na tulog siya. Hindi ko na nga namalayang hinawakan ko na pala yung
pisngi niya. Bigla kong naalala na galit parin sakin si Janine pero, parang...baliwala na rin
yun.
Nagulat ako nung gumalaw siya. Dahan dahan kong nilayo yung kamay ko na nakahawak sa pisngi
niya para di siya magising pero mas kinagulat ko nung aksidenteng lumapag yung kamay niya sa
kamay ko na nasa pisngi niya.
. . .
Katahimikan
. . .
Nung nagising na rin siya, hindi na ako nakagalaw. Nagkatitigan nalang kami. Naalala ko tuloy
yung pinaka-unang pagkikita namin. Umupo siya at linayo yung tingin niya sakin. Tsk. Nung umupo
na rin ako, tiningnan ko yung dagat.
"Janine, ligo tayo sa dagat"
"Bakit kaya mong magpanggap na okay lang ang lahat???"
Woah. Ang straightforward nun ah.
POV]
[Janine's POV]
Yung gabing yun, parang ang bilis ng mga pangyayari.Parang panaginip nalang. Isang panaginip na
pa-ulit ulit sa utak ko, kaya nananaginip tuloy ako ng gising.
Nandito ako ngayon sa gubat, kung bakit, eh kasi nandun sa may dagat si Jared. Ayoko na munang
nasa iisang area kami kaya ganito nalang. At kung nasa gubat naman siya, dun naman ako sa
buhangin, magmumuni-muni. Nung magdidilim na, sinubukan kong lumabas ng gubat kaso lang,
nakalimutan ko pala...ang laki ng gubat na toh. Tapos di ko pa namalayan na kanina pa pala ako
nandito.
*FLASH!*
Huh? Lumingon ako.
*FLASH!*
Pamilyar yung boses na yun ah. Sinubukan kong hanapin kung saan nangagaling yung boses. May
nakita na akong bahagyang anino ng tao kaya nilapitan ko.
"...Hazel?!"
(Kung hindi niyo na naaalala si Hazel, siya yung naging best friend ni Janine. Flashback at
either Chapter 5 or Chapter 6)
"Janine?! A-anong ginagawa mo dito?"
"Err...Mahabang kwento eh. Ikaw, anong ginagawa mo dito?"
"Kakabalik lang namin, at dun kami sa resort nakatira ngayon dahil may mga renovations na
ginagawa sa bahay namin"
"Oh..."
Kakaiba yung naramdaman ko nung mga sandaling yun. Parang wala ako dun. Parang pinapanood ko
lang yung sarili ko. Siguro masyado ng naging madrama yung buhay ko kaya...namanhid ako?
"Ikaw, pano ka napadpad dito?"
Ngayon ko palang naaalala, hindi pa pala alam ni Hazel na gang hater ako. Pero napag-desisyunan
ko, na kailangan ko ng taong mapagkakatiwalaan kasi mahirap rin yung nakatago ka nalang sa
isang sulok. Mas maganda kung may katabi ka sa sulok na yun at willing yung taon na yun na
maging "shoulder to cry on" mo. Yun yung ginawa ni Hazel, nung kwinento ko sakanya ang lahat
lahat na nangyari. Natapos kami nung lumabas na ang buwan.
"Eh nandito na ako ngayon, at pwede na tayong umalis!"
"Pero pano si...Jared"
Nagulat si Hazel sa sinabi ko. Maski ako nagulat. Sinabi ko ba talaga yun?!
"E di isama natin siya, tutal pareho naman kayong nagtatago ngayon, dun muna kayong dalawa
samin. Para at least, may sasabihin ka sa mga magulang mo"
"Sabagay..."
"Wag na. Kaya ko na ang sarili ko. Ipakita niyo nalang sakin ang daang palabas tapos aalis na
ako"
Pareho kami napalingon ni Hazel. Nandito si Jared? Bakit diko napansin yun? Kanina pa ba siya
nandito? O baka sinundan niya ako habang naglalakad lakad sa gubat. E di...narinig niya yung
mga kwinento ko kay Hazel? Shoot...
"Kanina ka pa ba diyan?"
"OO. Nung dumilim na at napansin kong wala ka parin...uh...nag-alala ako"
...katahimikan...
Naputol ang napaka-nakaka-ilang na katahimikan nung nagsalita si Hazel.
"HAHA! Nakakatawa kayong dalawa. Parehas kayong in-love sa isa't isa at alam niyo rin naman
pero in denial pa "
Hindi na natuloy ang aming kwentuhan nung tumunog yung cellphone ni Hazel, at pinapabalik na
siya nung mga magulang niya. Nung natanaw na namin yung resort, humiwalay na saamin si Jared
pero bago pa siya umalis, humarap siya sakin at tiningnan ako ng diretso sa mata.
"Goodbye."
Yun lang yung sinabi niya pero pakiramdam ko may iba pang sinasabi yung mga mata niya. Hindi ko
na nga rin ma-intindihan kung ano yung ibig sabihin nung goodbye niya na yun eh.
Nandun sa labas ng resort, naghihintay yung mga magulang ni Hazel, at bago kami tumuloy tuloy
sa paglalakad, lumingon ako para tingnan ulit si Jared. Tumatakbo na siya ngayon. San na kaya
siya pupunta? Ano na ba balak niyang gawin? Ako rin ba...ano na ba balak kong gawin? Hindi pa
malinaw sa ngayon eh. Dalawa yung kwarto na kinuha nung mga magulang ni Hazel, at dun kami ni
Hazel sa isa, habang dun sa kabila yung mga magulang niya. Nung gabing yun, hindi ako
makatulog. Baka insomnia na toh? Ewan.
"Mahal mo parin siya noh?"
Tiningnan ko si Hazel na nakadapa sa kama niya, nagbabasa ng libro. Kala ko ba matutulog na
toh?
"Hindi na rin importante eh...Ni di ko nga alam kung magkikita pa kami"
"Ano ba yan. Anong klaseng sagot yan?? Kahit di naman kayo nagkikita, diba bago ka matulog,
pagkapikit mo palang ng mga mata mo, siya yung unang una mong nakikita?"
Parang mind reader si Hazel... Tumango lang ako sakanya, tapos nginitian niya lang ako at
tumuloy sa pagbabasa niya. Nung sinubukan ko ulit matulog, pagkapikit ko ng mga mata ko, ayun
siya nga yung unang una kong nakita. Akala ko pa nga, siya yung mapapanaginipan ko nung gabing
yun eh...pero hindi...Ang mga taong lumabas sa panaginip ko...
Sina Mommy at Daddy.
Bakit kaya?
Chapter 17
Pagkatapos ng isang araw na pagpapahinga, nagpasalamat ako ng sobra sobra kay Hazel tsaka sa
mga magulang niya, tapos nag-desisyon na ako na umuwi saamin. Pinilit pa ako ni Hazel na
ihahatid niya nalang raw ako pero tumanggi ako.
Pagka-abot ko sa lugar namin, nagulat ako dahil pagka-labas ko ng taxi, may police yellow line
na nakapalibot sa bahay namin at madaming taong nakapaligid. Ayokong mag-isip ng kung anu-ano.
Pero hindi ko ata napigilan nung lumampas ako ng yellow line at lumapit pa dun sa
pinagkakaguluhan ng mga police. May mga lumapit sakin na police na pinipigilan ako pero nag
matigas ako.
"Paraanin niyo po ako, bahay ko po toh! Gusto ko lang po makita--"
Napatigil ako sa kaka-protesta nung lumapit sakin ang isa sa mga police.
"Ikaw ba si Siberia?"
Ha? Nawawala na ako sa sarili ko nun. Nakalimutan ko na walang dapat maka-alam na ako si
Siberia.
"O-opo...Bakit p-po?"
"May iniwang sulat sa'yo
Suspect?
Teka...ano ba
Pagkabukas ko, ang unang
Hindi naman siya sinulat
yung suspect"
talagang nangyayari dito?! Inabot sakin nung pulis yung sulat.
una kong napansin, kulay pula yung mga titik tapos puros capital pa.
gamit ang dugo pero pula lang talaga.
Quote
AKALA MO MAIISAHAN MO KAMI, SIBERIA?,
KUNG AYAW MONG MAWALA ANG MGA MAHAL MO SA BUHAY LALO NA YUNG MGA MAGULANG MO, KILALANIN MO ANG
BABANGGAIN MO. AYAW NAMING PINAGLALARUAN KAMI, KAYA PASALAMAT KA NA HINDI IKAW ANG TINIRA
NAMIN.
Pagkabasa ko palang ng sulat na yun, halu-halo na yung naramdaman ko. Nanginginig na yung mga
kamay ko sa kaba at takot, pero na-punit punit ko pa yung sulat sa galit. Dahan dahan akong
lumapit dun sa pinagkakaguluhan ng mga pulis, na parang naging slow-motion yung mga pangyayari.
Yumuko ako, pero wala akong nakitang bangkay o kahit ano.
"Janine? "
Kilala niya ako?! Teka...AYUN! NAAALALA KO NA SIYA!
"Tita Bethany!"
Nanay siya ni Camille! Pero teka, anong ginagawa niya dito sa ospital?
Chapter 18
"
Ayoko ng masyadong i-detalye yung mga nangyari nung pinuntahan ko sina mommy at daddy.
Pagkakita ko palang sakanila, mawawala na talaga ako sa sarili ko. They're in a COMA. BOTH of
them. Everything's too tragic. Kina-usap ako nung doktor pero hindi ako nakikinig sakanya. Ang
mga iniisip ko habang nagsasalita sya, ay kung pano ko mabibigyan ng hustisya yung mga magulang
ko. Paghihiganti nanaman ba ang solusyon?
Pagkatapos ng marami pang oras ng pag-iisip at pagbabantay kina mommy at daddy, nakapagdesisyon na rin ako. Tinawagan ko si Jared at pinapunta ko sya sa Room 2** nung ospital.
Syempre, akala nya room yun nina mommy at daddy. Pero pagkapasok niya, nakita nya ako,
katabi...si Camille, na gising na nung mga oras na yun.
Bakit ko kamo ginawa yun?
Kasi--"Wtf...Camille?!
"
Chapter 19
Gulat na gulat rin si Camille ng makita nya si Jared. Ako naman, tinitingnan ko lang silang
dalawa with a grin.
Alam kong mahirap intindihin kung bakit ko toh ginawa, gayun na alam kong mag-ex si Jared at
Camille. Sa totoo lang, dati I was given an opportunity...to scan Jared's phone
At dun ko
nakita ang isang folder na puros mga pictures at videos nilang dalawa ni Camille. Aaminin ko,
nung nakita ko yun, nasaktan ako, pero ngayon...ginagawa ko lang toh kasi gusto ko malaman kung
sino sa kanilang dalawa yung di pa nakaka-move on...or, malay niyo silang dalawa.
Ah basta! Gusto ko ng i-klaro ang mga kailangan i-klaro at isa na toh sa mga bagay na yun.
Gusto kong maging masaya si Camille, at si Jared na rin. Kung isa sa kanila ang di pa nakakamove on, I'll let Jared go ...or can I?
"
"Ahh..ok
"
Hay, lumalaki na ang tensyon sa kanilang dalawa, nasa gitna pa naman ako. Na-te-tensyon na rin
tuloy ako.
"Uhm...Iwanan ko muna kayong dalawa, I know the two of you have a lot to talk about "
Tumayo ako at nung malapit ko ng lampasan si Jared, hinawakan nya yung wrist ko. Bumulong sya
pero hindi sya tumingin sakin.
"Why are you doing this?"
"Let's just say...I'm not stupid "
Hindi galit o mataray yung pagkakasabi ko nun.
"Huh?
:"
"I know what it means when you still keep pictures and videos of you and your ex in your
cellphone. So I just want you and Camille to clear things out...and don't worry, whatever both
of you want is good enough for me to accept "
Lumaki yung mga mata nya sa sinabi ko. Natauhan siguro. Tuluyan na akong lumabas, at sa di ko
malamang rason, pagkasarado ko ng pinto...tumulo yung luha ko.
Dahil ba, alam kong may
chansang kailangan ko ng pakawalan si Jared? hindi. Siguro dahil halu halo nalang yung
nararamdaman ko? Ah ewan!
Pero dahil hindi ko napigilan...nakinig ako sa usapan nila
Binuksan ko ng konti yung pinto at, naka-upo na si Jared dun sa upuan na katabi ng kama ni
Camille.
"...Ano bang nangyari at, bigla nalang nag-plano ng ganun si Janine?"
Napakamot si Jared sa ulo. "Eh...Nakita nya kasi yung mga pictures at videos natin dun sa
cellphone ko"
"Tinago mo parin lahat yun?"
"Uh-oo, kasi--"
Bago pa nasabi ni Jared yung dahilan, na pati ako ay sabik na sabik na ring malaman, hinawakan
ni Camille yung kamay nya. ...err...
"Pwedeng lumapit ka? May ibubulong lang ako.."
Tumayo naman si Jared, at pagkalapit nya, bigla syang niyakap ni Camille na tuluyan ng umiyak
"!!!?"
"I'm sorry
Pinagsisisihan ko na pinakawalan kita, at inaamin ko mahal parin kita kaso lang
nung araw na kaka-usapin kita yung araw na nalaman ni Janine na mag-ex tayo...at parang nung
nakita kong pinapasaya ka ni Janine, at pareho kayong may nararamdaman sa isa't isa, umatras
nalang ako "
Pakiramdam ko, may umapak sa puso ko, nung narinig ko yung mga sinabi ni Camille.
"Tss. Nung una, oo, nasaktan ako dahil tinakot mo ako na hihiwalayan mo na ako, kaya napadpad
ako sa gang, tapos nung nalaman mo yun, lalo ka lang nagalit at talagang binaliwala mo nalang
ako. Kaya nagmukmok ako buong buhay ko sa pagiging isang gang leader at nung makilala ko si
Janine..."
Lumaki yung mga tenga ko dun sa parteng yun.
"Parang, tinulungan niya akong kalimutan yung sakit. Yung mabalik yung dati kong sarili"
Huminga siya ng malalim. "At Camille...Ayokong saktan ka pero--"
Sinubukan ni Jared na kumawala sa yakap pero nagmatigas si Camille.
"Jared...malapit na akong mamatay. Please, pagbigyan mo na ako kahit ngayon lang. Ito na nga
lang ang magiging huling hiling ko sa'yo."
"Ano bang gusto mong gawin ko?"
Hinarap ni Camille si Jared at tiningnan sya ng diretso sa mata pero umiiyak parin.
Hindi ko na talaga kinaya. Napaluhod ako sa sahig at nabitawan ko na yung pinto, kaya nakita
tuloy ako nina Jared at Camille. Tiningnan ko rin sila at punong puno na ng luha yung mga mata
ko.
"Janine, teka--"
Tumayo ako nun, at tumakbo palayo. Hindi na ako lumingon, basta tuloy tuloy lang sa pagtakbo.
At hindi man kapanipaniwala, nilakad ko yung daan galing sa ospital papunta sa school. Wag niyo
na tanungin kung gano kalayo yun kasi hindi ko rin alam. Ang alam ko lang, kahit gano man
kasakit yung paa at mga binti ko, kakatakbo, nangingibabaw parin yung sakit at pighati ng puso
ko.
Pumunta ako dun sa garden kung saan una kaming nagkakilala ni Jared. Tss, naalala ko pa tuloy
yun. Napapikit pa nga ako eh. Pero dahil ayoko ng isipin pa yun, tumalikod nalang ako para
umalis. Hindi ko na talaga alam kung anong gagawin ko.
"Saan pa ako kukuha ng lakas ngayon.. "
"Sakin"
Lumingon ako dun sa boses. May lalakeng nakatayo dun sa may bench na parang swing, at kaka-iba
yung moment na yun. Medyo mahangin tapos malabo pa yung tingin ko dahil sa mga luha. Pero
kilalang kilala ko parin yung taong yun.
"Xyrus... "
Lumapit siya sakin at nagkatinginan kami. Bago pa ako nakapagsalita, napaluhod nanaman ako sa
sahig. Argh. Ngayon ko na naramdaman yung sakit ng mga paa ko. Lumuhod rin si Xyrus at inangat
yung muhka ko ng dahan dahan.
"Ikaw kasi eh. Lalakad-lakad ka diyan ng napakalayo tapos di mo rin naman pala kaya"
Sa di ko malamang dahilan, niyakap ko si Xyrus. Na-miss ko siya. Yung mga pang-asar nya,
yung...yung lahat. Na miss ko yung best friend ko
"Bakit ang tagal mong hindi nagparamdam, san ka ba kasi nagpupupunta??! Na miss kita, Xyrus"
Binuhat ako ni Xyrus ("bridal style") bago nagsalita.
"Wag tayo mag-usap dito"
Tumango nalang ako at dinala nya ako sa kotse nya, tapos pumunta kami sa Starbucks. Nung meron
na kaming kape, binalot lang kami ng nakaka-ilang na katahimikan. Err...
"Paano mo nalaman lahat ng nangyayari?"
"Matagal na akong nakabalik galing sa out-of-town trip namin ng parents ko. At ever since then,
I've been observing you...and Jared"
"Haha, so stalker ka na ngayon?"
"Nah. Curiosity--"
"Kills the cat :-P"
"Oo na, oo na "
..katahimikan..
"Ikakasal na nga pala ako.."
" ...Talaga?"
"Yeah. Arranged marriage siya actually, pero nakilala ko rin naman yung babae dun sa out-oftown trip namin, and I figured...Why not?"
"Oh..."
"Tutal, sabi nina dad na ikakasal nalang kami pag-naka graduate na kaming dalawa, so fine by
me"
"May picture ka ba nya? Hehe"
"Wala eh. Di pa naman ganun katindi yung relationship namin. Pero I'll let you meet her one
day. Tsaka, hindi naman talaga yun yung point dito, diba?"
"Huh? E..ano pala?
"
what the--??"
"
"So? Letting your heart be the boss of you doesn't exactly fit in your situation, doesn't it?"
"
Yeah...you're right"
"I can't further explain right now, I have another appointment. But do me a favor, will you?
Think about what I've said "
And he left me there...hanging by a moment. Tsk.
-THE NEXT DAYBumalik ako dun sa ospital with a full decision; kung ano man yun, malalaman nyo nalang mamaya.
Pumunta muna ako dun sa kwarto nina mommy at daddy para tingnan yung kalagayan nila tapos
pumunta na ako dun sa kwarto ni Camille. Nandun si Tita Bethany, nag-aayos ng mga gamit.
"Good morning po tita
"
...Patay na si Camille...
Ang mas masaklap pa, sa saktong oras na namatay si Camille...namatay rin sina mommy at daddy.
ANO BANG NAGAWA KO?! BAKIT PINAPARUSAHAN AKO NG GANITO?!!!
Wala na.
Wala na silang lahat.
---
Mahirap mang paniwalain, nandito ulit ako ngayon sa lugar kung san una kaming nagkakilala ni
Jared. Naka-upo ako ngayon dito sa puting bench na parang swing at nag-gigitara ulit ako pero
kung anu-ano lang ang tinutugtog ko. Lahat ng attensyon ko nandun lang talaga sa gitara pero
nawala rin yun ng naramdaman kong may umupo sa tabi ko.
"I'm ready to listen.", sabi niya.
Tinawagan ko kasi si Jared at sinabing magkita kami dito. Marami akong sasabihin sakanya,
maraming ipapaliwanag, maraming aaminin.
"Bago ko simulan, gusto ko lang malaman mo na lahat ng sasabihin ko sa'yo ngayon ay walang
kinalaman sa...sa...p-pagkamatay ni C-Camille"
Napalunok pa ako nun. Mahirap parin bitawan ang mga salitang yun, isang linggo palang ang
nakalipas simula nung...nung...n-namatay si C-Camille.
"Nung una, akala ko, oo, may kinalaman tong mga sasabihin ko sa'yo sa pagkamatay ni Camille.
Pero hindi pala. Ginawa ko lang yun na excuse dahil gusto ko lang sisihin ang sarili ko."
"Teka, Janine...naguguluhan na ako"
"I'm letting you go, Jared"
He froze. Err...masyado ba akong naging straightforward?
"Letting go means accepting the things that cannot be. But that doesn't mean you have to stop
loving me, right?"
"You don't understand. I'm letting you go, and I want to move on. Masyado ng madaming nangyari
at kahit gano nating subukang ayusin toh, laging may nangyayaring hindi maganda. Parang, lahat
nalang mawawala kapalit lang ng pagmamahalan natin. Hindi yun sapat na dahilan, Jared. Hindi ka
pa ba napapagod? Kasi ako, pagod na"
"..."
Hindi na siya makatingin sakin. Nakayuko nalang siya.
"Hindi ko na ata kaya na laging may mawawalan sakin na mahal ko sa buhay. Ayokong ikaw na ang
sumunod, kaya ngayon palang, pinapakawalan na kita. Gusto kong magsimula ulit. Gusto kong
alisin si "Siberia the Gang Hater" sa pagkatao ko. Gusto kong maging masaya"
Matgal bago siya nakasagot. Hanggang sa, inangat niya yung ulo niya at tinignan ako ng diretso
sa mata. Parang ang dami niyang gustong sabihin, at kitang kita sa mga mata niya yung lungkot.
Matubig tubig na nga yung mga mata niya.
"Kung saan ka masaya, dun na rin ako masaya"
Ngumiti sya pero alam kong pilit lang yun. Pati yung pagkakasabi niya nun, parang halfheartedly lang. Pero na-appreciate ko parin yung pagpayag niya. Ganun niya ako kamahal. Pero
hindi ako magsisisi sa desisyong ito.
"But remember, I will never stop loving you. I can't and I won't. All I can do is keep a
distance."
Yinakap niya ako ng mahigpit. Hindi ko na napigilan at yinakap ko rin siya pabalik.
"That's good enough for me
"
Hinigpitan niya ang yakap niya saakin at sinubsob ang muhka niya sa may bandang leeg ko.
"I'll miss you...I'll miss this scent...I'll miss everything..."
Napangiti lang ako dun. I'll miss him too...
Kumalas na siya sa yakap at nilapit ng ilapit yung muhka niya sakin. ...Goodbye kiss?. Dahan
dahan ko siyang tinulak palayo, at talagang litong lito yung muhka niya.
At dun...dun na nagsimula ang bago kong buhay. Dun ko rin inakala na hindi ko na ulit makikita
si Jared.
Pero...ito pala ay isang maling akala
----------------------------------------------------------------------------------------Chapter 22
J A N I N E
Isang taon na ang nakalipas. At gaya ng sinabi ko dati, gusto kong tanggalin si "Siberia the
Gang Hater" sa pagkatao ko, at yun nga ang nangyari. I'm now just an average person living a
normal average life. 4th year high school na nga pala ako; I'm livin` the senior life.
Pero pero pero, di ako nakatira mag-isa. Nung nalaman ng mga kamag-anak ko na namatay na
sina mommy at daddy, si Uncle Ken yung unang nag-prisinta na tulungan ako. Sa lahat ng mga
uncles ko, sakanya ako pinaka-close. Meron silang bahay na di ginagamit dito sa Manila at dun
niya ako pinatira kasama yung dalawa niyang anak na mga pinsan ko rin. Pareho silang lalake na
identical twins at mas matanda sila sakin ng dalawang taon; sina Kuya Kaori at Kuya Kazuo. Kung
napapansin nyo, may pagka-Japanese yung mga pangalan nila. Japanese kasi yung nanay nila kaya
half sila at pramis mga mistiso yun. Si Kuya Kaori, may pagka-brown yung buhok niya na medyo
mahaba. Sa kanilang dalawa, siya yung masiyahin at makulit--> click! At si Kuya Kazuo naman,
itim talaga yung buhok niya at ma-ikli. Sa kanilang dalawa, siya naman yung minsan tahimik,
pero napapakita niya parin na he cares about you in his simple ways--> click!
Magka-iba pa sila in many other ways, pero pareho silang...overprotective!
*bzzt! bzzt! bzzt! bzzt!*
Esh, nakakakiliti kaya yung vibration ng phone kapag nasa bulsa mo.
"Hello?"
"HOY PINSAN NAMING NAPAKAGANDA!
Haha, hulaan niyo kung sino toh.
"Yes, pinsan kong napaka-gwapo?"
"Ehem."
"Ay, ay. MGA pinsan ko pala na kambal na napakagwapo
"
"
"O sige sige payag kami, Janine. Pero, MAG INGAT KA, ah?"
"Oo na po
Sige na, madami pa akong gagawin. Bye mga kuyang kambal na pinsan ko na
napakagwapo! Lab you both"
Pagkababa ko nung phone, may lumapit sakin pero di ko makita yung muhka dahil natatakpan ito ng
tambak tambak na mga gamit na bitbit nya.
"Bespren, tulong naman diyan!"
Ay, si Hazel pala. Haha. Nilapag ko yung ibang gamit na bitbit nya at sinimulan na namin ang
pag-aayos. Nandito kami (ako, si hazel, at yung buong members ng student government body)
ngayonn sa venue ng prom namin. Yung lugar, parang "ballroom dancefloor" yung dating niya kasi
ang lawak tapos ang ganda pa nung tiles...Parang hindi halatang tiles. Nasa loob ito ng isang
hotel, at may access pa kami sa garden na nasa labas lang. Ni-rent lang ito ng school namin
kaya talagang ma-ingat kami sa mga gamit dito.
Malapit ng mag 7 PM, at sa wakas makaka-uwi na rin ako! Na-una na silang umuwi lahat kaya ako
nalang natira dito. Ni-lock ko na yung mga pintuan tapos lumabas na ng hotel.
Naglakad ako ng naglakad hanggang sa nandito na ako sa kalyeng madilim. May mga footsteps akong
narinig na sumusunod sakin kaya lingon ako ng lingon, pero dahil madilim nga, wala akong
masyadong makita. Hanggang sa...
"Boo! HAHA"
Nagulat ako nung may lalakeng biglang sumulpot sa harapan ko, na tinututukan ako ng baril.
. . .
Nag-freeze ako dun. Parang na-shock yung brain ko, na hindi na ako naka-galaw. May iba pang mga
lalake na dumating, at dun ko lang na realize na...
gang pala sila.
It's been a long time since nakakita ako ng gang. Let alone, na ambush ako ng isang gang.
Worse, unwanted memories started flowing back.
"Wag kang mag-alala, Miss. Hindi ka namin sasaktan, wag ka lang pumalag"
Hinahawakan na nila ako sa braso ngayon. Tawa sila ng tawa at hindi na nakatutok sakin yung
baril pero natatakot parin ako. Natatakot ako pero hindi parin ako makagalaw.
Nung nilagyan nila ako ng blindfold, lalo akong natakot. Di ko na alam anong sunod na
mangyayari...
armor ko kaya?
Napabitaw naman sakin yung mga nakahawak sa braso ko kanina kaya napa-upo ako sa sahig. Ang mga
sumunod na tunog na narinig ko ay parang mga taong nagbubugbugan. Nagulat nalang ako nung may
bumuhat sakin 'bridal style', tapos naramdaman ko na tumatakbo na kami. Nakaramdam rin ako ng
parang ma-init na tubig na dumadaloy sa muhka ko. Yun pala...umiiyak na ako. Bakit kaya?
Dahil ba sa takot na naramdaman ko kanina, o dahil sa may naalala lang ako na di kanais-nais?
"Ssshh. You're safe in my arms"
Lalo lang akong napa-iyak dun sa sinabi nung lalakeng yun. Oo, hindi ko siya nakikita pero sa
boses palang, alam kong lalake na siya. I cried hard in his chest, even though he was a simple
stranger. I didn't know why, though. I just did.
Takbo parin siya ng takbo hanggang sa nakarinig ako ng umaagos na tubig. Parang waterfalls.
"Sh`t. Nasundan parin nila tayo!"
Tumigil na ako sa pag-iyak pero bumalik yung takot ko nung narinig ko ulit yung mga boses nung
mga lalaki kanina, kahit medyo malayo nga lang yung mga boses nila
"Wala ka ng takas ngayon!!!"
Kalmado parin
yung lalakeng karga ako, at naramdaman kong medyo nag-lean forward kami.
*SPLASH!!!*
Bigla nga kaming tumalon at naramdaman ko ang lakas ng pagbagsak ko sa tubig. Medyo masakit.
Siguro mataas yung pinagtalunan namin. Nung naka-lubog na ako sa tubig, tinanggal ko na yung
piring sa mga mata ko, at dun ko naman narinig ang isa pang *splash!*. Muhkang may isa pang
tumalon.
Parang naging slow-motion ang lahat nung nakita ko siya. It's been a long time--Naputol naman
ang mga iniisip ko ng napansin ko na nalulunod na pala ako. Pumikit na ang aking mga mata at
naramdaman kong pabagsak na ako ng pabagsak. Ang imahe ni Jared ang huli kong nakita bago
tuluyang binalot ng dilim ang aking paningin.
Etong parteng ito, hindi ko alam kung panaginip lang ito pero nung akala kong malulunod na ako,
may naramdaman akong mga kamay na tila binuhat ako sa ilalim ng tubig pataas. Pataas kami ng
pataas hanggang sa naramdaman ko na ang malamig na hangin at narinig ko na muli ang ma-ingay na
agos ng tubig. Akala ko lumulutang na ako ng mga oras na yun...binubuhat lang pala.
Nilapag ako ng taong yun sa lupa, at hingal na hingal siya. Tinaboy nya ang mga basang buhok
na nakaharang sa muhka ko, at may matagal na katahimikan,
...bago ko naramdaman ang mga labi niya na lumapat sa mga labi ko.
Hindi ito halik. Ito ang tinatawag na "CPR". Naka-sara parin ang mga mata ko ng nakahinga na
ako ulit. Pagkabukas ng mga mata ko, ito ang muhkang unang lumantad saakin:
-Click!
--Ang muhka na sa di ko malamang dahilan ay kahawig ni Jared; ang muhka na nagligtas sa buhay
ko; ang muhka na ang pangalan ay...
"
Jaren...Argh. Ang saklap noh? Kahawig niya na nga si Jared sa muhka, pati ba naman sa pangalan.
Jaren...Jared...Jaren...Jared...
"I'm just...
...Wait--WHAT?!
a gang hater."
"You're a...WHAT?"
"A gang hater. You should know what it's like...right Siberia?"
...And he just called me WHAT?
"I don't know what you're talking about"
"Don't play dumb with me. Ikaw yung pinakamagaling at pinaka-mabangis na gang hater dati,
diba?"
"Argh. Fine. Pero ikaw na mismo nagsabi, DATI. Dati pa yun. Tsaka sino ka ba? Bakit mo ako
niligtas?"
"Let's just say...I used to be your number one fan. Nung naging gang hater na ako, wala ka na
pala. Pero hanggang ngayon in-oobserbahan parin kita"
"Ano yun, stalker kita?"
" Basta"
Grabe kahit tawa nya parang yung tawa ni
"
"Oh. Right, right, stalker nga pala kita. :} I find it creepy though"
"No. It's ironic. Ako na pala ang magliligtas sa dati kong iniidolo. Tss"
No comment nalang ako dun. Nung nagsimula na kaming maglakad pa-uwi, binalot na kami ng nakakailang na katahimikan. Parang may gusto akong sabihin...ewan. Ano ba dapat kong sabihin?
"Kilala mo ba si Jared?"
Ay. Teka!-"Ha?"
WOOH. Buti nalang di nya narinig. Nasabi ko pala yun ng malakas >_<
"Wala, wala. Sabi ko, andito na tayo"
Haay...Pramis, napagod ako ng husto sa araw na toh. Masyadong madami na ang nangyari. Sobrang
inaantok na akooo...I want to head straight to bed. Bigla namang nawala ang antok ng,
J A R E N
Medyo mahaba yung naging usapan namin nung mga pinsan ni Janine. Ang tindi nila sa mga tanong
eh. Kung ano man yung mga pinag-usapan namin, bawal ko raw sabihin. Malalaman nyo rin raw
balang araw ;]
Pero bago ako umalis, pinayagan nila akong magpaalam kay Janine. Kaya ayun, umakyat ako
papuntang kwarto niya.
*Knock. Knock.*
Walang sumagot. Kumatok ulit ako at nung wala talagang nagsalita, pumasok na ako. Hmm...a bed,
two cabinets, a study desk, and everything you can find in a bedroom but no Janine.
Napansin ko na may isa pang pintuan, at ng buksan ko iyon.
O_O
Si Janine, naka-upo sa sahig at naka-sandal sa may bathtub tapos naka-pajamas na at nasa loob
ng bibig nya yung toothbrush niya pero tulog na siya.
Hindi ko na napigilang tumawa.
Talaga bang ganito na katindi yung antok nya at hindi na siya naka-abot sa pagtapos ng
kanyang pagsisipilyo?
Lumuhod ako sa tabi nya at dahan dahang tinanggal yung sipilyo sa bibig nya. Nilagay ko ito dun
sa may lababo tapos kinuha ko rin yung maliit na twalya na nakasabit doon at ginamit ito sa
pagpunas ng bibig ni Janine. Nung tapos ko ng punasan yung bibig nya, napatitig ako sa mga labi
nya.
"Hmm...Jared..."
Upon hearing that name, my jaw clenched. I carefully laid her on the mattress and noticed the
forelocks that drooped and blocked her eyes. I slowly placed them behind her ear then caressed
her cheeks with the back of my hand.
"Sorry. I just don't like Jared for you. "
Those were my parting words before I completely left.
PART 2
J A N I N E
Pagkabukas ko ng mga mata ko...err...nasa kama na ako? Pano nangyari yun? Teka, ang huling
naaalala ko, nagsisipilyo ako tapos...WALA NA. Baka nakatulog ako sa banyo? Pero kung ganun,
pano ako napunta sa kama ko?
*FLASHBACK*
Naramdaman kong lumutang ako sa ere tapos nandun yung pamilyar na amoy ng pabango ni...
"Hmm...Jared..."
Dahan dahan ko ng naramdaman yung kama ko pati ang isang kamay na hinaplos yung pisngi ko.
"Sorry. I just don't like Jared for you"
*END OF FLASHBACK*
Uh-oh. WAAAAA. Nangyari ba talaga yun?! Ano ng sasabihin ko kapag nakita ko si Jaren?--Teka,
teka. Bakit pa, e di ko na siya makikita, diba? Ni di ko nga alam kung nasaan siya, basta yung
mga dapat malaman. Ang alam ko lang ay siya si Jaren--Period.
*..Pagkatapos ng klase..*
Hindi pa tapos yung ginagawa namin dun sa hotel kaya pagkatapos nung klase, hinatid kami (ang
student government body) ng school bus dun sa venue ng prom namin. Magkatabi kami ni Hazel sa
loob ng bus at naka-upo siya doon sa may bintana.
On the way, bigla niya nalang akong pa-ulit ulit na kinalabit sa braso with matching wide-eyes,
parang ganito ---> O_O
"Ano? Ano??"
"S-si...si...si..s-si...."
Pa-ulit ulit parin siya sa pagyugyog sa braso ko. Sumasakit na kaya.
"Ha? Sino!?
"
Dahil mukhang speechless parin tong si Hazel, sumilip na ako doon sa bintana. At doon nga
tumambad saaking paningin ang isang grupo na nagkaka-gulo. Teka, sila yung grupo na nagtangkang
saktan ako dati! Oo, yung gang na yun! Yung araw na nakilala ko si Jaren! Pero sakanilang
lahat, nabigyang diin yung lalakeng nasa gitna.
"Si.....si...."
Nahawa na tuloy ako kay Hazel
"Oo!!! Si--"
"Si Jared
"
Nagulat ako nung nakita niya ako. Nagtinginan kami hanggang sa nakalayo na yung bus at nawala
na siya sa paningin ko.
Nag-iilusyon ba ako? Hindi naman diba? Nakita rin ni Hazel eh! Si Jared nga yun! Pero teka,
anong meron? Anong ginagawa niya dito? Bakit mukhang involved parin siya sa gang?
Yan nanaman yung mga milyong-milyong tanong... >_< Pero, pero...Pano kung sundan niya kami
papunta sa hotel?
"Pano ba yan Bes, mukhang ayaw kayong paglayuin ng tadhana"
"Ah hindi! Erase erase erase! Hindi yun si Jared! Imposible..."
"Hala. Malala na yan bespren. Nakita mo na nga mismo eh. With your own two eyes, nag-deny pa?
Hahaha...Mahal mo parin noh?"
"Ha? Ah...u-uhh... "
Hindi ko nalang sinagot yung tanong iyon ni Hazel. I left it unanswered. Ewan. Maybe I don't
want to answer it...coz the answer is clear at the core but blurr at the edges. --nosebleed
*FAST FORWARD*
Habang tuloy kami sa pag-ayos nung venue, may nakalimot na magsarado nung sliding door kaya
naman nung dumaan yung medyo malakas na hangin...
*WOOOOSH!!!*
Lumipad palabas yung ibang mga balloons. Nakakatawa nga yung scene eh, para kaming
nakikipaghabulan dun sa mga lobo.
"Woops woops! Sige, guys, ako nalang kukuha"
Lumabas ako dun sa may fountain para kunin yung mga lobo. Nung isa nalang na lobo ang natira,
nakipaghabulan ulit ako kasi medyo mahangin pa nun. Lumayo ng lumayo yung lobo hanggang sa
nahulog ito sa tubig ng fountain. Nasa may garden na kasi ako at nung pinulot ko na yung lobo,
may nakita akong reflection ng isang tao doon sa tubig na katabi ng reflection ko.
*PAAAK!!!*
Masyadong mabilis yung pangyayari. Naputol yung mga sinasabi ko dahil bigla nalang sumugod si
Jared---teka. Si JARED?! OO, SI JARED NGA! Sinuntok niya si Jaren!
"Teka lang naman tol, alam kong gang leader ka at gang hater ako pero wrong timing ka naman eh.
Kita mong may ka-usap akong babae? Ang bastos mo dude. Mamaya na tayo mag-riot"
Jaren say whaaaat?!!!
Susuntukin na sana ulit nin Jared si Jaren kaso inawat ko siya. Hinila ko siya palayo kay Jaren
para makapag-usap kami.
"Ano sa tingin mo ginagawa mo?!"
Nandoon parin ang galit sakanyang mga mata.
"Ano sa tingin mo ginagawa mo, flirting with that moron?!"
"That moron is the one who saved me from your freakin` gang who nearly harmed me the other
night!"
Napatahimik naman siya dun. Ewan ko, bakit ba di ako masaya na nakita ko ulit si Jared? Yung
mga inaasta niya kasi eh.
"...I'm sorry. Nagulat lang ako. Pinagtanggol mo siya"
Hindi ko pinansin yun.
"Nasa gang ka parin?"
"Oo. Nung umalis ka, kala ko kaya ko yung sinabi mo na mag let go at mag move on, pero hindi.
Without you, everything's just impossible. Kaya nilabas ko lahat ng galit at lungkot ko sa
pagiging gang leader. It's my only escape, Janine. My only escape from that bittersweet memory
which is you."
I'm...speechless.
"P-pero...bakit ako, kinaya ko"
"Ewan ko. Siguro dahil hindi mo na ako mahal."
"Mahal mo pa ba ako, Janine?"
YesNoMaybeIDon'tKnow?.
Kaka-iba yung pakiramdam ko sa scenario na yun. Kung i-focus mo sa foreground, makikita mo
kaming dalawa ni Jared na magkaharap tapos kung i-focus mo sa background, parang nasa gitna
namin si Jaren pero nasa likod talaga siya, pinapanuod kami.
Nakita ko sina Jared at Jaren na ang sasama ng tingin sa isa't isa. Yung para bang may gusto na
silang gawin sa isa't isa pero nagtitimpi nalang sila at dinadaan nalang sa titig.
"Bye."
Mabilis niya akong hinalikan sa pisngi tapos umalis na. >_<
"You owe me one."
Nagulat naman ako, nasa tabi ko na bigla si Jaren. Ang bilis rin nito kumilos.
"'owe' 'owe' ka diyan. Owe mo mukha mo :-P"
"E kung di ako nagsalita kanina, hindi ka na tinigilan ni Jared hanggang sa magbigay ka nalang
ng pilit na sagot.Tama ba?"
"...Tama
"
...katahimikan...
"Sige, alis na ako. Tutal marami ka pang kailangang tapusin."
Tumango nalang ako at nagsimula na siya maglakad palayo. Sa kalagitnaan, tumigil siya tapos
lumingon.
"By the way, kung mahal mo talaga si Jared, hindi ka dapat nagdadalawang isip ngayon."
Sinabi niya yun ng nakangisi, tapos umalis na siya.
Nung bumalik na ako sa loob, syempre tanong sila ng tanog kung bakit ang tagal ko sa labas.
Wala akong sinagot. Abalang abala ako sa pag-iisip. Napa-isip kasi ako ng todo todo dahil dun
sa sinabi ni Jaren eh. Paano kung tama nga siya? May point naman talaga siya diba?
"Janine, eto na nga pala yung mga pinaprint raw natin kay Ma'am."
Tinitigan ko lang yung mga papeles na inaabot ni Danielle (ang school secretary) saakin.
Snap out of it Janine. Nawawala ka nanaman sa sarili mo.
"H-huh? Oh..yeah. Thanks
"
"Tsaka guys, may announcement nga pala galing sa principal natin. Pwede raw
prom partner na di taga-school natin."
tayong magdala ng
Nakatanggap ang sinabi ni Danielle ng mga sari saring reaksyon; pero karamihan naman saamin ay
natuwa sa naging desisyon ng principal. Ako naman...
O, Janine. Ano nanaman iniisip mo? Sina Jared at Jaren nanaman noh? Siguro iniisip mo kung sino
sakanila ang dadalhin mo sa prom noh?
Nababaliw na nga siguro ako. Nakikipagtalo na ako sa sarili ko.
Kung si Jared ang dadalhin mo, baka isipin nya na ang imbitasyon na yun ay nagpapahiwatig na
mahal mo parin siya. Kung si Jaren naman-"Sige Bes, uwi na ako ah?"
"Okay, ingat"
Ano Janine, si Jared o si Jaren?
"Kami rin Janine, alis na rin kami. Wag ka ng magpa-iwan dito ng matagal, uwi ka na rin. Baka
maabutan ka pa ng mga loko loko diyan sa kanto"
"Sige, thanks"
Sino ang gusto mong maging prom partner, the gang hater or the gang leader?
Aishh...Tama na nga sa mga tanong. Uuwi nalang ako, and this time, magpapahatid na ako kina
Kuya Kaori at Kuya Kazuo.
Bakit, ayaw mo bang maligtas ka ulit ni Jaren? So, kay Jared ka na nga?
Waaaaaaaaaahh!!!
*..PAGKADATING SA BAHAY..*
Kumakain kami nun nung shinare sakin nina Kuya Kaori at Kazuo yung balita.
"Janine, may family reunion nga raw pala tayo, according to dad"
"Oh? Kailan at saan raw?"
"Bukas, doon sa isa sa mga resthouse ni dad"
Ang sosyal talaga ni Uncle Ken
"Teka, bukas na? Bakit ngayon niyo lang sinabi sakin >.<"
"Ehehe, sensya na, nakalimutan lang. Tsaka ayos lang yun noh, hindi naman toh parang prom na
kailangan ka talagang ma-inform ng maaga para makapaghanda"
...Sa dinami dami ng events, prom pa talaga yung napiling banggitin eh noh?
"Ok, fine"
Nung gabing iyon, nung matutulog na ako, di ko parin maalis sa isip ko yung prom thing. Pa-ulit
ulit sa utak ko, "Si Jared o si Jaren?" hanggang sa nakatulog na ako kaka-isip sakanilang
dalawa.
~
Tiningnan ko ng maigi yung taong nasa harapan ko... si Jared. Palapit siya ng palapit saakin.
Tapos bigla ko namang napansin na may malaking salamin sa gilid ko. Nung tiningnan ko iyon,
syempre nakita ko yung reflection ko pero nung tiningnan ko yung reflection ni Jared...si Jaren
yung nandoon.
Nilapit nya ng linapit yung mukha niya saakin hanggang sa nagdikit ang mga labi namin.
Pagkatingin ko naman doon ulit sa salamin, si Jaren yung humahalik saakin. Pinikit ko ang mga
mata ko at pagkbukas ko ulit ng mga ito, si Jaren na yung nasa harapan ko na hinahalikan ako.
At pagtingin ko naman doon sa salamin, si Jared yung nandoon.
Nung humiwalay na siya,
"Janine...Si Jared at ako ay..."
~
Bigla akong nagising na humihingal. Panaginip lang pala yun. Pero...Ano kayang ibig sabihin
nun?
Ngayon na nga rin pala yung "family reunion" namin. Hindi ako nag-suot ng bistida o gown pero
hindi rin todo todong causal ang sinuot ko; semi-formal lang. Sina Kuya Kaori at Kazuo, mukhang
excited na excited sila. Pero ako, hindi eh. Oo, masaya ako dahil makikita ko na yung iba kong
mga kamag-anak tapos bonding bonding pero madami kasing bagay ang naglalaro sa isip ko eh. Mga
bagay na hindi naman talaga dapat isipin pero wala akong magawa. Lalo lang akong nalilito. At
nung inakala ko na ang family reunion na toh ang makakapag-pagaan ng lito at pagod ko...Mali
pala ako.
"...XYRUS?"
Si Xyrus Vargas na nasa harapan ko mismo, ay sinasabi nitong sina Kuya Kaori at Kuya Kazuo na
3rd cousin ko?!!
"But...I...PANO NANGYARI YUN?"
"Eh, it's a long story. Basta 3rd cousin natin siya"
"Janine, magkakilala kayo?"
Ha? Ah-uh...Kasi..."
"Mamaya nalang muna mga bro`s. Mag-uusap muna kami."
Hinila ako ni Xyrus palayo sa isang hindi masyadong mataong lugar para makapag-usap kami.
"Sa tingin mo, magkakilala sila?"
"Sa tingin mo, bakit kaya tayo tinadhana na maging kambal?"
- - "It's an honest mistake, okay?"
"E di, ibig sabihin, wala ka talagang kaalam-alam dito?"
"Malamang. Sa tingin mo, papayay ako sa relasyon natin dati kung alam kong kamag-anak kita?"
"Ay oo nga, sabi ko nga"
"So...This is akward"
"Kamusta kayo ni--"
Ano ba yan, sabay pa kaming nagsalita.
"Musta kayo ni Jared?"
"Wala namang "kami" eh"
"Pero nagkita kayo recently diba?"
Grabeh...Hindi lang si Jaren ang stalker ko ata ngayon >_<
"Yeah. Pero ano namang meron dun?"
"Hindi nya pa ba nasabi sayo?"
"Ang alin?"
"Hindi siya magtatagal dito. May chineck lang raw siya dito tapos babalik rin siya sa U.S."
"U.S.?! As in United States?! As in America?!"
"Oo. Nung umalis ka, wala na raw siyang dahilan para manatili pa dito kaya sinama na siya ng
tatay niya sa U.S. Doon na siya nag-aaral"
"At nandito siya, dahil??"
"May chineck nga lang. Siguro nung nakita ka niya dito, nagpaalam yun sa tatay niya na magtagal
siya dito"
Yeah right. I doubt it.
"Teka, kailan raw ba siya aalis?"
"Sa 16 raw ata?"
*RING...RING...*
TUG TUG. TUG TUG
:: sfx ng heartbeat ::
*RING...RING...*
TUG TUG. TUG TUG.
"Hello?"
Babae yung sumagot.
O, teka lang naman, wag ka munang assuming.
"...J-Jared?"
"Umm...No, it's Jyra. Na-iwan ni Jared yung cellphone nya sakin. May I know who's calling?"
"A-ahh...ok. Sige, thank you nalang"
"Teka, sino ka--"
Binaba ko na yung phone. Nakatingin ako sa kawalan, at pinipilit kong wag mag-isip ng kung anuano.
Wag ka nga kasi muna assuming.
Para malibang ako, kinuha ko nalang yung gitara ko. (Syempre dinala ko yun) Bumalik ako dun sa
pool side at nagsimula magtugtog.
{Something I said by Safetysuit}
I'm so confused
I must be losing it
This can't be right
I never knew that you could choose
To love someone then change your mind, so
I just wonder why and was it something I said?
You tell me once You tell me twice
You tell me three times wmore
Tell me everything I want to hear
"
"
*SPLASH!!!*
tumalon. O_O Tumalon talaga siya. Teka, gano kalalim ba tong pool na toh? Napatingin naman ako
dun sa parte ng pool kung san tumalon si Jaren. Nandun naka-ukit: 10 ft.
Iniwan ko yung gitara ko dun sa may upuan at tumalon na rin. Lumangoy ako ng lumangoy at nung
binuksan ko na yung mga mata ko sa ilalim ng tubig.
Sh!t. Wala ng malay si Jaren.
Argh, ako pa nakokonsiyensya ngayon. >.<
Binilisan ko ang paglangoy at kinuha ko yung kamay niya. Kahit medyo nahirapan ako, sinubukan
ko siyang buhatin...err...kaladkarin hanggang sa nalabas ko na siya sa pool. Hingal na hingal
ako nung nilapag ko siya dun sa gilid nung pool.
Tinitigan ko lang siya.
CPR. Kailangan niya ng CPR.
Sinubukan kong alalahanin yung tamang posisyon habang ginagawa ito. 1...2...3...
Dahil sa proseso, nakandado ang mga labi namin. Nung humiwalay ako sandali, nagulat naman ako
ng bukas na pala yung mga mata niya. Gising na pala siya.
Nakatingin siya sakin nun at mukhang bitin na bitin siya. Nung bigla siyang bumangon, akala ko
dahil okay na siya, yun pala...dahil...
"Janine."
Humiwalay agad ako, at nakita kong nakatayo sa may gitara ko si Jared. May katabi siyang babae;
babaeng hindi ko kilala.
Moment of silence.
Bigla namang umentra sa eksena si Xyrus na tumatakbo. Hinagilap niya yung kamay nung babaeng
katabi ni Jared, at sinabing:
"Jyra!"
Jyra? As in yung Jyra na ka-usap ko sa phone kanina?
"O bakit, Hon`?"
"`Hon`? Xyrus is your--?"
"Kilala mo si Jyra? Ang fiancee ko?"
"Fiancee?!"
Fact: FIANCE refers to the engaged man while FIANCEE refers to the engaged woman.
Chapter 26
Tumalikod na siya at bago pa siya tuluyang makaalis, nahagilap ko yung dulo ng polo nya.
"Be my prom partner. On the 16th. Please?"
J A R E D
J A N I N E
15 na ngayon.
Naging busy ako buong araw. Kinuha ko yung damit ko galing sa cleaners, bumalik ako sa hotel
para siguraduhin kong ready na ang lahat. Pagbalik ko sa bahay, mga 6 pm na, pagod na pagod na
ako. Kumain muna ako at umakyat sa kwarto ko. Umupo ako dun sa dresser ko at tinitigan ko ang
reflection ko sa salamin.
Kahit pagod na ako, na-isipan kong i-practice yung gagawin kong hairstyle bukas. Nung natapos
na ako, nagulat ako nung nakita ko sa salamin si Jaren sa may bintana ko.
"Jaren?!"
"No, it's destiny"
"Ha-ha, funny. Pero seriously? Hanggang dito ba naman, sino-stalk mo parin ako? Hanggang sa
sarili kong bahay at kwarto?"
Tinaas niya ang dalawa niyang balikat.
S-W-I-N-G"
"And YOU'RE what I like to call C-R-A-Z-Y. Alam kong swing yan."
"AH CRAZY! CRAZY IN LOOOVE. HAHA! JOKE! FEELER. O sige ngaaaa, kung alam mong swing
alam mo ring dapat inuupuan yan!"
yan, dapat
Kinaladkad ko kulit siya at pina-upo dun sa isang swing, habang ako naman, umupo dun sa
katabing swing.
"PATAASAN TAYO HA?"
"Ang ingay mo. Para kang bata."
"Bakit mo chinechange yung topic? Di mo kaya noh?"
"*sigh* Kung hinahamon mo lang naman ako, o di sige"
Inunahan niya ako sa pag-swing.
17 na.
Ay--nag skip ba ako ng isang araw? Ang panget kasi nung araw na 16 eh. Okay, di naman sa panget
pero kasi...Hay...Ganito kasi yun,
*FLASHBACK*
Napag-usapan namin ni Jared na didiretso nalang ako sa prom at susunod nalang siya. Washu,
gusto pa niya ng dramatic entrance.
So, ayun nga, dumiretso na ako sa prom. Pagkapasok ko dun sa hotel, napangiti ako. Wala lang,
parang ang sarap lang ng feeling na nag-pay off yung hardwork namin. Ayos na ayos na ang lahat.
Medyo marami ng tao at may mga tumutugtog ng mga lively music; Yung New York by Empire State of
Mind yung tumutugtog. Isa isa ko ng nakita ang mga kaklase ko, pero ang di ko inaasahan...
"Hi Janine!"
Lumingon ako.
"Jyra??"
"Hello
Si Jyra nga. At kasama niya pa si Xyrus.
"Taga kabilang section ako. Hindi tayo masyadong nagkikita kasi ang layo ng classroom namin sa
inyo"
"
I'm sorry"
"Haha, ayos lang. Basta nung dumating si Jyra, parang bumalik yung dati kong sarili. Nalaman
naman yun ng tatay niya at sabi niya, ngayon palang kami na raw ang gusto niyang magkatuluyan,
kaya kami ikakasal. Pero hindi kami ikakasal sa ngayon, basta parang engaged for a long ime"
"Ahh...so yun pala yung dahilan."
"Asan si Jared? Diba siya yung partner mo?"
"Susunod nalang raw siya"
"Ha? E magsisimula na o"
"Xyrus!!!"
"Sige, Janine, tinatawag na ako ni Jyra"
Tumango nalang ako at umalis na siya. Asan na kaya si Jared?
...AFTER 3 HOURS...
Wala parin si Jared. Nagsasayawan na ang lahat ng mga may partners, habang ako...Eto...walang
ginagawa. Marami na ngang lumapit sakin at niyaya akong sumayaw pero tumanggi ako.
Jared, asan ka na ba?
Na-isip kong lumabas muna pra magpahangin, dun sa garden sa may fountain.
Pinunas ko yung mga luha na di ko na napigilan sa pagbuhos. Nung lumapit pa si Jaren, dun ko
lang napansin na formal rin yung suot niya. Hindi ko nga lang ma-appreciate yung pagka-gwapo
niya ngayon dahil...ewan ko eh...
"Bakit ganyan suot mo?"
"Isasayaw kita."
"H-ha? Pero..."
"I don't care if you want to imagine me as Jared. Just dance with me tonight. Please?"
Tumango ako ng dahan dahan. Yung boses kasi sa utak ko eh, di na raw dadating si Jared.
Kinuha niya yung kamay ko, pero take note,
ko. Hinaplos niya yung kamay niya sa wrist
ko. Ng mahawakan niya na talaga yung kamay
pumaligid ang kabila nyang kamay sa bewang
Kahit ganun...si Jared yung na-iimagine ko. Maya maya, nag-iba na yung position namin. Nasa
bewang ko na yung pareho niyang mga kamay at nasa batok niya na yung mga kamay ko.
Sinayaw niya ako buong gabi ng walang nagsasalita samin. Walang umimik hanggang sa natapos na
ang prom. Hay. Pinaasa mo ako Jared, pinaasa mo lang ako. Salamat, grabe.
"Hatid na kita
"
"Okay..."
Matamlay kong sabi. Hindi ko matanggal sa isip ko si Jared.
"Siguro hindi muna ako dapat mag-expect. Hindi pa ako sigurado kung bakit talaga hindi nakaattend si Jared eh"
Yikes. Sinabi ko ba yun ng malakas? Tiningnan ko si Jaren. Mukha namang hindi niya ako narinig.
Ahh, naka-earphones kasi siya. Mabilis kong kinuha yung isang earphone at pinakinggan ang
pinapakinggan niya.
{Just so you know by Jesse Mcartney}
I
I
I
I
Sinubukan niya pang agawin yung earphone pero umiwas ako, at tuloy lang sa pakikinig.
And I don't know how to be fine when I'm not
Coz I don't know how to make the feeling stop
At dahil mukhang minamalas ako ngayon ng todo todo, naagaw niya na yung earphones niya. Hmpf.
Pero teka, bakit yun ang pinapakinggan niya?
"Ikaw ah, 'forbidden love' pala ang drama ng buhay mo"
"At bakit mo naman nasabi yun?"
"Eh yung pinapakinggan mo kasi eh"
"So? E trip ko lang eh"
Bago pa ako maka-react, paparating samin si Xyrus na hingal na hingal.
"*hingal* Teka, teka, *hingal* hahabulin ko lang *hingal* yung hininga *hingal* ko"
At pagkatapos ng ilang inhale exhale ni Xyrus,
"NA-KIDNAP SI JARED!"
...PANO YUN MAKIKIDNAP EH ANG ANG TAPANG TAPANG NUN. Hindi ako makapaniwala. May ibang rason
siguro kung bakit siya na-kidnap.
Tsaka sino naman ang gagawa nito?!!!
Chapter 28
(A/N: Still flashback mode)
"Pano toh, pano toh, saan natin siya hahanapin?! Wala tayong kaalam alam sa--ARGH BWISET NAMAN
KASI EH"
"Hindi ko rin alam eh. Basta nag-text nalang sakin si Jared na na-kidnap raw siya"
"Patingin nung text"
?!!! At bakit naman naging interesado dito si Jaren?!!! Tsk. Pero dahil binigay na ni Xyrus
yung cellphone niya kay Jaren, nakibasa na rin ako.
Quote
May mga kumuha sakin. Di ko alam tong lugar na toh. Tulong, ASAP
J A R E D
Bwiset.
Para akong bata na nahuling may ginagawang kalokohan na ewan. Eto ako, naka-upo sa kama ko at
naka-sandal sa head-board. Alam kong si Dad ang may pakana nito. Sino pa ba ang magkukulong
sakin sa sarili kong kwarto?!
"Alam kong nagtatago ka lang diyan."
Sinabi ko yun sa kung sino man ang nakatago sa likod ng cabinet ko. Siguro mga tauhan toh ni
Dad. Nagulat naman ako dahil paglabas niya, babae pala siya.
"
"Oo. Matalino ka Jared, nalaman mo agad na ang tatay mo ang may pakana nito"
"Ha? Common sense lang yun. Siya lang naman ang magkukulong sakin sa sarili kong kwarto e, may
iba pa ba?"
"E kung hindi ka dito kinulong, paghihinalaan mo parin naman siya diba?"
"...Oo."
"Kita mo na yan. Matalino ka nga kasi...But not smart enough"
"Huh?"
"Kung totoong matalino ka at sanay ka na sa mga ginagawang ganito ng tatay mo, alam mo na kung
paano maka-alis o makatakas"
"Eh, kaya ko naman talaga e. Di ko nga lang magawa kasi, wala na akong makitang dahilan pa para
tumakas pa.."
"Bakit naman?"
"Mukhang wala na akong babalikan e. Dahil sa ginawa ni Dad, na-iwan ko yung babaeng mahal ko,
siguro hinintay niya ako buong gabi o ewan. Tsk. D@mn. Baka kung ano ng nangyari sakanya."
"E pagkatapos naman nito, pwede mo siyang balikan kung nasan man siya"
"Paano ko gagawin yun, kung aalis na ako bukas?"
"Ah..."
Tumagal ang katahimikan, tapos nagulat nalang ako ng bigla siyang lumapit tapos may inaabot na
susi.
" "
"Susi yan sa pinto ng kwarto mo at ng kotse ng tatay mo."
"Ano toh, dahil naawa ka sakin? Diba nga sabi ko sayo, kaya kong tumakas. Wala na nga lang
silbi yung pagtakas na yun"
"Mahal mo siya diba? Ipaglaban mo."
Tinitigan ko ng matagal yung susi na inaabot niya sakin.
"Paano kung may nangyari na sakanya o ayaw niya na akong makita ngayon bukas at
magpakailanman?"
Natawa siya sa sinabi ko.
"E hindi mo naman alam yun e, at hindi mo talaga malalaman kung ano ang totoo kung hindi mo
susubukang alamin. Diba nga sabi nila, it's easy to raise a white flag but it's never easy to
raise one when you know that something/someone's still worth fighting for"
". . . "
Dahan dahang nag-register sa utak ko yung mga sinabi niya tapos kinuha ko yung susi.
"Salamat"
"No problem. Jazzel nga pala"
J A N I N E
Gabing gabi na nung narating namin yung bahay nina Jared. Eto, aaminin ko sa inyo, lalo akong
napahanga kay Jaren dahil hindi lang pala siya magaling na stalker, pati na rin sa pag-organize
ng mga rescue operations! O...baka naman kasama na yun kapag stalker ka? Ah basta.
Si Xyrus yung nagsilbing look-out namin habang kami naman ni Jaren yung sumugod dun sa loob.
Dumaan kami sa likod kung saan inakyat namin ang maraming poste, mga puno, at isang terrace.
Nung nakapasok na kami sa loob, saktong nakita namin sa hallway si Jared.
"Jared!"
Tumakbo kami at yinakap ang isa't isa.
"Janine...sorry"
Hinahaplos niya yung mukha ko nun. Kaso lang...ang malaking ngiti sa mukha niya ay naglaho nung
napansin niya si Jaren sa likod ko.
lalake...na kamukhan nina Jared at Jaren. Tatay nila? And more importantly,
MAGKAPATID SINA JARED AT JAREN?
Chapter 29
"Yung mga g*gong traydor, tinakot kami ng mommy nyo na kukunin raw nila kayo samin. Mag-ingat
raw kami. Nung gabing yun, sinunog nila ang bahay natin. Sinubukan ko kayo iligtas ng mommy nyo
pero yung nanay niyo at si Jared nalang ang nasalba ko. Hindi ko nakita si Jaren nun. Mabuti
nalang, nung dinala ko na kayo sa ospital, inamin sakin nung driver ko na niligtas lang naman
raw niya si Jaren dahil muntik na siyang kunin ng kung sino. Nandun ka raw, Jaren, sa pamilya
nya. Sabi ko, ipapaubaya muna kita sakanya dahil delikado pa doon."
"Pinaubaya mo lang ako sa kung sinu-sino?!"
"Mapagkakatiwalaan si Lawrence (yung driver)--"
"Lawrence. Yan yung pangalan ng kinikilala kong tatay. Pero lumaki ako sa probinsya."
"Oo yun na nga yung problema. Nung nakalabas na ng ospital yung mommy nyo at si Jared, bigla
nalang nawala si Lawrence. Sabi sakin ng mommy nyo, siguro kusang kinuha ka nya dahil gusto nya
ng anak dahil wala silang anak ng asawa nya. Sinubukan ka naming hanapin. Nung nahanap na namin
yung bahay ni Lawrence sa probinsya, wala na sila dun. Wala ka na dun, Jaren."
"Kailan nyo nahanap ang bahay namin sa probinsya?"
"Nung...trese anyos si Jared."
"Huh. Talagang wala na kami dun. Patay na si `tay Lawrence at `nay Fina nun. Bago mangyari yun,
may iniwan silang sulat na di raw sila ang mga totoo kong mga magulang, kaya ayun, lumuwas ako
ng Manila tapos ginawa ang lahat, nagtrabaho...hanggang sa..."
"Nahanap kita...at kinuha bilang isa sa mga tauhan ko. Nung una palang kitang nakita, naghinala
na ako na ikaw si Jaren. Pero, kinilala muna kita, at tama nga ang hinala ko"
Bigla namang tumingin sakin si Tito Jarius.
"Ikaw naman, hija, Janine. Ang alam ng mga magulang mo, si Jared lang ang anak namin, kaya noon
palang, nirereto na namin kayo sa isa't isa. Plano pa nga namin na i-arrange yung marriage nyo
eh. Pero bago nung araw nung school reunion, natagpuan ko si Jaren, kaya di nalang namin
tinuloy yung pag-plano ng arranged marriage, kasi alam kong magiging karibal mo ang kapatid mo
kay Janine."
"A-arranged...m-marriage..po, Tito?"
"Oo, hija. Pero kahit wala palang ganun, naging magkaribal parin sina Jared at Jaren. Kasalanan
ko rin naman e. Binilin ko si Jaren na bantayan ka, sa totoo lang, Jaren, hindi ko pinabantayan
sayo si Janine dahil ayaw ko sakanya, gusto ko lang makita kung mahuhulog ka talaga sakanya."
"Ayos, dad. Ginawa mo kaming mga chess pieces. Well, game over. Tama na ang paglalaro at
paligoy ligoy. Ngayon na alam na namin ang lahat, ano gusto mo mangyari?!"
"E-ehem. Janine, lumabas ka muna, hija. Saamin lang muna tong susunod na usapan"
"O-o sige po..."
Tumayo ako at umalis ng di parin makapaniwala sa mga nangyayari. Nung sinarado ko yung pinto,
sumandal ako at nag-slide pababa. Hindi ako naiiyak. Hindi ko lang talaga alam pano mag-react.
"Janine, sweetie.
"
Inangat ko yung ulo ko. Napangiti ako. Si Tita Eden (yung nanay nina Jared at Jaren) ang
Sumunod ako at pumunta kami sa garden nila, yung papunta sa greenhouse. (the same greenhouse na
dinaanan namin nung 1st date namin ni Jared, kung naaalala nyo pa) Habang naglalakad kami, may
bitbit siyang photo album.
Nung narinig niya yun, mabilis niyang binawi sakin yung litrato, nag-b-blush. Haha, ang cute ni
Tita.
"Ah eh, ito pala"
May inabot ulit siya. Tiningnan ko ng mabuti yung litrato: dalawang sanggol na magkatabi sa
crib.
"Sina Jared at Jaren yan. Yan ang una at huling litrato nilang magkasama"
"Hehe. Talaga po palang magkambal sila noh?"
"Ang totoo niyan, fraternal twins sila, Janine. Kaya nga napapaghiwalay mo na sila ngayong
malaki sila eh"
"Ahh..."
Hindi parin ako komportable. Pakiramdam ko, sooner or later, may sasabihin tong si Tita Eden.
"Janine..."
"Po?"
"Alam mo naman siguro na, ikaw ang pinakapaborito ko sa mga inaanak ko, diba?"
"Hehe. Opo"
"Kaso lang...Masakit para sakin na nakikita kong nagkakaganito ang mga anak ko, na nag-aaway
sila dahil lang sayo. I like you, Janine. In fact, I like you so much that I don't want my kids
fighting over you. Kahit ano pa ang pag-usapan nila ng ama nila, it is you who still has to
make the decision."
Decision.
Choices.
It all ends up to me.
~Last Chapter
J A N I N E
"Lights...Camera...Action!"
"Kelan ka pa nagmuhkang anghel?"
"Ibig sabihin cute ako?"
"Hindi"
Naaalala niyo pa ba yung scene na yan sa Chapter 6? Yung date namin ni Jared.
Direktor na ako ngayon. At oo, ginagawa kong pelikula ung kwento namin ni Jared. Si Jaren yung
gumanap na Jared at si Hazel naman (still remember her? yung best friend ko) yung gumanap na
Janine.
Kung tinatanong niyo naman kung ano na nangyari dun sa decision ko at kung sino ang pinili
ko...
Well...
J A R E D
Gulat na gulat si Janine sa pagdating ko. Nung pinapili kasi siya ni Dad, ako yung pinili niya
Nginitian ako ni Janine nung sinabi ko yun. Tiningnan ko siya ng diretso sa mga mata niya at
alam kong naiintindihan niya iyon, kaso lang may luhang tumulo sa kanang mata niya. Pinunasan
ko iyon at yinakap siya.
"I love you, Jared."
"I love you too, Janine."
Nung humiwalay na kami, hinimas himas ko yung pisngi niya at napatitig naman ako sa mga labi
niya. Dahan dahang bumaba yung mga daliri ko, at hinaplos naman nung thumb ko yung lower lip
niya.
Dahan dahan na rin akong lumapit hanggang sa nagdikit na ang mga labi namin.
D@mn... I'll miss these lips.
At yung gabing iyon na nga nabuo namin si Jesiree. Hindi ko nga yun nalaman agad e, si mommy
lang yung nagbalita sakin na buntis si Janine. Dun ako humugot ng lakas at inspirasyon na
ipagpatuloy ang trabaho ko dun hanggang sa nakapag ipon ipon na ako.
At heto na nga ako ngayon. Hawak hawak ang cake sa harapan niya, habang si Jesiree naman nasa
tabi ko, hinihila hila ung gilid ng pantalon ko.
"Daddy, daddy..."
Lumuhod ako dahil may binulong sakin si Jesiree at napangiti naman ako sa sinabi niya. Nung
tumayo ulit ako, humarap ako kay Janine ng nakangiti ng todo.
"Pano ba yan, mukhang natupad na nga birthday wish mo, tinupad ko pa yung pangako ko sayo"
Abot-tenga na rin ang ngiti ni Janine nung mga oras na yun.
"Just shut up and kiss me."
Kinuha naman ni Jesiree yung cake at agad agad kong hinalikan si Janine. Syempre. Sabik na
sabik na kami sa isa't isa e.
Nagsihiyawan lahat ng crew dun sa studio pati na rin sina Jaren.
"YIIIIIEEE!!!"
"AWOO AWOO! BLOW OUT! BLOW OUT!"
"Ako wen! Ako wen!"
Nagtawanan kami dun. Ang cute ng anak ko.
"Syempre naman, baby. Ikaw rin may kiss"
Binuhat ko siya at hinalikan sa pisngi.
Epilogue
J A N I N E
Pagpasensyahan niyo na kung wala ng mga scenes dito sa epliogue. Yun na talaga yung huling
scene dun sa Chapter 30.
So...
Happy ending na nga ba talaga?
Nakakayamot rin siguro noh? Lagi nalang happy ending. E hindi naman kasi happy ending yun. Oo,
mapapsabi kang "Weh? Di nga?"
Hindi pa naman tapos ung buhay naming dalawa ni Jared diba? Magwawakas lang ang lahat pag
namatay na kami kaya nga "ENDing" eh.
Tingnan niyo yung title: Ms. Gang Hater MEETS Mr. Gang Leader
Nakilala ko noon si Jared at hanggang ngayon parin naman kinikilala ko parin siya; for who he
is now and for who he will be. Yun nga lang, hindi na bilang gang hater at gang
leader...bilang Janine Benavente at Jared Alvarez na nga lang. And I guess that's the best
part.
Being a part of two different worlds, forming a forbidden bond, struggling through the
consequences, but ending up as one.
You see...
When a gang hater
meets
a gang leader