Mensahe ng mga kanta

Balita ng asin 1979

Balita,” stands amidst all of their supposed “subversive” songs. The song features a hypothetical
narrator, having recently fled his homeland, and bringing news with him about its current state. He
claims that this was the “Promised Land,” but because of greed and corruption the Promised Land was
reduced to nothing but a wasteland, where good people and good intentions come to die. He offers
hope to save this Promised Land, but assures that it will not be easy, and will require many sacrifices,
and perhaps even bloodshed, just to be able to reclaim what was once truly theirs to begin with.

“Balita” was originally written to help address the conflicts going on in Mindanao during the 1970s, since
the band members hail from Cebu. However, as the band’s popularity grew, their songs began to travel.
When “Balita” reached the streets of Manila, people immediately used it as an anthem against the
tyrannical regime they were experiencing during Martial Law. It was an extremely difficult time for many
Filipinos, but because of the power of music, coupled with the ever-persistent strength of the Filipino
spirit, we were able to prevail, and once again earned our freedom from tyranny.

Balita, "nakatayo sa gitna ng lahat ng kanilang mga dapat na" subversive "na mga kanta. Ang kanta ay
nagtatampok ng isang hypothetical narrator, na kamakailan ay tumakas sa kanyang tinubuang-bayan, at
nagdadala ng balita sa kanya tungkol sa kasalukuyang estado nito. Sinasabi niya na ito ang "Lupang
Pangako," ngunit dahil sa kasakiman at katiwalian ang Lupang Pangako ay nabawasan sa walang anuman
kundi isang desyerto, kung saan ang mga mabubuting tao at mabuting hangarin ay mamatay. Nag-aalok
siya ng pag-asa upang mailigtas ang Lupang Ipinangako na ito, ngunit tinitiyak na hindi ito magiging
madali, at mangangailangan ng maraming mga sakripisyo, at marahil maging pagdanak ng dugo, upang
maibawi ang dating tunay na pag-aari nila.

Ang "Balita" ay orihinal na isinulat upang matugunan ang mga kaguluhan na nagaganap sa Mindanao sa
panahon ng 1970s, mula nang ang mga miyembro ng banda ay mula sa Cebu. Gayunpaman, habang
tumaas ang kasikatan ng banda, nagsimulang maglakbay ang kanilang mga kanta. Nang maabot ang
"Balita" sa mga lansangan ng Maynila, agad na ginamit ito ng mga tao bilang isang awit laban sa malupit
na rehimen na kanilang nararanasan sa panahon ng Martial Law. Ito ay isang napakahirap na oras para
sa maraming mga Pilipino, ngunit dahil sa lakas ng musika, kasabay ng walang tigil na lakas ng espiritu ng
Pilipino, nagawa nating manalo, at muling nakamit ang ating kalayaan mula sa paniniil.

Masdan / itanong mo ang mga bata asin 1978

Itanong mo sa mga Bata" na inilabas noong 1978 kungsaan laganap ang kaguluhan at pang-aabuso ng
militar sa karapatang pantao sa ilalim ng batasmilitar na itinatag ng former president Ferdinand Marcos
na naging bangungot sa maramingPilipino
Masdan mo ang mga bata, ang sagot ay 'yongmakikita". Ang pyesa ay umiikot sa kaisipang, minsan mas
maalam pa ang bata kaysa sa atin nainaakalang alam na natin ang lahat sa mundo. Kung gaano
kainosente ang bata ay ganon din ang

sinseridad nila sa mga bagay na tanging sila lang ang nakakapansin. Sa unang bahagi ng kanta,nais ng
may akda na ipahiwatig sa paraang patanong ang mga problemang kinahaharap ng mgamatatanda na
para masagot ay kailangan nilang masdan ang mga bata, "Ikaw ba't walang nakikita,Sa takbo ng buhay
nila" na nagpapahiwatig na ang bata ay lagi lang masaya at walang pinoproblema. Sa isang bahagi rin
nang kanta ay pinagkukumpara ang mahihirap sa mayaman,kung sino sa kanila ang mas nahihirapan
ngunit sabi nga sa koro ng kanta, masdan mo ang mga bata at ang sagot ay iyong makikita. Naaakma pa
rin sa panahon natin ang kanta kahit ito aynaisulat noong 1978 sa kadahilanang ang pahon natin ay puno
ng pagkokompara at problemadahilan kung bakit dapat natin tularan ang mga bata sa ating makabagong
panahon. Ang kanta aykapupulutan ng aral marahil na rin sa pagoobserba ng manunulat sa mga bata.
Malikhain din ang pagkakasulat na nakadagdag ng pagiging kaakit-akit nito

https://www.academia.edu/41120701/Pagsusuri_sa_Piyesa_ng_Awiting_Itanong_mo_sa_mga_Bata_na
_inawit_ng_Bandang_Asin_noong_1978

anak Freddie aguilar

Freddie Aguilar left home at the age of 18 without graduating from school. His father, who had wanted
him to be a lawyer, was disappointed. Freddie traveled to faraway places carrying with him only his
guitar. With no one to guide and discipline him, he got into gambling. Realizing and regretting his
mistakes five years later, Freddie composed "Anak", a song of remorse and apology to his parents. He
went back home and asked for forgiveness from his parents, who welcomed him with open arms. After
his father read the lyrics of "Anak", the two became closer. The homecoming proved timely as his father
died not long after.[2] According to Felipe de Leon, Jr., an authority on Philippine music, the song was
composed in a Western style but has aspects of pasyon, a form that many Filipinos can identify with.[3]

Personal opinion

Ang kantang anak ay inihalintulad niya sa kanyang sarili noong time na bata pa sya. Umiikot ang
mensahe sa magulang na lahat gagawin para sa kanyang anak. When a time (sa part ng anak)
marerealize natin na tayo ay nagkamali sa desisyong ating ginawa..sabi nga nila nasa huli ang pagsisisi at
mas alam ng magulang kung ano ang makakabuti sa anak..papunta ka pa lang pa balik na ako.

Base on net

Ang ibig sabihin ng kantang anak ni Freddie Aguilar ay ang anak na sumusuway sa utos ngunit ng nabatid
niyang naligaw sa landas ay numalik siya sa kaniyang magulang. Tulad ng mga kabataan ngayon na
naiimpluwensyahan at naliligaw ng landas, ang iba ay naglalayas ngunit bumabalik rin sa kanilang
magulang. Maitulad na rin natin sa Parabula ng Alibughang Anak. Ang bunso ay naglayas at nang siya ay
wala ng pera at nabatid niyang hindi madaling mabuhay mag-isa ay bumalik na siya sa kaniyang pamilya.

ng kantang Anak ni Freddie Aguilar napatungkol sa relasyon ng anaksa magulang, ay nagbigay daan kay
Freddie upang sumikat noong panahon ng People PowerRevolution noong 1980’s.
Bulag pipi at bingi Freddie aguilar

Based on net

Nais ko namang simulan ngayon ang isang serye ng mga sulatin base sa isang awiting ng magiting na si
Ka Freddie Aguilar. Hindi man ako maituturing na isang dakilang tagahanga niya e masasabi ko namang
isa siyang inspirasyon sa nakararaming kabataan, kundi man sa kasalukuyan ay noong mga nakaraang
dekada kung saan ako kabilang.

Narito ang mga letra:

Sa bawat yugto ng buhay, may wasto at may mali Sa bawat nilalang ay may bulag, may pipi at may bingi

Madilim ang 'yong paligid, hating-gabing walang hanggan

Anyo at kulay ng mundo sa 'yo'y pinagkaitan

H'wag mabahala, kaibigan, isinilang ka mang ganyan

Isang bulag sa kamunduhan, ligtas ka sa kasalanan

CHORUS

'Di nalalayo sa 'yo ang tunay na mundo

Marami sa ami'y nabubuhay nang tulad mo

'Di makita, 'di madinig, minsa'y nauutal

Patungo sa hinahangad na buhay na banal

Ibigin mo mang umawit, hindi mo makuhang gawin

Sigaw ng puso't damdamin wala sa 'yong pumapansin

Sampung daliri, kaibigan, d'yan ka nila pakikinggan

Pipi ka man nang isinilang, dakila ka sa sinuman

[Repeat CHORUS]

AD LIB
Ano sa 'yo ang musika, sa 'yo ba'y mahalaga

Matahimik mong paligid, awitan ay 'di madinig

Mapalad ka, o kaibigan, napakaingay ng mundo

Sa isang binging katulad mo, walang daing, walang gulo

[Repeat CHORUS]

'Di makita, 'di madinig, minsa'y nauutal

Patungo sa hinahangad na buhay na banal

At tulad ng naunang ginawa ko sa awitin ng Asin, pipili ako ng mga saknong mula sa awit na siyang
magiging tema ng sulatin.

Bulag

Para sa isang inisinilang na may paningin, sadyang napakahalaga nito at kung ito'y mawawala, tiyak na
guguho ang kanyang mundo. Ayon nga sa isa kong kakilala, mas gugustuhin pa niyang mamatay kaysa
magpatuloy mabuhay na bulag. Mahirap mabuhay sa kadiliman, sa anumang sentido ng pangungusap.

Subalit sa kasamaang palad para sa ating lipunan, kung may nagtutulugtulugan na mahirap gisingin,
mayroon din namang nagbubulag-bulagan na imposible ring makakita kahit na nakabulagta na sa
kanyang harapan ang isang pangyayari.

At ito ay isa na nga sa kapansanan ng ating lipunan. Nasa kadiliman na nga tayo e marami pang
nagbubulagbulagan. Ngunit kung sa awit ni Ka Freddie, ang bulag ay ligtas sa kasalanan, ang mga
nagbubulagbulagan sa atin ay punong-puno nito. Pilit nilang binubura ang tunay na anyo at kulay ng mga
pangyayari upang umayon sa kanilang bersyon ng katotohanan.

Tila literal na hatinggabing walang hanggan ang takbo ng ating buhay sa gitna ng mga korupsyon,
kasinungalingan, pandaraya, pag-angkin at pagpapalawig ng kapangyarihan - lahat ng ito'y iisa ang
tinutukoy - huwad na karapatang mamuno.

Mapalad ang tunay na bulag sa mundo ni Ka Freddie dahil hindi niya nakikita ang mga nabanggit, subalit
gayunpaman, biktima pa rin sila ng huwad na pinunong pilit na nagsisiksik sa bahay ng mga lakan.

Hindi man sila maaaring tumestigo ayon sa kanilang nakita e maaari pa rin silang magpatunay na
maraming baluktot sa tinatahak nilang buhay dulot ng iba pang kapansanan ng lipunan. May natatangi
silang karanasan na nagtuturo sa ating lahat na sa kabila ng kanilang kalagayan e kaya pa rin nilang
tumawid sa kalsada kahit hindi nakikita ang mga sasakyang pwedeng kumitil sa kanya sa isang iglap lang.
Kailangan nilang magtiwala sa kanilang kakayahang ito at gayun sa mga iba pang taong nakapaligid sa
kanila. Subalit kung nga mga taong ito'y hindi mapagkakatiwalaan, paano na sila?

Mahalagang makakita ng tunay ang isang testigo. Walang puwang dito ang nagbubulag-bulagan na
hinayaan ang ibang maykapangyarihan na burahin ang anyo at kulay ng mundo.

Anonymous said...

kung pipi ako, hindi ko maikukwento kung gaano kaganda ang mundo..kung bingi ako, di ko maririnig
ang mga ibong nag-aawitan. kung bulag ako, di ko makikita ang ganda ng kalikasan. napakapalad ko
pala!

MARCH 18, 2008 AT 5:20 PM

Anonymous said...

tama eli, mapalad kang tunay. ang hindi mapalad ay yung nagpipipihan, nag bingibingihan at
nagbubulagbulagan!

http://masdan-mo.blogspot.com/2008/02/bulag-pipi-at-bingi.html

NU’NG DEKADA ‘70, pinakatampok na awitin ang “Bulag, Pipi at Bingi” ni Freddie Aguilar. Golden decade
ng Original Pilipino Music (OPM) noon na bumabandera rin sina Basil Valdez, Didith Reyes, Celeste
Legaspi at Hadji Alejandro. Panahon din ng Pinoy rock music na tampok sina Sampaguita at Florante.
Ang dekadang ito’y isang alaala na lang ngayon.

Tagos-kaluluwa ang mensaheng awit ni Aguilar at habang ninanamnam ko ito, namamalas ang kalaliman
ng hiwaga at kahulugan ng buhay. Ang hamon at pakikibaka ng ating paglalakbay. Kalimitan kaaway ang
ating sarili. At laging may nakabukang bangin sa patutunguhan.

Mapalad ang “bulag” wika ni Aguilar. Walang kasamaan o malisyang nakikita. Mundo lang ng kadiliman
na kunsensiya ang taning liwanag. Ligtas sa mga demonyong pananaw sa halot lahat ng ikot ng buhay.

Mapalad ang “pipi”. Ligtas ang dila sa pabibigkas ng kasamaan. May kasabihang ang dila ang unang
kinakain ng uod ‘pag tayo’y namatay. Ang dila ay instrumento ng malisya, tsismis, intriga at iba pang
kasamaan.

Mapalad ang “bingi”. Ligtas sa paririnig ng ingay ng mundo, sa mga boses na kumikitil ng wastong pag-
iisip at nagpapaitim ng kunsensiya. Nakababaliw ang ingay ng buhay sa mundo. Mapalad ang “bingi”. Sa
kanya ang katahimikan ng puso at kaluluwa.

Sa edad na 68, ngayon ko lang malalim na naisip ang kahulugan ng awit. Pinagdaanan ko sa buhay –
tagumpay, kabiguan, pait at saya – ay parang napakahabang telenovela. Walang maipangalan. Walang
maipamagat. Sa salitang Ingles, “quicksilver” ang buhay natin sa mundo. Mabilis. Mabagal. Kalimitan ay
humaharurot. Ang pahinga – tunay na pahinga – pagbalik natin sa abo. Ano ang ginawa natin sa buhay?
Pang-sarili lang? O pang-Diyos at pang-kapwa?

Awitin mo muli, Freddie: “Bulag, pipi at bingi”. Pinakamapalad kayong nilalang.

https://www.pinoyparazzi.com/bulag-pipi-at-bingi/
tayoy mga pinoy

"Tayo'y mga Pinoy" at Florante na umawit naman ng "Ako'y Isang Pinoy". Pinahalagahan nila ang sariling
wika sa pamamagitan ng awiting tunay na makabagbag-damdamin at tumatagos sa kamalayan ng
maraming henerasyon.

Ang ikaapat na saknong ng awiting "Tayo'y Mga Pinoy" at ang ikatlong saknong ng awiting "Ako'y Isang
Pinoy" ay matalim at malalim, nakasusugat sa kaibuturan ng sinumang nakikinig. Animo'y inaalimura ang
sinumang Pinoy na walang pakialam o nang-uuyam sa sariling wika. Pawang mga panukso, patsutsada, o
patama ang mga saknong na iyon.

Sa ikaapat na saknong ng awiting "Tayo'y Mga Pinoy", ang sinumang gumagamit ng mali-maling Ingles ay
itinulad sa asong daig pa ang ulol pagkat ngiyaw nang ngiyaw. habang sa ikatlong saknong ng awiting
"Ako'y Isang Pinoy" ay itinulad naman sa isdang bilasa na't namamaho yaong mga hindi nagmamahal sa
sariling wika.

Halina't namnamin natin ang kaibuturan ng kanilang katha upang malasahan natin ang tamis at lamyos
ng tinig na nanunuot di lang sa kaibuturan kundi sa puso't diwa ng sinumang Pinoy.

Ang awiting "Tayo'y Mga Pinoy" ay kalahok sa huling yugto ng unang Metro Manila Popular Music
Festival noong 1978 na pinanalunan ng awiting "Kay Ganda ng Ating Musika" ni Ryan Cayabyab.

Ngayong panahon ng globalisasyon, sikat pa kaya sa mga milenyal o bagong henerasyon ang awiting
tulad nito, na may pagmamahal sa sariling wika. Gayong ang Pilipinas ang isa sa itinuturing na
magagaling sa Ingles kaya minsan nang naging sentro ng call center industry ang bansa.

Ginagamit natin ang sariling wika upang magkaunawaan at ipakilala ang identidad natin bilang
mamamayan, bilang isang lahi, habang ginagamit naman natin ang wikang Ingles upang maunawaan ang
ibang lahi, tulad ng mananakop na Kano, at hindi upang matuto sa wika ng amo dahil hindi naman tayo
alipin. Tayo'y isang bansang "malaya" sa kabila ng pananakop ng globalisasyon.

Tunghayan naman natin ang awitin ni Florante

http://iskwalado.blogspot.com/2017/08/dalawang-awitin-hinggil-sa-sariling-wika.html

ang buhay ko

sariling interpretasyon

sinasabi ng kanta na sundin mo ang gusto mona siyang magpapasaya sayo. Katulad ng kanta ang musika
ang hilig niya kahit ayaw ng magulang niya sinunod niya ang gusto niya at hindi siya nagsisisi dito

ganun naman ang dapat eh, piliin mo ang mga bagay na magpapasaya kesa diktahan ka ng tao kung ano
ang nakakabuti sayo sa bandang huli pagsisisihan mo ang mga bagay na hindi mo ginawa.

Ang Buhay Ko

Nagmula sa lalawigan na napapaligiran ng dagat ...mga ilog na nakakalat sa islang hugis medyas.
Patag na mga bukirin sa paanan ng tumutubong bundok ...na kapag nagagalit ang bunganga nito'y
umuusok!
Halos lahat ay nagtatanong doon sa aming bayan

Sa gitnang kanluran na aking pinagmulan

Sila'y nalilito kung ba't ako nagkaganito,

Kung ano ang dahilan, ako lang ang nakakaalam.

noy pillora jr.

Sa hinog na kaisipan ay lakas loob na hinarap ang kapalaran, matatag ang kalooban na
nakikipagsapalaran. Sumalungat sa mga payo ng mga nakakatanda, tinahak ang landas ng sariling
kagustuhan . Dahil ang sinusunod ay ang bulong ng damdamin, maraming beses ng nadapa sa karimlan
ng hangarin. Ngunit; sa bawat tayo niya ay may panibagong lakas na tumutubo, mula sa mga
nagkakandarapang karanasan na nadadaanan. Ang bakas ng alaala sa diwa niya ay naiiwan at sa madla'y
nangumpisal sa ginawang hakbang...

Magulang ko'y ginawa na ang lahat na paraan

upang mahiwalay sa aking natutunan

subalit iniwan ko ang ibinigay na karangyaan

kung ano ang dahilan ako lang ang nakakaalam...

Ano naman kaya ang dahilan na ito, na siya lang ang nakakaalam? Hakbang na mahiwaga na tinatago
sa kaloob-looban? Pinilit ng mga magulang na tapusin ang pag-aaral ...iginiit nila ang kanilang
kagustuhan, sa isang katulad ko na pinaglihi sa kalayaan? Isinaulat ng mga nakakatanda ang karangyaang
aking makamit pag tinupad ko ang kanilang kagustuhan. Sa mata ng aking pamilya't mga kamag-anak,
ang awa ay aking nakikita. Kina-aawaan ang aking magiging kalagayan, sa hindi pagtupad sa kagustuhan
ng magulang.

Subalit masigasig ang lumiliyab na damdamin, walang takot na tinahak ang marusing na lansangan,
na kung saan hahantong, sa totoo lang, ay hindi ko talaga alam! Ako'y tumagos sa ga-bundok na
pagsubok, dinanas ang hirap... gutom ay pinapalampas. Tinaguriang lapastangan sa pagsuway sa
magulang, ngunit buong tatag na hinarap ang nakatakda na kapalaran.

Sa di malaon ay aking naramdaman ang bunga ng aking mga hakbang. Naibulalas ang mga
hinanakit, naisulat ang mga malasakit, unti unting nabuksan ang mga nakapinid na mga pinto, tungo sa
minimithing malayang pag-iisip.

http://noypilloramusic.blogspot.com/2015/08/ang-buhay-ko.html